بسیاری عقیده دارند سدان کوچک میتسوبیشی در مدل‌های موجود هیچ شباهتی به آن سدان جنجالی دهه 90 میلادی ندارد اما آیا واقعا چنین است و لنسر 2018 شایسته احترام نیست؟ تجربه سواری با لنسر این موضوع را رد می‌کند. می‌دانیم که کمتر کسی لنسر را تحویل می‌گیرد. در روزگاری که طرح‌های خط خطی و پوزه‌های جذاب محصولات کره‌ای در ایران همه خریداران را شیفته خود ساخته است، کسی از کیفیت سواری لنسر حرفی نمی‌زند. خودرویی که با یک اختلاف 200 میلیونی در نسخه‌های 2018 ارزان‌تر از هیوندای الانترا و کیا سراتو است اما سواری لذت بخش‌تری دارد، هندلینگش مثال زدنی و با کیفیت ساخت بالا آماده حداقل یک دهه استفاده است. این خودرو مصداق بارز شخصیت مشهور کاگه موشه در فیلمی به همین نام از آکیرو کوروساوا کارگردان بزرگ ژاپنی است. آن جا هم برحسب اتفاق کاگه موشه جانشین کسی می شود که گذشته درخشانی دارد و همین او را سردرگم می‌کند. اما در سکانس پایانی ماجرا تازه این کاگه موشه است که خود را پیدا می‌کند و به بهترین شکل ممکن خود را اثبات می‌کند. اخرین نسخه‌های لنسر در ایران، طرحی نرم‌تر و جدیدتر به خود گرفته و کلیت سپرها هم این مورد را بهبود بخشیده است. ترسیم خطوط کاپوت، چراغ‌ها و جلوپنجره به نرم‌ترین شکل ممکن در تلفیق با خط عضلانی کناری رینگ‌های جدید و فرم خاص و اسپرت عقب از لنسر یک سدان متفاوت ساخته است. سدانی که با یک پالت رنگ متنوع از قرمز و سفید و سرخ و سیاه و آبی، قادر است دل خریداران را به دست آورد. کابین خودرو البته قدیمی و دارای طرحی کلاسیک است ولی دوام خودرو خوب است و قدرت موتور و امکاناتش برای سفر و عبور و مرور در شهر کافی است.

 

ظاهر و سبک M4 آن قدرها زیبا نیست ولی منحصر به فرد است و از این رو توجه برخی افراد را جلب می‌کند. اگر لوگوی خودرو را از روی آن برداریم ممکن است طراحی آن با یک خودروی  بهتر از کشوری باسابقه تر در صنعت خودرو اشتباه گرفته شود. البته همین حالا هم ساخته های گریت وال کیفیت قابل قبولی دارند. این موضوع در کابین هم صدق می‌کند و خودرو از نظر چیدمان و مواد به کاررفته به چانگان CS35 شبیه است. البته که تناسب وسایل داخل خودرو مثل جاهای خالی پنل وسط جالب و کامل نیست.برای مثال در زیر پنل برف پاک کن یک فضای باز بزرگ قرار داردکه ممکن است باعث شود آب وارد قسمت موتور شود و این خطرناک است. جای خالی پنل اطراف صندلی عقب و قوس فرمان نیز بسیار بزرگ است. عجیب است که خودرویی با این چارچوب معقول چنین ایراداتی داشته باشد. همین مورد تصور ما درباره چرایی کسب رتبه پنجم فروش در بازار بزرگ چین را دچار شک و شبهه کرد. البته جدای از برخی نکات کوچک منفی، نمی توان از اتاق ام4 ایرادات زیادی گرفت. طراحی اتاق کاملا مطابق با رقیبان این خودرو در این بخش بوده و حتی در برخی بخش ها مثل پوشش کنسول میانی و داشبورد یک سروگردن بالاتر است. همان طور که انتظار خودرو می رفت پلاستیک های سخت همه جا هستند ولی از طرفی قیمتی را هم که برای این خودرو می پردازید در نظر داشته باشید. این محصول نه یک کراس اوور اروپایی لوکس که محصولی چینی برای عبور و مرور شهری است و نه بیشتر! منتها انصافا کاری که گریت وال کرده از استانداردهای این رده بالاتر است و چینش صندلی ها و نرمی آن ها بهتر از رقباست.

در بخش فنی ،خودرو معمولی است و حتی می توان گفت لنگ می زند. موتور کوچک 1.5 لیتری ام4 با 105 اسب بخار نیرو کمی زمان می برد تا به راننده سرعت دلخواهش را بدهد ولی نوع سواری خودرو و عملکرد موتور مشکلی ندارند. باید یادآوری کرد که پدال کلاچ زیاد از حد بالا قرار گرفته ، همچنین طراحی دسته دنده کمی ضعیف‌تر از انتظار است ولی در مجموع و به محض سوار شدن به اتاق ام4، خاطرات بد از ذهن تان پاک می‌شود.

این خودرو در بازار دو ایراد بزرگ دارد که نمی‌گذارد مشتریان آن را به جای نمونه های کارکرده چری، رنو، چانگان یا جک بخرند. نخست خدمات پس از فروش و کمبود قطعات است که به دلیل جنس کار و فعالیت دیار خودرو بوده و ضربه بدی را به اعتبار گریت وال در ایران زده است. دیگر مورد هم عرضه اندک این خودرو به بازار است که بر بار گمنامی خودرو افزوده و فروشش را به چالشی بزرگ تبدیل کرده است. در کل اما با توجه به کیفیت مناسب خودرو، توصیه ما این است M4 را فراموش نکنید.