راهنمای سفر به استان هرمزگان
تعداد بازدید : 11
چله بوچیر، اوج هیجان در شکاف کوه
سمیه محمدنیا حنایی
روزنامهنگار
یکی از نعمت های خدادادی ایران عزیزمان، وضعیت قرار گرفتن کشور روی کره زمین است. وضعیتی که باعث شده تا ایران جزو کشورهایی باشد که در طول سال، چهار فصل را تجربه کند. البته این نکته به همین جا ختم نمی شود. موقعیت ایران، همچنین باعث شده است که مسافران بتوانند با سفرهای داخلی و کم هزینه ضمن تغییر منطقه و اقلیم، تغییر آب و هوایی هم دهند. مثلا در تابستان که باد بزن از دست کسی نمی افتد در شمال غربی کشور شهری داریم که شب ها، همچنان لحاف می چسبد! و در پشت بام هایش خبری از کولر نیست یا اینکه در زمستان سرد نیز مناطقی در کمربند جنوبی ایران قرار دارد که عین چله تابستان گرم و خشک است. همین موضوعات باعث شده است که ایران دارای ظرفیت گردشگری 12 ماهه باشد. پس چنانچه قصد راهاندازی یک کسب و کار را دارید و البته دلتان نیز برای دره و کوه می تپد، می توانید روی مشاغل مرتبط با گردشگری حساب ویژه ای باز کنید.
در بهار که هنوز هوا خیلی گرم نشده است، جنوب گردی همچنان رونق دارد. بازار مسافرت به جنوب برای گردش و طبیعت گردی نه خرید، چند سالی می شود که گرم شده است. در حقیقت جنوب گردی بیشتر محدود به جزایر کیش و قشم بود و سایر نقاط جنوبی ایران مورد بی مهری و گاه بی اعتنایی گردشگران قرار می گرفت. هر چند در یک نگاه کلی مناطقی چون تالاب شادگان، سازه های آبی شوشتر، گنبد نمکی جاسک و جزیره هرمز از دیرباز مورد توجه ماجراجویان بود. امروز عازم منطقه ای در جنوب ایران هستیم که هر چه از زیبایی آن برای تان بگویم کم است. زیبایی که در عین سادگی، آدرنالینی است که به جان تان تزریق می کند. « چله بوچیر» یا «تنگ بوچیر» از توابع استان هرمزگان مقصد ماست. پس اگر می خواهید از چند و چون مالی سفر و همچنین مسیرهای دسترسی به این طبیعت بکر و کمتر شناخته شده ایران با خبر شوید، همراه ما باشید.
استان هرمزگان مهد رنگ ها و تمدن ها
هرمزگان در جنوب ایران و درست در بخش بالایی هلال تنگه هرمز قرار گرفته است. همین موضوع کافی است تا بیشتر نگاه ها به این خطه از بعد موقعیت ژئوپلیتیکی و راهبردی باشد. اما این استان فارغ از چنین کاربردی، دارای مناطق بکر و دیدنی نیز است که در کنار ساحل و جزایر منحصر بهفردش، می تواند خاطرات خوشی را برای شما رقم بزند. شهرت جزیره قشم در کنار مرکز این استان یعنی بندر عباس که یکی از قطب های تجاری و صادراتی جنوب کشور است نیز در مهجور ماندن بقیه مناطق گردشگری این خطه بی اثر نیست. با آن که حتی در خود بندر عباس آنقدر زیبایی های وصف نشدنی و آثار تاریخی با ارزش و اعجاب برانگیز وجود دارد که میتواند خود این شهر را تبدیل به یک مقصد گردشگری کند. بههرحال اینکه این استان قطب تجارت و صادرات است نیز برای ما طبیعت گردان یک مزیت دارد و آن داشتن انتخاب های بی شمار برای رسیدن به بندر عباس از سراسر ایران است. جاده های خوب و مناسب، خط آهن سراسری ایران، فرودگاه های بین المللی و حتی راه های آبی برای رفت و آمد به این استان مورد استفاده قرار می گیرد.
استان هرمزگان از منظر گردشگری
انتهای چین خوردگی های زاگرس و ساحل خلیج فارس دو موهبت الهی است که طبیعت منحصر به فردی را به این استان هدیه کرده است. موهبتی که گاه در طبیعت زیبای آن جلوه گری می کند و گاه به دلیل سکونت اقوام گذشته به دلیل خوش آب و هوایی منطقه، بناها و آثار تاریخی بی شماری را برای بازدید علاقهمندان مهیا می کند. مثلا در این بین می توان به آبشار تزرج حاجی آباد اشاره کرد. این منطقه خوش آب و هوا در فاصله 175 کیلومتر از بندر عباس و در نزدیکی روستای برآفتاب واقع است. روستای بر آفتاب تقریبا آخرین روستا از دنباله زاگرس در ایران است و آبشار تزرج نیز زیبایی صد چندانی به آن داده است. آبشار از صخره های سنگی با قدرت به پایین سرازیر می شود و منطقه پایین دست آبشار با وجود نخل های خرما و پوشش گیاهی منحصر بفردش امکان تصور این را که این جا یکی از جنگل های آمازون نیست خیلی سخت می کند. البته تزرج تنها آبشار هرمزگان نیست. در این استان شاید آبشارها از نظر تعداد کم باشد اما در زیبایی خود بی نظیر هستند. آبشار پلکانی و فصلی « بِدو» نیز از دیگر موهبت های خدادادی در نزدیکی روستای «لمزان» است. آبشار بِدو در فصل های پر باران که بهار را هم شامل می شود از ارتفاعات بر روی صخره هایی که مانند پله در دامنه کوه قرار گرفته اند سرازیر می شود و صحنه جذابی را رقم می زند. اما بِدو تنها جاذبه لمزان نیست، گنبد نمکی که چیزی کم از جاسک ندارد نیز در نزدیکی این منطقه است. اگر بخواهم به توصیف مناطق دیدنی استان بپردازم، راستش را بخواهید دیگر جایی برای پرداختن به اصل مطلب نمی ماند برای همین به نام بردن از بعضی از این جاذبه های گردشگری اکتفا می کنم و امیدوار هستم تا شمِ گردشگری و ماجراجویی تان را تحریک کرده و برنامه رفتن به این منطقه را نیز بریزید. عمارت فکری، بندر کنگ، موزه مردم شناسی بندر کنگ، قله لشتان، چشمه چاه احمد، پل لاتیدان به عنوان طولانی ترین پل قدیمی ایرانی، قلعه اسرار آمیز فین، آب گرم گنو، غار نمکی خرسین، کوه گنو، دره ستارگان قشم، غار خوربس، روستای گچین، روستای سبز بناب، چاه های قدیمی طلا، معبد عشاق در میناب، پرستشگاه بت گوران یا معبد هندوها تنها بخشی از جاذبه های این استان است.
چله بوچیر، شنا ، صخره نوردی و هیجان
چله بوچیر درواقع حاصل شکاف عمیقی در دل کوه است. شکافی که در عین ناباوری توسط جریان آب زلالی پدید آمده است. کوه ها و صخره های بوچیر از نوع مرجانی و آهکی است و رنگ سفید درخشنده ای دارد. آب چشمه نیز فیروزه ای است و در بعضی از جاها به سبز می گراید. همین دو عنصر رنگی تمام زیبایی بوچیر را تصویر کرده اند. چله بوچیر در نزدیکی روستایی به همین نام قرار دارد و از توابع «پارسیان» هرمزگان است. برای رسیدن به این تنگه باید از مرکز استان به سمت غرب حرکت کنید و وارد بخش پارسیان یا همان «گاوبندی» سابق شوید. با دنبال کردن تابلوهای راهنما و هم چنین طی 30کیلومتر به روستای بوچیر می رسید. از روستا تا چله بوچیر حدود ده دقیقه رانندگی در جاده خاکی کوهستانی منتظرتان است که در واقع برای تان چیزی از کمر خودتان و جلو بندی خودروی تان باقی نمی گذارد. این جاده در فصل های بارانی ممکن است کمی دردسر ساز هم شود . بههرحال مسیر کوتاه کوهستانی آنقدر پر از جاذبه های دیدنی است که به پلک زدنی می گذرد و شما را در برابر زیبا ترین اثر طبیعی پارسیان قرار می دهد.
در تنگ بوچیر چه می گذرد؟
پیمودن بوچیر یعنی شنا و غواصی و گاه صخره نوردی خلاف جریان رود در دل شکافی از کوه برای رسیدن به چشمه است. چشمه ای که خودش با توجه به شکلی که سنگ ها را فرسایش داده برای خودش دنیایی زیبایی دارد. چشمه از یک منظر شبیه به یک قلب است. قلبی که برخلاف ظاهرش عمق زیادی دارد و به حدود 35 متر هم می رسد. اما این عمق زیاد مانع از آن نمی شود که ماجراجویان هنگام رسیدن به آن در آن شیرجه نزنند. چرا که جنس ماجراجویان تنگ بوچیر از نوع طبیعت گران نیمه حرفه ای با چاشنی سرِ نترس است. بوچیر نوردی در واقع شنا در شاهرگ قلب بوچیر است. ابتدای تنگ، بوچیر به واسطه عمق زیاد آب، نبود مسیر ساحلی و استراحت زهر چشمی از گردشگران می گیرد تا جایی که باعث می شود بعضی از خیر رفتن درون شکاف کوه بگذرند. اما حقیقت این است که بوچیر نوردی احتیاج به امکانات ابتدایی چون طناب ، جلیقه شنا و کلاه ایمنی دارد. داشتن مهارت شنا نیز برای گشت و گذار در این دره واجب است هر چند عده ای سعی می کنند ضعف مهارت شنای خود را با جلیقه نجات، تیوب و قایق بادی جبران کنند.
در800 متر ابتدایی دره آب است، عمق زیادی دارد و حتی در جایی نیاز از که به وسیله طناب از قسمتی فرود بیایید اما بعد از آن پیمودن مسیر راحت تر است. آب کمی خنک است و هر چه به داخل تنگه پیشروی کنید خنک تر هم می شود . در اواسط تنگ آبشار زیبایی هم وجود دارد که علاوه بر خنک تر کردن فضا جذابیت غیر قابل وصف به چله بخشیده و البته بساط آب تنی و شوخی گردشگران را نیز برپا کرده است. بعد از آبشار و در نزدیکی های آخر این مسیر پر تلاطم، آب چکان ها قرار دارند. آب چکان ها در واقع نزولات جوی کم منطقه است که به داخل بوچیر می ریزد. ریزش ممتد و الماس گونه قطرات آب بر سطح خروشان رودخانه آنقدر زیباست که بیشتر بوچیر نوردان را مشغول عکاسی می کند.
انتهای این راه پر از فراز و نشیب چشمه زیبا و قلب شکل قرار دارد که بهتر است بگوییم مادر چله بوچیر است. اکثر گردشگران در طول 1000 متری بوچیر حسابی آب دیده شده اند و از همان بالا به داخل چشمه شیرجه می زنند. البته عده ای هم هستند که آنقدر در مسیر آب خورده اند که ترجیح می دهند به آرامی خود را به حاشیه چشمه رسانده و اندکی آرامش بگیرند.
آنچه برای بوچیر نوردی لازم است
چنانچه گفتیم بوچیر نوردی نیاز به امکانات ابتدایی دارد و نباید بی برنامه دل به دریا زد. اگر برنامه بوچیر نوردی دارید اما نمی توانید از پسِ هزینه های لوازم آن بر بیایید ما برای تان یک پیشنهاد خوب داریم. اول از همه یک وب گردی حسابی بکنید و تورهایی که از بندر عباس یا هرمزگان به مقصد بوچیر می روند را شناسایی و سپس در یکی از آن ها ثبت نام کنید. این کار یک تیر و چندنشان است. اول از همه این که از خرید برخی لوازم مانند جلیقه نجات، کلاه ایمنی و قایق بادی معاف می شوید. دوم دیگر نیازی به پیدا کردن راه بلد در روستا و همچنین اطلاع دادن به دهیاری روستا نیز ندارید. چنانچه واقعا در مورد شناور ماندنتان در آب تردید دارید تورها قایق های بادی خوبی برای تان تدارک می بینند که لذت فراموش نشدنی سواری درآب های خروشان را برای تان رقم می زند.
آیا می شود در این شرایط به بوچیر رفت؟
با وجود سیل وسیع در ایران به ویژه در سه استان گلستان، لرستان و کرمانشاه که اتفاقا از قطب های گردشگری طبیعت محور ایران بوده است، بازدید از مناطق گردشی کوهستانی ممنوع شده است. اگر می خواهید برنامه سفری با هدف طبیعت گردی را بچینید حتما قبل از هر کاری پیش بینی های هواشناسی ، دما و شرایط آب و هوایی روز منطقه را برای چند روز متوالی در نظر بگیرید. در باره بوچیر نیز توصیه اولیه ما همین است اما از آن جایی که میزان نزولات جوی در دبی آب رودخانه بوچیر بسیار ناچیز است احتمال به راه افتادن سیل در دل کوه اندک است. از آن جایی که برای بوچیر نوردی باید حتما به دهیاری روستا خبر دهید آن ها در صورت مناسب نبودن وضعیت چله به شما اجازه ورود نخواهند داد.
برای بوچیر نوردی کجا بمانیم؟
استان هرمزگان و به ویژه بندر عباس به دلیل موقعیت ترانزیتی و بازرگانی اش، گزینه های متفاوت و متنوعی برای اقامت دارد. پس خیالتان بابت یافتن جای خواب با هر نوع سلیقه و سطح درآمدی راحت باشد. مناسب ترین اقامت گاه ها مسافرپذیر هاست. مسافرپذیری که شما بتوانید با خانواده تان در آن بمانید از شبی 90 تومان تا 150 هزار تومان هزینه دارد. این در حالی است که در این شهر انواع هتل ها از نظر تعداد ستاره نیز وجود دارد که اقامت در آن ها از شبی 150 هزار تومان تا 380 هزار تومان خرج بر می دارد. روی خانه های شخصی هم می توانید حساب باز کنید البته قیمت کرایه این خانه ها نیز مانند بسیاری از چیزها بالا رفته است و به شبی 200 تا 350 هزار تومان هم می رسد اما از آن جایی که در این منازل شما می توانید پخت و پز کنید، باز هم از اقامت هتلی ارزان تر در می آید. گزینه دیگر، اقامت در روستای بوچیر است. مردمان محلی روستا فارغ از اخلاق گرم جنوبی شان، بسیار مهمان نواز هم هستند و نمی گذارند شما شبی بی سر پناه بمانید. قیمت کرایه خانه های محلی بستگی به توان چانه زنی شما دارد اما دیگر از شبی 130 تا 140 هزار تومان فراتر نمی رود.
روستای بوچیر
روستای بوچیر، روستایی با قدمت بالاست که درست پایین کوهی لایه ای و صخره ای قرار گرفته است. طبیعت سر سبز و مسحور کننده این روستا در کنار اثر تاریخی ارگ قدیمی اش می تواند شما را برای چند ساعتی مشغول خود کند. بقایای ارگ قدیمی از دوران حکمرانی بنی حماد در ایران به جا مانده است. از دیگر دیدنی های اطراف روستا که 17 کیلومتر با پارسیان فاصله دارد «تنگ شوتاریکون» است. پیمودن این تنگ نسبت به بوچیر بسیار آسان تر است و حتی نیاز مبرمی به امکانات و تجهیزات ندارد. از دیگر مزیت های شوتاریکون امکان اقامت کمپی در نزدیکی های منطقه ای به نام «آب دبه» است. پس اگر جزو کسانی بودید که همان ابتدای چله بوچیر از خیر رفتن به داخل شکاف گذشته اید به شوتاریکون بروید و از زیبایی ها و هیجان های پنهانش حسابی لذت ببرید.