همه ساله با نزدیک شدن به روزهای پایانی ایام امتحانات،دغدغه ای جدید برای والدین ایجاد می شود! والدینی که دائم به فکر رسیدگی به اوقات فرزندان خود هستند! بااین حساب،فصل تابستان با دارا بودن حجم تعطیلات بالای سه ماه، خود به تنهایی تبدیل به یک دوره تحصیلی و تقویتی می شود. والدین بسیاری در این برهه از سال ترجیح می دهند تا فرزندان خود را به انواع کلاس های تفریحی و آموزشی بفرستند، و فرزندانی که قطعا کلاس های تفریحی را به آموزشی ترجیح می دهند! مسلما بعد از گذراندن۹ماه تحصیلی کمتر دانش آموزی را خواهید دید که دلش بخواهد دوباره با کتاب و درس مواجه شود! اما نظر برخی والدین همچنان مبنی بر تقویت دروس پایه یا حتی آموختن پیش از موعد دروس سال بعد است!

حال می‌خواهیم بدانیم تصمیم درست چیست؟آیا تابستان هم باید با درس و کتاب، آمیخته باشد؟
کدام دوره های آموزشی نیاز بیشتری به تقویت آموخته های خود دارند؟شرایط برگزاری یک کلاس تقویتی مناسب چیست؟
  کمترین تا بیشترین نرخ کلاس های تقویتی چه میزان است؟
آیا تحمیل هزینه های کلاس های تقویتی بر دوش خانوار، آخرین راه ممکن است؟ تعطیلات تابستانی در تمام جهان با معانی تفریح و هیجان گره خورده است. کمتر می بینید کسی با آغاز تابستان،همچنان به درس فکر کند. مگر اینکه دانش آموز کنکوری باشد تا  تابستان را به چشم یک فرصت بی نظیر ببیند وگرنه سایر دانش آموزان تفریح را بیشتر می پسندند بنابراین اگر در تصمیم به شرکت فرزندانتان در کلاس های تقویتی، مصمم هستید، می بایست در کنار  آموزش، تفریح سالم را نیز در نظر بگیرید. دراین صورت می توان گفت؛ تابستان می تواند فرصت خوبی برای رفع ایرادات درسی، در کنار نشاط و سرگرمی باشد. هرچه فرزندان کوچکتر باشند، قطعا نیاز بیشتری به بازی خواهند داشت. تاثیر بازی بر هوش کودک بر کسی پوشیده نیست، هر کودکی در جریان بازی هایی که انجام می دهد بصورت غیرمستقیم یا مستقیم با هوش های پنج گانه خود کار می کند و چه بسیار خلاقیت هایی که در بازی های آموزشی یا خود بازی به تنهایی نهفته است، بنابراین آموزش صرف، تنها ضرر خواهد بود و ازبین رفتن هزینه های مالی وانرژی را در بر خواهد داشت.

 زمان  نیاز به کلاس تقویتی؟
به طور معمول، نیاز به کلاس های تقویتی در دوره ابتدایی کمتر احساس می شود.چراکه حجم دروس کمتر است و دانش آموزان بیشتر با مطالب عمومی مواجه هستند، شما با مراجعه به چند کتاب دبستان خواهید فهمید که کتب این دوره آموزشی با دوره اول و دوم متوسطه قابل مقایسه ، و به آن صورت تخصصی هم نیستند که نیاز باشد برای هر درس معلم خصوصی جداگانه ای در نظر گرفته شود! بنابراین حجم برگزاری کلاس های تقویتی در دوره اول و دوم متوسطه بیشتر و فعال تر است، تخصصی شدن دروس، سنگین تر شدن مطالب درسی و...باعث می شود تا دانش آموز نیاز به تقویت آموخته های پیشین را در خود احساس کند و والدینی که تابستان را بهترین فرصت می دانند! به صورت کلی دروس ریاضی،فیزیک و شیمی در صدر جدول کلاس های تقویتی هستند و بعد از آن شاهد برگزاری کلاس هایی برای دروس زیست،عربی، زبان انگلیسی و ادبیات و... هستیم.
اما باتوجه به برگزاری کلاس های تقویتی به صورت خصوصی و نیمه خصوصی در فصل تابستان، سوال مهم این است که شرایط برگزاری مناسب‌یک کلاس تقویتی چیست؟

  شش نکته درباره کلاس تقویتی موثر
تابستان فصل بازی،هیجان و تفریح است و انجام کارهای آموزشی در این فصل باتوجه به حال و هوای خاص آن، نیازمند دقت به ظریف کاری هایی نیز می باشد.اولین اولویتی که برای برگزاری یک کلاس چه به صورت خصوصی چه نیمه خصوصی، می بایست مدنظر گرفت وسایل ایجاد سرمایش است. کمتر تابستانی را سراغ دارید که گرمای هوا را در آن تجربه نکرده باشیم بنابراین برای جلوگیری از ایجاد هر گونه کلافگی یا دلزدگی می بایست این عامل مهم را فراهم کنیم.مورد دوم، بحث تلفیق آموزش و تفریح است. برکسی پوشیده نیست که افراط در هر امری باعث می شود شما نتیجه مثمر ثمری را دریافت نکنید، معلمان کلاس های خصوصی و والدین می بایست این نکته مهم را در نظر داشته باشند، هر چه معلم بتواند مطلب درسی  را با انواع بازی، سرگرمی یا نکات و مهارت های مهم زندگی پیوند بدهد، تدریس خود را عمیق تر کرده است و باعث ایجاد اشتیاق در دانش آموز نیز می شود.
والدین نیز باید شرایط تفریح در کنار آموزش را فراهم کنند تا خاطره خوشی از تابستان در ذهن فرزند باقی بماند.
اما مورد سوم، حتما از ارائه محتوای ارزشمند مطلع شوید!
به صورت مثال اگر معلمی کلاس تقویتی ریاضی برگزار می کند شما بعنوان والدین تا جایی‌که می شود می بایست از ارائه مطالب مهم و ارزشمند در کلاس مطلع شوید، وقتی شما برای رفع اشکال و ایرادات درس ریاضی، خدمات کلاس خصوصی را دریافت می کنید نباید آموزگار ان کلاس مطالب بالاتر از سطح کتاب را ارائه کنند. در همین نقطه تفاوت میان کلاس های تقویتی وپیشرفته ایجاد می شود.
مورد چهارم، اینکه دانش آموز باید اهمیت کلاس آموزشی را درک کند، قبل از  آغاز دوره کلاس های آموزشی  تابستانه باید با فرزند خود صحبت کنید و باهم به یک نتیجه مشترک برای حضور او در این کلاس ها برسید! در این صورت می توانید به مثمر ثمر بودن کلاس اعتماد بیشتری کنید، چرا که دانش آموز نقطه عطف آموزش است و اگر با علاقه در کلاس حضور پیدا کند،سطح یادگیری او بالاتر خواهد رفت.
مورد پنجم، دقت در برگزاری کلاس هاست. باتوجه به خصوصی یا نیمه خصوصی بودن کلاس ها،شرایط زمانی و مکانی برگزاری کلاس های تقویتی و پیشرفته بر عهده بانیان آن است و توجه به مناسب بودن شرایط باعث ایجاد فضای مناسب یادگیری خواهد شد.
نکته بعدی برای برگزاری کلاس های تقویتی و شرکت در آن، هزینه آن کلاس است، باتوجه به شرایط اقتصادی کنونی، گرانی بر همه چیز تاثیر گذاشته است و شما با قیمت های قدیمی مواجه نیستید! هر کسی باید به نحوی خودش را با قیمت های جدید وفق دهد. هزینه هایی مانند کلاس های تقویتی جزو هزینه های اضافی بر سبد خانوار هستند، و چه بهتر است که حداکثر یادگیری در کلاس درس و در طول ۹ماه تحصیلی انجام شود تا فصل تابستان تنها نیازمند مروری بر آموخته ها باشد، اما بر همه دانش آموزان و خانواده هایشان، چنین شرایطی حاکم نیست و باید به پرداخت هزینه های کلاس، کتاب، جزوات درسی و رفت و آمد نیز تن بدهند.

   عوامل موثر بر هزینه کلاس های تقویتی
به طور کلی هزینه برگزاری کلاس های تقویتی به عوامل زیادی بستگی دارد و نمی توان عددی را به صورت ثابت و قطعی برای آن ذکر کرد.
 تعدادی از آن عوامل،در ادامه ارائه شده است:
- شهر محل تدریس: هزینه برگزاری کلاسهای خصوصی  در شهرهای بزرگتر معمولا بیشتر است. معمولا هزینه های رفت و آمد و مکان در شهرهای بزرگتر افزایش بیشتری دارد.
- سابقه تدریس مدرس : مدرسینی که سابقه تدریس بالاتری دارند، به دلیل دارا بودن جزوات ارزشمند تر و تجارب بالاتر،معمولا هزینه بالاتری برای کلاسهای خصوصی درخواست می کنند.
- درس تدریسی: برای مثال ممکن است هزینه تدریس جبر و احتمال در رشته ریاضی و فیزیک دوره دوم دبیرستان، به نسبت ریاضی اول متوسطه بالاتر باشد. به صورت کلی هر چه درس تخصصی تر باشد هزینه کلاس آن نیز افزایش می یابد.
- مقطع تحصیلی: برای نمونه، تدریس ریاضی در مقاطع بالاتر سخت تر بوده  و در نتیجه قیمت بالاتری هم دارد.
- تعداد جلسات تدریس: هر چه تعداد جلسات تدریس  بیشتر شود، هزینه نیز بیشتر می شود. معمولا زمان درنظر گرفته شده برای برگزاری کلاس ها یک ساعت و نیم است.
- کنکوری بودن یا نبودن کلاس‌ها: قیمت کلاس‌های تدریس  دروس کنکور به نسبت کلاس های آموزش ابتدایی، متوسطه یا  حتی  دانشگاه بالاتر است.
- تضمینی بودن یا نبودن کلاس: هزینه کلاس‌های تضمینی به نسبت کلاس‌های معمولی بیشتر است.

  هزینه انواع کلاس های تقویتی
 باتوجه به موارد بالا، اگر خانواده ای دارای دانش آموز ابتدایی باشد مسیر ساده تری در پیش دارد، همان گونه که در بالا نیز ذکر شد دوره ابتدایی با برگزاری حجم بسیار کمتری از کلاس های تقویتی مواجه است.
هزینه برگزاری کلاس ریاضی برای دوره ابتدایی، به صورت کاملا خصوصی(یک نفره) از حدود ۵۰تا۱۴۰تومان در هر جلسه یک ساعت و نیمه متغیر است. این هزینه  برای کلاس های علوم و بخوانیم( برطرف کردن ایرادات نوشتاری یا خوانداری) کمتر خواهد شد.
هزینه برگزاری کلاس ریاضی برای دوره ابتدایی به صورت نیمه خصوصی(از۷تا۱۵نفر) از حدود قیمتی ۲۰الی ۷۵تومان برای سه الی چهار جلسه یک ساعت و نیمه متغیر است.
هزینه برگزاری کلاس های کاملا خصوصی ریاضی برای دوره متوسطه  از حدود قیمتی ۱۰۰تا۳۵۰تومان در هر جلسه یک ساعت و نیمه متغیر است. همچنین هزینه برگزاری کلاس فیزیک نیز در همین محدوده قیمتی می باشد.هزینه برگزاری کلاس های ریاضی و فیزیک، به صورت نیمه خصوصی (از ۷تا۱۵نفر) در محدوده قیمتی ۵۰تا۱۴۰تومان برای سه الی چهار جلسه یک ساعت و نیمه متغیر است.هزینه برگزاری کلاس های زیست،شیمی،عربی، زبان انگلیسی و ادبیات نیز به همین ترتیب در محدوده قیمتی پایین تری برقرار است.این دروس برای کلاس های نیمه خصوصی(۷تا۱۵نفر) هزینه ای در محدوده قیمتی ۴۵تا۱۲۰تومان را برای سه الی چهار جلسه  دریافت می کنند.
همچنین برای برگزاری کلاس های کاملا خصوصی این دروس از محدوده ۸۰الی ۲۰۰تومان برای هر جلسه یک ساعت و نیمه می بایست پرداخت کنید.همان طور که در بالا نیز ذکر شد این هزینه ها ممکن است باتوجه به عوامل ذکر شده در بالا متغیر باشد و حتی از محدوده قیمتی نیز، مقداری بالاتر یا پایین تر شود.
حال با توجه به قیمت های ذکر شده در موضوعات قبل آیا برگزاری و رفتن به کلاس های تقویتی یا پیشرفته آخرین راه ممکن است؟
پاسخ به این سوال خیر است، اما این پاسخ خیر نیاز به بررسی دارد! خیر، آخرین راه ممکن تنها رفتن به انواع کلاس های تقویتی نیست، راه های دیگری هم برای یادگیری و تثبیت آموخته ها وجود دارد، اما نمی توان از نقش چشم گیر معلم و کلاسی که در آن به راحتی می توان رفع اشکال کرد نیز گذشت! اما راه های دیگر چیست؟

   چهار روش جایگزین کلاس های تقویتی
راه اول، بهترین و ایده آل ترین راه است که دانش آموز در طی ۹ماه سال تحصیلی، با به کارگیری تمام قوا و تلاش خود به یادگیری دروس بپردازد و در همان مدرسه و فضای آموزشی ایجاد شده ایرادات خود را به کمک دوستان و معلم خود برطرف کند. در این صورت در فصل تابستان تنها به مروری کوتاه نیازمند است تا برای ادامه تحصیل و موفقیت های بیشتر آماده شود.
راه حل دوم؛ اگر والدین دانش آموز به دروس مورد نیاز تسلط دارند یا حتی خواهر یا برادر او می تواند در جهت یادگیری بیشتر به دانش آموز کمک کند دیگر نیازی به برگزاری یا شرکت در کلاس خصوصی نیست، همان هزینه کلاس می تواند به راحتی صرف رفاه خانوار شود.
 راه حل سوم؛ کمک گرفتن از هم‌سالان و کتب کمک درسی، عده ای از دانش آموزان می توانند با برقراری ارتباط مناسب با هم سالان خود مطالب درسی را بیشتر و بهتر یاد بگیرند، در این صورت نه تنها ملزم به پرداخت هزینه نیستید بلکه علاوه بر درس، مهارت های زندگی و روابط اجتماعی فرزند شما نیز تقویت خواهد شد. لازمه این راه حل کسب اطمینان از دوست فرزندتان و خانواده اوست تا در جریان درس خواندن به مشکل خاصی برنخورید. و در فضایی امن و مناسب،این اتفاق رخ دهد. و اما کتب کمک درسی؛ با پیشرفت های اخیر، تبدیل به یکی از منابع مهم یادگیری شده اند. درسنامه  ها،پیش آزمون ها، خلاصه نویسی و جمع آوری نکات مهم، تصاویر شاد و آموزنده موجود در کتاب ها، طبقه بندی های کاملا روان‌شناسانه، مولفین  معتمد و مجرب، تلفیق مطالب با مفاهیم جذاب و....‌همه و همه باعث شده است تا خواندن این کتب باعث بهبود یادگیری شود. البته نیاز است کتب به صورت دقیق و با علاقه مطالعه شوند و در صورت نیاز در کنار مطالعه توضیحی هم به دانش آموز ارائه شود.
راه حل چهارم، استفاده از انواع بسته های آموزشی است. استفاده از این بسته ها نیز شرایط مربوط به خود را می طلبد. اینکه چه بسته ای را انتخاب کنید و چه میزان درباره آن بسته و موثر بودنش  تحقیق کرده باشید نیز دارای اهمیت است. برای تحقیق کردن می توانید از اینترنت، تجارب واقعی و صحبت با معلمین، والدین و کسانی که دستی در این حوزه دارند نیز کمک بگیرید. حتی دانش آموزانی که بااین بسته ها سروکار دارندهم،از منابع مهم برای تحقیق پیرامون بسته های آموزشی هستند.بسته های آموزشی به دلیل جلوه های بصری که برای بیننده ایجاد می کنند، مسیر آموزش را سریع تر طی می کنند. استفاده از انواع رسانه ها مانند فیلم های اختصاصی، موسیقی، نقاشی‌، طراحی کارت یا بازی های مهارتی،طرح های گرافیکی و اینفوگرافیکی،نمودار ها و جدول ها و... باعث شده است تا بسته های آموزشی تجربه های خوبی برای یادگیری مطالب باشند. هرکسی متناسب با نحوه استفاده اش ازاین بسته ها بهره می‌برد و سطح یادگیری خود را افزایش می دهد. یادداشت برداری و نوشتن نکات مهم حین استفاده بسیار مهم است. تنها ایرادِ بسته‌های آموزشی، رفع اشکال برای یادگیرنده است، چون نمی تواند در لحظه سوال خود را مطرح کند و پاسخ مناسب را دریافت کند. اما خوبی هایی نیز دارد، مثلا شما با در اختیار  داشتن بسته های آموزشی نیاز به رفت و آمد و پرداخت هزینه های آن را ندارید.هزینه بسته های آموزشی به فراخور موضوع،مدرس، پایه درسی،شرکت مربوطه  و ضمائم آن با یکدیگر متفاوت است. قیمت انواع بسته های آموزشی مخصوص دوره های مختلف تحصیلی از محدوده قیمتی ۸۰تایک میلیون و پانصد هزار تومان متغیر است. هزینه های بالای بسته ها بیشتر مربوط به آموزش های کنکوری است و اکثرا شامل تمام دروس می شود‌.حال انتخاب با شماست تا بتوانید برای تابستانی گرم برنامه ریزی کنید.

در شرایطی که هدایت غلط تحصیلی از ابتدا، نوع آموزش های ارائه شده در دانشگاه ها و مسیر غلط توسعه اقتصادی مبتنی بر رشد بدون اشتغال، منجر به بیکاری طیف بزرگی از دانش آموختگان آموزش عالی شده است، اما در  گوشه و کنار ، به عوامل دیگری نظیر شرایط انحصار و شبه انحصاری در برخی مشاغل خدمات حرفه ای بر می خوریم که منجر به معطل نگه داشته شدن ظرفیت های اشتغال این قشر شده اند.البته مسئولان و اتحادیه هایی که این محدودیت ها را ایجاد کرده اند بعضا نکاتی  همچون جلوگیری از افت کیفیت حرفه ای شاغلان این رسته ها را به عنوان منطق این محدویت ها اعلام می کنند اما تجربه های جهانی نشان می دهد که می توان با تعیین سازوکار های معقول همچون کسب نمره خاص در یک آزمون استاندارد مانند وکالت یا تخصص پزشکی به جای تعیین ظرفیت قبولی  این مشکل را رفع کرد . بررسی ها با توجه به آمار و ارقام جهانی نشان می دهد که با رفع موانع بی مورد بر سر ورود و فعالیت رقابتی واجدان شرایط، می توان اشتغال های چند صد هزار نفری را در برخی از این حوزه ها رقم زد.
   یک دهه سرگردانی دهه شصتی ها در بازار کار
ورود جمعیت متولدان دهه 60 به سنین کار در دهه 80 (به عنوان یک پدیده جمعیتی)، زنگ خطر را برای خانواده ها و دولت با صدای بلندتری به صدا درآورد. فرزندانی که با هزار امید و آرزو دوره های تحصیل مقدماتی را به امید کسب منزلت اجتماعی و اقتصادی انتخاب کرده بودند، پس از دوران دبیرستان به سدی به نام کنکور برخوردند که به مثابه یک قیف وارونه و یک دهلیز تنگ عمل می کرد. به طوری که یک سوی آن، بهشت اشتغال و کسب درآمد و سوی دیگر آن، ماندن در گردابی از بلاتکلیفی و سرگردانی و هدر رفتن دوران طلایی زندگی بود. این شد که بخشی از این محصلان، از مسیر طی شده خود، توبه کرده و راه مهارت اندوزی را در پیش گرفتند که به نظر می رسد انتخاب بدی هم نبوده است. چرا که طبق آمارهای مرکز آمار ایران در سال 95، نرخ بیکاری افراد فاقد مدرک دانشگاهی، 13 درصد بوده که تقریباً نزدیک به نرخ بیکاری کل کشور در آن سال (12.4 درصد) قرار داشته است.

  تهدید زدایی از بازار کار به سبک دولت در دهه 80
به نظر می رسد دولت در آن سال ها به بهانه های مختلف، که یک بخش آن، دورکردن موقت نیروی کار از بازار کار بود، هر چه بیشتر کمیت آموزش در سطوح عالی را افزایش داد. آموزش هایی که امروزه مشخص شده بخش عمده آن را رشته های نظری و نه عملی و کاربردی تشکیل داده اند. آمارهای نظام آموزش عالی در سال تحصیلی 97-96 حاکی از این است که در این سال، 47 درصد از دانشجویان کل کشور در رشته های علوم انسانی، حدود 29 درصد در رشته های فنی، 10 درصد در رشته های علوم تجربی از جمله پزشکی، 8 درصد در رشته هنر و تنها 4 درصد در حوزه کشاورزی و دامی مشغول تحصیل بوده اند.
بدین ترتیب به نسلی که می توانست با هدایت هوشمندانه دولت به عرصه اشتغال، بار مهمی از وابستگی کشور به درآمدهای نفت را از زمین بردارد، مسکن تحصیل در سطوح بالاتر تزریق شد. مسکنی که البته عوارض اجتماعی جانبی همچون عقب افتادن آن ها از زندگی، ازدواج، فرزندآوری و ... را به ارمغان آورد.

  مسئله «اشتغال دانش آموختگان آموزش عالی»
با این اوصاف و در سال های بعد، طیف تحصیل کرده آموزش عالی بعد از اتمام دوران تحصیل، با موج دوم مسائل و مشکلات بازار کار مواجه شد و آن غیر کاربردی بودن آموزش هایی بود که فراگرفته بود. در مواجهه با این مسئله نیز برخی از دانش آموختگان آموزش عالی، همان راهی را در پیش گرفتند که هم دوره ای های آن ها، چند سال پیش آن را انتخاب کرده بودند. یعنی اشتغال در جایی نامرتبط با تحصیلات. برخی دیگر هم که طبق آمارها، درصد آن ها بسیار کم است، در مشاغلی مرتبط با رشته تحصیلی خود شغل پیدا کردند و بقیه بیکار ماندند.
نتیجه این تحولات منتج به این شد که طبق آخرین آمارهای مرکز آمار ایران، هم اینک دانش آموختگان آموزش عالی با نرخ بیکاری 18.1 درصد در بازار کار روبه رو هستند که از نرخ بیکاری کل کشور در حدود 12 درصد فاصله زیادی دارد. هر چند باز نسبت به نرخ بیکاری جوانان (15 تا 29 ساله به میزان 25.1 درصد) کمتر است. بررسی جزئی تر بیکاری دانش آموختگان دانشگاهی (طبق آمارهای سال 95) نشان می دهد که نرخ بیکاری دارندگان مدرک کارشناسی 22 درصد و دارندگان مدرک کارشناسی ارشد 17درصد اعلام شده است.

   یک فرصت مغفول و مهم منتظر اقدام دولت
در کنار همه عواملی که منتهی به بیکاری دانش آموختگان نظام آموزشی کشور شده است اعم از: هدایت غلط تحصیلی از ابتدا، نوع آموزش های ارائه شده در دانشگاه ها و مسیر غلط توسعه اقتصادی مبتنی بر رشد بدون اشتغال، اما در گوشه و کنار، به عوامل دیگری بر می خوریم که در نگاه اول اهمیت آن ها اصلاً به چشم نمی آید، اما فرصت قابل توجهی برای کاستن از آلام بیکاری دانش آموختگان دانشگاهی است و گره گشایی از آن ها راه را برای ایجاد اشتغال های قابل توجه در کشور باز می کند.
در این زمینه می توان به حوزه هایی از خدمات اشاره کرد. در واقع در سال های اخیر و با توسعه فعالیت های اقتصادی و صنعتی، چتر اشتغال زایی عرصه خدمات به شدت گسترده شده است. در این میان، بخش مهمی از این خدمات که در این سال ها رشد قابل توجهی پیدا کرده است، حوزه ای با عنوان خدمات حرفه ای است. خدمات حرفه‌ای به آن دسته از مشاغلی اطلاق می‌شود که نیازمند دانش و مهارت‌های تخصصی هستند و عمدتاً توسط نیروی کار تحصیل‌کرده ارائه می‌شوند. معماری، حسابرسی، مهندسی، پزشکی، وکالت، مدیریت سرمایه‌گذاری، پشتیبانی کسب‌ و کار، مشاوره‌های تخصصی و ... بخش هایی از گستره وسیع این نوع خدمات را تشکیل می‌دهند. بررسی ها نشان می دهد این دسته از خدمات ظرفیت خوبی در کشور برای اشتغال زایی دارا هستند. با این حال شاید برای شما عجیب باشد که بشنوید وجود برخی انحصار و شبه انحصارها در برخی از این رسته ها، چشمه های ایجاد تعداد زیادی شغل در کشور را کور کرده است.
در ادامه با استناد به گزارش «رفع انحصار از بازار خدمات حرفه‌ای کلید حل معضل اشتغال فارغ‌التحصیلان» که توسط شبکه کانون های تفکر ایران (ایتان) تدوین شده است، به بررسی قابلیت ایجاد 900 هزار شغل در رسته های پزشکی، دندان‌پزشکی، وکالت و دفتر ثبت اسناد با رفع انحصارهای خودخواسته می پردازیم.

  خدمات پزشکی
در این حوزه هم اینک ۱۲۸ هزار پزشک مشغول ارائه خدمت بوده که از این تعداد، ۸۴۴۸۰ نفر پزشک عمومی و ۴۳۵۲۰ نفر پزشک متخصص هستند. برخلاف تصور عموم مبنی بر زیاد بودن تعداد پزشک در کشور با معیار قرار دادن شاخص‌های علمی مشخص می‌شود کشور به شدت با کمبود پزشک مواجه است به‌نحوی‌که می‌توان ادعا کرد بازار پزشکی با نوعی از انحصار روبه‌روست. نمود عینی این واقعیت را در صف طولانی نوبت برخی پزشکان می بینیم.محاسبات نشان می‌دهد شاخص سرانه تعداد پزشکان در ایران برابر 6/1 نفر به ازای هر ۱۰۰۰ نفر جمعیت است. این در حالی است که سرانه تعداد پزشک در یونان 2/6، در قطر 8/7، در آلمان 9/3 و به‌صورت متوسط در کشورهای گروه ۲۰ (متشکل از 20 کشور قدرتمند اقتصادی دنیا) حدود ۳ است. لذا ارقام مذکور نشان‌دهنده کمبود جدی پزشک در ایران به نسبت کشورهای دیگر است.
این در حالی است که ایجاد بازار انحصاری در خدمات پزشکی از طریق محدود کردن ظرفیت آموزش پزشکی اصلی‌ترین عامل ایجاد وضعیت کنونی به شمار می رود.
برخی آمارها نشان می دهند که متقاضیان شرکت در کنکور تجربی در ۷ سال ۵۰ درصد، اما ظرفیت پذیرش پزشکی ۱۷ درصد رشد داشته اشت.لذا باید گفت بازار انحصاری ایجاد شده علاوه بر جلوگیری از شاغل شدن تعداد زیادی از جوانان کشور موجب ایجاد صف‌های طولانی در بیمارستان‌ها، بالا رفتن شدید تعرفه خدمات درمانی و کاهش کیفیت ارائه خدمات شده است.

  خدمات دندان‌پزشکی
دندان‌پزشکی نیز وضعیتی مشابه پزشکی دارد. ایران با سرانه 6/35 دندان‌پزشک به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر با کمبود شدید ارائه‌دهندگان این خدمت مواجه است. این در حالی است که برزیل با سرانه ۱۳۴ دندان‌پزشک به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر بالاترین سرانه دندان پزشکی را در میان کشورهای گروه ۲۰ به خود اختصاص داده است. در منطقه غرب آسیا نیز، لبنان با سرانه ۱۰۰ دندان‌پزشک بهترین جایگاه را دارد. متوسط سرانه دندان‌پزشک در کشورهای عضو گروه ۲۰ حدود ۷۰ دندان‌پزشک به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر است که تقریباً دو برابر سرانه ایران است.
مشابه پزشکی علت سرانه کم دندان‌پزشک نیز پایین بودن ظرفیت آموزش است. به رغم بالا بودن تعداد متقاضیان رشته تجربی در سال‌های گذشته اما ظرفیت این رشته متناسب با تقاضای بازار افزایش پیدا نکرده است. گزارش شبکه کانون های تفکر ایران (ایتان) در این زمینه این فرضیه را مطرح کرده است که  علت این مسئله احتمالاً فعالیت لابی پزشکان و دندان‌پزشکان در تعیین ظرفیت این رشته‌ها در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است.

  خدمات وکالت
در بازار خدمات حقوقی کشور نیز وضعیتی مشابه بازار سلامت وجود دارد. حدود ۷۰ هزار نفر وکیل در کشور فعال هستند که محاسبه شاخص سرانه آن نشان می‌دهد به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر فقط ۷۶ وکیل وجود دارد. این در حالی است که به‌طور متوسط این شاخص در دنیا برابر 240 وکیل به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر است. همچنین برزیل با سرانه ۴۸۲ وکیل در جهان و کویت با سرانه ۱۴۴ وکیل در منطقه پیشتاز هستند.
یکی از دلایل اصلی کمبود وکیل در کشور تعیین ظرفیت سخت‌گیرانه برای آزمون وکالت است. در کشورهایی که در شاخص تعداد وکیل وضعیت مناسبی دارند قبولی در آزمون وکالت بر مبنای کسب حداقل نمره و احراز صلاحیت علمی لازم، انجام می‌شود و ظرفیت مشخصی برای تعداد پذیرفته‌شدگان در نظر گرفته نمی‌شود. برخلاف این، در ایران ظرفیت پذیرش برای آزمون وکالت به‌صورت دستوری توسط کانون وکلا تعیین می‌شود که این موضوع موجب کمبود قابل‌توجه وکیل در کشور و انحصاری شدن بازار خدمات شده است. انحصار موجود علاوه بر جلوگیری از ایجاد اشتغال برای تعداد زیادی از دانش آموختگان دانشگاهی مانع توسعه خدماتی از قبیل مشاوره‌های تخصصی، داوری، میانجی گری، وکالت پیمانی، پیگیری حقوق عامه و... شده است.به گزارش تسنیم، به نقل از قربانزاده کارشناس مسائل حقوقی، «اشباع بازار» نیز بهانه دیگری بوده است تا از صدور مجوز برای درخواست کنندگان واجد شرایط در زمینه وکالت جلوگیری شود. با این حال، به نظر می رسد اتفاقات مثبتی در این زمینه به تازگی رخ داده است. به طوری که طبق اظهارات قربانزاده و مطابق رای دیوان عدالت اداری، از این پس کانون وکلا مرجعیتی برای صدور مجوز موسسات حقوقی ندارد. ثانیاً ثبت موسسات حقوقی به هیچ مجوزی غیر از تاسیس موسسه حقوقی نیاز ندارد.همچنین کانون وکلای دادگستری موظف است فرایند صدور پروانه وکالت را در سامانه مجوز‌های کسب و کار بارگذاری کند.

  خدمات دفاتر ثبت اسناد
بازار خدمات ثبت اسناد نیز وضعیتی مشابه با بازار وکالت دارد. در ایران ۷ هزار و ۶۱۷ دفتر اسناد رسمی فعالیت می‌کنند که تعداد آن‌ها در 10 سال گذشته ثابت مانده است.
علت این موضوع را می توان به قانون دفاتر اسناد رسمی و کانون سردفتران و دفتریاران نسبت داد. قانونی که در ماده 5 خود تصریح کرده است: تأسیس دفترخانه با توجه به نیازمندی های هر محل تابع ضابطه این شرایط خواهد بود: «‌در شهرها برای حداقل هر پانزده هزار نفر و حداکثر بیست هزار نفر با توجه به آمار و درآمد حاصل از حق ثبت معاملات یک دفترخانه» همچنین آمده است: «‌شهرها و بخش هایی که جمعیت آن‌ها کمتر از پانزده هزار نفر باشد یک دفترخانه خواهد داشت.»
ثابت ماندن تعداد دفاتر ثبت اسناد در حالی رخ داده که میزان تقاضای ثبتی در ۱۰ سال گذشته در حال رشد بوده است. برای نمونه تقاضای این خدمات در سال ۹۶ نسبت به سال ۹۵، ۶ درصد رشد را نشان می‌دهد. با تقسیم دفاتر ثبت اسناد رسمی بر جمعیت کشور، سرانه سردفتران 52/9 به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت به دست می‌آید. این در حالی است که در کشورهایی با نظام حقوقی شبیه ایران مانند هلند با سرانه 05/19، فرانسه با سرانه 82/13و بلژیک با سرانه 88/12 وضعیت به‌مراتب بهتری از ایران دارند. شاخص‌های فوق نشان می‌دهد مشابه بازار خدمات حقوقی، در بازار خدمات ثبتی نیز انحصار ایجاد شده است و موجب بروز پدیده‌هایی مانند ایجاد صف در دفاتر ثبت اسناد، نداشتن تمایل دفاتر به انجام خدمات خرد و کیفیت پایین خدمات شده است.

  برآوردی از اشتغال زایی 4 خدمت حرفه ای
با توجه به موارد فوق، می توان برآورد اشتغال 4 خدمت حرفه ای ذکر شده را به صورت زیر محاسبه کرد:
متوسط سرانه پزشک در کشورهای گروه ۲۰، حدود سه پزشک در هزار نفر جمعیت است. با در نظر گرفتن سرانه سه پزشک به‌عنوان سرانه هدف، ظرفیت ایجاد ۱۱۲۰۰۰ شغل در حوزه پزشکی به صورت مستقیم وجود دارد. افزون بر این تعداد، به ازای هر پزشک حداقل دو فرصت شغلی تبعی شامل پرستار و منشی نیز ایجاد می‌شود که برابر ۲۲۴۰۰۰ نفر اشتغال تبعی خواهد بود که در مجموع نشان‌ دهنده ظرفیت ایجاد ۳۳۶۰۰۰ شغل در صورت حذف انحصار از این بازار است.
در زمینه خدمات دندان پزشکی، سرانه کشورهای گروه ۲۰ حدود ۷۰ دندان‌پزشک به ازای ۱۰۰ هزار نفر جمعیت است. اگر سرانه مطلوب نیز همین مقدار در نظر گرفته شود، میزان ظرفیت اشتغال برابر ۲۷ هزار و ۵۲۰ نفر خواهد بود. همچنین به ازای اشتغال هر دندان‌پزشک حداقل یک شغل تبعی به‌عنوان دستیار ایجاد شده و در مجموع ظرفیت اشتغال خدمات دندان پزشکی ۵۵ هزار نفر برآورد می‌شود.
متوسط سرانه وکالت در دنیا ۲۴۰ وکیل در ۱۰۰ هزار نفر جمعیت است. وضعیت مطلوب کشور در این رشته خدمت را نیز می‌توان افزایش سرانه از ۷۶ به ۲۴۰ وکیل به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر برآورد کرد. تحقق این سرانه، به ایجاد ۱۳۱ هزار و ۴ فرصت شغلی می‌انجامد. با در نظر گرفتن ایجاد سه شغل تبعی دستیار، آبدارچی و دفتردار به ازای هر وکیل، نیز می توان محاسبه کرد که  ظرفیت اشتغال این بخش به ۵۲۴ هزار نفر خواهد رسید.خدمات دفتر ثبت اسناد رسمی نیز در کشور دارای سرانه 9/52 است. با توجه به قرابت‌های سیستم حقوقی ایران و فرانسه و شرایط خوب این کشور با سرانه ۸۲/۱۳ دفتر، چشم‌انداز خدمات این حوزه ۱۳ دفتر به ازای هر ۱۰۰ نفر را می توان در نظر گرفت. بنابراین نیاز است دو هزار و ۷۸۳ دفتر ثبت اسناد رسمی جدید ایجاد شود و با توجه به این که به ازای هر سردفتر حداقل شش شغل تبعی شامل دفتریار اول، نامه‌رسان، مستخدم، ثبّات و دو نفر ماشین‌نویس فراهم می‌شود، مجموع اشتغال سردفتران و شغل‌های تبعی، به رقم ۱۹ هزار و ۵۷۱ شغل جدید می‌رسد.
در مجموع مشاهده می شود ظرفیت ایجاد اشتغال خدمات حرفه‌ای بررسی‌شده به بیش از 900 هزار شغل خواهد رسید. اهمیت این رقم از آن جا بیشتر می شود که مقایسه آن با تعداد یک میلیون و 254 هزار بیکار دانش آموخته (طبق آمارهای سال 97) حاکی از پتانسیل های رفع بیکاری از چهره این قشر خواهد داشت.  
 جدول زیر جزئیات این محاسبه را نشان می دهد:
 در مجموع باید گفت در شرایطی که طبق ماده 7 قانون سیاست های اصل 44، صادرکنندگان مجوز کسب و کار اجازه ندارند به دلیل «اشباع بودن بازار»، از پذیرش تقاضا یا صدور مجوز کسب و کار امتناع کنند، ایجاد ظرفیت اشباع به صورت مستقیم یا غیر مستقیم، در برخی کسب و کارها پذیرفتنی نیست. هر چند باید ملاحظات قانونی و فنی دیگر را هم برای بررسی این موضوع در نظر گرفت. اگر چه محاسبات فوق، در عمل و با توجه به شرایط بازار خدمات حرفه ای کشور می تواند فرق کند، اما به نظر بزرگی اعداد و ارقام به گونه ای هست که بتوان گفت در صورت بی توجهی به رفع انحصاراتی از قبیل موارد یادشده، این اقدام می تواند به راحتی بخش بزرگی از نیروی کار کشور را در پشت دروازه های اشتغال نگه دارد.

 

با وجود دغدغه‌های زندگی امروزه، سفر کردن موهبتی وصف ناشدنی است. بی‌شک سفرکردن و گردش رفتن یکی از لذت بخش‌ترین بخش‌های زندگی هر فردی است. اما گاهی سفر کردن خاطرات بدی را برای آدم تداعی می‌کند. از بیماری در شهر و کشور غریب گرفته تا گم شدن چمدان‌ها  یا حتی مرگ یکی از همسفران! در این مواقع بیمه مسافرتی به داد آدم می‌رسد. بیمه مسافرتی از آن دست بیمه نامه‌هایی است که در نگاه اول چندان با اهمیت به چشم نمی‌آید. اما برخلاف تصور اکثریت مردم بیمه ‌نامه‌ای مهم است. در این مقاله موقعیت‌هایی که باید بیمه نامه مسافرتی بخرید و  زمان‌هایی که نباید بخرید را توضیح خواهیم داد.
  بیمه مسافرتی چیست؟
بیمه مسافرتی با توجه به پوشش هایی که دارد از بیمه گذاران در برابر حوادث احتمالی که در سفر ممکن است پیش بیاید، محافظت می کند. این نوع از بیمه برای سفرهای خارجی هنگامی که شما برای دریافت ویزا اقدام کرده اید الزامی است. با توجه به نرخ متغیر ارز در کشور ما و اکثر کشورهای خارجی، هزینه های درمان بسیار گران است و در صورتی که بیمه گذار حادثه ای برایش پیش بیاید در صورت نداشتن بیمه مسافرتی باید تمامی هزینه ها را آزاد پرداخت کند که این ممکن است گاهی سر به فلک هم بکشد. گاهی فرد به دلیل یک سرماخوردگی ساده یا یک مسمومیت باید هزینه‌ زیادی را پرداخت کند که برای افرادی که به کشور خارجی سفر کرده اند مشکلات زیادی را به وجود خواهد آورد. از همین رو خرید بیمه مسافرتی همواره توصیه می شود. ممکن است بگوییم ما اگر بیمار نشدیم چه؟! یعنی فقط بیمه بخریم که اگر مریض شدیم به کمک ما بیاید؟ باید بگوییم که خیر تنها مزیت خرید بیمه مسافرتی پوشش های درمانی نیست، بلکه این بیمه در زمان هایی که شما به طور تصادفی چمدان تان را گم کرده باشید، یا در رسیدن بارتان تاخیر پیش بیاید، پروازتان بیش از حد طول بکشد و … به کمک تان خواهد آمد و خسارت های شما را جبران خواهد کرد.

  چه هنگامی حتما به بیمه مسافرتی نیاز دارید؟
سفرهایی با زمان های طولانی: اگر سفر شما مدت زمان طولانی دارد، به طور مثال بیش از ۴ روز یا یک هفته به سفر می روید، دلایل خرید بیمه مسافرتی شما، بیشتر خواهد بود. در بیشتر سفرهای خارج از کشور که برای یک هفته یا بیشتر طول می کشد، حتما پشتیبانی بیمه مسافرتی را لازم دارید. در این سفرها می توانید گزینه هایی مانند پشتیبانی از گم شدن چمدان ها، پوشش درمان های دارویی، فوریت های پزشکی و درمانی، هزینه بیمارستان ها را داشته باشید. هنگام خرید بیمه مسافرتی حتما فرم بیمه را کامل مطالعه کنید تا با شرایط بیمه و قوانین آن کاملا آشنا شوید. همچنین اگر به موضوع و شرایط ویژه ای نیاز داشتید، آن را به بخش تکمیلی اضافه کنید. در سفرهایی که طولانی مدت هستند، با خیال راحت می توانید تفریح کنید یا برنامه های تفریحی بریزید. به طور مثال بسیاری از گردشگرانی که در تابستان برای تفریحات ساحلی و آبی می روند، حتما با داشتن بیمه مسافرتی سفری ایمن تر و لذت بخش تر خواهند داشت.
سفر با کودکان: اگر با کودکان خود به سفر می‌روید، حتما باید بیمه مسافرتی داشته باشید. سفرهای طولانی با کودکان از جمله سفرهای بسیار سخت بوده که می تواند تمام اوقات سفر شما را درگیر کند. در تمام سفر بایستی مراقب کودکان خود باشید تا اتفاقی برای آن ها نیفتد یا گم نشوند. از دلایل خرید بیمه مسافرتی راحت تر شدن سفر به همراه کودکان است.
بیمه مسافرتی برای سفرهای بین المللی: برای تمام سفرهای بین المللی نیاز به خرید بیمه مسافرتی دارید. اگر به کشورهای مختلفی در قاره آسیا یا دیگر قاره ها سفر می کنید، دلایل خرید بیمه مسافرتی شما بسیار خواهد بود. ابتدا این‌که بدون داشتن بیمه مسافرتی ویزای کشورهای مقصد به شما داده نمی‌شود. پس در مرحله اول، برای گرفتن اجازه ورود به کشورها، نیاز به بیمه مسافرتی دارید. پس از آن برای اجتناب کردن از حوادث ناگوار و استرس های سفربه بیمه نیاز دارید.
بیشتر کشورها از گردشگران ایرانی ویزا می خواهند و در نتیجه برای گرفتن ویزا باید مدرک بیمه مسافرتی خود را ارائه دهید. همچنین اگر در تورهای خارج از کشور شرکت می کنید، بیمه مسافرتی بایستی در پکیج تور شما باشد. حتما در این باره، با آژانس گردشگری مد نظر خود صحبت کنید.
در صورت نیاز به کمک های پزشکی: اگر جزو افرادی هستید که داروی خاصی را مصرف می کنید، داروهایی مانند فشار خون یا دیابت دارید و بایستی حتما در سفر همراه خود داشته باشید، دلایل خرید بیمه مسافرتی شما کاملا مشخص است.
اگر به کوهنوردی در قلل معروف جهان می روید: تمام کوهنوردان و ورزشکارانی که خود را برای فتح قله های بلند جهان آماده می کنند، برای چنین سفری حتما بیمه مسافرتی و پزشکی نیاز دارند. دلایل خرید بیمه مسافرتی برای این اشخاص را می توان متعدد دانست. تغییرات آب و هوایی، کنسل شدن پروازها، عقب افتادن از برنامه حرکت به سمت قله، نابودی تجهیزات سفر، گم شدن تجهیزات کوهنوردی یا حتی آسیب دیدن در کوه از دلایل خرید بیمه مسافرتی هستند.
اگر چندین بلیت هواپیما برای رسیدن به مقصد دارید: اگر در مسیری طولانی، پرواز دارید و بایستی چند هواپیما عوض کنید یا حتی پروازتان در طول مسیر چندین توقف دارد بیمه مسافرتی بگیرید. پوشش بیمه مسافرتی برای تاخیر در پروازها، گم شدن چمدان ها، تاخیر در تحویل چمدان ها، کنسل شدن یکی از پروازها یا هر آن‌چه که در طول این مسیر رخ می دهد، نیاز می شود. به طور مثال، گاهی اوقات مسافران برای این‌که در سفری تفریحی با کروز شرکت کنند، بلیت هواپیمایی برای رسیدن به محل شروع کروز می خرند. حال اگر پرواز شما با تاخیر حرکت کند و به زمان حرکت کشتی و کروز خود نرسید و آن را از دست بدهید، ضرر بسیاری خواهید کرد. مخصوصا که هزینه بلیت های کروز بسیار بالاست. در این صورت دلایل خرید بیمه مسافرتی برای شما کاملا مشخص خواهد بود. چرا که بیمه به دلیل تاخیر پرواز شما (تاخیر هواپیما تا ۶ ساعت)، ضرر شما را متقبل خواهد شد.

  چه هنگامی به بیمه مسافرتی نیاز ندارید؟
هزینه بیمه مسافرتی گران تر از هزینه های سفر: به تعطیلات خود به عنوان یک سرمایه گذاری نگاه کنید. طبعا هیچ تاجری نمی خواهد که سرمایه خود را از دست بدهد. اگر دلایل خرید بیمه مسافرتی را نگاه داشتن سرمایه بدانید، به آن نیاز دارید. اگر برگشت سرمایه برای تان اهمیت ندارد، پس در غیر این صورت بیمه مسافرتی را نمی توان به عنوان یک راهکار برای پشتیبانی در سفر دانست. همچنین در سفرهایی که بسیار ارزان تمام می شوند یا وسایل بسیار ارزانی با خود دارید، نیازی به خرید بیمه مسافرتی ندارید. به این شکل که اگر وسایل خود را در سفر گم کردید، می توانید خودتان دوباره همان وسیله را بدون دردسر بخرید. بیشتر کسانی که با کوله پشتی سفر می کنند، نیازی به بیمه کردن کوله پشتی و وسایل خود نمی بینند.
اهمیت ندادن به مسائل پیش آمده در سفر: اگر برای کشورهای اطراف یا اروپایی به عنوان مقصدی برای سفر می اندیشید و ارزان بودن هزینه های سفر برایتان اهمیت بسیار دارد، یا اگر سفر شما بسیار کوتاه بوده و شخصیتی دارید که همه مسائل را ساده و راحت می پندارید و به راحتی نگران نمی شوید، در این صورت شاید دلایل خرید بیمه مسافرتی را نداشته باشید. هر چند که باز هم به دلیل این‌که اتفاقات رخ داده و پیش بینی نشده در سفرهای هیچ هایکری بسیار است، پیشنهاد می دهیم که بیمه مسافرتی داشته باشید.
کشورهایی که نیاز به ویزا ندارند: یادتان باشد که بیشتر کشورها، بدون داشتن بیمه مسافرتی به شما ویزا نمی دهند اما اگر می خواهید به کشورهایی که برای ایرانی ها ویزا نمی خواهد بروید، به سراغ بیمه نروید. اگر تصور می کنید که سفر شما از ترکیه به سمت گرجستان یا بلغارستان ادامه خواهد یافت، بایستی بیمه مسافرتی بخرید. این هزینه از الزامات هزینه های سفر است که نمی توان از آن طفره رفت.همچنین اگر تنها درون مرزهای ایران به سفرهای ارزان قیمت می روید و بیمه درمانی دارید، نیازی به بیمه مسافرتی نخواهید داشت.
اگر تور شما، بیمه مسافرتی را شامل می شود: اگر در تورهای مسافرتی شرکت می‌کنید که آژانس های گردشگری برگزار می‌کنند، نیازی به خرید بیمه مسافرتی ندارید. چرا که در پکیج تورها به طور خودکار این گزینه قرار داده شده است و آن آژانس گردشگری حتما مسافران خود را برای سفر بیمه می کند. بنابراین دیگر نیازی ندارید که مجزا به خرید بیمه مسافرتی اقدام کنید. اگر با تور به کشورهایی مانند هند، چین یا هر کشور دیگری سفر می کنید، می توانید دلایل خرید بیمه مسافرتی را از اپراتور آژانس بپرسید. هنگام خرید تور خود مفاد بیمه مسافرتی را بپرسید. اینکه در چه مواردی سفر شما را پوشش می دهد تا اگر به گزینه های دیگر بیمه مسافرتی نیاز داشتید، بتوانید در بخش تکمیلی خریداری کنید. همچنین بخش پشتیبانی بیمه مسافرتی به شما تمام اطلاعات لازم را می دهد.
اگر با ایرلاین های معروف، پروازهای گران می خرید: اگر سفر شما تنها در پرواز رفت خلاصه می شود و بلیت هواپیما بیزینس کلاس یا فرست کلاس را خریداری کرده اید. همین طور به حقوق مسافران کاملا آگاه هستید، به احتمال بسیار نیازی به خرید بیمه مسافرتی ندارید.
اگر به دنبال انعطاف در سفر هستید: اگر هدف شما از سفر، افزایش مهارت های شخصی و سفر است، دلایل خرید بیمه مسافرتی برای شما کمتر خواهد بود. اگر از جمله کسانی هستید که بسیار انعطاف دارید و می خواهید تجربیات جدید و ماجراجویانه داشته باشید یا دل نترسی دارید و هیچ موضوعی شما را ناراحت نمی کند، می توانید احتیاط را کنار گذاشته و به سراغ بیمه نروید. هر چند که باز هم نداشتن بیمه مسافرتی را در هیچ سفری توصیه نمی کنیم.

 

وقتی در سال 1388 صحبت از تولید اولین خودروی ملی شد، بیشتر مردم ایران خندیدند. تا ده سال پیش، ما با اینکه در مسیر پیشرفت بودیم؛ اما هنوز در خیلی از موارد صنعت مان وابسته به کشورهای خارجی بود. ما با اتکا به دانش مهندسان و دیگر متخصصان داخلی توانستیم مسیر کشور از حالت وابستگی به خودکفایی تبدیل کنیم. تولید خودروی تیبا را می‌توان بخشی از این مسئله به حساب آورد. برای این می‌گوییم بخشی و صفت کامل را به کار نمی‌بریم، به این دلیل که تیبا در مهندسی ساخت ترکیبی از دانش متخصصان ایتالیایی و ژاپنی و ایرانی است. برای همین واقعاً نمی‌توان آن را هنوز یک خودروی کاملاً بومی به حساب آورد. هرچند که هنوز در رسانه‌ها به عنوان خودروی ملی معرفی می‌شود. البته تیبا در اوایل مینیاتور نامیده می‌شد؛ اما نام آن به تیبا تغییر پیدا کرد. با اینکه در تولید این خودرو از ناخالصی دانشی استفاده شده است؛ اما به خوبی توانسته با نمونه‌های مشابه داخلی خودش یعنی پراید و ریو رقابت کند. تیبا در واقع چیزی بین پراید و ریو است. نه آن‌چنان کوچک که به پراید شبیه باشد و نه آن‌چنان بزرگ که به ریو شباهت پیدا کند. همچنین بسیاری از ایرادهای پراید در این نوع مدل وجود ندارد و از طرفی چیزی هم‌تراز ریو هم نیست؛ اما همین به خوبی توانسته نظر بسیاری از جوانان را به خود جلب کند.
  چرا تیبا خودروی ملی شد؟
در سال 88 ما در اوج تولید محصولات ملی بودیم و بسیاری از مسئولان بر این مسئله تأکید می‌کردند. حالا نمی‌دانیم که آیا واقعاً پافشاری بر همین موضوع بود یا خیر، مسئولان سایپا به دنبال این بودند تا خط تولید خود را از مونتاژ به تولید خودرو تبدیل کنند. هرچند نتوانستند خیلی در این زمینه موفق باشند.
سایپا با شعار زیبای ایرانی اولین محصول بومی خود به نام تیبا را رونمایی کرد. البته در همان اوایل متوجه شدیم که در طراحی ظاهری این خودرو از مهندسان ایتالیایی و ژاپنی کمک گرفته شده است و همچنین قابلیت توانایی همانند آنچه در تبلیغ نمایش داده می‌شد، نیست. به هرحال ایرادهایی داشت؛ اما به دلیل داشتن قیمت مناسب و بهتر بودن کیفیت آن در برابر پراید، توجه نسل جوان را به سمت خود جلب کرد.به هرحال تیبا با این همه مسائل و با توجه به اینکه جزو اولین خودروهای تولید داخل با دانش مهندسان ایرانی بود، به اولین خودروی ملی تبدیل شد؛ اما سؤال اصلی این است که چنین خودرویی توانسته توقعات ملی را برآورده کند یا صرفاً فقط یک نام است و قصد یدک کشیدن طراحان داخلی را دارد؟این را ما نباید بگوییم، بلکه باید مشخصات این خودرو نشان دهد. با اینکه در طراحی این خودرو مهندسان خارجی هم نقش داشته‌اند و نمی‌توان آن را صددرصد بومی به حساب آورد؛ اما تا همین‌جا هم باید شکر کرد که صنعت خودروسازی ما چنین پیشرفتی داشته است.

  طراحی ظاهری
وقتی اسم خودروی ملی و آن هم در ایران می‌آید، همه توقع دارند که در ظاهر خودرو تاریخ کشور را مشاهده کنند؛ حداقل آرمی یا نشانی از پیشینیانمان که  چنین مسئله‌ای روی ظاهر خودرو تیبا وجود ندارد.با اینکه تیبا در سال 88 رونمایی و وارد بازار شد و از همه مهم‌تر اینکه طراحی آن با همکاری مهندسان ایتالیایی و ژاپنی انجام شد؛ اما از زمان آغاز طرح تا تکمیل آن حدود 20 سالی طول کشید.  با این حال ما در ظاهر خودرو علاوه بر یک سبک قدیمی، شاهد تناسب نداشتن المان‌ها به دلیل تغییر آن با تکنولوژی هستیم.تیبا از همان اول در جذب صددرصد خریداران به دلیل داشتن ظاهر نامناسب و نداشتن امکانات مناسب مشکل داشت؛ اما به هرحال به دلیل مناسب بودن قیمت و بالا بودن کیفیت آن نسبت به پراید، فروش نسبتاً خوبی را به دست آورد.با اینکه خطوط ظاهری جلو تیبا توانسته جلوه تهاجمی به آن بدهد؛ اما جلو پنجره کوچک و نامتناسب بودن آن با دیگر المان‌ها تو ذوق می‌زد. حداقل توقع داشتیم که در یک خودروی ملی که خودمان در طراحی آن هم نقش داشتیم، دیگر چنین مسائلی را شاهد نباشیم. البته در نمای جانبی به دلیل داشتن خطوط برجسته روی گلگیرها، نقش متفاوتی را شاهد هستیم که آن را هم می‌گویند امضای طراح ژاپنی است. در نمای عقب کمی می‌توان امیدوار بود. در واقع همه چیز تقریباً در سر جای خود قرار دارد. البته نباید این مسئله را کتمان کرد که در طراحی تیبا برخلاف پراید و دیگر نمونه‌های مشابه، طراحی مناسب‌تری را شاهد هستیم؛ اما وقتی اسم خودرویی ملی می‌شود، باید تفاوتی بین آن و بقیه مشاهده کرد که در ظاهر اولیه چنین چیز والایی وجود ندارد.

  طراحی داخلی
به عنوان یک ایرانی وقتی سوار بر خودروی ملی می‌شوید، حداقل توقع تفاوت‌هایی در ظاهر داخلی خودرو را دارید. متأسفانه چنین چیزی چه در طراحی داخلی و چه در جنس متریال به کار گرفته شده رعایت نشده است.تیبا را خودروی قرضی می‌نامند. برای اینکه بیشتر قطعات و بخش‌های طراحی آن از پراید و رنو قرض گرفته شده است. البته به هرحال طراحان سعی کرده‌اند تا کمی حالت داخلی آن را مدرن‌تر کنند؛ اما ظاهر آنچه باید باشد و توجه شما را جلب کند، نیست.کیفیت پایین متریال مانند داشبورد و استفاده از قطعات پراید و ریو مانند دستگیره پنجره‌ها و صندلی عملاً تصویر خودروی ملی را از ذهن خواهد ریخت. به هرحال بعد از ناامیدی از ظاهر (هرچند واقعاً بخش‌هایی مانند طراحی جانبی آن کاملاً متفاوت و به روز بود) چشم امیدی به داخل این خودرو داشتیم که آن‌چنان چنگی به دل نمی‌زند.کیسه هوا، ترمز ABS، پخش MP3، شیشه‌های جلو برقی، آینه‌های برقی، مه شکن جلو عقب، غربیلک فرمان نرم از امکاناتی است که سایپا برای این خودرو بیان کرده است.

  فنی خودرو
از نظر فنی کمی تیبا امیدوار کننده است. البته باز هم باید بگوییم که ما قطعه بومی در تولید این خودرو نمی‌بینیم. پیشرانه 4 سیلندر 1.5 لیتری همان موتور پراید است؛ فقط با این تفاوت که قدرت آن تغییراتی داشته و به اصلاح قدرتمندتر شده است. در حالت کلی، تیبا از نظر فنی و قدرت موتور نسبت به پراید پیشرفته‌تر شده تا حدی برخی شتاب آن را هم‌تراز با پژو 206 تیپ 2 می‌دانند.از نظر مصرف سوخت، تیبا به صورت میانگین در هر 100 کیلومتر، 1.7 لیتر می‌سوزاند؛ البته در نقاط شهری، این مصرف گاهی به 9 لیتر هم می‌رسد که می‌تواند رقم بالایی باشد. در مجموع مقدار قابل قبولی است. نکته دیگر، داشتن استاندارد یورو 4 در آلایندگی است. این می‌تواند نکته بسیار مثبت این خودرو با توجه به قدیمی بودن طرح و استفاده از قطعات دیگر خودروها باشد.

  دیگر موارد تیبا
به هرحال برای اینکه بفهمیم که آیا این خودروی ملی توانسته توقعات ملی را برآورده کند یا خیر، باید دیگر موارد را هم بررسی کنیم. سروصدای زیاد در هنگام رانندگی مانند آنچه در بعضی پرایدها وجود دارد، شما در تیبا هم می‌شنوید. استفاده از لاستیک‌های باکیفیت پایین باعث شده تا روی کنترل سرعت و ترمز اثر منفی بگذارد.از نظر ترمز، تیبا توانسته نسبت به پراید عملکرد قابل قبولی داشته باشد. صفحه‌های دیسکی در جلو و عقب باعث بهبود عملکرد ترمز این خودرو شده است. این می‌تواند نقطه عطفی نسبت به بقیه خودروها باشد.متأسفانه مشکلی که این روزها و البته در اوایل گریبان بیشتر دارندگان تیبا را می‌گرفت، نبود وسایل یدکی این خودرو بود.

  آیا تیبا را بخریم؟
ما نمی‌توانیم به شما امرونهی کنیم که تیبا را بخرید یا نخرید. به هرحال این خودرو در نگاه اول با تصور شعار خود یعنی «زیبای ایرانی» که در سایت‌ها ثبت شده است، فاصله بسیار زیادی دارد. شاید فقط مشارکت در طراحی ظاهری و تغییر ساختار فنی را  بتوان از نتایج  همکاری مهندسان ایرانی به حساب آورد؛ در واقع  تیبا را می توان یک خودروی نسبتاً خارجی به حساب آورد.محصولات سایپا بگیر و نگیر دارد؛ یعنی یک سال کیفیت محصولات آن خیلی خوب است و یک سال هرچه تولید می‌شود، فقط اعتراضات را به همراه خواهد داشت. اگر به نظرها توجه کنید، برخی راضی هستند و برخی دیگر با نفرین آن را بدرقه می‌کنند.از نظر کلی، تیبا با اینکه ایراداتی در بخش ظاهری و فنی دارد؛ اما به خوبی توانسته عملکرد قابل توجهی را نسبت به پراید و ریو به دست بیاورد. موتور آن دارای شتاب بسیار بالایی است. همان‌طور هم که در بالا نوشتیم، تیبا را بین پراید و ریو می‌دانند و برای آن‌هایی که هزینه بالایی در خرید ندارند و از طرفی به دنبال خودروی با ظاهری نسبتاً شیکی هستند، تیبا می‌تواند بهترین گزینه باشد.

 

استان کرمانشاه از آن مناطق بکر گردشگری است که در هر وجبش جاذبه ای برای رفتن و دیدن دارد. این استان به مدد آب و هوای سرد کوهستانی و وجود کوهستان زاگرس مکان دنجی برای گردشگران طبیعت گرد به ویژه کوهنوردان می باشد. از این رو بیشتر عاشقان کرمانشاه زیاد خود را در شهر کرمانشاه و به دیدن آثار باستانی معطل نمی کنند و دل به جاده می زنند و به شهرستان و دهستان های اطراف این استان می روند. آن‌چه هوش از سر گردشگران می رباید و آن ها را راهی جاده می کند، آب و هوای تمیز و منظره های بی نظیری از کوه های صخره ای و دشت های هموار و تقریبا همیشه سبز است. شهرستان سنقر یکی از همین مناطق خارج از شهر کرمانشاه است که هر ساله تعداد زیادی از گردشگران را به خود می خواند. این شهرستان در 85 کیلومتری شمال شرقی کرمانشاه و تقریبا در مرز استان همدان واقع است. هر چه از زیبایی و سر سبزی این استان برای تان بگویم کم است. سنقر و مناطق اطراف آن را باید دید . اگر طبع گرمی دارید و اصطلاحا گرمایی هستید، سنقر از آن جاهاست که جان تان را صفا می دهد. چرا که در فصل های گرم سال در این منطقه نسیم خنکی می وزد. حتی در برخی از روستا های این منطقه خبری از کولر و سایر وسایل خنک کننده نیست. پس با توجه به این که فصل های گرم سال را پیش رو داریم،  سنقر می تواند تجربه متفاوتی از مسافرت تابستانی را برای تان خلق کند.

  مسیر دسترسی به سنقر
سنقر در شمال شرقی کرمانشاه قرار دارد. بنابراین برای ما مشهدی ها به این معنی است که نمی خواهد تا خود کرمانشاه رنج سفر را به جان بخریم. البته مشروط به این‌که سفر جاده ای با خودروی شخصی را انتخاب کرده باشید. در این صورت شما با طی مسافت 1300 کیلومتر و عبور از استان های سمنان، تهران، قم، اراک و همدان در مرز با کرمانشاه به سنقر می رسید. سفر جاده ای به معنای یک شب اقامت بین راهی است  که با توجه به نقشه راه تان توصیه می کنم در شهر قم اقامت کنید. شهرهای مذهبی به واسطه مسافرپذیر بودن شان دارای گزینه های به صرفه تری برای شب مانی هستند. هزینه اقامت در قم بسته به نوع انتخاب شما در گزینه های هتلی بین 165 هزار تومان تا 385 هزار تومان در نوسان است. این در حالی است که در شبستان ها و زائرپذیرهای اطراف حرم حضرت معصومه (س) می توانید با پرداخت حداکثر 100 هزارتومان شب را به صبح برسانید. به صرفه بودن اقامت در قم تنها به هزینه جای خواب ختم نمی شود، قیمت خورد و خوراک در این شهرها نیز به نسبت پایین تر از سایر شهرهاست.

  اقامت در سنقر
 برای سنقر گردی چندین گزینه اقامتی وجود دارد. شما می توانید با توجه به نزدیک بودن این منطقه به همدان در یکی از هتل های این شهر اقامت کنید و ضمن گشت و گذاری در همدان به سنقر هم سری بزنید. قیمت اقامت در همدان در انواع هتل های بین  158 هزار تا 248 هزار تومان است. در حالی که گزینه اقامتگاه های سنتی نیز با رنج قیمتی 120 تا 150 هزار تومان برای تان مهیا شده است. اگر به دنبال پیدا کردن منازل شخصی خود هموطنان هستید باید خودتان را برای یک چانه زنی قوی آماده کنید. رنج اقامتگاه های شخصی بین 200 تا 350 هزار تومان می باشد.  البته بعضی از مسافران گزینه دیگری را برای سنقر گردی دارند. آن ها شهر مبدا خود را کرمانشاه قرار می دهند و از آن جا برای رفتن به سایر مناطق دیدنی استان حرکت می کنند. هزینه اقامت در کرمانشاه تقریبا با گزینه های اقامت در همدان یکی است. اما اگر با برنامه پیشنهادی ما از راه تهران به سمت سنقر حرکت کرده باشید، برای تان یک پیشنهاد ویژه اقامت در سنقر داریم. در سنقر با توجه به اقبال گردشگران مجتمع های اقامتی فراوانی وجود دارد که با توجه به خدماتی که ارائه می دهند قیمت های مناسب تری را نسبت به اقامت در همدان یا کرمانشاه دارد. قیمت اقامت هتلی در سنقر حدود 238 هزار تومان تا 256 هزار تومان می باشد و این درحالی است که نوع اقامت شما از نوع سوئیتی است. شما با اقامت در خود سنقر انتخاب های متنوعی در حوزه گردشگری دارید و می توانید مناطق گردشگری بین سه استان همدان، کرمانشاه و کردستان را زیر سر کنید و به بازدیدشان بروید. ناگفته نماند که در سنقر امکان اقامت بوم گردی نیز وجود دارد برای این نوع اقامت که با یک وعده صبحانه برای گردشگران مهیا شده است به ازای هر نفر باید هزینه ای برابر با 65 هزار تومان بپردازید.

  شهرستان سنقر
سنقر دارای موقعیتی کوهستانی، آب و هوای معتدل کوهستانی است و از چهار طرف بین کوهستان های رشته کوه زاگرس محصور شده است. این شهرستان  از شمال به شهرستان قروه از استان کردستان،   از جنوب به شهرستان صحنه، از شرق به شهرستان اسدآبادِ استان همدان و از غرب به شهرستان کامیاران از استان کردستان می رسد. سنقر در واقع در سرزمینی جلگه گونه مستقر شده است که چشم انداز آن کوه های همیشه برف گیر زاگرس است. سنقر با توجه به داشتن ارتفاعات برفگیر و دره‌های عمیق و چشمه سارهای فراوان، منطقه پر جاذبه ای است و از طرفی با توجه به موقعیت سوق الجیشی آن از قدیم آن را مرکز داد و ستد مناطق وسیعی از منطقه غرب قرار داده است.

  کوهنوردی و پس از آن شنا در ارتفاع 3000 متری!
کوهنوردی یکی از مهیج ترین تفریحات گردشگران در شهرستان سنقر می باشد. ارتفاعات دالاخانی به عنوان یکی از پر عبورترین مسیرها برای کوهنوردی است. ارتفاعات دالاخانی در ۱۰ کیلومتری جنوب شهر سنقر و ۸۵ کیلومتری شمال شرقی شهر کرمانشاه قرار دارد و از لحاظ ارتفاع با ۳۳۵۰ متر بعد از کوه‌های پراو  و شاهو، نمازگاه و قته چرمی، پنجمین قله مرتفع استان کرمانشاه است. این کوه جزو کوه‌های منفرد به حساب می‌آید و به رشته کوه خاصی پیوسته نیست. همین تک و تنها بودنش  شکوه و جلوه خاصی به این منطقه بخشیده‌ است.
برای دالاخانی نوردی چندین مسیر صعود وجود دارد. همه این مسیرها در پناهگاهی به نام دالاخانی سهیل به هم می پیوندند و ادامه مسیر تا قله بعد از پناهگاه فقط از یک راه امکان پذیر است. پناهگاه در زیر قله سهیل احداث شده است و امکانات مناسبی حتی برای شب مانی در اختیار کوهنوردان قرار می دهد.  اما همه مسیرها تا پناهگاه مناسب برای کوهنوردی غیر حرفه ای و خانوادگی نیست. مثلا مسیر شمالی صعود که از روستای حسن آباد انجام می گیرد به دلیل صخره ای بودن نیازمند قدرت بدنی بالا و تسط بر مهارت سنگ نوردی دارد.
بهترین مسیرها به ویژه در فصل بهار و تابستان دومسیر جنوب غربی روستای تینمو و مسیر غربی روستای گونبان است. تینمو  روستایی در ۱۵ کیلومتری سنقر به طرف بیستون است. مسیر صعود از روستا ازکنار راهدار خانه هدهدی روستا که در سمت راست روستا واقع شده است، آغاز می شود. جاده با مسیری مشخص به دامنه کوه منتهی می شود. این مسیر مناسب برای صعودهای تابستانی و زمستانی است که در میانه راه چشمه‌ای فصلی و در انتهای آن چشمه پونه قرار دارد. بنابراین بساط آب بازی هم برای تان مهیا ست. در طول مسیر هم قله قیط قلعه را در سمت راست می توانید ببینید.  اما مسیر دیگر که آن هم از غرب کوه دالاخانی است از روستای گونبان آغاز می شود. این مسیر درست در سمت چپ راهداری خانه هدهدی قرار گرفته و به روستای گون ختم می‌شود. مسیری است که از میان دره‌ای گذشته و به زیر پناهگاه دالاخانی می‌رسد. اگر در فصل بهار یا اوایل تابستان عازم دالاخانی هستید توصیه می کنم حتما از این مسیر به صعود دالاخانی بپردازید چرا که با آن که مسیر اندکی طولانی است، اما آن‌قدر پر از زیبایی‌است که بیشتر کوهنوردان آن را برای صعود انتخاب می کنند. در این مسیر می‌توان دروازه را مشاهده کرد که به زیر پناهگاه ختم می‌شود این مسیر چون از داخل دره عبور صورت می‌گیرد کمتر آفتابگیر است و مناسب صعود تابستانه می‌باشد. از جاذبه های پر طرفدار در صعود به ارتفاعات دالاخانی شنا و آب تنی در چشمه ی سهیل است. این چشمه در ارتفاع 3000 متری از دریا قرار دارد و آب تنی در آن بعد از یک کوهنوردی سخت و نفس گیر بسیار لذت بخش خواهد بود. البته نا گفته نماند که آب این چشمه به شدت خنک می باشد.
  سراب گزنهله، دریاچه ای به وسعت اشک یک کوه!
سراب گرنهله را می توان به جرئت به عنوان یکی از زیباترین و سهل و الوصول ترین مناطق گردشگری سنقر معرفی کرد. این سراب در حد فاصل 5 کیلومتری جاده سنقر به کرمانشاه قرار دارد. مسیر دسترسی به این سراب که با درختان سپیدار مشخص شده، تازه ابتدای زیبایی های این منطقه است. سراب در واقع حاصل آب های زیر زمینی است که از زیر کوه به بیرون و با فشار می تراود.  آب زیر کوه در نهایت خنکی خود به سر می برد. تقریبا کسی نمی تواند بیشتر از دو دقیقه پاهایش را در آب نگه‌دارد.  در گزنهله انواع مختلفی از تفریحات برای تان وجود دارد. وجود ارتفاعات منحصر به فرد در منطقه باعث شده است که سراب سنقر به یکی از پیست های کوهنوردی تبدیل شود. کوهنوردی با توجه به پوشش گیاهی منحصر به فرد منطقه لذت وافری دارد. اما همه تفریحات در ارتفاعات گزنهله به زیبایی های بصری و پوشش گیاهی آن ختم نمی شود. در ارتفاعات امکان کایت سواری هم فراهم شده است پس اگر سر نترسی دارید و زود مهارت می آموزید می توانید با پرداخت 100 هزار تومان ضمن کرایه یک کایت و فراگیری آموزش های ابتدایی به یک ساعت کایت سواری بپردازید.
در ارتفاعات گزنهله تفریحات هیجان انگیز دیگری هم مانند پیست موتور کوهستان و دوچرخه کوهستان وجود دارد. اگر پا به رکاب هستید که دیگر نور علی نور است اما اگر خیلی به کوهنوردی با دوچرخ اطمینان ندارید، می توانید از دیدن مهارت دوچرخه سواران و موتور سوران حض ببرید.

  امام زاده احمد
امام زاده احمد زیارتگاهی است که در کالبد شهری شهرستان سنقر قرار دارد، این امام زاده هم پایه سنقر دارای قدمتی کهن است. این بنا دارای دو ورودی است که یکی در سمت شرقی قرار دارد و به کوچه ای که به خیابان آیت ا… خامنه ای وارد می شود، منتهی می گردد و ورودی دوم در سمت جنوب به خیابان فرمانداری باز می شود. پلان اصلی بنا صورت مستطیلی و با جهت شمالی – جنوبی است و از دو بخش اصلی به نام صحن حرم و صحن جنوبی یا حیاط جنوبی تشکیل شده است صحن حرم که اصلی ترین قسمت بنا را تشکیل می دهد، در شمال بنا قرار گرفته و پوشش آن را گنبدی آجری تشکیل می دهد. صحن حرم را رواق‌هایی به ابعاد ۴× ۱۸ متر فرا گرفته است و در مرکز رواق ضلع جنوبی ایوانی قرار دارد که در ورودی حرم را در خود جای داده است. بعد از این صحن به صحن جنوبی یا حیاط وارد می شویم که دارای ۵/۲۲ مترطول و ۵/۱۷ متر عرض است. در ضلع جنوبی این حیاط بنای تازه ای در دو طبقه در حال ساخت است. بنای اصلی این آرامگاه را به دورة صفوی نسبت می دهند اما اخیراً توسط میراث فرهنگی و گردشگری استان و اداره اوقاف شهرستان سنقر تغییرات مرمتی زیادی در فرم بنا انجام گرفته است و آن را از نقشه اولیه دور کرده است.

بقعه تاریخی مالک، بر فراز سنقر

 شاید با خواندن این چند سطر به این نتیجه برسید که سنقر گردی به درد جوانان و طبیعت گردان حرفه ای می خورد. اما باید خدمت تان عرض کنم این شهرستان با توجه به پیشینه تاریخی درازش آثار باستانی زیادی دارد که به رفتن و دیدنش می ارزد. یکی از این  بناها درست در وسط شهر سنقر و بر فراز تپه ای قرار دارد.  بقعه مالک را  که روی تپه ای در مرکز شهر سنقر بنا شده است ، می توان از آثار ارزشمند این شهر و استان کرمانشاه دانست. بقعه مالک در واقع  بنایی برجی شکل با سطح مقطع هشت ضلعی است. طول اضلاع آن به 5 متر  وتقریبا 30 سانتی متر می رسد. در هر یک از اضلاع این آرامگاه، طاق نماها و قوس هایی جناغی‌شکل قرار گرفته که داخل آن ها به کمک طرح ها و نقوش هندسی آجرکاری شده است. روی لچکی قوس ها با کاشی فیروزه‌رنگ تزییناتی دیده می شود. در طبقه پایینی بقعه مالک، سردابه ای با پوشش گنبدی قرار گرفته است. در این بخش از سنگ هایی تراش خورده استفاده شده، ولی قسمت بالایی آن با آجر بالا آمده است. در اطراف بقعه مکان های برای تفریح و پهن کردن بساط پیک نیک وجود دارد.