مهربانی شبیه یک دانه است
توی خاک وجودمان در خواب
چهره دوستانمان خورشید
خنده و گفتوگویمان چون آب
باید این آب پاک و آن خورشید
دمبهدم سر به دانهام بزند
دستهای دلم علفهای
هرز بدخلقی مرا بکند
دانهام رشد میکند آنوقت
میدهد قلب من گلی زیبا
غرق لبخند میشود رویم
میوزد عطر مهربانیها