
وقتی انسان چیزی را بو میکشد، تودهای از هوا را به درون دستگاه تنفسی بدنش میفرستد اما اختاپوسها، پروانهها و بعضی از جانداران عضوی شبیه بینی انسانها ندارند درعوض با روشهای عجیب و غریبی بوی محیط اطراف را احساس میکنند.
خرچنگ دریایی چیزی شبیه بینی ندارد درعوض مژکهایی شبیه مسواک درکنار دهانش دارد که با حرکت دادنش در آب، بوها را احساس میکند.
مارها بو را با کمک زبانشان میفهمند. آنها زبان خود را بیرون میآورند و با جذب مولکولهای هوا، بو و اطلاعات مربوط به طعمه و غذایشان را میفهمند.
گیرندههای بویایی بعضی حشرات روی پایشان قرار دارد. آنها روی مواد غذایی مینشینند، با پاهایشان خوراکیها را شناسایی میکنند، بو میکشند و بعد تصمیم میگیرند آن غذا را بخورند یا نه.
گربهماهیها در تمام بدنشان گیرندههای بویایی دارند یعنی سراسر بدنشان شبیه یک بینی عمل میکنند ولی سبیلهای این ماهی عجیب بیشتر از بقیه قسمتهای بدنش بوها را تشخیص میدهد.
مولکول کوچکترین ذره سازنده ماده است.