نگاه ما به مسئله
تعداد بازدید : 0
سه مرحله تأمین پایدار منابع مالی سلامت
تأمین مالی یکی از کارکردهای اصلی نظام سلامت است. اهداف تأمین مالی عبارتاند از: در دسترس قرار دادن وجوه، ایجاد نگرش صحیح در ارائهکنندگان خدمات و اطمینان یافتن از دسترسی تمام افراد به خدمات اثربخش و لازم
برای اطمینان از اهداف فوق، سه کارکرد زیر موردتوجه و حیاتی است:
1.جمعآوری منابع:
فرآیندی است که طی آن نظام سلامت منابع مالی خود را از طریق دولت، خانوار، کارفرما و... تأمین میکند.
2.تجمیع و مدیریت منابع:
بهگونهای که ریسک پرداخت برای هزینههای سلامت بهوسیله تمامی افراد تحمل و سرشکن شود و نه صرفاً فردی که بیمار شده است.
3.خرید خدمات:
فرآیندی که طی آن منابع تجمیع شده در گام قبلی، جهت خرید مجموعهای از مداخلات مؤثر در ارتقا سلامتی افراد از ارائهکنندگان خدمات به کار میرود. این خرید خدمت دو وجه منفعلانه و راهبردی را شامل میشود که یکی از اصلیترین وظایف بیمهها خرید خدمت راهبردی است. خرید راهبردی شامل جستجوی مداوم بهترین راههای به حداکثر رساندن عملکرد نظام سلامت است. از این طریق که چه مداخلاتی، برای چه کسی و از چه شخصی با چه قیمتی باید خریداری شود.
بیمههای درمان در اغلب کشورها بهعنوان ساختاری شناختهشده است که وظیفه تأمین مالی خدمات سلامت را بر عهده دارد، قدرت مالی بیمه و وکیل مدافع مردم بودن سبب تمرکز قدرت فراوانی در بیمه میشود. از این قدرت به وجود آمده میتوان در نظارت بر ارائهکنندگان خدمات هم بهره جست.
موفقیت و کارایی یک نظام سلامت در جهت تحقق اهداف فوق تا حد زیادی به ساختار یک نظام سلامت وابسته است. آنچه در این بین حائز اهمیت است میزان و کیفیت تلاش این نظام ها در جهت کارکردهای چهارگانه: تولیت، ارایه خدمت، تامین مالی و تولید منابع است. در اهمیت نقش دولت ها باید گفت، مسوولیت نهایی عملکرد نظام سلامت بر عهده دولت است. مدیریت دقیق و مسوولانه تندرستی جامعه (یا همان تولیت) جوهره یک دولت خوب است. انسان سالم محور رشد اقتصادی هر کشور و اولویت ملی است. بنابراین مسوولیت دولت در این امر دایمی و مداوم است.