یکی از اتفاقات خوب اقتصاد ایران در 2 سال اخیر، ورود سرمایه های خرد به بورس بود. اقتصاد ایران با وجود اثرات سنگین فشارهای اقتصادی بیرونی و مشکلات ساختاری داخلی که موجب جهش سطح عمومی قیمت ها و کاهش رشد اقتصادی شد، شاهد ورود خیل گسترده ای از توده های مردم به بورس بود. این ورود خود را در رکورد شکنی تقاضای خرید سهام در عرضه های اولیه و دریافت کد سهامداری نشان داده است. این ورود قطعا مبارک است ولی باید مانند هر پدیده اقتصادی دیگر، با آسیب شناسی و پیش بینی مخاطرات پیش رو همراه باشد. اگرچه طی یک ماه اخیر، تاحدی هیجان و حباب بورس کنترل شد و روند صعودی بورس، شکل منطقی تری به خود گرفت، اما در هر صورت بورس همواره متاثر از مسائل داخلی و خارجی ممکن است نوسان های شدید را تجربه کند. بنابراین شناخت تهدیدهای پیش روی بورس ضروری است. یکی از این تهدیدها، پررنگ شدن احتمال وقوع رکود در اقتصاد جهانی است. جنگ تجاری آمریکا و چین و نشانه های بروز رکود اقتصادی در این 2 کشور، از جمله آمریکا که در هفته گذشته، موجی از تحلیل‌ها را در رسانه های جهانی به راه انداخت، مهم‌ترین تهدید پیش روی بورس است. رکود در اقتصاد جهانی موجب سقوط قیمت کالاهای اساسی در جهان می شود. نفت اولین کالای تاثیر پذیر است، پس از آن، فلزات، پتروشیمی و دیگر مواد اولیه نیز در بازارهای جهانی سقوط خواهد کرد و این سقوط موجب افت ارزش سهام این شرکت‌ها در بورس ایران نیز می شود، چرا که مبنای ارزش گذاری سهام شرکت‌های معدنی، فلزی، پتروشیمی و پالایشگاهی که مجموعا بیش از نیمی از بازار سرمایه را به خود اختصاص داده اند، قیمت های جهانی است. به این ترتیب سهامداران باید مراقب باشند که در این فضای پر ریسک، وضعیت بازار را رصد کنند و براساس احتمال خطری که پیش روست به سرمایه گذاری در بورس اقدام کنند. گزارش صفحه 4 این شماره دخل و خرج سعی کرده است، در این خصوص راهنمای شما باشد.

حدود دو هفته است که موضوع بحران اقتصاد جهانی با محوریت اقتصاد آمریکا، به سرخط اصلی اخبار و تحلیل های اقتصادی تبدیل شده است. پیشتر نیز نگرانی هایی جدی به خاطر جنگ تجاری وجود داشت اما از دو هفته قبل با فراگیر شدنِ پدیده معکوس شدن بازدهی اوراق قرضه در بسیاری از کشورهای جهان، موضوع بسیار جدی تر شده است. وال استریت و برخی بورس های اروپایی به سرعت به این موضوع واکنش نشان دادند و طی روزهای میانی آگوست (چهارشنبه و پنج شنبه 14 و 15 آگوست) افت شدیدی را تجربه کردند. بازار سرمایه کشورمان نیز به طور جزئی به این موضوع واکنش نشان داد. اما واضح است که ابهامات و سوالات بسیاری راجع به آینده وجود دارد. احتمال وقوع رکود چقدر زیاد است؟ زمان وقوع رکود احتمالی چه زمانی است؟ اثر آن بر بازار سرمایه کشور چیست؟ کدام گروه ها تحت تاثیر قرار خواهند گرفت؟ و سهامداران بورس ایران باید چه تدابیری را برای در امان ماندن از آثار منفی این بحران احتمالی بر سهام خود پیش بینی کنند؟ در ادامه شواهد و سناریوهایی در پاسخ به این سوالات ارائه می دهیم.

  احتمال رکود چقدر زیاد است؟
همه متفق القول هستند که فعلا فقط نشانه هایی بروز کرده است که عمدتا در بازارهای مالی است و به صحنه حقیقی اقتصاد رسوخ نکرده است. به جز آلمان که نشانه هایی از رکود در آن ظاهر شده است، دیگر کشورها فعلا در حال رشدند و وضعیت در اقتصاد آمریکا، از میانگین هم بهتر است. با این حال، وضعیت خوب فعلی، چیزی را درباره آینده تضمین نمی کند. اکونومیست در شماره اخیر خود نوشت: « تاکنون رکود تنها یک ترس بوده است و نه یک واقعیت. اقتصاد جهان هنوز در حال رشد است، هرچند با گام‌هایی کندتر از ۲۰۱۸». این نشریه معتبر اقتصادی، همچنین تصریح کرد که «در بازارهای امروز اما جو حاکم، همانند یک دهه اخیر، کوته ‌بینی نیست بلکه دلهره است، دلهره‌ای که روزبه‌روز فزونی می‌گیرد».در این باره، بانک آمریکا هشدار داد که اقتصاد آمریکا با احتمال یک در ۳، ظرف یک سال آینده به رکود فرو خواهد رفت. میر، رئیس اقتصاددانان این بانک، در یادداشتی نوشت: سه شاخص از پنج شاخصی که بانک برای ردیابی چرخه‌های رشد و رکود تجاری استفاده می‌کند، دقیقا به سطحی رسیده‌اند که قبل از رکود قبلی به آن رسیده بودند.

  زمان رکود؟
نکته مهم بعدی این است که این رکود احتمالی چه زمانی رخ خواهد داد؟ متون نشان می دهد که طی دوره های قبلی، رکود بعد از حدود 18 ماه از زمان معکوس شدن نرخ بهره رخ داده است. البته همه می دانیم که بازارهای مالی این مسئله را پیش خور خواهند کرد. طبیعتا هرچه احتمال وقوع چنین رکودی بیشتر شود، بازارها هم به آن واکنش نشان می دهند.. قیمت نقدی (spot prices) کالاهای اساسی نیز اگرچه تا تضعیف تقاضای واقعی بر اثر رکود، سقوط نخواهد کرد اما قیمت های آینده (futures prices) که اصولا به صورت کاغذی تعیین می شوند، به مرور تحت فشار قرار می گیرند و قبل از وقوع بحران، منفی خواهند شد. بنابراین باید منتظر بود تا بازارها خیلی زودتر، مثلا از اواخر امسال به استقبال بحران احتمالی پیش رو بروند. اما این موضوع بازار سرمایه را با چه کیفیتی تحت فشار قرار خواهد داد؟

  اقتصاد ایران و بحران جهانی
واقعیت این است که اقتصاد کشورمان، همبستگی بسیار کمی با اقتصاد جهانی دارد و معمولا به صورت جدی تحت تاثیر بحران های بین المللی قرار نمی گیرد. شاهد مثال آن، بحران 1973 و همچنین بحران 2007 است. البته بحران اقتصاد جهانی معمولا باعث کاهش قیمت نفت می شود و این مسیر، مهم ترین کانال تاثیرگذاری اقتصاد جهانی بر اقتصاد ایران است. بنابراین برای صنایع داخلی، انتظار تحول منفی از این رهگذر ضعیف است.
اما شرکت های صادراتی یا شرکت هایی که نرخ محصولات آن ها در داخل تابع فرمول ها و قیمت های بین المللی است، با شدت بیشتری تحت تاثیر رکود اقتصاد جهانی قرار خواهند گرفت. گروه معدنی، گروه فولاد و فلزات و گروه پتروشیمی مهم ترین گروه هایی هستند که تحت تاثیر افت قیمت های جهانی قرار خواهند گرفت. در ادامه برخی از نمادهای مربوط را بررسی می کنیم.

  تاثیرپذیری گروه های مختلف بازار سرمایه
چنان چه گفتیم، گروه های فلزات، معدنی و پتروشیمی، بیش از همه تحت تاثیر قیمت های جهانی هستند. در ادامه وضعیت این گروه ها و همچنین برخی از نمادها را بررسی می کنیم.

  گروه فلزات رنگی و سایه قیمت های حداقلی 2008
 فلزات رنگی در دوره قبلی رکود جهانی، تقریبا تا محدوده نصف قیمت فعلی سقوط کردند. مثلا در دور قبلی رکود اقتصاد جهانی قیمت روی تا حدود 1100 دلار هم افت کرد. هم اکنون قیمت روی تقریبا دوبرابر این مقدار و حدود2300 دلار است و در سال 2018 تا 3500 دلار هم رشد کرده بود. در صورت افت نرخ ها تا محدوده سال 2008 و 2009 (آستانه رکود جهانی پیشین) سود سرب و روی کاران بورسی به صورت جدی تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. به طور مثال، فاسمین را در نظر بگیرید که با نرخ های کنونی، قیمت تمام شده محصولش حدود 10 میلیون تومان است و آن را 30 میلیون تومان می فروشد. اگر نرخ جهانی سرب و روی نصف شود با یک قاعده سرانگشتی ( و نه چندان دقیق) سود ناخالص فروش صفر نمی شود اما حاشیه سود ناخالص 75 درصد کاهش می یابد. البته این تحلیل سطح صنعت است و باید تحلیل سطح بنگاه و سطح اقتصاد کلان را هم در نظر گرفت. مثلا همین فاسمین حجم زیادی از موجودی انبار خود را در سال جدید فروخته است یا این که در سطح کلان، نرخ دلار محاسباتی مناسب تری دارد. با همه این ها در صورت وقوع رکود جهانی، سود شرکت در سال 99 با افت رو به رو خواهد شد. وضعیت سطح صنعت برای دیگر نمادهای گروه فلزات رنگی (سرب و روی و مس) از جمله، فسرب، فملی، فرآور، فباهر، فنوال و ... نیز می تواند مشابه باشد. البته تحلیل سطح بنگاه می تواند سرنوشت متفاوتی برای هر نماد رقم بزند.

  فولاد و فلزات؛ فعلا همه چیز خوب است
بر خلاف گروه فلزات رنگی که هم اکنون نسبت به چهار ماه قبل افت قابل توجهی در قیمت ها تجربه کردندو چشم انداز افت بیشتری هم در صورت وقوع رکود وجود دارد، درباره فولادسازان، فعلا وضعیت بهتر است. نرخ فروش باثبات است و با صرف نظر از احتمال رکود، ریزش قابل توجهی انتظار نمی رود. به طور کلی، نرخ های فولاد و فلزات غیررنگی، معمولا با سرعت کمتری کاهش می یابد اما در هر حال، انتظار برای رکود، می تواند این صنایع را نیز با مازاد عرضه روبه رو کند. طبیعتا در این جا نیز باید به تحلیلی سطح بنگاه به صورت مجزا پرداخته شود. مثلا فولاد کاوه، طرح های توسعه ای قابل توجهی در دستور کار دارد که ظرفیت تولید را تا پایان 99 می تواند تا دوبرابر رشد دهد. لحاظ کردن آثار این موضوعات بسیار مهم است. نکته مهم دیگر در خصوص فولادسازان آن است که معمولا نرخ خرید مواد اولیه و نرخ فروش محصولات، تابع یک فرمول مشخص است و با تغییر (کاهش/افزایش) دیگری نیز تغییر می کند. این موضوع نیز می تواند آسیب پذیری فولادسازان از رکود احتمالی پیش رو را کمتر کند.

  معدنی ها
معدنی های بورسی، هم اکنون فروش صادراتی خیلی زیادی ندارند اما با تحولات جهانی، نرخ داخلی آن ها نیز تحت تاثیر قرار می گیرد. البته الان قیمت سنگ آهن و کنسانتره خوب است و چشم انداز 98 شرکت ها نیز مناسب است اما رکود می تواند این صنعت را نیز تحت تاثیر جدی قرار دهد. هم اکنون با قیت حدود 100 دلاری،  تولید هر تن سنگ آهن حدود 700 هزار تومان حاشیه سود ناخالص ایجاد می کند. اما چشم انداز افت قیمت ها تا نصف این مقدار (50 تا 60 دلار) هم وجود دارد. البته کگل، کگهر، کچاد و کنور ویژگی های خاص خود را هم دارند که باید بررسی شود.

  پتروپالایشی و نحوه تغییر قیمت مواد اولیه
در تحلیل تمام گروه های متاثر از رکود احتمالی اقتصاد جهانی، توجه به این نکته ضروری است که هرچه صنایع به ابتدای زنجیره نزدیک تر باشند، اثرپذیری بیشتر و هرچه به سمت صنایع میانی بیایند، تاثیرپذیری کمتری خواهند داشت. چرا که درباره صنایع میانی، در صورت افت قیمت ها، قیمت محصولات و مواد اولیه با هم افت کرده و اگرچه سود مقداری کاهش می یابد اما حاشیه سود ناخالص می تواند ثابت بماند. این موضوع درباره پالایشی ها وپتروشیمی ها با قدرت بیشتری برقرار است. اگرچه رکود اقتصاد جهانی، می تواند در وضعیت فعلی (و با ثبات سایر شرایط مثل عرضه نفت شیل و سیاست های اوپک) ضربه بزرگی به قیمت نفت بزند اما همه می دانند که سود شرکت های پالایشی و برخی پتروشیمی ها، در واقع، وابستگی مستقیم به قیمت نفت ندارد. مثلا درباره پالایشی ها آن چه مهم است کرک اسپرد یا همان فاصله قیمتی یک بشکه نفت و یک بشکه فراورده (بنزین، نفت کوره، گازوئیل و ...) است. گاهی ممکن است با وجود افت قیمت نفت، قیمت بنزین و فراورده ها بالا بماند و لذا کرک اسپرد و سود پالایشگاه ها هم رشد کند. دربا ه پتروشیمی ها هم کم و بیش همین طور است؛ آن ها محصولاتی مثل نفتا، گاز و...  را دریافت و تبدیل به محصولات مختلف (متانول، آروماتیک ها، اتیلن، آمونیاک، پی وی سی و ...) می کنند. افت قیمت نفت قیمت هر دو را کاهش خواهد داد؛ هم مواد اولیه و هم محصولات که البته ممکن است کاهش همگن نباشد. البته صنایعی که به نحوی از رانت محصولات ارزان داخلی (مثل خوراک گاز) استفاده می‌کنند و وابستگی نرخ های فروش مواد اولیه به بازارهای جهانی کم است، تاثیرپذیری منفی هم به شدت زیاد است. در این رابطه باید شرکت های اوره و آمونیاک ساز (شپدیس، شفن، شخارک، خراسان و ...) را با دقت بررسی کرد. البته الان همه چیز خوب و نسبت قیمت به درآمد اکثر نمادها جذاب است اما ممکن است چشم انداز 99 این گونه نباشد.
 
  5 نکته مهم؛ از پیش خور اخبار بد تا افق زمانی
با وجود تمام توضیحات فوق، نکات مهم دیگری هم وجود دارد که باید درباره گره های فوق مدنظر قرار گیرد.
۱. بازار درباره نمادهای بزرگ صادراتی، خود را با بدترین شرایط تطبیق داده است. مثلا ملی مس که در بهار امسال 40 تومان سود ساخت هم اکنون در قیمت 415 تومان معامله می شود. این بدان معناست که بازار فرض کرده است، فملی طی سه فصل بعدی در مجموع به اندازه بهار سود بسازد؛ یعنی عملکرد در فصول بعدی به یک سومِ بهار کاهش یابد. درباره بسیاری دیگر از سهم های بزرگ، شرایط نسبتا مشابهی برقرار است.
۲. از نظر افق زمانی، به احتمال زیاد، آثار وقوع رکود جهانی، در عملکرد سال 99 شرکت ها عیان خواهد شد. چرا که اکنون نیمی از سال گذشته و قیمت اکثر کالاهای اساسی، با وجود افت نسبت به ابتدای سال، در سطوح مناسبی است. ضمنا نرخ ارز نیمایی هم طی امسال بیشتر از سال قبل است، بنابراین سوددهی، حتی می تواند بهتر از 97 باشد. اما چنان چه قیمت های جهانی از انتهای سال جاری میلادی به صورت معناداری افت کند، می توان انتظار داشت که عملکرد سال 99 برخی از شرکت های صادراتی به صورت جدی تحت تاثیر قرار بگیرد. برخی قیمت پایین سهم هایی مثل فولاد و فملی با وجود سودسازی مناسب در بهار امسال را متاثر از چشم انداز سال های آینده می دانند و نه سود سال 98.
۳. در تحلیل ها، رشد هزینه های شرکت ها را نیز در نظر بگیرید. معمولا شوک تورمی حاصل از جهش ارزی، با تاخیر در هزینه تمام شده شرکت ها ظاهر می شود.
۴. چنان چه در بررسی گروه ها تاکید و مثال هایی ذکر شد، نمی توان از تحلیل سطح بنگاه شرکت ها چشم پوشید و صرفا بر اساس تحلیل صنعت معامله کرد. به عنوان مثال دیگر، از گروه معدنی، کمنگنز را در نظر بگیرید که می تواند اثر منفی از رکود جهانی بگیرد. با این حال اثر کشف رگه های سرب و روی در برخی معادن این شرکت، می تواند آثار منفی آن موضوع را تا حدودی خنثی کند. علاوه بر آن ترکیب فروش داخلی-صادراتی هم در شرکت هابه صورت مجزا باید بررسی شود.
۵. در نهایت این که در شرایط فعلی، اصل تنوع سبد سهام بسیار کلیدی تر از قبل است. منطقی آن است که کمتر از 50 درصد از سرمایه خود را در شرکت های کامودیتی محور (فلزات، معدنی ها و پتروشیمی) سرمایه گذاری کنید و بقیه را به خرید سهام شرکت هایی که فروش داخلی دارند، اختصاص دهید.

با این که هدف ماده 41 قانون کار تأمین سبد معیشت کارگران است، اما با تعیین حداقل دستمزد به‌صورت تک‌نرخی، این هدف برای کل کشور محقق نمی‌شود. حداقل نرخ مزد منطقه‌ای راه منطقی مصرح اما مغفول مانده در ماده 41 است.

شورای عالی کار موظف است هر سال حداقل مزد کارگران را تعیین کند. این حداقل مزد سال‌هاست که به‌صورت ملی و تک‌نرخی تعیین می‌شود. در سال 98 نیز حداقل حقوق برای کارگرانِ کل کشور به مبلغ یک میلیون و 518 هزار تومان تعیین شد[1]. تعیین نرخ واحد برای کلیه کارگران هم از لحاظ واقع‌گرایی به‌عنوان یک سیاست حمایتی و هم از لحاظ قانون‌گرایی و مطابقت با ماده 41 قانون کار محل تأمل است.

  آیا تک‌نرخی بودنِ حداقل دستمزد اهداف ماده 41 را محقق می‌کند؟
در ماده 41 تصریح‌شده است که «شورای عالی کار همه‌ساله موظف است میزان حداقل مزد کارگران را برای نقاط مختلف کشور یا صنایع مختلف، با توجه به معیارهای ذیل تعیین کند: 1) حداقل مزد با توجه به درصد تورمی بانک مرکزی اعلام شود.2) حداقل مزد بدون آن که مشخصات جسمی و روحی کارگر و ویژگی‌های کار محول شده را موردتوجه قرار دهد باید به‌اندازه‌ای باشد تا زندگی یک خانواده که تعداد متوسط آن توسط مراجع رسمی اعلام می‌شود را تأمین نماید.»[2] پس تعیین سالانه نرخ دستمزد با توجه به نرخ تورم اتفاق درستی است. نمودار مقابل هم نشان می‌دهد در استان‌های مختلف نرخ تورم به یکدیگر نزدیک است.


نمودار ۱: شاخص کل قیمت کالا و خدمات به تفکیک استان‌ها[3]
اما علاوه بر نرخ تورم، سبد معیشت و هزینه‌های زندگی در نقاط مختلف کشور نیز باید در محاسبه حداقل نرخ دستمزد لحاظ شود.

  وضعیت قدرت خرید یا هزینه خانوارها
سبد هزینه خانوار متأثر از محل اقامت است. برای مثال مسکن به‌طورکلی در مناطق شهری 33.17درصد[4] و در مناطق روستایی 18درصد[5] از سبد هزینه خانوار را تشکیل می‌دهد[6]. اجاره‌بهای مسکن نیز در استان‌های مختلف متفاوت است، متوسط اجاره‌بهای مسکن در گران‌ترین شهر یعنی تهران به ازای یک مترمربع 223935 ریال است و همین کالا در ارزان‌ترین شهر یعنی ایلام 27064 ریال به ازای یک مترمربع است. اجاره‌بهای مسکن در تهران 8 برابر اجاره‌بهای مسکن در ایلام است. همه این‌ها یعنی هزینه مسکن به‌تنهایی اختلاف جدی در هزینۀ خانواده ساکن در تهران و ایلام ایجاد می‌کند.
 
نمودار 2: میانگین اجاره‌بهای مسکن به ازای هر مترمربع به تفکیک استان‌ها
آن چه گفته شد تنها قیمت مسکن در سبد هزینه خانوار بود اما نمودار زیر، به‌خوبی اختلاف سبد هزینه خانوار در استان‌های مختلف را نشان می‌دهد. کرمان با 163056 تومان در روز ارزان‌ترین شهر و تهران با 414641 تومان گران‌ترین شهر است یعنی هزینه زندگی در تهران سه برابر هزینه زندگی در کرمان است؛ هر سه خانواده در کرمان به‌اندازه یک خانواده در تهران هزینه دارند درحالی‌که در یک سطح از مصرف قرار دارند؛ یعنی در تهران هر خانواده باید سه کارگر داشته باشند تا وضعیت مالی‌شان به‌اندازه خانواده‌ای باشد که با حقوق یک کارگر در کرمان زندگی می‌کنند.
نمودار 3: قیمت متوسط هزینه خانوار به تفکیک استان‌ها[7]
  آیا تعیین حقوق یکسان در شهرهای مختلف وضعیت رفاهی یکسانی می‌آورد؟
نمودارهای مقابل نشان می‌دهد متوسط هزینه سبد خانوار به‌صورت پایه‌ای در استان‌های مختلف متفاوت است. درحالی‌که شورای عالی کار بنا بر ماده 41 قانون کار تنها بر اساس نرخ تورم اعلامی بانک مرکزی، نرخ‌ها را افزایش می‌دهد؛ اما ازآن جا که نرخ دستمزد از ابتدا به سبد هزینه‌های خانوار در استان‌های مختلف، تعیین‌شده است لذا نه‌تنها هدف ماده 41 را که تأمین زندگی یک خانوار است، محقق نمی‌کند که با عدالت -به معنای دسترسی یکسان- نیز همخوان نیست. تعیین نرخ دستمزد منطقه‌ای، راهکار قانونی است که در این گزارش تنها محاسن آن برای کارگرانِ پایتخت‌نشین بررسی شد.

سلامت افراد خانواده با کیفیت محصولات آرایشی بهداشتی مورد استفاده آنان ارتباط مستقیم دارد. هم اکنون که با وجود  تحریم ها و نوسانات ارز و کم شدن ارزش پول ملی ، خرید محصولات آرایشی بهداشتی برندهای مطرح  کاری پر هزینه شده و حتی با ریسک  فروش محصولات تقلبی به جای اصل همراه است ، اعتماد و استفاده از برندهای با کیفیت داخلی علاوه برآن که  به سلامت خانواده کمک می کند باعث حمایت از کالای ایرانی و بهبود اقتصاد ملی می شود. برند آرایشی بهداشتی مای یکی از پر طرفدارترین آن هاست .

  شرکت آرایشی و بهداشتی آریان کیمیا تک تولیدکننده محصولات مای
بر اساس آمار، برند مای بزرگ‌ترین برند در خاورمیانه از نظر حجم بازار و فروش محصولات آرایشی و بهداشتی است. شرکت آرایشی و بهداشتی آریان کیمیا تک تولیدکننده محصولات مای ، با عقد قرارداد همکاری با شرکت “کال اند کو” آلمان در سه زمینه واردات محصولات به صورت بالک (حجم بالا)، فرآیند و پرکردن در ایران، تولید تحت لیسانس محصولات در ایران فعالیت خود را در حوزه سلامت پوست و مو از سال ۱۳۸۱ آغاز کرد.
این شرکت با بیش از دو هزار نیروی متخصص و کارآمد در چهار کارخانه و مساحتی حدود ۴۴ هزار متر مربع  در سلفچگان قم شروع به فعالیت کرد و  با توزیع محصولات مراقبت پوست، مراقبت مو، لوازم آرایشی و عطریات در سراسر ایران و صادرات به کشورهای حوزه خاور میانه و CIS حضور پر رنگی در بازار دارد.
استانداردهای بین المللی مانند GMP و ISO22716 تنها، نمونه هایی از کیفیت و کنترل کیفیت محصولات تولیدی شرکت آریان کیمیا تک و برند مای است. حفظ سلامت و محافظت از پوست و موی مصرف کنندگان از ماموریت های اصلی برند مای است. کسب عنوان برند برتر در حوزه آرایشی و بهداشتی، عنوان صادرکننده نمونه کشوری، کسب عنوان واحد صنعتی نمونه (تولید کننده برتر 1392، صادرات به کشورهای حوزه خاورمیانه و CIS
کسب عنوان پیشتاز بازار درحوزه آرایشی و بهداشتی ( قهرمان صنعت)، کسب تندیس های «برند برتر، کیفیت برتر» و تندیس «رضایت مشتری»، کسب رتبه برتر در کارآفرینی ، کسب عنوان واحد نمونه صنعتی از وزارت صنایع و معادن، دریافت گواهی‌نامه 9001-2008 ISO از آکادمی DQS آلمان و کسب رتبه اول فروش بیشترین محصولات آرایشی و بهداشتی در بازار ایران طی چهار سال متمادی به گزارش موسسه بین المللی یورو مانیتور از افتخارات این شرکت است.
  محصولات مای
محصولات برند مای در شاخه های اصلی آرایشی، مراقبت از مو، مراقبت از آفتاب، مراقبت از پوست، عطرها، مراقبت از بدن، محصولات کودک و... به بازار عرضه می شوند که می توانند نیاز قشرهای مختلف جامعه به محصولات مراقبتی پوست و مو ، محصولات آرایشی ، عطر ، محصولات تخصصی پوست و حتی در پاره ای موارد نیازهای درمانی را برطرف سازند.
محصولات مای شامل کلیه محصولات آرایشی صورت، چشم ، لب و ناخن ، انواع شامپوی مناسب موهای مختلف ، شامپوی ضد شوره ، شامپوی تقویت کننده  و نرم کننده ، انواع کرم های مرطوب کننده و نرم کننده ، کرم های لایه بردار و روشن کننده ، کرم های جوان کننده  و ضد جوش ، کرم ترک پا، عطر و ادکلن، انواع کرم ضد آفتاب و روغن آفتاب ، شامپو بدن لوسیون و روغن بدن ، انواع اسپری، انواع ماسک ، ژل ، سرم و اسپری مو، شامپو، کرم، بالم و لوسیون بدن کودک، رول ضد تعریق و  تجهیزات آرایشی و برس ها می شود.
 جدیدترین محصولات مای، مای فارما
مای پس از حدود 16 سال تجربه، با برند مای فارما محصولات جدیدی از برند مای را برای حفظ سلامت هرچه بیشتر پوست و موی مصرف کنندگان محصولات خود به بازار عرضه کرده است.تا کنون ۱۳ محصول از برند مای فارما وارد بازار شده‌اند.
 کرم ضد آفتاب مای فارما
کرم‌های ضد آفتاب برند مای فارما دارای ترکیبات اختصاصی هستند که می‌توانند ویتامین D بدن شما را نیز تامین کنند. این نوع از کرم‌های ضد آفتاب به نوعی طراحی شده‌اند که علاوه بر محافظت از پوست شما در مقابل اشعه‌های خطرناک نور خورشید، از سلول ها در برابر رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کنند. وجود عصاره بابونه و کاسنی که در ترکیب با نیاسینامید باعث جلوگیری از ایجاد چین و چروک و پیری صورت می‌شوند و  حتی به ویتامین D نیز کمک می کنند.  ضد آفتاب فاقد چربی مخصوص پوست‌های چرب، ضد آفتاب مناسب و سازگار با تمامی انواع پوست به همراه ویتامین E و گلیسیرین و ضد آفتاب مینرال مای فارما دارای خاصیت ضد التهابی مخصوص پوست‌های حساس سه نوع ضد آفتاب جدید برند مای هستند.
 کرم‌های رفع آکنه مای فارما
کرم رفع آکنه مای فارما باعث تنظیم ترشحات چربی پوست می‌شوند. ترکیبات درمانی داخل این کرم‌ها باعث می‌شوند تا رادیکال‌های آزاد از بین بروند و باعث آسیب رساندن و پیری پوست شما نشوند. چهار تنوع مختلف برای کرم‌های ضد جوش و آکنه وجود دارند که بر اساس شرایط می‌توانید از آنها استفاده کنید. این چهار محصول عبارتند از   ژل ضد آفتاب، ژل ضد جوش، کرم مرطوب کننده و فوم شستشوی آکنه سلوشن
 کرم‌های جوان کننده پوست مای فارما
این کرم‌ها با وجود اسید‌های میوه، روغن جوجوبا، ویتامین A و E و آلفا ببزابولول باعث جوانی و شادابی پوست شما می‌شوند. با استفاده از این کرم، پوست شما همیشه درخشان و بدون آکنه خواهد بود.
 کرم‌ های نرم کننده ریلیف سلوشن
این کرم با وجود ترکیباتی همچون اوره، اوسرین، موم زنبور عسل، سدیم لاکتات و گلیسیرین باعث نرمی پوست شما خواهد شد و برای پوست های خشک بسیار مفید است.

  نظرات شما
 ضد آفتاب مای اصلا خوب نیست ماندگاری نداره پوست عرق میکنه ، فوری آب می‌شه پوشانندگی نداره روی پوست سنگینی میکنه فقط نسبت به بقیه کرم ها کمی ارزون‌تره که اونم کیفیت نداره.کلا محصولات مای بی کیفیت هستش
 به نظرم  ضد آفتاب مای چرب و کمی سنگینه و بر خلاف این که درج شده رنگی ، روی پوست‌کاملا بی رنگه ولی خب نسبت به قیمتش بد نیس .من چون پوستم مختلطه باید حتما با پنکیک بلا فاصله خشکش کنم تا صورتم برق نیفته و دیگه تکرارش نمی‌کنم
 شامپو تقویت کننده مای ریزش مو را در طی یک هفته واقعا کم می کنه اما مو را به شدت خشک می‌کنه
 من الان یک ساله دارم از شامپوی تقویت کننده مای استفاده می‌کنم ریزش مو کم شده ولی بیش از اندازه خشک و شکننده شدن بار آخری که خرید کردم اصلا کیفیت نداشت و کلا قطعش کردم در کل دنبال یه تقویت کننده دیگه باشین
 تقویت کننده مای ریزش مورو خیلی کمتر میکنه و در همون دفعات اول متوجه تاثیرش در کاهش ریزش مو می‌شید. فقط برای موهای چرب مناسبه و چربی موی سر رو به صفر میرسونه
 من شامپوی ضد شوره  مای رو برای همسرم خریدم که سرش مدام شوره می‌زد و با چند بار استفاده کامل شوره سرش رفع شد.
 به نظر من ضد شوره مای حتما ارزش امتحان کردن رو داره ، من خودم خیلی از شامپوها مثله کلیر ، هداند شولدرز ، نیوا ، الپسین و ... رو استفاده کردم ولی پوست سرم همچنان خارش می‌داد اما بعد از دو دفعه استفاده از این شامپو کاملا مشکلم برطرف شد .
 پاک کننده آرایش مای همه چیش خوب بود ولی بعد از این که صورتو پاک می‌کنی ...تمام پوست رو خشک می‌کنه و پوسته پوسته می شه
 به راحتی آرایش چشم رو پاک می‌کنه و پوست رو خشک نمی‌کنه. درسته یکم گرونه ولی عالیه

از دهه شصتی‌های سن و سال‌دار گرفته تا متولدان 70 که دانشگاه رفتن و مدرک گرفتن برای شان اولویت اول زندگی‌شان بود خیلی‌ها هستند که با یک مدرک قاب گرفته دچار مشکل شده‌اند و پیدا کردن کار مناسب دغدغه اول و آخرشان است. پیشترها اگر می‌خواستیم دنبال کار بگردیم یا باید دست به دامان آشنا یا فامیلی که منصب مهمی دارد می‌شدیم یا اینکه نیازمندی‌های روزنامه‌ها را بالا و پایین می‌کردیم و پس از تلفن‌های پی در پی منتظر می‌ماندیم تا شاید کسی تماس بگیرد. اما حالا اوضاع خیلی فرق کرده و در این روزگار که فناوری و شبکه‌های اجتماعی حرف اول را می‌زنند، برای پیدا کردن شغل و کار جدید هم باید دست به دامان همین فناوری ها شد.

  «لینکدین» محبوب ترین شبکه اجتماعی کاریابی
در اوایل سال 2003 میلادی آقای «هافمن» دانش‌آموخته دانشگاه های استنفورد و آکسفورد، استارت آپی به نام «لینکدین» را برای معرفی کاریاب به کارفرما در دنیای مجازی ایجاد کرد که هرچند موضوع آن غریب بود و اوایل خیلی‌ها قبول اش نداشتند (به نظر بیشتر مردم لینکدین آنقدرها کاربردی نبود که بتواند در این بازار متنوع سری در سرها دربیاورد) اما به واسطه محبوبیت شبکه های اجتماعی و نیاز کارفرماهای شرکت‌های مدرن و همچنین دانش آموختگانی که هر روز به تعدادشان افزوده شده است، امروز این شبکه اجتماعی به بخش لاینفک زندگی کارمندان و کارجوها تبدیل شده و تقریبا هر فردی که بخواهد کار و تخصص اش را به نمایش بگذارد حتما صاحب یک حساب کاربری لینکدین شده است. براساس آمار، این شبکه اجتماعی کاریابی اکنون بیش از 600 میلیون کاربر در سرتاسر جهان دارد که با عضو شدن در این شبکه و ارائه سابقه کاری و تحصیلی خود، میزان تخصص و علاقه‌شان را به دیگران ارائه می‌کنند.

  با «کارجو» اولین شغلت را پیدا کن
کارجوپلاس به نشانی karjoo.plus که در سال 1396 توسط سه بنیان گذار اصلی‌اش یعنی «فراز کریمی»، «سینا ملکی» و«سجاد هاشمیان» تاسیس شد یکی از موفق‌ترین استارت آپ‌های کاریابی در ایران است و امسال در نمایشگاه «الکام» عنوان تیم سوم در «الکام استارز» را از آن خود کرد. در تعریف این استارت آپ به زبان ساده می توان گفت در این شبکه اجتماعی کارفرمایان می توانند به پروفایل کارجویان دسترسی پیدا و نیروهای مد نظر خود را پیدا کنند و همچنین کارجویان نیز در جریان موقعیت های شغلی موجود در کشور قرار می‌گیرند و امکان تحلیل بهتری از توانایی خود و توانایی‌های مورد نیاز برای کسب موقعیت‌های بهتر شغلی را پیدا خواهند کرد.
با اینکه از آغاز فعالیت «کارجو» کمتر از دو سال می‌گذرد اما در همین مدت کوتاه توانسته در بازار استارت آپی شلوغ این روزها نام خود را بر سر زبان‌ها بیندازد. این پلتفرم ویژه افرادی طراحی شده که برای اولین بار قصد ورود به بازار کار را دارند و می‌خواهند اولین شغل‌شان را تجربه کنند. در حقیقت «کارجو پلاس» بر این اساس شکل گرفته که برای هرکسی کاری متناسب وجود دارد و قرار نیست تنها افراد نخبه یا تحصیل کردگان دانشگاه های خاص به کار مد نظر خود دست پیدا کنند.

  کارجو چه امکاناتی به کاربرانش ارائه می‌کند؟
در کشور ما درصد قابل توجهی از استخدام‌های موفق ارتباط چندانی با رشته‌های تحصیلی کارجویان ندارند. موفقیت یک استخدام بیشتر از تحصیلات، مرتبط با استعدادها، توانمندی‌ها، مهارت‌ها و ویژگی‌هایی است که کارجویان معمولا آن‌‌ها را جدی نمی‌گیرند. افراد موفق کسانی هستند که با تحقیق و یا حتی با خوش شانسی به شناخت خوبی درباره نقاط قوت خود می‌رسند و شغل خود را متناسب با آن انتخاب می‌‌کنند. حالا این پلتفرم به شما امکان این را می‌‌دهد که علاوه بر شناخت توانایی‌های خود بتوانید بهترین انتخاب را نیز داشته باشید. اگر می‌‌خواهید بدانید که با عضو شدن در این شبکه اجتماعی از چه امکاناتی بهره خواهید برد، ادامه این مطلب را ازدست ندهید:
 رزومه نویسی
یکی از دغدغه هایی که اکثر کسانی که می‌‌خواهند برای استخدامی در یک شغل جدید اقدام کنند، نوشتن یک رزومه استاندارد و تاثیرگذار است. در شبکه اجتماعی کارجو پلاس افرادی که به‌دنبال کار هستند، می‌‌توانند به سادگی برای خود یک رزومه آنلاین بسازند و از لینک آن برای معرفی شان استفاده کنند. از این طریق نام فرد کارجو در جستجوها در جایگاه بالاتر قرار خواهد گرفت.
 تست‌های روان‌شناسی
همچنین در کارجو پلاس مجموعه‌ای از تست‌های روان‌شناسی برای اعضا طراحی شده که از طریق آن هم کارفرمایان می‌توانند شناخت دقیقی نسبت به افراد متقاضی کار پیدا کنند و هم متقاضی کار می‌تواند روحیات خود را بهتر بشناسد و دریابد که چه نوع کاری برای او مناسب‌تر است.
 تست‌های تخصصی
این اپلیکیشن مجموعه‌ای از تست‌های تخصصی در رشته‌های مختلف را به‌صورت آنلاین در اختیار کاربرانش قرار می‌‌دهد، که با بررسی آن ها نه تنها فرد جویای کار می‌‌تواند سطح و جایگاه تخصصی خود را متوجه شود بلکه کارفرما هم می‌‌تواند با خیال راحت‌‌تر متقاضی مد نظرش را استخدام کند.
 مقایسه با دوستان
هدف از طراحی این بخش ایجاد و گسترش یک شبکه حرفه‌ای کاری بوده است. پاسخ تست‌های روان‌شناسی که قبلا کاربر جواب داده در بخش مقایسه با دوستان تاثیرگذار است، به طوری که افراد با روحیات مشابه می‌توانند به راحتی یکدیگر را پیدا کنند و حتی یک گروه دوستی و کاری تشکیل دهند.
 فروم بازار کار ایران
در این بخش امکان انتشار نظرات و سوالات تخصصی درباره بازار کار و استفاده از تجربیات دیگران برای پیشرفت شغلی وجود دارد.
 تحلیل بازار کار
در این بخش افراد می‌توانند مهارت‌های خود را انتخاب کنند و از این طریق به جایگاه واقعی خود در بازار کار پی ببرند. کاربران کارجو از طریق این بخش می‌توانند تعداد آگهی استخدام مرتبط با مهارت‌‌ها و میزان حدودی درآمد را ببینند و از مهارت های جدیدی که می توانند در راستای کسب درآمد بیشتر کسب کنند، مطلع شوند. اطلاعات این بخش با داده کاوی و تحلیل بیش از 50هزار آگهی استخدامی آنلاین و آفلاین در سراسر کشور در طول هر ماه جمع آوری می‌شود و به مخاطب معیار مناسبی از انتخاب مسیر آموزشی و شغلی را خواهد داد.
 باشگاه کار و شبکه سازی
یکی دیگر از امکانات جالب این پلتفرم، این است که هرکس می‌تواند افرادی با ویژگی‌ها یا مهارت‌های مشابه خود را پیدا کند و با سایر کاربران هم رشته و همکار خود به انتقال تجربه و اطلاعات بپردازد. در بخش «باشگاه کار» امکاناتی از قبیل آموزش رایگان و ارتباط با کارفرما فراهم شده است. در نهایت کارفرمایان نیز با دسترسی به فهرست کارجویان و تماس مستقیم با افراد مد نظر خود، از آن‌ها برای مصاحبه و استخدام دعوت به عمل می‌آورند.
 جستجوی حرفه ای
به ادعای بنیان گذاران این سرویس، کارفرماها در کارجو می‌توانند به مجموعه ای از اطلاعات طبقه بندی شده و قابل مقایسه دسترسی پیدا کنند و تنها با انتخاب یک کلید واژه و یا چند فیلتر به فهرستی از افراد واجد شرایط شهر مد نظر خود دسترسی پیدا کنند.
 دریافت آگهی استخدام
در این سرویس همه آگهی های استخدامی منتشر شده در ایران با در نظر گرفتن شهر، مهارت‌های مورد نیاز و سایر مشخصات برای اعضای باشگاه کار ارسال می شود و آن ها می‌توانند به‌طور مستقیم و بی واسطه با کارفرما تماس بگیرند.
 بازار پر رونق استارت آپ‌های کاریابی در ایران
این روزها شاهدیم که در ایران به‌خصوص از سال‌های 93 تا کنون استارت آپ‌های موفق و شناخته شده در زمینه‌های کاریابی کار خود را آغاز کرده‌اند که بعضی‌هایشان به‌صورت عمومی فرصت‌های شغلی را به کاربرانشان ارائه می‌دهند، در این زمینه می‌توان به مواردی مانند «جابینجا»، «جاب ویژن»، «پارسه جاب» و «اسکیل ما» اشاره کرد. همچنین بعضی از پلتفرم‌ها گروه خاصی را برای کاریابی مورد توجه قرار داده‌اند، سامانه‌هایی مانند «نهان توان» که به معرفی فرصت‌های شغلی به افراد کم توان می‌پردازد یا «تیمی» که یک روبات تیم سازی برای کسب و کارهای نوپاست. در هر صورت باید گفت که در این زمینه خاص دست کاربران ایرانی برای انتخاب پلتفرم مناسب کاملا باز است و فردی که تصمیم به یافتن کار با استفاده از ابزارهای فضای مجازی را دارد، تعداد گزینه‌های قابل توجهی پیش رو دارد.

یک جمع و ضرب ساده نشان می‌دهد، برای طراحی خودروی سمند و الصاق صندوق بار به هاچ ‌بک پژو 206 ایران خودرو چیزی نزدیک به 5/1 تا 2 میلیارد دلار هزینه شده است. هزینه گزافی که بهرام پارسایی نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی و سخنگوی کمیسیون اصل نود مجلس به تازگی روی آن دست گذاشته است. هرچند مدیرعامل اسبق ایران خودرو، منوچهر منطقی، این اعداد را تکذیب کرده است. وی با یادآوری هزینه‌های گزاف طراحی و تولید نخستین خودروهای ملی کشور، انتقادات شدیدی را متوجه شرکت ایران خودرو کرد. در این بین اما هیچ کس از آقای نماینده نپرسید مگر با استراتژی صنعتی غلطی که پیشینیان شما در مجلس و دولت‌های قبلی طراحی کردند، چاره‌ای جز این هم بود؟ در واقع هیچ کس به زمینه‌های هدررفت این منابع توجهی نکرد و تنها یقه ایران خودرو که هزینه‌کننده این منابع بود گرفته شد. موضوعی که از قضا باید پای وزیران فعلی و پیشین صنعت و روسای جمهور کشور به میان کشیده می شد و از آن ها بابت این شکل از توسعه صنعت خودرو حساب کشید. دخل و خرج در گزارشی تفصیلی، به بررسی دقیق‌تر همه پروژه‌های صنعت خودروی ایران در دو دهه اخیر پرداخته و با یادآوری برنامه‌های صنعتی دیگر کشورها در بخش خودروسازی، نگاهی دقیق‌تر به صنعت همیشه محکوم خودروسازی انداخته است.
  سمند و تیغ تیز منتقدان
در مستند «تقاطع سئول» درباره پروژه سمند رقمی به مراتب بیشتر از آن چه بهرام پارسایی نوشته، اعلام می‌شود. عددی که آن جا از قول یکی از مقامات ایران خودرو نقل می‌شود 800 میلیارد تومان است که با احتساب نرخ دلار 400 تومانی آن دوره، ابعاد مالی کل پروژه به حدود 2 میلیارد دلار می‌رسد. این رقم در مقایسه با مبلغ 123 میلیارد تومانی پارسایی که با همان نرخ دلار 400 تومانی به حدود 310 میلیون دلار می‌رسد، فرسنگ‌ها فاصله دارد. ایراد بزرگ این هزینه‌کرد دست و دل‌بازانه از بودجه عمومی تکمیل نشدن حلقه مفقوده تولید خودرو در ایران است که تنها در حد طراحی و تکمیل طرح یک اتاق ماند و ابعاد اصلی پروژه نظیر توسعه موتور و پلتفرم ملی، طراحی سیستم‌های تعلیق و ترمز و فرمان یا سامانه‌های ارتباطات- سرگرمی بدون هیچ گونه پیشرفتی به دست فراموشی سپرده شد. جالب است بدانید در صنعت خودرو آن چه موجب مزیت یک کشور برای صادرات و عرضه خودرو می‌شود، نه داشتن بازار بزرگ یا خودروسازان با دامنه تیراژ بالا که تکمیل حلقه‌های مختلف تولید و طراحی است. اتفاقی که با وجود بازارهای انحصاری و صرف 800 میلیارد تومان در پروژه سمند، هرگز برای ایران محقق نشد. در همان دوره که ایران خودرو با طراحی محصولات عجیب و غریبی نظیر سمند سورن کانسپت کوپه، سمند زوبین، سمند سریر و پروژه‌های مشابه خود را درگیر دستیابی به دانش طراحی بدنه و اتاق کرده بود، کادیلاک زیربرند مشهور جنرال موتورز با صرف حدود یک میلیارد دلار هزینه توانست سیستم تعلیق جدید و پیشرفته خود با نام مگنا راید را به سرانجام برساند که در برتری آن بر بنز در بازار چین طی دوره 2005 تا 2015 نقشی حیاتی داشت.
  آرین؛ صندوقچه گمشده صادراتی
در پروژه 206 آرین که بعدها به SD 206 یا صندوقدار مشهور شد، ایران خودرو قصد داشت با توسعه یک محصول مشترک به کمک پژو بازارهای صادراتی مناسبی برای خود دست و پا کند. موضوعی که احتمالا از ابتدا با هدف بومی‌سازی پلتفرم پی‌اف1 پژو (PSA PF1 platform) آغاز شد و طبق آن چه بهرام پارسایی نماینده شیراز در مجلس شورای اسلامی فاش کرده، چیزی نزدیک به 250 میلیون دلار هزینه روی دست دولت گذاشت. هزینه‌ای که با توجه به نرخ ارز آن دوره،  نزدیک به 3 هزار میلیارد تومان ارزش داشته و بیهوده بودن ایده‌های تولید ملی افراطی و غیر رقابتی را یک بار دیگر یادآوری می‌کند. هزینه گزافی که گرچه می‌شد آن را صرف توسعه بخش موتورها و قوای محرکه شرکت ایران خودرو کرد اما برای نخستین بار آرزوی صادرات خودرو از ایران به بازار اروپا را محقق می‌ساخت. در این پروژه‌ چیزی نزدیک به 30 هزار دستگاه خودروی 206 صندوقدار توسط ایران خودرو به فرانسه صادر شد که هنوز هم می‌توان ردپای آن ها را در بازار اروپا دید.

  راه جهانی توسعه
جهان راه واضحی برای توسعه صنعت خودرو در پیش گرفته که طی سه دهه اخیر کره جنوبی، مالزی، چین، هندوستان، ترکیه، جمهوری چک و به تازگی ویتنام را به سلامت از گرداب‌های حایل عبور داده است. در تجربه این کشورها سه نکته واضح وجود دارد. نخست همکاری و ارتباط با قله‌های فناوری، دانش و طراحی در جهان که ابتدا در پروژه‌های مونتاژ قطعه، سپس طراحی قطعه و خودرو و در نهایت ساخت و تولید یک محصول کامل، همکار برندهای کیا، پروتون، هیوندای، چانگان، جیلی، بی‌وای‌دی، تاتا، ماهیندرا، توفاژ، اشکودا و وین فست شده و آن ها را به ساحل امن بازارهای جهانی رساندند. هم‌اینک اغلب این کشورها در ابعاد بسیار بزرگ و قابل ستایشی به تولید و صادرات خودرو پرداخته و موفق شدند علاوه بر توسعه برندهای بومی، هدف اصلی خود یعنی تولید ثروت، ارزآوری و صادرات صنعتی با ارزش افزوده بالا را محقق سازند. این ها سیاهه‌ای از پروژه‌هایی است که می‌شد با منابع هزینه‌شده در دو پروژه سمند و پژو 206 آرین در کشور کلید زد. جنسیس محصول لوکس و برجسته هیوندای در نسل اول خود از نقطه آغاز تا تکمیل پروژه و آغاز تولید، تنها 480 میلیون دلار هزینه برای سازنده کره‌ای داشته است. تویوتا با صرف 2 میلیارد دلار در مساحتی 650 هکتاری بزرگ ترین مرکز تحقیق و توسعه خود در جهان را در اوکازاکی ژاپن تاسیس کرده است. جنرال موتورز با هزینه 15/1 میلیارد دلار سیستم خودران سطح 4 خود را با نام سوپر کروز راه‌اندازی کرده است. از این دست پروژه‌ها بسیار است و اگر مجال بود، می‌شد صدها مثال دیگر آورد.

  ما با خود چه کردیم؟
سیاست گذاری غلط صنعتی در بخش خودروسازی هنوز هم بلای جان بازیگران این بخش است. گرچه مدت‌هاست با ظهور ابرهای سیاه تحریم بر فراز آسمان، دیگر امکان رویاپردازی برای صنعت خودرو وجود ندارد، اما اصلاح اشتباهات قدیمی می‌تواند به خلق آینده‌ای بهتر برای صنعت خودروسازی و در مجموع اقتصاد ایران کمک شایان توجهی کند. بنابراین در گام نخست باید آن چه با عنوان سیاست مونتاژ خودروهای چینی، کره‌ای، ژاپنی و فرانسوی در کشور پیگیری می‌شود را به کل تعطیل و بر عکس، با بررسی دقیق مزایای کشور، روی تولید انبوه تعدادی محدود از مدل‌های روز جهان و برخی از قطعات فولادی برای صادرات به بازارهای هدف تمرکز کرد. راهی که موجب شده ترکیه با حرکت در این مسیر، به درآمدزایی 10 تا 15 میلیارد دلاری از صادرات قطعه و خودرو دست یابد. در عین حال، تمرکز روی همکاری خودروسازان داخلی با برندهای بین‌المللی احتمالا خواهد توانست در یک افق زمانی 5 ساله، ایران را به هاب تولید خودروهای ارزان ‌قیمت و بادوام برای صادرات به بازارهای منطقه‌ای تبدیل کند. بازاری بزرگ با 500 میلیون نفر جمعیت که در افغانستان، روسیه، ترکمنستان، آذربایجان، عراق، سوریه، عمان، اردن، لبنان و پاکستان گسترده شده و با اندکی تلاش قابل دستیابی است. این بازارها که مملو از مشتریانی با درآمد سرانه کمتر از 12 هزار دلار در سال هستند، باید از طریق خودروسازی مقتصدانه شبیه آن چه داچیا در رومانی یا تاتا در هند پیش گرفته، به مناطقی برای درآمدزایی کشور و تقویت بنیه صنعت خودروی ایران تبدیل شوند.

  نتیجه گیری
انگیزه‌ها مهم ترین موارد در ذهن فعالان اقتصاد است که پیام سیاست‌گذاری‌های دولت را دریافت و خود را با آن هماهنگ می‌کنند. تا مادامی که سیاست‌گذاری‌ها در صنعت خودرو، رانت‌خواری را ترویج می‌کند و با فرستادن پیام به خودروساز، وی را به جای تولید ناب، به سمت تاسیس خط تولید محصولات چینی برای استفاده از معافیت 40 درصدی مونتاژ تشویق می‌کند، آش همین آش است و کاسه همین کاسه. مزیت‌های اقتصاد ایران هم مثل پترودلارهای نفتی کلانی که در اختیار خودروسازان قرار گرفت، به هدر می‌روند.

از سرزمین های غربی ایران می توان به عنوان بهشت گردشگران یاد کرد. عوارض بی بدیل زمین در کنار سفره ها و منابع آبی غنی توانسته است که جلوه های بی نظیری از جنگل های کوهستانی و رودخانه های خروشان را در برابر چشمان بازدید کنندگان به تصویر بکشد. جلوه هایی که هوش از سر هر آدمی می برد و آن ها را شیفته خود می کند. مقصد گردشگری امروز ما نیز جایی در میان جنگل های آذربایجان غربی قرار دارد. جایی که رودخانه خروشان و پرآب از صخره های سنگی کوهی فرو می ریزد و تابلویی تمام قد از قدرت خداوند را رقم می زند. آبشار شلماش در نزدیکی های سردشت مقصد امروز ماست. اگر می خواهید از چند و چون مالی سفر به شلماش با خبر شوید، ادامه مطلب را از دست ندهید.

  ارومیه شهر خورشید و ماه
بسیاری آذربایجان غربی را با دریاچه زیبای ارومیه می شناسند، دریاچه ای که امسال در پی بارش های سیل آسا، جانی دوباره گرفت و تا جایی که حتی میزبان های خارجی اش یعنی فلامینگو ها با آن دوباره آشتی کردند. اما این بی انصافی است که تمام زیبایی های آذربایجان غربی را به دریاچه ارومیه و آثار باستانی این شهر خلاصه کرد. در پهنه کم وسعت آذربایجان غربی آبشارها و رودخانه های  شگفت انگیزی وجود دارد که سالانه هزاران گردشگر را به سمت خود می کشاند. یکی از این آبشارها، آبشار شلماش است. شلماش در نزدیکی های سردشت قرار دارد و دارای امکانات مناسبی است. گفتنی است که فصل تابستان بهترین زمان برای سفر به آذربایجان غربی و آبشار شلماش است.

  آبشار و تفرجگاه شلماش
فاصله ارومیه تا تفرجگاه شلماش حدود 220 کیلومتر است و این به این معناست که شما می توانید برای بازدید از این منطقه نگرانی جای خواب را نداشته باشید. هر چند در ادامه به انواع اقامتگاه ها برای بازدید شلماش خواهیم پرداخت. تمام مسیر از ارومیه تا شلماش به خوبی آسفالت شده و از ایمنی مناسبی برخوردار است. اما هر چه زیبایی این مسیر برای تان بگویم کم است. مسیر آسفالته به طوری است که انگار از میان درختان سر به فلک کشیده شده امتداد پیدا می کند. مسیری که در جاهایی انگار راهش را در میان دشت های هموار و سبز گم می کند و در دامنه کوه های صخره ای دوباره خود را باز می یابد! مسیر چهار ساعته تا شلماش آن قدر پر از جاذبه و زیبایی است که کمتر کسی دلش می آید پایش را روی پدال گاز بگذارد و بتازد تا به آبشار برسد. اولین مقصد شما برای رسیدن به آبشار روستای مرغان است. این روستای بیشتر کاهگلی در دامنه کوه های سر به فلک کشیده شده قرار دارد. اگر به دنبال کشک های اصیل و خوشمزه هستید می توانید از مغازه های این روستا آن ها را تهیه کنید. هر کیلو کشک گوسفندی تازه حدود 35 هزار تومان است. سپس به شهرستان سردشت می رسید. از سردشت تا شلماش حدود 20 دقیقه رانندگی در انتظارتان است. همین نزدیکی باعث شده است که بسیاری به آبشار شلماش، آبشار سردشت بگویند.
تابلوی ورودی تفرجگاه را که رد می کنید در سمت چپ محلی برای پارک خودروهای تان تعبیه شده است. ورودی برای هر خودرو 5 هزار تومان است. از پارکینگ تا اولین نما از آبشار تنها چند قدم فاصله است. اولین نما از آبشار در واقع اولین سکانس سه گانه سقوط آب از ارتفاع است. واقعیت این است که آبشار شلماش در راه سقوطش از کوه ها سه مرتبه به تخته سنگ های بزرگی برخورد می کند و یک آبشار پلکانی را پدید می آورد. محل پارک خودروها در واقع در بلندی آبشار است و دو آبشار دیگر در پایین دست قرار دارد. خبر خوش این که شما می توانید به راحتی به بازدید دو آبشار دیگر بروید. چند سالی می شود که از سوی شهرداری سردشت مسیر پیاده روی و یا بهتر بگویم صخره نوردی به سمت پایین دره به خوبی پلکانی شده است.  پله های مسیر به اندازه مناسبی عریض هستند و ارتفاع مناسبی دارد؛ از دیگر مزایای این پله ها وجود حفاظ های مطلوبی است که تا حد زیادی خاطر والدین را از شیطنت های کودکان راحت می کند. اما این تمام اقدامات شهرداری نیست. شهرداری در برابر دو آبشار دیگر نیز ایوان های محافظ داری را تعبیه کرده است که بازدید کنندگان می توانند با خیال راحت به تماشای اوج این زیبایی بنشینند. هر چند استراحتگاهی هم برای افراد محسوب می شود. از بالا دست تا پایین دره که آبشار داخل دریاچه ای سبز رنگ سقوط می کند حدود 390 پله وجود دارد. از من می شنوید خیال آب تنی در دریاچه پایین دست را از سرتان بیرون کنید. کف دریاچه تا حدی با رسوباتی که از سایش سنگ های بالادست آمده است حالت مردابی دارد و می تواند برای افرادی که حرفه ای نیستند مخاطرات جدی داشته باشد.
از آن جایی که پلکان در نزدیکی آبشار قرار دارد، بیشتر بازدیدکنندگان با لباس های خیس و مرطوب شده از پله بالا می آیند. پس در کوله تان حتما یک دست لباس اضافی داشته باشید..

  امکانات رفاهی آبشار شلماش
سالانه حدود هزار نفر از شلماش بازدید می کنند و همین استقبال باعث شده است که شهرداری سردشت با کمک سازمان میراث فرهنگی و گردشگری اقدام به ایجاد زیر ساخت های رفاهی برای جذب بیشتر گردشگر کند. در واقع احداث پلکان و پارکینگ در همین زمینه انجام شده است. اما علاوه بر این ها در همان بالا دست سکوهای بتنی برای برپایی چادر، رستوران، کبابی سرا ، غرفه های فروش مایحتاج و سرویس بهداشتی نیز احداث کرده اند.
قیمت کبابی سرای لب آبشار نسبت به رستورانی که در یک کیلومتری آبشار قرار دارد، مناسب تر است. در این کبابی سرا می توانید یک پرس چلوکباب کوبیده را با مبلغ 30 هزار تومان نوش جان کنید. مضاف این که باید خدمتتان عرض کنم خوراک دنده کباب در آذربایجان را هم حتما مزه کنید چرا که چیزی از همتای کرمانشاهی اش کم نخواهد داشت. دنده کباب در شلماش البته کمی گران است و چیزی حدود 160 تا 180 هزار تومانی برای تان هزینه دارد.

  اقامت در شلماش
واقعیت این است که آبشار سردشت در همین چند سال گذشته مورد توجه بازدید کنندگان قرار گرفته و همین موضوع باعث شده است که بسیاری از زیر ساخت های رفاهی در اطراف آبشار در حال ساخت باشد و هنوز به بهره برداری نرسیده باشند. بنابراین برای اقامت سرپوشیده باید به شهرهای اطراف بروید. اولین انتخاب شما می تواند ارومیه باشد. فاصله 200 کیلومتری ارومیه تا سردشت و همچنین امکانات مناسب اقامتی دو عاملی است که بسیاری از بازدید کنندگان را به انتخاب اقامتگاه در ارومیه تشویق می کند. قیمت اقامت هتلی در این شهر چیزی بین 224 تا 660 هزار تومان است. امکان اقامت مهمان پذیری نیز درارومیه وجود دارد. هزینه یک شب مانی در مهمان پذیرها در حدود 85 تا 125 هزار تومان است. با آن که فرصت نیم روزه برای بازدید از شلماش کافی است اما اگر دوست دارید زمان بیشتری را در کنار این آبشار خروشان بگذرانید می توانید در اقامتگاه های بوم گردی شهرستان سردشت شب را به صبح برسانید. هزینه شب مانی در این اقامتگاه ها به ازای هر سوئیت حدود 100 تا 200 هزار تومان است. امکان اجاره ویلا نیز در سردشت فراهم است. هر چند ممکن است مانند اقامتگاه های بوم گردی خیلی تمیز و آنکادر شده نباشد. هزینه اجاره این ویلا ها از شبی 200 هزارتومان آغاز می شود. آخرین گزینه اقامت نیز کمپ در محل تفرجگاه آبشار است. وجود غرفه های خرید محصولات ، سرویس های بهداشتی و همچنین امنیت مناسب می تواند شب مانی خوبی را برای تان رقم بزند.

  مسیرهای دسترسی به شلماش
به جز مسیر جاده ای با خوروی شخصی، در بقیه گزینه های سفری، باید خودتان را به ارومیه برسانید. در جدول زیر مسیرهای متنوع و هزینه ای که روی دستتان می گذارد، برای رسیدن به شلماش را می بینید. اما ما برای شما یک پیشنهاد ویژه داریم ،شما می توانید خودتان را به ارومیه برسانید و سپس در تورهای ارومیه گردی که از سوی شهرداری اجرا می شود ثبت نام کنید و با خیال راحت به بازدید شلماش بروید. هزینه این تورهای یک روزه حدود 95 هزار تومان است. گفتنی است امکان رزرو اینترنتی این تورها نیز فراهم آمده است.

قنادی، شیرینی فروشی، شیرینی سرا از اسم‌هایی است که همه آن‌ها یک معنا می‌دهند و به یک مکان اشاره می‌کنند؛ اما چیزی که در اصل وجود دارد و کاسبان برای معرفی کسب‌وکار خود از آن استفاده می‌کنند، قنادی است. راه‌اندازی قنادی به عنوان یک کسب‌وکار خیلی مثل بقیه طرفدار خاصی ندارد؛ برای این که واقعاً مدیریت چنین فروشگاهی هم بسیار سخت است و از طرفی دیگر نیاز به سرمایه بالایی دارد. به هرحال، خیلی از مردم هستند که دستی در این کار دارند و به دنبال این هستند تا با اجاره مغازه‌ای، قنادی هرچند کوچک برای خود راه‌اندازی کنند. مانند هر کسب‌وکاری، راه‌اندازی قنادی هم اصول خاص خود را دارد. به هرحال، همین طوری نمی‌توان با چهار نوع شیرینی و کیک و قرار دادن چند عدد شکلات گفت که شما یک شیرینی سرا افتتاح کرده‌اید. این‌ها روی کار است. مواردی وجود دارد که شما قبل از شروع باید آن‌ها را بدانید و رعایت کنید.

ما برای این که با چم و خم این کار آشنا شویم، به سراغ یکی از قنادی‌های تازه تأسیس تهران رفتیم. قنادی جواهر، در مرکز تهران، با این که حدود 4 ماه است که از عمر آن می‌گذرد؛ اما مدیریت آن، آقای محرر، خیلی سال است که با اصول شیرینی پزی و غیره آشنایی دارد و با این حرفه اصلاً غریبه نیست. ما به سراغ این عزیز رفتیم که هم تجربه بالایی در شیرینی پزی دارد و هم این که به تازگی این فعالیت را راه‌اندازی و از این رو خیلی بهتر از بقیه شرایط راه‌اندازی قنادی در این روزها را درک کرده است.

  کسب‌وکار قنادی به چند نوع تقسیم می‌شود؟
این کسب‌وکار مانند بقیه به چندین شاخه مختلف تقسیم نمی‌شود. در واقع، تقسیم‌بندی در خود محل اتفاق می‌افتد. یک قنادی می‌تواند به دو بخش تقسیم شود: فروشگاهی و کارگاهی. خیلی از قنادی‌ها برای افزایش فروش و به اصطلاح جور کردن جنس، اقدام به فروش شکلات، کلاه تولد، شمع و غیره می‌کنند.
بخش کارگاهی که در یک محیط بسته و بهداشتی انجام می‌شود، خود قنادی اقدام به تولید انواع شیرینی مخصوص به خود را می‌کند. حالا این کارگاه می‌تواند پشت مغازه باشد یا دورتر و هر روز با استفاده از وانت و غیره شیرینی‌های تازه را انتقال دهد. البته همه قنادی‌ها کارگاه ندارند، بعضی از بیرون شیرینی‌ها را می‌خرند و فقط فروشنده هستند.
مسلماً اگر یک قنادی خودش تولیدکننده اول باشد، فروش بیشتری خواهد داشت. به هرحال، مردم به شیرینی سراهایی که تمامی مدل‌های مختلف شیرینی زیر نظر خودش تولید می‌شود، بیشتر اعتماد می‌کنند.

  چقدر سرمایه برای راه‌اندازی این کسب‌وکار لازم است؟
مبلغ دقیقی نمی‌توان برای راه‌اندازی این کسب‌وکار تعیین کرد. مشخص کردن رقم دقیق به محیط کار، فروشگاه و اندازه متراژ آن بستگی دارد. شخصی که قصد دارد مکانی مانند قنادی اجاره کند و خودش تولید کننده باشد، حداقل باید برای موارد زیر هزینه کند:
مسلماً هزینه اجاره مغازه در هر شهری مجزاست. اول از همه شما باید تعیین کنید که چه متراژ مغازه و کارگاه نیاز دارید. تعیین اندازه دقیق کارگاه هم بستگی به ظرفیت فروش شما در نقطه شهری بستگی دارد. گاهی فلان نقطه شهر، خیلی کشش فروش شیرینی ندارد، پس نیازی به اجاره مکان بزرگ و خرید لوازم زیاد نیست؛ اما اگر در یکی از شلوغ‌ ترین نقطه‌ها باشید، مسلماً با یک مکان کوچک نمی‌توانید خیلی درآمد بالایی به دست بیاورید. پس در قدم اول، باید موقعیت سنجی و بررسی جمعیت داشته باشید.
به هرحال، تعدادی دستگاه وجود دارد که شما بدون در نظر گرفتن اندازه متراژ باید در فروشگاه و کارگاه خود داشته باشید. اولین مورد یک فر است که اکنون هزینه‌ای حدود 45 تا 50 میلیون تومان دارد. میکسر 50 کیلویی که هزینه خرید آن حدود 15 میلیون تومان است. برای خرید سردخانه 15 متری و یخچال به ترتیب باید رقمی حدود 60 و 100 میلیون تومان هزینه کنید. آخرین مورد هم وسایل کیک سازی است که حداقل 30 میلیون تومان می‌شود. البته شاید بتوان بعضی از این ابزارها را با قیمت پایین‌تری تهیه کرد؛ اما آن‌چنان اختلافی ندارد.

  دانش یا تجربه؟
این کار به 80 درصد تجربه و 20 درصد دانش نیاز دارد. شرکت در کلاس‌های شیرینی پزی یا مطالعه کتاب‌های مربوط به شما روش‌های اولیه و چگونگی شروع کار را نشان می‌دهند؛ اما تا شما خودتان ترکیب اندازه‌ها و طراحی های مختلف را تجربه نکنید، فایده‌ای نخواهد داشت.
برای راه‌اندازی این کسب‌وکار نیازی به داشتن مدرک فنی و حرفه‌ای هم نیست. خیلی راحت به اتحادیه می‌روید و درخواست تقاضای راه‌اندازی قنادی می‌کنید. بعد از چند وقت مسئولی از طرف اتحادیه برای بررسی به مکان شما مراجعه می‌کند. اگر همه چیز مناسب بود و مکان و کارگاه شما گنجایش تولید انواع شیرینی را داشت، جواز شروع فعالیت به شما داده می‌شود.
این دیگر تجربه و دانش اولیه شماست که موفق آمیز بودن کسب‌وکارتان را تعیین می‌کند. اگر تجربه‌ای اصلاً در این حوزه ندارید، حتماً باید حداقل چند سال را در یک کارگاه شیرینی پزی کار کنید. مواد و روش ترکیب انواع شیرینی در واقعیت با آن چیزی که شما در کتاب‌ها مطالعه می‌کنید، خیلی متفاوت خواهد بود.

  آینده شیرینی پزی چگونه است؟
از موقعی که یادمان است، شیرینی پزی در کشور وجود داشته است؛ فقط شکل ساختاری آن تغییر کرده است. به هرحال، همه چیز به همان صورت قبل است. شما برای این که در این کار موفق و آینده بهتری نسبت به رقبای خود داشته باشید، باید خودتان شیرینی تولید کنید، نه این که فقط فروشنده باشید. متأسفانه به دلیل افزایش قیمت‌ها، شاهد ورود کمتر افراد به این حوزه هستیم. خیلی از افراد ترجیح می‌دهند از طریق اینستاگرام، شیرینی‌های تولیدی خود را به فروش برسانند. به هرحال، خرید لوازم و دستگاه‌های مرتبط هم هزینه بالایی دارد. هزینه خرید مواد اولیه رو به افزایش است و قنادی‌ها هم نمی‌توانند از قیمت مصوب گران‌تر بفروشند. با این اوضاع و برای وارد شدن به این کار باید هزینه بالایی در اول سرمایه‌گذاری کنید.
حداقل 300 میلیون تومان هزینه فقط برای خرید و اجاره و دکوراسیون داخلی است. اگر این رقم تمام سرمایه زندگی شما باشد که بیشتر از همه باید برای موفقیت تلاش کنید، در غیر این صورت شکست خواهید خورد.

  مزیت و محدودیت‌های این کسب‌وکار چیست؟
این کار مزیت خود را زمانی نشان می‌دهد که شما خودتان تولیدکننده باشید؛ یعنی کارگاهی داشته و در آن انواع شیرینی‌های مخصوص را تولید کنید. این کار باعث افزایش اعتماد مشتریان به شما می‌شود. به هرحال، شیرینی‌هایی که در کارگاه بیرون تولید می‌شود، نظارت آن‌چنانی روی آن‌ها نیست. معلوم نیست که چگونه تولید شده‌اند و در انتقال آن هم امکان به وجود آمدن هزار اتفاق وجود دارد. الان قنادی موفق است که خودش تمامی شیرینی‌های داخل ویترین‌های خود را تولید کند.
نمی‌توان محدودیت خاصی برای این کسب‌وکار تعیین کرد. شاید بتوان گفت که هزینه بالای خرید مواد اولیه و دستگاه‌ها و لوازم محدودیت‌هایی را در پیشرفت کار به وجود بیاورد؛ اما مسئله‌ای قابل برطرف شدن است. اگر اتحادیه شهر اذیت نکند، همه چیز طبق برنامه پیش خواهد رفت.

  برای پیشرفت در این کسب‌وکار چه باید کرد؟
برای پیشرفت در این حرفه باید قوی باشید. شما یا نباید وارد این حوزه شوید یا اگر داخل آن شدید، باید با همه سختی‌های آن بسازید. حرفه سختی است. خاک‌خوری زیادی دارد. تا زمانی که جا بیفتید و مردم به سبک شیرینی‌های شما عادت کنند، مجبور می‌شوید که از جیب خرج کنید و بسیاری از شیرینی‌های خود را دور بریزید. نباید تسلیم شوید.
مسئله دیگر این که باید با سلیقه مردم محله خود جلو بروید. این کسب‌وکار نیازی به تبلیغات اینترنتی و بنر‌های امروزی ندارد. مهم‌ترین و بهترین تبلیغ دهان به دهان است. هرچه کیفیت محصولات بهتر و همچنین به‌روزتر باشد، کم‌کم در محل شناخته می‌شوید. بهترین حالت این است که باسلیقه افراد محل خود پیش بروید.