بهار سینما در مشهد بهروز - در حالی که مشهد زمستانی بهاری را تجربه می کند، زنگ آغاز نمایش فیلم های جشنواره در مشهد از پنج شنبه گذشته در سینما هویزه به صدا درآمد تا سینما دوستان خراسانی برای دوازدهمین سال تجربه خوشایند نمایش فیلم های جشنواره فیلم فجر را در مشهد تکرار کنند. این روزها را به نوعی می توان «بهار سینما» در مشهد توصیف کرد. چرا که هم زمان با نمایش آثار دوباره جنب و جوشی وصف ناپذیر در این شهر میان علاقه مندان هنر هفتم آغاز می شود که باید آن را به فال نیک گرفت... تجربه خوشایند سینمای استاندارد مشهد در سال های اخیر بیش از پیش قدر داشتن یکی از استانداردترین سینماهای کشور را با اکران فیلم های جشنواره فجر می داند. انصافاً لذت تماشای جدیدترین آثار سینمایی کشور در سینمایی با کیفیت تصویر و صدای مناسب امتیاز مهمی بود که تا همین چند سال قبل سینما دوستان خراسانی از لذت آن محروم بودند. اما به لطف سرمایه گذاری انجام شده اکران فیلم ها در «سینما هویزه مشهد» در سال های اخیر کمک زیادی به رشد کیفیت تصویر به نمایش درآمده و امکان برخورداری از صدا با سیستم دالبی را به تماشاگران هنر هفتم پیشکش کرده است که در خور تحسین است. خلف وعده در روز آغازین! در آغازین روز نمایش فیلم های جشنواره در مشهد برخلاف اعلام های رسمی و وعده های داده شده فیلم «رخ دیوانه» جدیدترین اثر ابوالحسن داوودی به دلیل مشکل فنی اکران نشد تا به جای آن فیلم دیگری (خداحافظی طولانی) در سالن سینما هویزه اکران شود. این در حالی بود که مثل اغلب این سال ها در دقیقه ۹۰ به دلیل آنچه نقص فنی خوانده شد، این فیلم جای خود را به جدیدترین کار فرزاد موتمن داد تا یکبار دیگر ثابت شود که هر اتفاقی در جشنواره «افتادنی» است! سرگردانی تماشاگران بسیاری از علاقه مندان سینما که از ساعات اولیه صبح پنج شنبه برای رزرو بلیت فیلم جشنواره، جلوی گیشه سینما هویزه صف کشیده بودند، تا حدود ساعت ۱۲ ظهر سرگردان ماندند و پس از این که اعلام شد قرار است فیلم دیگری جایگزین «رخ دیوانه» شود، بسیاری از مردم باز هم در صف ماندند که سرانجام پس از ساعات زیادی سرگردانی، معدودی بلیت به فروش رسید که این وضعیت انتقاد دوستداران سینما را به همراه داشت. جالب آن که یک ساعت مانده به آغاز سئانس اول فیلم «خداحافظی طولانی» تعدادی بلیت برای ۳ سئانس این فیلم در گیشه سینما هویزه عرضه می شد که به گفته فروشنده بلیت ها مربوط به صندلی های ردیف های جلویی سالن سینما بود و جالب آن که در این لحظات صف بلیت وجود نداشت اما به تدریج صفوف بلیت دوباره تشکیل شد. تغییر چینش صندلی ها در حالی که در سال گذشته ۲ تا ۳ ردیف بالای سالن نمایش فیلم ها به صورت مشترک به اهالی مطبوعات، میهمانان ویژه و مدعوین خاص اختصاص می یافت، امسال برای اولین بار ردیف هایی به تفکیک در چینش جدیدی در صندلی ها شکل گرفته است و ۳ بخش از صندلی ها به ترتیب از بالا به پایین به خریداران اینترنتی بلیت ها، میهمانان ویژه و سرانجام خبرنگاران اختصاص یافته است که این کار ضمن ایجاد نظم، انتقاداتی را نیز به دلیل این تعریف خاص متوجه مسئولان کرده است. ارائه همزمان کارت و بلیت! امسال تدبیر دیگری ظاهراً برای ایجاد نظم و ترتیب بهتر ویژه خبرنگاران در سینما هویزه اجرا می شود. به این ترتیب که بر خلاف سال های گذشته خبرنگاران پوشش دهنده و مدعوین علاوه بر کارت باید بلیت زمان بندی سئانس را هم به مسئولان ورودی برای هر نوبت ارائه کنند! این تدبیر مسئولان البته با انتقاد اهالی رسانه کم و بیش مواجه است چرا که بسیاری بر این عقیده اند که ارائه همزمان کارت و بلیت گر چه نظم سالن را بیشتر می کند اما مانع دست و پاگیر دیگری برای حضور آزادانه خبرنگاران برای پوشش اتفاقات ریز و درشت جشنواره است. چرا که خبرنگاران مجبور به رعایت «زمان بندی خاصی» برای حضور در سینما هستند که با توجه به مشغله آن ها و محدودیت های پیش رو، این اقدامات چندان منطقی نیست. بهای مناسب بلیت ها از حق نباید گذشت که افزایش بهای هزار تومانی بلیت فیلم ها نسبت به سال گذشته باعث رضایت نسبی تماشاگران فیلم ها شده است. در حالی که بیم آن بود با توجه به تورم روز افزون شاهد افزایش قیمت چشمگیر بلیت باشیم، خوشبختانه مسئولان مربوطه با تدبیری بسیار خوب قیمت ۶ هزار تومان برای هر نفر را برای جشنواره امسال در نظر گرفتند که باعث ادامه استقبال مردمی از فیلم ها شده است. پیش فروش نیم ساعتی! روز گذشته در حالی پیش فروش اینترنتی برای فیلم «در دنیای تو ساعت چنده؟» انجام شد که تنها در ظرف زمانی نیم ساعت همه بلیت ها پیش فروش شد تا ظرفیت یک چهارم صندلی های سینما تنها در «نیم ساعت» به فروش برسد! هر نفر فقط ۳ بلیت! محدودیت در خرید بلیت توسط علاقه مندان جلوی گیشه ها از صبح جمعه اجرایی شد و برای جلوگیری از ایجاد نشدن «بازار سیاه» در این روز تنها به هر فرد حاضر ۳ بلیت برای خرید عرضه می شد. در این هنگام برخی نفرات مجبور شدند برای خرید بلیت های بیشتر در صفوف بلیت حاضر شوند که این امر باعث ایجاد صفوف طویل جلوی گیشه سینما هویزه شد. هماهنگی اقلیمی! پنج شنبه شب به هنگام نمایش فیلم «خداحافظی طولانی» هماهنگی اقلیمی عجیبی در داخل و بیرون سینما به وجود آمد. ماجرا از این قرار بود که بیشتر این فیلم در فضایی بارانی می گذشت و جالب آن که به هنگام خروج تماشاگران نیز شاهد بارش باران در مشهد بودیم تا این هماهنگی، اتفاقی نادر را به تصویر کشد! آغاز جشنواره با ۲ خراسانی فیلم «خداحافظی طولانی» آغازگر نمایش فیلم های جشنواره در مشهد ۳ بازیگر اصلی داشت که ۲ تن از آنان از هنرمندان خراسانی بودند. ساره بیات و میترا حجار هنرمندان این فیلم از هنرمندان خراسانی حاضر در جشنواره امسال هستند که در جدیدترین اثر فرزاد مؤتمن بازی کردند. جای خالی «نظرسنجی» در روز اول در حالی که طبق روال همه ساله، منتظر پخش فرم های نظرسنجی کیفی فیلم از نگاه مخاطبان بودیم؛ امسال در روز اول از توزیع فرم های نظرسنجی خبری نبود و جای خالی آن به شدت به چشم آمد. باید دید آیا در روزهای آینده این فرم ها به روال همیشه میان مردم توزیع می شود یا خیر... در صورت توزیع نشدن این فرم معلوم نیست که فیلم منتخب تماشاگران خراسانی چگونه معرفی خواهد شد.

دی گذشت و بهمن 93 هم آمد و دوباره تلاش های دقیقه نودی که تنها نتیجه استفاده از تجربه های سال های گذشته است باعث شد جشنواره فیلم فجر با همه فراز و نشیب ها و نقاط ضعف و قوتی که قطعا بخش عمده ای از آن تا پایان جشنواره نمایان می شود، برگزار شود. درباره اتفاقات و حواشی جشنواره امسال و تمام نقایص آن تاکنون بارها و بارها گفته شده و مطالب زیادی هم نوشته شده است، اما آن چه در این مجال بیشتر باید به آن پرداخت، ضرورت روشن نگه داشتن چراغی است که 12 سال است بسیاری از مردم این شهر به روشنایی وگرمای آن عادت کرده و خو گرفته اند. جشنواره فیلم فجر مشهد که به لطف نبود درک دقیق و عمیق از سوی مسئولان پایتخت نشین هرسال وضعیتی به مراتب ضعیف تر از سال های گذشته به خود می گیرد چند سالی است که سایه تعطیلی و برگزار نشدن را بر سرش احساس می کند؛ سایه ای که هر سال قوی تر می شود اما عزمی جدی برای برداشتن آن به وجود نمی آید. به هر روی چراغ برگزاری جشنواره فیلم فجر مشهد 12 سال است روشن است و چه خوب شد که با تلاش رسانه ها، مسئولان و همت جمعی که به وجود آمد، هرچند دقیقه نودی اما چراغی که باید روشن می ماند، روشن شد. اکنون آن چه که اهمیت دارد روشن نگه داشتن این چراغ در سال های آینده و برنامه ریزی برای بهتر و باکیفیت تر برگزار کردن آن است. البته شاید این حرف روی کاغذ ساده باشد اما باید پذیرفت که اگر برنامه ای دقیق و بلند مدت برای برگزاری جشنواره فیلم فجر در مشهد وجود می داشت هرسال شاهد حاشیه های ریز و درشت و اما و اگرها در برگزاری آن نمی بودیم. جشنواره فیلم فجر مشهد امسال نیز به هر شکل و شمایلی که برگزار شود تمام می شود و باز هم طیف زیادی از مخاطبان را همراه خود می کند و حتی صف های طویل خرید بلیت از ساعات اولیه صبح را هم پدید می آورد اما نباید به این وضع دل خوش کرد و تلاشی برای بهبود اوضاع در سال های آینده نکرد. قطعاً تلاش معاونت سینمایی ارشاد استان در برنامه ریزی برای تشکیل دبیرخانه امور سینمایی و تحلیل شرایط 12 سال برگزاری جشنواره در مشهد و تلاش برای انتقال مطالبه مردمی در این زمینه و تثبیت برگزاری جشنواره فیلم فجر در مشهد می تواند نقش مهمی را ایفا کند اما نباید تنها به همین بسنده کرد و باید از برنامه ریزی های بلند مدت برای بهبود شرایطی که در شان مردم هنردوست و سینما پسند مشهد نیست غافل نشد. چراغ جشنواره فیلم فجر مشهد باید روشن بماند، پس از همین امروز برای سال های آینده تلاش کنیم.