آشنایی با برخی از رشته های طب مکمل
برای آشنایی بیشتر شما با رشته های مرتبط با طب مکمل در این پرونده به برخی از آنها که کاربرد بیشتری دارد اشاره می کنیم.
آب درمانی چیست؟
آب درمانی روشی است که در آن از آب برای درمان بیماری استفاده می شود .این روش از روش های قدیمی طب فیزیکی و توانبخشی است که درمانگر فیزیوتراپیست و کارشناسان تربیت بدنی از آن بهره می گیرند.
استفاده از آب برای درمان با دو شیوه انجام می شود:
1- استفاده از آب به عنوان محیط مناسبی برای درمان در حیطه طب فیزیکی و توانبخشی:مانند ورزش در آب که به صورت کلی برای تمام بدن انجام می شودیا مانند استخر یا حوضچه های آب که به صورت موضعی برای قسمتی از بدن استفاده می شود و نیزمانند "ویرپول"که نوعی حوضچه کوچک است و در آن پروانه ای برای ایجاد گردش در آب تعبیه شده است و در درمان مشکلات موضعی مانند مشکلات دست یا پا کاربرد دارد.
2- نوشیدن آب:در این حوزه محققان معتقدند با خوردن آب با شرایط و حجم خاص، می توان سالم تر زندگی کرد.
فلسفه طب آب درمانی :
این روش یک خانه تکانی قطعی برای بدن است و موجب نظافت کامل تمام دستگاه ها وتمام سلول های بدن می شود وعوامل بیماری را دفع می كند وبر دو اصل استوار است :
اصل اول
در اثر خوردن غذاهای گوناگون، مقداری غذا از دستگاه هاضمه می گذرد وصرف سلول های بدن نمی شود بلکه در زیر پوست بدن واطراف قلب وسایر مراکز حساس به عنوان ذخیره باقی می ماند و پس از مدتی عفونت های گوناگون ایجاد می شود وسبب بروز بیماری های مختلف می شود وهر اندازه درجه عفونت ومیزان مواد اضافی بیشتر باشد، بیماری شدیدتر خواهد بود. این بیماری ها نام های تازه ای به خود خواهند گرفت ولی اصل و ریشه همه این بیماری ها یکی است و آن نمو میکروب ها و ویروس هاست زیرا زندگی آن ها تنها در محیطی ممکن است که دارای سموم ومواد غذایی زائد باشد .
اصل دوم
برای معالجه بیماری ها واز بین بردن میکروب ها باید قبل از هر چیز این سموم انباشته شده را بیرون ریخت. این امر در صورتی ممکن است که برای مدتی بین 10 تا 40 روز غذا به بدن نرسد و تنها آب بیاشامیم در این صورت بدن خود به خود مواد غذایی و عفونی و زباله های انباشته شده را از ذخیره گاه ها بیرون می آورد ومصرف می کند تا هنگامی که آن کثافات تمام شود؛ آن وقت ریشه بیماری کنده می شود.
مزیت های طب آب درمانی :
این طب امتیازاتی نسبت به سایر روش های درمانی دارد که به آن اشاره مختصری می شود.
1- درمان طبیعی : در طب آب درمانی، بیماری به طور کاملا طبیعی و با استفاده از آب خالص درمان می شود ولی در سایر روش ها از داروهای سمی وشیمیایی استفاده می شود که اثر منفی وضررهایی روی سلول ها و بافت های حساس بدن می گذارد وبدن در برابر آن داروهای سمی واکنش نشان می دهد وبیماری های دیگر را تحریک می کند؛ همچنین موجب مسمومیت تدریجی جسم می شود .
2- درمان فراگیر :در طب آب درمانی بیماری های متعدد در جسم انسان درمان می شود زیرا در این روش تمام اجزا و دستگاه های بدن از عوامل بیماری پاکسازی می شود و لذا بیماری های متعدد به طور یک جا درمان می شود ولی در سایر روش های درمانی فقط به همان بیماری اختصاص می یابد که برای درمان آن تلاش می شود .
3- درمان ریشه ای :در آب درمانی بیماری به طور ریشه ای درمان می شود؛ زیرا فرآیند طب آب درمانی مقابله با ریشه های بیماری است و آن ریشه ها سموم وذخایر انباشته شده است که به روش آب درمانی تمام این ریشه های عامل بیماری دفع می شود.
4- درمان یک نوبتی : در طب آب درمانی بیماری در یک نوبت و طی 10 تا 40 روز درمان می شود ولی در سایر روش ها درمان در مدت طولانی و گاهی سال ها طول می کشد .
5- نظافت و پاکسازی جسم:در طب آب درمانی کل سیستم بدن یعنی تمام سلول ها، بافت ها، عصب ها، مفاصل، دستگاه گوارش و... پاکسازی می شود وسموم و زباله ها وذخایر انباشته شده که عامل رشد ونمو میکروب ها و ویروس ها وعوامل بیماری زاست، از جسم خارج می شود و هیچ روش دیگری این قابلیت پاکسازی عمیق جسم انسان را ندارد .
6 - باز سازی جسم: امتیاز بسیار مهم طب آب درمانی علاوه بر سایر مزایا، بازسازی جسم فرسوده وخسته است زیرا در طب آب درمانی به تمام سلول های پیر و فرسوده حمله می شود و آنها را از جسم خارج می کند وانسان تولدی دیگر می یابد و با خروج سلول های مریض وکهنه وفرسوده و همچنین شست وشوی سلول های سالم بافت هاو عصب ها و سایر اجزا ودستگاه های بدن انسان سلامتی، نشاط، شادابی و طراوت خود را باز می یابد.
مکانیزم شست وشوی کل سیستم بدن امتیاز بسیار خاص طب آب درمانی است و حیات دوباره به انسان می دهد چنانکه خدای بزرگ می فرماید: وجعلنا من الماء کل شیء حیء - سوره انبیاء (و همه چیز را به واسطه آب زنده گردانیدیم).
تاریخچه زالودرمانی
زالو از زمان های دور در هند، یونان، روم، ایران و سپس در اروپا استفاده پزشکی داشته است. ردپای استفاده از زالوی طبی برای درمان برخی از بیماری ها در ایران و از جمله موارد مکتوب آن اشاره ابوعلی سینا به استفاده از زالو برای درمان برخی از بیماری ها در کتاب های مختلف از جمله قانون دیده می شود.
زالو درمانی نیز همانند حجامت و فصد به عنوان یک شیوه درمانی شناخته و پذیرفته شده است و علاج بسیاری از عفونت ها و زخم ها و کسالت های بدن با زالواندازی ممکن است.
دهان این جانور به شکل بادکش برای مکیدن خوراک است.
هنگامی که زالو به جانوری بچسبد خون را می مکد و در شکم خود جمع می کند و تا چندین برابر خود بزرگ می شود. بعد از مکیدن شروع به گوارش آن مواد می کند. از این رو پزشکان از این جانور برای مکیدن خون انباشته شده یا چرکابه ها (دمل ها) استفاده می کنند.
حکیم جرجانی منفعت زالواندازی را بیشتر در بیماری های پوستی می داند و معتقد است ابتدا باید تن را با فصد و مسهل ها پاکیزه کرد و سپس زالو انداخت.ترجمه آثار ابن سینا که در بخشی از آن به بررسی ساختمان بدن زالو و زالودرمانی می پردازد، باعث آشنایی اطبای غرب با زالو درمانی شد.در واقع زالودرمانی نوین در غرب، نتیجه مطالبات ابن سیناست که انواع زالوهای سمی و غیرسمی را تفکیک کرد.جالب است بدانید زالو قبل از نیش زدن به موضع موردنظر با بزاق خود که حاوی آنتی بوتیک است، موضع را تمیز و خلاء نسبی ایجاد می کند که موضع را می پوشاند و ارتباط آن را با محیط بیرون قطع می کند.