جانباز اهل سنت ۷۰ درصد
تعداد بازدید : 0
دفاع مقدس ما دفاع قومیتی نبود
«موسی پیدایی» از برادران اهل سنت شهرستان خواف و متولد سال ۱۳۳۹ در شهر خواف است. او امروز افتخار جانبازی ۷۰ درصد نخاعی حماسه ۸ سال دفاع مقدس را دارد. وقتی در شهر خواف سراغش را می گیریم می گویند او اگر چه زمین گیر است ولی میعادگاهش مسجد بزرگی است که در شهر خواف به همت مسلمانان اهل سنت این دیار بنا کرده است. مسجد را با گنبد و مناره های بلندش به راحتی پیدا و او را در فضای باز مسجد روی سنگ فرش های سفید ملاقات می کنیم. همین جا بهترین مکان برای گفت وگو با اوست.
اعزام به پادگان حمید
او درباره اعزامش به جبهه های نبرد حق علیه باطل می گوید: بعد از پیروزی انقلاب و پس از ادامه تحصیل دریافت دیپلم، ازطریق لشکر ۷۷ ثامن الائمه(ع) به سربازی اعزام شدم و ۷۵ روز نخست را در مشهد به آموزش نظامی گذراندم و بعد از پایان دوره همراه حدود هزار نفر دیگر که از آموزش ترخیص شده بودیم با قطار به اهواز اعزام و از آن جا هم به پادگان حمید منتقل شدیم. در آن جا نیروها تقسیم و در ایستگاه حسینیه، شلمچه و دیگر موقعیت ها مشغول به خدمت شدیم و من هم یکی از رزمندگان گردان پیاده ۱۰۴ تربت جام بودم. وی می افزاید: پس از آن که به خط مقدم اعزام شدیم در نزدیکی رودخانه اروند و منطقه حساس و سوق الجیشی مشرف به کارخانه پتروشیمی عراق مستقر شدیم و مدتی را در این منطقه بودیم. اوایل سال ۱۳۶۳ بود که ما به عنوان گردان خط نگه دار مشغول خدمت بودیم و معمولاً بعد از عملیات ها و تثبیت موقعیت ها و ثابت شدن خط، نیروها از جمله گردان های ارتش خط را تحویل می گرفتند و نیروهای عملیاتی به موقعیت های قبلی برای تجدید قوا برمی گشتند.
انتقال خطوط انتقال نفت به پشت خط مقدم زیر آتش دشمن
جانباز «موسی پیدایی» در تشریح چگونگی مجروح شدن نیز به ما می گوید: آن زمان با توجه به نیاز کشور به نفت و دستور حضرت امام(ره) برای رساندن نفت از آبادان به خرمشهر کارکنان وزارت نفت هم متعهد به کار شدند و در بحبوحه وضعیت جنگی و شرایط سنگین خط مقدم ناچار بودند لوله های بزرگ و قطور نفت را ۱۰۰ متر به ۱۰۰ متر از پشت خط مقدم به جلو منتقل کنند و به گونه ای که دشمن متوجه نشود جوشکاری کنند. معمولاً تعدادی بولدوزر ۴۰۰ متر لوله را از میان تامین آتشی که انجام می شد عبور می دادند و با غروب آفتاب این لوله ها را از پشت خاکریز اول رد می کردند. این کار به مدت ۵ تا ۶ شب ادامه داشت و در روز کار جوشکاری و اتصال لوله ها انجام می شد. کار به جایی رسید که در شب هفتم ۴ دستگاه بولدوزر پس از انجام کارهای محوله، بازگشتند اما هنوز یک بولدوزر در حال تخلیه لوله بود و جوشکاری سیار انجام می شد که نیروهای دشمن محل را شناسایی و اقدام به شلیک خمپاره کردند. از قضا یکی از این خمپاره ها بین من و لوله ها که حدفاصل ۲ خاکریز بودیم اصابت کرد، انفجار آن خمپاره ۶۰ که در نزدیکی من به زمین خورد باعث اصابت ترکش به نخاع و ریه و موج گرفتگی من شد.
بعد از این اتفاق به بیمارستان صحرایی در خرمشهر و سپس به آبادان منتقل شدم و با توجه به شدت جراحات توسط یک دستگاه آمبولانس به اهواز اعزام و تحت درمان قرار گرفتم. ۳ شبانه روز در بیمارستان اهواز بودم و سپس به درخواست خودم به منظور ادامه درمان به مشهد مقدس اعزام شدم.این جانباز ۷۰ درصد که می گوید در روز ۲۴ خرداد ۱۳۶۳ به این افتخار بزرگ نایل شده است در ادامه این گفت وگو با مرور خاطرات حماسه ۸ سال دفاع مقدس ملت ایران می گوید: حضور پابه پای قشرهای مختلف مردم در دفاع مقدس نشان داد که دفاع ما دفاع از ملیّت بود، آمار شهدا، جانبازان و آزادگان اعم از شیعه و سنی و سایر اقلیت های مذهبی موید آن بود که دفاع مقدس ما دفاع قومیتی یا جنسیتی نبود، بلکه تمام ملت دست به دست هم دادند تا از خاک و ناموس خود دفاع کنند و با حداقل امکانات به مصاف با دشمن بعثی تا بن دندان مسلح رفتند.«پیدایی» می افزاید: دفاع مقدس بر همه خانواده های ایرانیان تأثیر گذاشته و هنوز هم خاطرات و افتخارات این حماسه زنده است، یکی شهید داد، یکی جانباز و دیگری اسیر، یکی با حضورش در جبهه ایثارگری کرد و آن پیرزنی که پشت جبهه هیچ نداشت برای پیروزی رزمندگان دعا و نماز خواند و صلوات فرستاده است و به گونه ای ایفای نقش کرده است.
فتنه انگیزی در جهان اسلام کار یهودیان و انگلیسی هاست
این جانباز اهل سنت حرف های شنیدنی دیگری هم دارد، او می گوید: توطئه های استکباری امروز سلاحی برای متفرق کردن ملت های مسلمان شده است، وقتی که خدا یکی، پیامبر یکی و ایده و عقیده یکی است فقط سیاست های خائنانه یهودی ها و انگلیس است که بذر نفاق می پاشد تا بتواند در کشورها دخالت داشته و از آب گل آلود ماهی بگیرد. آن ها در جهان اسلام با فتنه گری و فتنه انگیزی برای جدایی ملت ها و مسلمانان تلاش می کنند.
در دوران دفاع مقدس کسی به فکر بازگشت به خانه نبود
او باز هم گریزی به دوران دفاع مقدس می زند و از خلوص نیت رزمندگان به نیکی یاد می کند و می گوید: آن روز کسی به فکر برگشتن به خانه نبود، اگر خوب نگاه کنیم وجب به وجب مناطق جنگی ما به خون شهدا آغشته است، باور کنید کسی برای پست و مقام نمی جنگید، افتخار یک یک مردم ایران به ویژه والدین معظم شاهد و خانواده ایثارگران این است که همه ایثار کردند و نگذاشتند یک وجب از خاک کشورمان جدا شود، در حالی که دشمنان چشم طمع به خاک و منابع کشور ما دوخته بودند. این صلابت و صداقت ملت ایران بود که امروز دشمن در نقطه صفر مرز متوقف شده و جرأت ندارد نگاه چپ به کشور ما بیندازد.