با فرارسیدن موعد خوداظهاری اطلاعات واحدهای مسکونی، امیدها برای روشن شدن بخش تاریک و در سایه بازار مسکن با حجمی بیش از یک میلیون و 800 هزار واحد، توسط ابزار مالیات بر خانه های خالی تقویت شده است. با این حال، مروری بر تجربیات جهانی، بیانگر راه طولانی سیاست گذاری در این عرصه است. این تجربیات نشان می دهند که برای به کارگیری دایمی این مالیات، ذینفع شدن نهادهای محلی از جمله شهرداری ها و نیز به کارگیری نرخ ها و فرمول های موثر برای کشاندن خانه های خالی به بازار ضروری است. ضمن این که شرایط کشور ما اقتضا می کند مالیات های مخصوص ضد سفته بازی نظیر مالیات بر عایدی سرمایه نیز در کنار این پایه مالیاتی به کارگرفته شوند. در ادامه ضمن اشاره به چهار تجربه در انگلستان، اسکاتلند، فرانسه و آمریکا، به تشریح این نکات می پردازیم.

در ایالات متحده آمریکا، قوانین مالیات بر خانه های خالی توسط دولت های محلی هر ایالت تعیین می شود. در این خصوص می توان دو ایالت رود آیلند و واشنگتن دی سی را نام برد. نرخ مالیات بر خانه های خالی در ایالت رودآیلند معادل 10 درصد و پایه آن معادل ارزش ملک برآورد شده توسط گروه ارزیاب مالیاتی است که به صورت سالانه پرداخت می شود. این نرخ در واشنگتن دی سی معادل 5 درصد ارزش محاسبه شده ملک توسط گروه ارزیاب است. برای ناحیه کلمبیا نیز مالیات بر خانه های خالی برابر   5 درصد به ماخذ ارزش بازاری املاک تعیین شده و تقریباً 3 برابر  نرخ مالیاتی واحدهای تجاری و صنعتی است. در َآمریکا، مالیات بر خانه های خالی، بر خانه هایی اعمال می شود که برای مدت زمان یک سال خالی باشند. مالکان این خانه ها ملزم به ثبت اطلاعات خانه های خود در سامانه   مربوطه هستند. در صورت ثبت نام نکردن نیز مجازات هایی توسط حوزه های قضایی تعیین می شود. شناسایی این خانه ها در آمریکا بر عهده اداره امور مصرف کننده و قانون گذاری و اداره درآمد و مالیات است. اداره امور مصرف کننده از طریق بررسی‌های میدانی و گزارش های مردمی، خانه های خالی را شناسایی می‌کند. در این کشور نیز واحدهای مسکونی نظیر واحدهای تحت تعمیرات اساسی، خانه های موضوع گواهی حصر وراثت یا تحت دادخواهی  و املاکی (مسکونی/تجاری) که شرایط فروش و اجاره برای آن ها فراهم نیست، مشمول معافیت هایی تا دو سال می شوند.

مالیات بر خانه های خالی در انگلستان در قالب مالیات شهرداری دریافت می شود. در این کشور واحدهای مسکونی که بیش از شش ماه خالی باشند، مشمول 50 درصد از مالیات شهرداری می شوند و بعد از 12 ماه این مالیات تا 100 درصد افزایش می یابد. پایه مالیات خانه های خالی همانند مالیات شهرداری، ارزش محاسبه شده منطقه ای املاک است که میزان آن در هر منطقه توسط یک گروه ارزیاب مربوط به شهرداری تعیین می شود. این گروه ارزیاب، فهرستی از تمام املاک منطقه تهیه و دامنه ای برای قیمت املاک ارائه می کنند. سپس بر این مبنا مالیات هر ملک مطابق این فهرست تعیین می شود. البته در انگلستان، خانه های زیر از مالیات خانه خالی مستثنا هستند: خانه فردی که به دلیل بستری شدن در بیمارستان خالی باشد، خانه ای که به دلیل قرار داشتن در دوره انتظار تخریب خالی باشد، خانه ای که به دلیل مشکلات مربوط به اجاره برای سکونت هم چون ورثه ای بودن آن خالی باشد و خانه های پلمب شده. همچنین خانه ای که به رغم عرضه فعال آن به بازار برای فروش یا اجاره، به مدت کمتر از دو سال خالی باشد و خانه های خالی تحت تعمیرات عمده تا حداکثر 50 درصد مشمول تخفیف خواهند شد. در این کشور همچنین شناسایی و سامان دهی خانه های خالی با استفاده از ابزارهای اطلاعاتی نظیر سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و فروشگاه های مخصوص خدمات شهرداری انجام می شود. سیستم اطلاعات جغرافیایی ابزار نقشه برداری از خانه های خالی توسط شهرداری است که نقاط حساس را در مناطقی که خانه خالی دارد، شناسایی می کند. از سوی دیگر فروشگاه های ارائه خدمات که در قالب شرکت فعالیت می کنند، به مرکز اطلاعات عمومی معروف اند و اساساً برای مقابله با مسکن خالی راه اندازی شده اند. این شرکت ها خدمات متعددی همچون تهیه و فروش اطلاعات مورد نیاز مالکان، سازمان مسکن و مقامات محلی از جمله اطلاعات مربوط به خانه های خالی مورد نیاز شهرداری ها را ارائه می کنند.

در فرانسه قانون مالیات بر خانه های خالی در سال 1998 به تصویب رسیده است. مطابق این قانون در مناطق با بیش از 50 هزار نفر جمعیت، بر پایه ارزش اجاره املاک مالیات وضع می شود. نرخ این مالیات برای سال اول معادل 12.5 درصد و برای سال های بعد معادل 25 درصد است. البته مانند انگلستان، خانه هایی که به دلیل انجام عملیات نوسازی غیر قابل سکونت و در نتیجه خالی هستند، از پرداخت این نوع مالیات معاف شده اند. هدف از اعمال این مالیات در فرانسه، سامان دهی خانه های خالی است که با استفاده از ابزار حقوقی «مصادره خانه های خالی به نفع افراد بدون سرپناه» انجام می شود. بر این اساس، حق مصادره خانه هایی که بیش از 18 ماه خالی باشند، تا هفت سال برای اسکان افراد فاقد سرپناه اعطا شده است.

 یکی از اتفاق های ناخواسته ای که در ماه رمضان می افتد، افزایش دور ریز غذا در خانه است. در کلام دیگر با این که یک وعده غذایی از سه وعده روزانه حذف می شود، اما میزان مصرف سبد خانوار نه تنها کم نمی شود، که در مواردی سر به فلک می کشد. این دور ریز غذا بیشتر به دلیل این اتفاق می افتد که غذای تدارک دیده شده با فرصت زمانی افراد روزه دار برای خوردن مطابقت ندارد و با فاسد شدن مواد راهی جز دور ریختن آن ها برای کدبانوها نمی ماند. امسال با بالا رفتن هزینه های خورد و خوراک جلوگیری از اسراف از یک واجب شرعی به یک امر عقلانی نیز تبدیل شده است. ما در این مجال سعی داریم با یادآوری چند نکته کوتاه و مفید از راه های جلوگیری از اسراف در این ماه عزیز بگوییم.

شنیدن چنین نامی از کسب وکار برای عده ای شبیه به شوخی است. عده ای هم فکر می کنند که گیر دوربین مخفی افتاده اند و عده ای دیگر هم تعجب خواهند کرد و یک بار دیگر تیتر را می خوانند؛ کسب وکار نگهداری از آکواریوم؟ بله. شما فکر می کنید که نگهداری و تمیز کردن آکواریوم خیلی ساده است؟ متاسفانه برخی عقیده دارند، همین که ماهی خریداری کردند و در داخل آکواریوم منزل قرار دادند، کار تمام است؛ اما نمی دانند که رعایت نکردن چند اصل ساده می تواند سلامتی ماهی ها را تهدید کند.

پژو پارس از آن خودروهایی است که حتی تکرار ۲۰ ساله هم نتوانسته است از محبوبیت آن بکاهد. این خودرو را در حقیقت باید حاصل یک همکاری نیمه تمام بین شرکت‌های ایران خودرو و پژوی فرانسه بدانیم. پژو پارس از سال ۸۰ تا امروز در خط تولید ایران خودرو قرار داشته و همواره از پرفروش‌ترین محصولات بازار داخل بوده است. از تغییرات مهم این خودرو طی این سال‌ها، می توان به تغییر تریم داخل کابین و داشبورد آن اشاره کرد. داشبورد جدید که طراحی زیبایی هم دارد به داشبورد سوناتایی معروف است. هم اکنون ، پژو پارس در چهار مدل در بازار معاملات خودرو حضور دارد که در این مطلب براساس گزارش وبلاگ دیوار قصد داریم با بررسی تیپ‌های مختلف و انواع پژو پارس، راهنمای خرید پژو پارس را به متقاضیان این خودرو ارائه کنیم.

پژو پارس معمولی که با نام پژو پارس سال هم شناخته می‌شود، مدل پایه و ارزان ترین تیپ از این خودروست. موتور به کار رفته در پژو پارس سال، موتور XU7 پژو ۴۰۵ است که ۸ سیلندر و ۱.۸ لیتر حجم دارد. این موتور در پارس سال هم، همان مشکلات ۴۰۵ مانند سوزاندن واشر سرسیلندر را به همراه دارد. سیستم انتقال قدرت این خودرو نیز بر عهده همان گیربکس پژو ۴۰۵، موسوم به BE1 است که یک گیربکس ۵ سرعته دستی است. این خودرو می‌تواند حداکثر سرعت ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت را تجربه کند و طی ۱۱ ثانیه از حالت سکون به سرعت   100کیلومتر بر ساعت برسد. در میان انواع پژو پارس این مدل رکورددار بیشترین میزان مصرف سوخت است. مصرف سوخت ترکیبی این خودرو در حدود ۹.۲ لیتر گزارش شده است. یکی دیگر از نقاط ضعف این خودرو سروصدای بیش از حد موتور، به خصوص در سرعت‌های بالاست که می تواند در سفرهای طولانی آزار دهنده باشد. امکانات این خودرو در حد یک مدل پایه است و تنها به چند مورد خلاصه می شود. کیسه هوای سرنشینان جلو، دکمه های کنترلی روی فرمان و سیستم تهویه هوای اتوماتیک با دریچه برای سرنشینان عقب از جمله این امکانات است.

یکی دیگر از انواع پژو پارس و از قضا پرطرفدارترین تیپ این خودرو، همین تیپ LX است. این خودرو از نظر فنی و امکانات و تجهیزات متفاوت از پژو پارس سال است. موتور به کار رفته در این خودرو، TU5 و ۱.۶ لیتری پژو ۲۰۶ تیپ ۵ است. افزایش ۸ واحدی قدرت موتور به دلیل گشتاور پایین‌تر فرصتی برای عرض اندام نداشته و LX نسبت به پارس سال در سواری دچار نوعی کرختی است. شتاب صفر تا  100 این خودرو 13.2 ثانیه و حداکثر سرعت آن ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت است. ارمغان این موتور برای پارس LX صدای موتور کمتر، خرابی‌های کمتر و مصرف سوخت پایین‌تر است. مصرف سوخت ترکیبی این تیپ محبوب پژو پارس 7.1 لیتر  اعلام شده است. در میان تیپ‌های مختلف پژو پارس، LX  مجهزترین خودرو محسوب می‌شود. برخی از امکانات این خودرو عبارت اند از: کیسه هوای راننده، دزدگیر هوشمند، ایموبلایزر، سیستم‌های پایداری و ترمز ABS، EBD و EBA، تنظیم برقی و گرمکن صندلی راننده، بالابرهای برقی شیشه‌های جلو و عقب، پاور  ویندوز، آینه های جانبی راهنما دار تاشو خودکار، سیستم سنسور دنده عقب، سیستم تهویه هوای مطبوع دستی، فرمان هیدرولیک و چراغ‌های جلو با قابلیت تنظیم نور.

در سال ۱۳۸۹، ایران خودرو پژو پارس را با گیربکس ۴ سرعته اتوماتیک تولید و به بازار عرضه کرد. این خودرو که جزو نخستین خودروهای دنده اتومات تولید داخل است، به جز جعبه‌دنده از نظر مشخصات فنی موتور تفاوت چندانی با مدل LX ندارد.

در مقایسه انواع پژو پارس، پرقدرت‌ترین، پرشتاب‌ترین و کم مصرف‌ترین مدل، پارس ELX است. تولید پارس ELX که به موتور زانتیایی معروف است، از سال ۸۴ آغاز شد و تا سال ۹۲ ادامه داشت. پیشرانه این خودرو، موتور زانتیا با حجم ۱۷۶۱ سی‌سی است که می‌تواند ۱۱۰ اسب بخار قدرت و ۱۵۵ نیوتن متر گشتاور تولید کند. گیربکس BE3 که از نوع ۵ سرعته و دستی است، وظیفه انتقال قدرت به چرخ‌های جلو را بر عهده دارد. شتاب صفر تا  100پارس ELX برابر با ۹ ثانیه و مصرف سوخت ترکیبی آن 6.2 لیتر است و استاندارد آلایندگی یورو ۳ دارد. ایران خودرو در سال ۹۲ تولید ELX موتور زانتیایی را متوقف و به جای آن موتور قدیمی و پر استهلاک XUM را در این تیپ جایگزین کرد. این موتور هم حجم خروجی کمتری دارد و هم مصرف سوخت بالاتری. شاید نصب این موتور و کم شدن استقبال مردم از این مدل باعث شد تا در نهایت در سال ۹۶ خط تولید ELX متوقف شود. از نظر تجهیزات ایمنی و امکانات رفاهی، ELX تقریبا با پارس LX در یک سطح است.