
باغبان با مهربانی یک نهال
مینشاند در دل این خاک سخت
چندسالی منتظر میماند او
تا نهال کوچکش گردد درخت
دست در دستان باران بهار
شاخههای خشک هم گل میکنند
دسته زنبورها شادند چون
خوب از شهدش تناول میکنند
کارهای خوب هم، چون دانهای
با شکیبایی ما گل میدهد
عطر و زیبایی گلها بعد از آن
توی دلها مینشیند تا ابد