تولید 92 میلیون خودرو در سال درآمد هنگفتی را عاید بزرگان دنیای خودرو می‌کند. این صنعت که در هفته گذشته دومین صنعت مهم جهان از نظر میزان صادرات شناخته شد، سالانه بیش از یک تریلیون دلار گردش مالی دارد. موسسه تحقیقاتی ویژوال کاپیتالیست به همین بهانه در یک ارزیابی جالب با تقسیم میزان درآمدزایی خودروسازان به نسبت تعداد ثانیه‌های هر سال، رده‌بندی عجیبی را برای موفق‌ترین خودروسازان جهان اعلام کرده است. در این رده‌بندی آن ها که خودروی بیشتری تولید کرده‌اند طبیعتا نرخ درآمد بر ثانیه بالاتری هم دارند. با این حال آن چه جالب توجه است، عملکرد ضعیف برخی از بزرگان دنیای خودرو در این زمینه است. در چند نکته به شکلی کوتاه به بررسی موفق‌ترین خودروسازان جهان از این منظر خواهیم پرداخت.

1- فولکس‌واگن و مجموعه عظیم تحت نظرش موفق‌ترین نسبت میان دو مقوله زمان و درآمد را طبق پژوهش ویژوال کاپیتالیست به دست آورده و در مجموع سال 2019، 290 میلیارد دلار درآمد داشته است. برمبنای تحقیق این موسسه فولکس هر ثانیه 9هزار و 202 دلار و 88 سنت درآمد دارد که با احتساب نرخ 22 هزار و 500تومانی دلار در ایران، درآمدی به اندازه 207 میلیون تومان در هر ثانیه به حساب فولکس واگن سرازیر می‌شود.
 
2- تویوتا که سالانه بیش از 10 میلیون دستگاه خودرو را به کمک دایهاتسو و لکسوس تولید می‌کند،  در سال گذشته 272.3 میلیارد دلار درآمد داشته است.تویوتا  طبق این پژوهش در هر ثانیه 8946 دلار و 58 سنت درآمد کسب کرده است. بنابراین با احتساب نرخ ارز در ایران، درآمد هر ثانیه کار تویوتا در سال 2019 حدود 201 میلیون تومان بوده است.
 
3- فورد سومین شرکتی است که با وجود تولید بسیار کمتر نسبت به گروه رنو نیسان یا حتی جنرال موتورز، توانسته درآمدی بیشتر به میزان 156 میلیارد دلار طی سال 2019 کسب کند. فورد موفق شده به لطف فروش حجم عظیمی از اس‌یووی‌ها، وانت‌ها و خودروهای اسپرت در هر ثانیه درآمدی معادل 4946 دلار و 55 سنت داشته باشد که به معنی واریز بیش از 111 میلیون تومان در هر ثانیه به حساب این شرکت است.
 
4- هوندا برند ژاپنی هم با وجود تولید بسیار کمتر نسبت به فورد درآمدی نزدیک به این شرکت به میزان 143 میلیارد دلار دارد و این یعنی در سال گذشته در هر ثانیه 4537 دلار و 67 سنت یا 102 میلیون تومان به حسابش واریز شده است.
 
5- گروه جنرال موتورز با وجود تولید حجم عظیمی از خودرو در سال تنها در هر ثانیه 4351 دلار  و 76 سنت درآمد داشته که این عدد به معنی درآمد 97.8 میلیون تومانی بزرگ ترین خودروساز آمریکا در هر ثانیه در سال 2019 بوده است. کل درآمد جنرال موتورز در سال 2019 حدود 137 میلیارد دلار بوده است.
 
6- فیات کرایسلر که چندین و چند شرکت کوچک و بزرگ خودروساز را در مالکیت دارد، وضعیت خوشایندی در این شاخص نداشته و هر ثانیه 3856 دلار و 10 درآمد کسب کرده است. این یعنی سال گذشته فیات کرایسلر با کسب 121 میلیارد دلار درآمد، هر ثانیه بیش از 86 میلیون تومان به حسابش واریز می‌شده است.
 
7- نکته عجیب از این جا به بعد است. جایی که ب.ام.و هفتم شده و با یک پنجم تولید گروه تویوتا حدود 117 میلیارد دلار درآمد داشته است. ب.ام.و سال گذشته در هر ثانیه 3708 دلار و 89 سنت یعنی حدود 83 میلیون تومان درآمد داشته است.

8-  بنز ستاره آلمانی صنعت خودرو هم با سطح تولیدی مشابه ب.ام.و نزدیک به 104 میلیارد دلار در سال درآمد داشته است. در واقع گروه دایملر بنز هر ثانیه با کسب درآمد 3316 دلاری موفق شده  است74 میلیون تومان به جیب بزند.

9-  نیسان در سال 2019 به تنهایی 92 میلیارد دلار درآمد داشته است. این شرکت با تولیدی به اندازه 40 درصد تویوتا یک سوم رقیبش درآمد کسب کرده و از هر ثانیه فعالیت در سال 2019 حدود 2918 دلار یا 65 میلیون تومان درآمد به دست آورده است.

10- خودروساز کره‌ای با کسب 90 میلیارد دلار درآمد توانسته در جمع بزرگان بدرخشد.
هیوندای که هر ثانیه 2879 دلار درآمد داشته، در سال 2019 در هر لحظه حدود 64 میلیون تومان به حسابش واریز شده   است.

 همیشه همین که ماه شهریور فرا می رسید خانواده ها قبل از شروع سال تحصیلی در فروشگاه ها به دنبال خرید نوشت افزار بودند. هر چند امسال با توجه به شیوع ویروس کرونا، شرایط آموزشی دانش آموزان متحول شده اما واقعیت این است که چه مدرسه ها به صورت حضوری و چه غیرحضوری باشد، خانواده ها از خرید نوشت افزار گریزی ندارند. در این مقاله کوتاه به چند نکته کاربردی برای خرید مداد، خودکار و دیگر ملزومات نوشت افزاری می پردازیم.

مداد
مداد از جمله وسایلی است که برای دانش آموزان دبستانی حرف اول را می زند. خرید مداد ریزه کاری های زیادی دارد. اول از همه جنس نوک آن است. هر چه نوک مداد از کربن بیشتری برخوردار باشد رنگ آن سیاه تر، اما نرم تر و شکننده تر نیز است و اگر دست دانش آموز روی کاغذ کشیده شود نوشته پخش می شود. ولی از طرف دیگر هر چه کربن مداد کمتر باشد رنگ کمتری می دهد و گاهی دانش آموز را وادار می کند که فشار بیشتری روی کاغذ بیاورد که باعث خستگی دست و حتی پاره شدن دفتر می شود.
نکته دیگر در خصوص مداد شکل ظاهری آن است. مدادهایی با سطح مقطع مثلثی با توجه به ارگانومی دست دانش آموز، راحتی بیشتری را به ارمغان می آورد اما بعد از مدادهای مثلثی مدادهایی با سطح مقطع دایره مزیت بیشتری نسبت به مدادهای پنج ضلعی دارد.
جنس بدنه مداد نیز مهم است اگر از مدادهایی با جنس کاغذ فشرده استفاده می کنید، ضمن این که به محیط زیست اهمیت می دهید مبلغ کمتری را هم می پردازید.
اگر دانش آموز دبستانی دارید در همان ابتدای سال خرید کل سال تان را انجام دهید. خرید بسته های مداد 12 تایی نسبت به خرید دانه ای آن مقرون به صرفه تر است. قیمت مدادهای سیاه موجود در بازار بین 1000 تا سه هزار و 500 تومان است. مداد قرمز نیز قیمتی بین 1500 تا چهار هزار تومان دارد.
پاک کن
اگر دانش آموزی مداد داشته باشد باید حتما پاک کنی هم در کنارش داشته باشد. دنیای پاک کن ها دنیای پر زرق و برقی است و حتی دیده شده است که افرادی دارای مجموعه های پاک کن باشند اما واقعیت این است که پاک کن های فانتزی واقعا جنبه فانتزی دارد و به خوبی از پس پاک کردن رد مداد برنمی آیند. پس در هنگام خرید پاک کن به جای توجه به مشخصات ظاهری از جمله رنگ و شکل و حتی بو، به توانایی اثر بری آن توجه کنید. اما خبر خوب این که پاک کن ها جزو ارزان ترین بخش نوشت افزار محسوب می شوند. قیمت پاک کن در بازار بین دو هزار تا شش هزار تومان است.
خودکار
خودکار همچنان که از اسمش پیداست، باید به صورت خودکار عمل کند. پس خرید خودکارهایی که به اندازه کافی روان نیستند یا در حین نوشتن برای چند حروف از کار می افتند اصلا مناسب نیست. از طرفی خرید خودکارهایی که در نی جوهرشان میزانی روغن دیده می شود نیز به دلیل رقیق بودن جوهر توصیه نمی شود. خرید خودکارهایی که دارای نگهدارنده در انتهای قلم هستند نیز خوب نیست چرا که چنان چه نگهدارنده به هر دلیلی از انتهای نی خودکار جدا شود، هر چه قلم جوهر داشته باشد باز هم نیاز به خودکار جدید دارید.

چند وقت پیش بود که برای روز پدر، یک پازل هزار تکه کادو خریدم. حالا بماند که خودم از اول تا آخر آن را سرهم بندی کردم (البته خانواده واقعا کمک می کردند)؛ اما وقتی تمام شد، تازه به این فکر افتادم که حالا باید با آن چه کار کرد؟ مسلما پازل هزارتکه را باید قاب می کردم اما همان اول برای خودم سوال شد که آیا هنوز این کسب وکار وجود دارد؟ سال ها بود که اصلا چنین مغازه ای را در محل ندیده بودم. با این که محله مان هم جزو یکی از قدیمی ترین ها بود. با کمی پرس وجو توانستم یک مغازه قاب سازی پیدا و پازل را آن جا قاب کنم.
همین مسئله باعث شد این سوال برای من به وجود بیاید که اصلا قاب سازی چه نوع کسب وکاری است؟ از این رو شروع به تحقیق و صحبت با فعالان این حوزه کردم. برخلاف تصورم، اتفاقا قاب سازی کسب وکار پررونقی است و هنوز هم مشتریان خاص خود را دارد. با این که این روزها همه از موبایل برای عکس استفاده می کنند و بیشتر عکس های خود را در گوشی و رایانه خود ذخیره می کنند اما بعضی از آن ها خاص است و شاید دوست داشته باشند آن ها را قاب گرفته و روی دیوار بچسبانند. عکس های خانوادگی برای همه مهم هستند.

قاب سازها به دو صورت فعالیت می کنند. کارگاهی دارند و شروع به تولید و عرضه قاب هایی با تعداد بالا برای مکان های خاص مانند آتلیه ها می کنند. همچنین مغازه کوچکی دارند و در دامنه کوچکی فعالیت می کنند. البته بیشتر مغازه های درون شهری فعالیت شیشه بری هم دارند و به این صورت هم کار می کنند.
برای آن هایی که علاقه مند به هنر هستند و دوست دارند  فعالیت قاب سازی انجام دهند، سعی کرده ایم چگونگی راه اندازی این کسب وکار را بنویسیم.
3 راه فعالیت قاب سازی در این روزها
سه راه برای فعالیت قاب سازی وجود دارد. یکی همان ایجاد کارگاه است. دوم اجاره کردن یک مغازه و شروع فعالیت قاب سازی و سوم ساخت قاب های تزیینی و کوچک و فروش آن از طریق اینستاگرام است.
وسایل مورد نیاز
قبل از این که بخواهم کمی در خصوص چگونگی فعالیت بنویسم، در ابتدا باید برای شروع چند وسیله را تهیه کرد.
میز بزرگ چوبی یا فلزی با پایه های محکم (محکم بودن این میز بیش از هر چیزی اهمیت دارد. اگر در خانه فعالیت می کنید، هیچ گاه از میز ناهارخوری یا تحریر خود استفاده نکنید. برای این که هنگام فعالیت روی میز آسیب زیادی خواهد دید.)
تخته پیشکار با قیمت متوسط 40 هزارتومان
آویز پشتی هر دانه بین 50 تا 100 تومان
چسب شاسی 100 متری متوسط 450 هزار تومان
پلاک پشتی با قیمت متوسط 200 هزار تومان
سوزن با نمره های مختلف 200 تا 400 هزار تومان
لوله پشتی هر دانه متوسط 200 تا 500 تومان
پیچ ریز در بسته های مختلف
سنباده در مدل و تعداد دسته های مختلف با شروع قیمت از 15 هزار تومان
سوهان در تعداد و حالت های مختلف با شروع قیمت از 80 هزار تومان
آچار مشتی حدود 10 هزار تومان
میز و اره فارسی بر حدود 3 میلیون تومان
چسب کاغذی هر عدد حدود 3 هزار تومان
کمان اره مویی متوسط 30 هزار تومان
اقلام دیگر شامل گیره، کمان، کمان گیر و تعدادی دیگر وسایل ریز است. البته باید گفت که همه وسایل برای یک نفر نیاز نیست. شما باید نوع و چگونگی فعالیت خود را مشخص کنید. اگر قصد ساخت نمونه های تزیینی کوچک در خانه و فروش آن را از طریق اینستاگرام دارید، نیازی به وسایل حرفه ای و حتی بزرگ مانند ماشین فارسی بر نخواهید داشت اما اگر برای کارگاه ها فعالیت می کنید، باید همه چیز به صورت حرفه ای تهیه شود. در شروع برای خرید وسایل باید حدود 10 تا 18 میلیون هزینه بپردازید.
بیشترین هزینه مربوط به خرید قاب ها خواهد بود. توصیه می شود که فقط قاب های ساده را خریداری کنید. یک کاتالوگ از قاب ها داشته باشید و سپس بر اساس سفارش مشتری مواد آن را تهیه کنید و بعد بسازید.
فضا بر اساس نوع کار
متوسط فضایی که برای کارگاه قاب سازی نیاز است، 40 متر خواهد بود. این فضا باید دارای کف سرامیکی، نور و تهویه مناسب باشد. همچنین به صورتی چیدمان انجام دهید که جابه جایی راحتی داشته باشید.
دوره های مربوطه را بگذرانید
مهم نیست که قصد فعالیت به چه صورت را دارید؛ در حجم کوچک یا بزرگ در کارگاه ها. شما باید با اصول قاب سازی آشنا شوید. اشتباه نکنید. قاب سازی با قاب فروشی متفاوت است. شما قرار است که قابی را از صفر خودتان بسازید. قاب فروش فقط تابلو را روی نمونه های از پیش آماده قرار می دهد. توانایی ساخت شکل های مختلف، توانایی کار با انواع ابزار، یادگیری اندازه گیری، یادگیری انواع اتصالات و یادگیری طراحی و رنگ آمیزی مواردی هستند که هرعلاقه مند به این دوره باید یاد بگیرد. این نکته را هم فراموش نکنید که باید مجوز از سازمان صنایع دستی و گواهی نامه های مهارت شغلی  را داشته باشید.

هفته قبل درباره طرح ریزی، اجرا و پایبندی به یک نظام معاملاتی شخصی صحبت کردیم  و گفتیم که این نظام معاملاتی کاملا شخصی و وابسته به روحیات (ریسک پذیری)، افق زمانی سرمایه گذاری، میزان و نوع سرمایه و ... است. اما قطعا هر فردی در برنامه ریزی برای سرمایه گذاری، نیاز به یک درک درست و واقع بینانه از کلیت بازار دارد.
بازارهای صعودی، گاوی، نزولی، خرسی و متعادل، هرکدام اقتضائات خاص خودش را خواهد داشت. این درک در انتخاب نوع سهام و افق سرمایه گذاری و حدود سود و زیان موثر است. در این شرایط به نظر شما مسیر بعدی بورس چگونه خواهد بود؟ آیا حمایت های جدید می تواند بازار را تکان دهد؟ در صورت تغییر مسیر بازار، با یک بازار صعودی روبه رو خواهیم شد یا یک بازار نوسانی و متعادل (ساید)؟ پول های پارک شده در کنار بازار، می توانند بعد از تغییر جهت بورس را صعودی کنند یا این که بازارگردانی گسترده ضمن پیشگیری از ریزش بازار، جلوی رشد را هم خواهد گرفت؟ در ادامه قوت و ضعف هر سناریو را بررسی می کنیم.

  4 محور حمایت های بورسی
بورس هفته قبل را هم کاملا نزولی پشت سر گذاشت تا کانال 1.6 میلیون واحد را هم از دست بدهد. با این حال خوش بینی به حمایت ها از بازار و افت قابل توجه برخی نمادها و ارزندگی آن ها، صف های فروش را در روز چهارشنبه جمع کرد و بخش بزرگی از بازار را به تعادل رساند. موضوعی که در کنار مصوبات روز پنج شنبه، چشم انداز مناسبی برای امروز شنبه ایجاد کرده است. مصوبات هفته گذشته چهار محور مهم دارد:
1- تفویض اختیارات به سازمان بورس برای اجبار سهامداران عمده برای حمایت از بازار
2-  رفع ممنوعیت بانک ها برای سرمایه گذاری در بورس
3-  گسترش ابزارهای مالی مثل اوراق اختیار فروش و اسناد خزانه
4-  پیگیری تخصیص منابع از صندوق توسعه ملی
عیار حمایت ها از بورس چقدر است؟
از چهار عامل فوق، موارد 3 و 4 فعلا نمی تواند اثری بر بازار داشته باشد. انتشار ابزارهای مالی در اختیار شرکت هاست و پیش از این نیز وجود داشته است. شرکت هایی که اختیار خرید و فروش منتشر نمی کنند برای انتشار آن باید فرایندهایی را طی کنند. ضمنا شما برای خرید اختیار فروش (بیمه سهم) باید مبالغی بپردازید که بعضا کم هم نیست. در واقع نرخ اوراق اختیار در بازار متناسب با قیمت روز و چشم انداز تعیین می شود که بعضا نرخ های بالایی هم هست. لذا انتظار اثر عمومی از محل اوراق بر بازار وجود ندارد بلکه تنها ممکن است روی تک سهم ها موثر باشد. درباره صندوق توسعه ملی نیز فعلا اختلاف نظر وجود دارد و با وجود اظهارات روز پنج شنبه سخنگوی دولت مبنی بر تزریق این منابع از شنبه، اظهارات روز پنج شنبه رئیس سازمان بورس، حکایت دیگری دارد که نشان می دهد موضوع همچنان در مرحله پیگیری است. البته اثر روانی آن مهم است.
اما دو موضوع دیگر یعنی اجبار حقوقی ها و رفع ممنوعیت بانک ها موضوعاتی است که می تواند اثر بااهمیتی بر بازار بگذارد و روند نزولی را متوقف و سهام را نقدشونده کند.
مسیر بعدی و  سناریوی پیش رو
دقیقا یک ماه از آغاز ریزش بورس (19 مرداد) گذشته و اکنون حمایت ها از بورس به اوج خود رسیده است اما در صورتی که حمایت ها موثر افتد، مسیر بعدی چگونه خواهد بود؟ در این خصوص دو فرضیه مطرح است. در فرضیه اول با حمایت های مستمر به مرور اعتماد به بازار باز می گردد و در کنار پول های حقوقی، پول های حقیقی پارک شده در کنار بازار نیز دوباره در مسیر خرید فعال می شود. این شرایط می تواند بورس را به مسیر صعودی بازگرداند.
اما در فرضیه دوم، بعد از حمایت و بازگشت محدود بازار و قبل از این که پول های حقیقی دوباره بر بازار سوار شوند، حقوقی ها عرضه کننده خواهند شد تا بورس در محدوده 1.5 تا 2 میلیون واحد متعادل شود و به مرور به مدار تعادل بازگردد.
تنگنای سیاست گذار
قطعا خواسته سیاست گذار (سازمان بورس و دولت و ...) فرضیه دوم است. مسئولان سازمان و دولت بارها از واژه « نقدشوندگی» استفاده کرده اند که نشان می دهد هدف اصلی از حمایت ها صرفا پیشگیری از قفل شدن سهام و متعادل شدن بازار است نه ایجاد روند صعودی جدید. از لحاظ منطقی و کارشناسی نیز رشد مجدد بورس به منزله حبابی شدن مجدد قیمت هاست که خود زمینه بحران های بعدی را ایجاد می کند. نهایتا رشد سریع ممکن است منجر به ورود بیشتر پول های عمومی و غیرحرفه ای به بورس شود که خود برای آینده بحران زا خواهد بود. لذا قطعا تمایل دولت به حمایت محدود و موقت از بورس است تا جایی که صرفا بازار متعادل شود و منطق و تحلیل جای روندهای گله ای و صف نشینی های بی منطق را بگیرد.
اما موضوع به همین سادگی نیست. حجم زیادی از پول های موجود در بازار، هنوز منتظرند تا بورس را در روند صعودی ببینند. طبیعتا چنان چه بعد از حمایت و رشد مختصر، حقوقی ها دوباره فروشنده شوند، بازار به سرعت به فاز ریزشی خرسی باز خواهد گشت. همان اتفاقی که طی هفته دوم شهریور رخ داد و با وجود توقف روند نزولی و شروع روند صعودی جدید، با افزایش عرضه ها در روز دوشنبه 10 شهریور بازار فرو ریخت و دوباره خرسی شد. لذا سیاست گذار نمی تواند به راحتی با خرید حقوقی و بانک ها طی چند روز و فروش آن ها در روزهای بعد بازارگردانی کند و بازار را به مدار تعادل بازگرداند. در این تنگنا، تعادل گزینه سختی برای حصول است و سیاست گذار مجبور است در کوتاه مدت بین رشد یا تداوم افت یکی را انتخاب کند. اگرچه در میان مدت بازار محکوم به رسیدن به تعادل است.
در این شرایط بهترین سناریو، استفاده از نوسانات بازار برای خروج از سهم های ضعیف، ضرر ده و غیربنیادی و ورود به سهم های دارای حمایت، نقدشونده و بنیادین در انتهای ریزموج های نزولی است. بسیاری از سهم های بزرگ فلزی و بانکی طی همین چند هفته اخیر بارها نوسانات مثبت و منفی شدید را تجربه کرده اند که نشان می دهد گزینه های بدی برای خرید در حداقل های قیمتی نیستند.
 

صاحبان کسب و کارهای صنعتی در مردادماه امسال، روند مشابهی را نسبت به سال های گذشته از نظر کاهش فعالیت های اقتصادی شاهد بودند. با این حال، دو اتفاق مهم، وضعیت تولید را امسال متفاوت ساخت. اول تاثیر شیوع کرونا بر کاهش تعطیلات تابستانی و دوم کمبود نقدینگی بنگاه ها و کمبود شدید مواد اولیه پس از یک دوره بحران در نرخ ارز و جهش آن تا حدود 25 هزار تومان. موضوعی که کاهش تقاضا و کاهش میزان تولید و به دنبال آن تا مرز تعطیلی پیش رفتن برخی بنگاه های اقتصادی را هم رقم زد. با این حال، همان طور که گزارش اخیر رئیس کل بانک مرکزی از مثبت بودن نرخ رشد صنایع بورسی کشور در دوماه اول تابستان 99 نسبت به تیر و مرداد سال گذشته نشان می دهد، انتظارات بهبود تولید همچنان مثبت باقی مانده که برای صاحبان حرفه های صنعتی مایه امیدواری است. با این اوصاف در گزارش امروز نگاهی به وضعیت تولید مردادماه در بنگاه های صنعتی و کم و کیف انتظارات نسبت به وضع آینده، از منظر شاخص مدیران خرید بنگاه ها خواهیم داشت.

شامخ؛ شاخص سریع اقتصاد و صنعت
مدیران خرید بنگاه ها، به دلیل ارتباط با تحولات بازار مواد اولیه و نیز وضعیت تولید در بنگاه، در جایگاهی قرار دارند که می توانند تصویر سریع و در عین حال درست تری از وضعیت کنونی و آینده کسب و کار خود داشته باشند. همین موضوع باعث شده شاخصی با عنوان «شامخ»، برای نظرسنجی از این مدیران و پیش بینی سریع کسب و کارها تعریف شود. «شامخ» در پنج زیرشاخص اصلی نظر این مدیران را در خصوص مواردی نظیر میزان تولید، سفارش جدید، سرعت تحویل سفارش، موجودی مواد اولیه خریداری شده و استخدام نیروی انسانی اندازه گیری می کند. رقم اعلام شده این شاخص بین صفر و 100 است و هر چه این رقم از عدد 50 بیشتر و به 100 نزدیک تر باشد، نشان دهنده رونق (افزایش) مولفه مربوط در کسب و کار است. عکس این قضیه نیز درباره ارقام کمتر از 50 و رو به صفر وجود دارد. این شاخص، همچنین 7 مولفه فرعی نیز دارد از جمله: قیمت خرید مواد اولیه، موجودی محصول نهایی در انبار، میزان صادرات کالا، قیمت محصولات، مصرف حامل های انرژی، میزان فروش و انتظارات تولید در ماه آینده.

دومین وضعیت قرمز برای کسب و کارهای صنعتی در سال 99
در صورتی که نمره کمتر از 50 شاخص را محدوده قرمز شامخ در نظر بگیریم، وضعیت تولید در بخش های صنعتی، در مردادماه امسال برای دومین بار، بدتر از ماه قبل شد و به 06/48 رسید. از منظر کلی، شاخص مقدار تولید رسته های صنعتی تحت تاثیر کاهش تقاضا، دچار افت شدیدی شد. این افت تقاضا به دلیل افزایش قیمت ها و کمبود شدید مواد اولیه در ماه های گذشته رخ داد. سفارشات مشتریان نیز عمدتاً تحت تاثیر همین عوامل در این ماه به شدت کاهش پیدا کرد.  از سوی دیگر رسته های صنعتی ناچار شدند قیمت فروش محصولات خود را کمتر از افزایش هزینه های تولید افزایش دهند که بر وخامت حال آن ها افزود.

وضعیت سبز کم رنگ برای 5 رسته صنعتی
در مردادماه و از میان 11 رسته صنعتی، وضعیت تولید همچنان در 5 حوزه صنایع لاستیک و پلاستیک، کانی های غیر فلزی، چوب، کاغذ و مبلمان، وسایل نقلیه و قطعات وابسته و نیز پوشاک و چرم مثبت (بین 50 تا 54) مانده است. در این میان، تنها پوشاک و چرم بوده که وضعیتی بهتر از تیرماه پیدا کرده و بقیه رسته های صنعتی، دچار رکود نسبی از منظر شامخ شده اند. در مجموع، صنایع نساجی، فلزی، شیمیایی و فراورده های نفت و گاز، بدترین وضعیت ها را در بین دیگران داشته اند.

انتظارات قوی برای بهبود تولید 7 رسته در شهریورماه
به رغم بروز موانع بسیار، برای اغلب رسته های صنعتی انتظار بهبود در شهریور وجود دارد. بر این اساس، زیر شاخص شامخ برای انتظارات تولید در شهریورماه،  به 62/58رسیده که نسبت به همین رقم برای مردادماه یعنی 37/51 افزایش قابل ملاحظه ای را نشان می دهد.  این موضوع در صنایع ساخت وسایل و قطعات وسایل نقلیه، صنایع شیمیایی، صنایع غذایی، فلزی و ساخت لوازم خانگی پررنگ تر است. از سوی دیگر، گزارش اخیر رئیس کل بانک مرکزی مبنی بر پیدایش زمینه های رشد صنایع بورسی در دو ماه ابتدای تابستان نیز این انتظار بهبود را تقویت می کند. بر این اساس، صنایع بورسی در تیر و مرداد به ترتیب 5/1 و 8/2 درصد نسبت به سال گذشته افزایش تولید داشته اند. این صنایع، حدود 50 درصد تولید صنعتی کشور را شکل می دهند.