چه در چین و اقتصادهای نوظهوری نظیر روسیه و برزیل و هند، چه در بازاری به گستردگی اتحادیه اروپا، کلاس سدان سابکامپکت شهری بسیار پرطرفدار است. خودروهایی با ابعاد کوچکتر از 3/4 متر که اغلب برمبنای یک محصول هاچبک توسعه پیدا کردهاند و با داشتن صندوق بار بزرگ، قیافه زشت و کابین لخت، به ارزانترین قیمت ممکن فروخته میشوند. داچیا با همین راهبرد موفق شده به گاو شیرده رنو در بازار ایران، اروپای شرقی و هند تبدیل شود و هیوندای، برخی برندهای چینی، گروه فولکسواگن و البته جناب تویوتا سالهاست در این رده مدعی هستند. در ایران این رده بیشک جزو محبوبترین کلاسهای خودرویی در بازار است و در یک دهه اخیر حتی روی دست کراساورهای کوچک و بزرگ بلند شده است. از برلیانس H230 تا لیفان 520 و از جک جی4 و توجوی تا تندر پلاس همه در این کلاس حضور دارند. فعلا اما نبض این بازار با پنج خودرو متنوع میزند؛ ساینا اتومات، رانا، تندر90 و پژو 206صندوقدار که نسخههای ایرانیزه سدان سابکامپکت هستند و جیلی GC6 که از 18 ماه پیش ابتدا با نسخه الیت و سپس مدل اکسلنت پای به این بازار گذاشته است. این خودروها در رده قیمتی 75 تا 150 میلیون تومان خرید و فروش میشوند.
ساینا اتومات؛ امیدوار باش
جزو کوچکترین خودروهای این کلاس است و ارزانترین گزینه جمع هم هست. حاصل هنر مرکز تحقیقات و نوآوری سایپا و طراحان این بخش است و در کنار عیوب فنی و ظاهری بسیار، امیدوار است در آینده و نسلهای بعدی خود را به استانداردهای جهانی این کلاس و خودروهای برجستهای نظیر فولکس جتا نزدیک کند.
تا آن جا راه ساینا دراز است اما واقعا با همین قیمت 77میلیونی که بهای آن در بازار جهانی را به زیر 6500دلار میرساند، ساینا گزینه چندان بدی نیست. گیربکس اتومات سیویتی، کروز کنترل، فرمان برقی،سیستم استارت دکمه ای، نمایشگرلمسی7 اینچی،سیستم ورود و خروج بدون سوئیچ(keyless)، کامپیوتر سفری، مسیریاب،دو کیسه هوا، ترمز ABS و EBD، ایموبیلایزر، پنجرههای برقی جلو و عقب، تهویه مطبوع نیمه اتوماتیک، آینههای جانبی برقی، سنسور دنده عقب و رینگ آلومینیومی بخشی از امکانات مناسبی است که روی ساینا سوار است.
یک جعبه بار 420 لیتری هم دارد که در کنار موتور نسبتا کممصرف 5/1 لیتری و قدرت 87 اسب بخاری، سواری متعادل و مناسبی را در محیط های شهری برای ساینا به ارمغان میآورد.
ساینا گرچه بهترین خودروی گروه نیست ولی احتمالا کمترین هزینه نگهداری را ضمن برخی ایرادهای فنی به شما تحمیل میکند و به لطف قطعات مشترک بسیار با پراید و تیبا، هزینه تعمیر و دردسر نگهداری آن در بهترین شرایط قرار دارد. اگر از این خودرو انتظار معجزه نداشته باشید، ساینا اتوماتیک انتخاب قابل قبولی است.
رانا؛ بازنده مغرور
در بخش سدانهای ساب کامپکت، حضور همزمان رانا و 206 اسدی از آغاز با این هدف صورت گرفت که فاصله بین پراید تا پژو 206 اسدی با رانا که نسخه ارزان و ایرانی و کم آپشن پژو 206 صندوقدار بود، پر شود. با این حال کیفیت پایین، ظاهر نه چندان دلچسب و قیمت گزاف رانا موجب شد تا این خودرو بیش از آن که با پراید و تیبا رقابت کند، به جنگ 206 اسدی برود! اتفاقی که در نهایت منجر به کاهش سهم بازار هر دو خودرو شد و زمین بازی را به سود سایپا محدود کرد. رانا هم که یکی از بزرگ ترین خودروهای این کلاس با قیمتی حدود 80 میلیون تومان است، صرفا در بخش موتور و گیربکس حرفی برای گفتن دارد و اتاق تنگ، کیفیت پایین ساخت و ایرادهای کیفی بسیار، آن را به موجودی آزاردهنده در بازار تبدیل کرده است.
تیراژ این خودرو که در دو سه سال اخیر به شدت افت کرده، قرار است به زودی احیا شود به نحوی که رانا در یک فیسلیفت ظاهری، قرار است به بازار برگردد. مشکل رانا اما با تغییر ظاهری حل نمیشود چرا که خریدارانش میدانند این ماشین با کیفیتی پایین و امکاناتی اندک، هزینه نگهداری پژو 206 تیپ 5 را که از کیلومتر 50 هزار وارد خرج میشود، به مالک تحمیل میکند. آری این چنین است برادر...
تندر90؛ انتخاب بیدردسر
بهترین خودروی این رده نه به لحاظ ظاهر و آپشن و برند که از نظر کار. تندر اهل کار است و پای سختی که وسط بیاید، ابدا وا نمیدهد. این سدان اروپایی که در بدو معرفی در سال 2006 در فرانسه طراحی و در رومانی مونتاژ شد، در طول بیش از یک دهه حضور در بازار ایران ثابت کرده در دوره حیاتش اهل گله کردن نیست.
موتور K4M مونتاژ ایران که حتی سطح استانداردهای کیفی آن در نسخه مونتاژ ایران از نسخه مونتاژ اسپانیا بالاتر است، یک پیشرانه عالی، نسبتا پرکشش و بسیار بادوام است که در هر صد کیلومتر حدود 5/6 لیتر بنزین را به صورت ترکیبی (یعنی در شهر و جاده) مصرف میکند که عددی قابل قبول برای بازار ایران است. این خودرو که صندوقی بزرگ، اتاقی کاملا جادار برای 5 نفر و کیفیت مونتاژ نسبتا خوبی دارد، تنها خودروی 4 ستاره جمع در انواع پارس تندر و تندر پلاس است که در یک بازه قیمتی 120 تا 160 میلیون تومانی در طیف محدودی از امکانات قابل خریداری است.
پژو 206صندوقدار؛ سقوط کیفی
قرار بود پل ارتباطی ایران و بازارهای جهانی باشد ولی خیلی زود به گل نشست. ایران خودرو که حتی در بدو طراحی و تولید، در سال 87 و 88 موفق شد آن را به بازار فرانسه هم صادر کند، هماینک از 206 SD یک روح باقی گذاشته و این خودروی جذاب را قربانی ایده عجیب داخلیسازی کرده است. فرایندی که از نصب گیربکس تغییریافته پژو 405 روی این خودرو شروع شده و به افت شدید کیفیت موتور و سیستم تعلیق خودرو کشیده شده است. در واقع اگر میخواهید آینده ایده داخلیسازی را ببینید نیازی نیست تا دو سال دیگر صبر کنید. 206 اسدی پیش روی شماست، با انبوهی ایراد کیفی که باعث شده تا خودرو برجسته و اقتصادی پژو، به اتومبیلی با تنها 3 سال عمر مفید مصرف تبدیل شود. این خودرو 90 میلیونی که در نسخه فول آپشن تا 95 میلیون هم قیمت دارد، حتی به اندازه ساینا هم امکانات نداشته و تنها فاکتور مثبتش، قدرت بالاتر پیشرانه آن در کنار یک طراحی آبرومند است.
ظاهر خوب اما شکم هیچ فقیری را سیر نمیکند. تنها کسانی باید 206 اسدی را انتخاب کنند که از ظاهر ال90 متنفرند، زیر بار پرداخت 150 میلیون برای جیلی نمیروند و کلاسشان به ساینا هم نمیخورد. اینها بزرگ ترین بازندگان بازارند. باور ندارید؟ امتحان کنید.
جیلی GC6 اکسلنت؛ زشت و باکیفیت
اگر قیمتش ارزانتر بود با همین سطح کیفی و امکانات میتوانست به تیراژ بسیار بالاتری دست یابد. شاید چیزی مثل برلیانس. جیلی اما تنها موفق شده حدود 2 تا 3 هزار دستگاه در ایران فروش داشته باشد. عددی که نه خیلی جدی است و نه چندان خوشایند. اتفاقا این موضوع مستقیم روی بازار قطعات، شبکه تعمیر محلی و هزینه نگهداری خودرو تاثیر گذاشته و نگهداری این محصول نسبتا جذاب را به کابوس شبانهروزی خریداران تبدیل کند. البته فعلا جیلی نوسفر است و به لطف کیفیت خوبی که دارد، خبری از این ایرادات نیست. موتور نسبتا همسان و همسطح با تندر90 و 206 اسدی، اتاقی با تریم دو رنگ و طیفی از امکانات مدرن و یک ایمنی حداقلی، جیلی را برنده این کلاس نخواهد کرد حتی اگر بزرگ ترین خودروی جمع باشد و نام نسبتا معتبر جیلی را یدک بکشد.
نتیجه نهایی
عاقل باشید تندر90 میخرید و عاشق باشید ساینا! احتمالا این حرف را با تمسخر فراموش کنید ولی زمان ثابت کرده این دو محصول به ذائقه بازار خوش آمدهاند. جیلی، پژو 206 اسدی و رانا را هم باید گذاشت ته فهرست. ناچار اگر شدید سمت این خودروها بروید.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
سیاستگذار در بسیاری از مواقع عادت کرده است که یک نسخه واحد برای همه بپیچد. به عنوان مثال در مواجهه با معضل مسکن، معمولا یک راهکار فراگیر برای همه قشرها مطرح می شود، مثلا وام مسکن افزایش می یابد و یا شرایط بازپرداخت آن تسهیل می شود. این در حالی است که معضل مسکن برای همه به یک شکل بروز نمی کند. برای دهکهای مختلف درآمدی به جز 2 دهک بالا که مشکل مالی برای تهیه مسکن ندارند، معضل مسکن با شدت متفاوتی خود را نشان می دهد. به همین دلیل هم نسخه های متفاوتی را باید برای هر دهک تجویز کرد. نسخه های متفاوتی که به ویژه با توجه به توان مالی دهک های پایین تر و بالاتر قابل اجرا باشد.
گزارش پرونده روز این هفته دخل و خرج در ادامه گزارش شماره قبلی به معضل مسکن پرداخته است. این بار بحث بر سر تامین مالی مسکن است. این که چه روشهایی برای تهیه پول خرید مسکن وجود دارد. وام های فعلی چه میزان قدرت خرید دارند و دولتها چه روشهایی را برای تامین مالی مسکن در پیش گرفته اند. در این میان آن چه که در یادداشت هفته قبل مورد اشاره قرار گرفت، توجه به شهرهای جدید اطراف کلان شهرهاست. در عمل طرح مسکن مهر در دولت نهم و دهم و طرح جدید دولت دوازدهم برای ساخت 400 هزار مسکن در سال، بیش از هر چیزی بر حذف قیمت زمین از هزینه ساخت تمرکز دارد. اگرچه دستگاه های دولتی بعضا زمینهایی در خود کلان شهرها نیز دارند، اما عمده زمینهای دولتی برای اختصاص به ساخت مسکن به شهرهای جدید ارتباط پیدا می کند. لذا دولت با هر سیاستی از جمله افزایش وام مسکن و تسهیل شرایط بازپرداخت، در نهایت برای تامین مسکن چاره ای جز حرکت به سمت شهرهای جدید ندارد و این مسئه نیز موید مدعای یادداشت قبلی ماست که برای مسکن دار شدن باید به سراغ شهرهای جدید رفت.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
مردم به دنبال راهکاری هستند تا از دیوار بلند قدرت خرید برای مسکن عبور کنند. چیزی که قیمت های کنونی مسکن، وضعیت قدرت خرید مردم، و از همه مهم تر نحوه مداخله دولت برای توانمندسازی مردم، اصلاً با آن نمی خواند. در این میان، این سوال مطرح می شود که آیا دولت همه تدابیر ممکن برای سامان دادن به اوضاع مسکن را به کار گرفته است یا خیر؟ مروری بر آمار و ارقام و نیز نگاهی به سیستم تامین مالی مسکن در ایران نشان می دهد که پاسخ منفی است. لذا در شرایطی که مطابق گزارش هفته گذشته این صفحه، یک بحران زیرپوستی مسکن در ایران در حال شکل گیری است، لزوم تدبیر هر چه سریعتر دولت و مجلس برای تکامل نظام تامین مالی مسکن از سیستم سنتی به جدید احساس می شود.
خانوار ایرانی چند ساله صاحب خانه
می شود؟
اگر چه ممکن است پاسخ این سوال در شرایط کنونی برای بعضی ها، چشم بسته، «هیچ وقت» باشد، اما این مسئله، در واقع موضوع یکی از شاخص های رسمی مسکن به نام «شاخص دسترسی به مسکن» است. این شاخص نشان می دهد که اگر یک خانوار، تمام درآمد خود را پس انداز کند، در مدت چند سال خواهد توانست خانه بخرد؟ طبق معمول آمارها در این زمینه چندان به روز نیست و امروز این شاخص را خودمان محاسبه می کنیم.
در این رابطه آخرین داده های مرکز آمار ایران نشان می دهد که در سال 96، درآمد متوسط خانوارهای ایرانی 36 میلیون و 694 هزار تومان بوده است. یعنی ماهانه رقمی در حدود 3 میلیون و 57 هزار تومان. از سوی دیگر در این زمستان این سال، متوسط قیمت هر متر مربع زیربنای مسکونی معامله شده در مناطق شهری ایران به یک میلیون و 830 هزار تومان با میانگین مساحت 112 متر مربع رسیده است. بدین ترتیب می توان گفت متوسط قیمت مسکن 205 میلیون و 60 هزار تومان بوده که با تقسیم این رقم بر درآمد سالانه یک خانوار ایرانی، شاخص دسترسی به مسکن، 5.6 سال می شود. در این جا، این فرض را باید در نظر داشت که رقم یادشده با توجه به فرض ثبات درآمد، تورم و قیمت مسکن، و صفر شدن مخارج مصرفی خانوار به دست آمده است. اگر این فرض را مقداری واقعی تر کنیم یعنی فرض کنیم خانوارها یک سوم درآمدشان را برای خرید مسکن پس انداز کنند و قیمت مسکن هم ثابت بماند، طول دوره انتظار خانوار ایرانی برای خانه دار شدن، حدود 17 سال خواهد بود. البته این رقم باز هم بسیار خوش بینانه است، چرا که خانواری که یک سوم درآمدش را پس انداز می کند، خیالش باید از بابت اجاره خانه هم راحت باشد. در حالی که می دانیم، بیشتر درآمد اجاره نشین های قشر متوسط جامعه صرف اجاره خانه می شود. بنابراین در شرایط کنونی باید گفت که پاسخ سوال این بخش ضریب قابل توجهی از عدد 17 سال است. ... و شاید همان هیچ وقت!
وام هایی که قدرتشان هیچ و پوچ شده است
بعد از مشخص شدن وضعیت درآمدی مردم در ارتباط با مسکن، این سوال پیش می آید که نقش دولت تا چه اندازه در تامین مالی مسکن مردم پررنگ است؟ این سوال نیز موضوع یکی دیگر از شاخص های مسکن به نام نسبت وام به ارزش مسکن (LTV) است. این شاخص بیانگر قدرت و اثربخشی تامین مالی دولت برای مسکن است. طبق برآوردها، میزان این شاخص در سال های اخیر بسیار کاهش یافته به طوری که در سال 96 تقریباً 40 درصد بوده (با توجه به متراژ مبنای این شاخص و نیز وام مسکن یکم) و در پایان سال 97 به 17 درصد کاهش یافته است. این در حالی است که به گزارش تجارت فردا، در بسیاری از کشورهای توسعهیافته، سهم بالایی از قیمت مسکن، از محل وام بانکی تامین میشود و خرید مسکن، عملاً از محل درآمد (پسانداز)های آتی و نه پسانداز گذشته خانوار صورت میپذیرد (خانوار با پول نقد، اقدام به ساخت یا خرید مسکن نمیکند). تجارب سایر کشورها بهویژه کشورهای توسعهیافته نشان میدهد که نسبت LTV با توجه به رتبه اعتباری مشتری، 60 تا 80 درصد و برای مشتریان دارای ریسک اعتباری حداقل (بهترین مشتری) تا 100 درصد ارزش ملک نیز میرسد!
کلاً وام مسکن کم داریم
علاوه بر قدرت پایین خرید وام های فعلی مسکن که عمده آن را می توان در وام خرید مسکن یکم دید، نظام تامین مالی مسکن در ایران یک ایراد اساسی دیگری نیز دارد و آن اندازه بسیار کوچک این سیستم است. شاید یکی از دلایل پنهان نارضایتی مردم از وام های مسکن فعلی همین موضوع باشد. مقایسه های جهانی نشان می دهد که ایران، به رغم برخورداری از سرانه تولید ناخالص داخلی بالا، یکی از کوچکترین نظام های تامین مالی مسکن را داراست. به طوری که مانده اعتبارات مسکن به تولید ناخالص داخلی، کمتر از 7 درصد است. این در حالی است که نسبت یادشده در کشورهای توسعه یافته، 40 درصد، و در کشورهای در حال توسعه بین 10 تا 40 درصد برآورد می شود. مسئولان دولت و بانک مرکزی در این زمینه، از نبود توان در نظام بانکی برای تامین مالی مسکن می گویند. این در حالی است که یک پایه کم توانی بانک ها در این زمینه به خود آن ها بر می گردد. چرا که بخش عمده ای از توان بانک ها (خلق پول بانک ها) تا قبل از بحران ارزی در کشور، بجای صرف در مسیرهای هدایت شده ای نظیر مسکن، بصورت کور، به سپرده های بانکی تخصیص یافته که نرخ سود آن ها نیز مطابق با واقعیات اقتصاد کشور نبوده است. به خاطر همین مسئله است که اخیراً یکی از رویکردهای جدید بانک مرکزی «هدایت اعتبار» در نظام بانکی است تا به این وسیله، از رشد نقدینگی به عنوان اهرمی برای طرح های توسعه ای کشور (که می تواند مسکن هم جزو آن باشد) استفاده شود.
چرخ تامین مالی مسکن بر مدار سابق
می چرخد
موضوع مهم دیگری که هم اینک وجود دارد که آیا با همه اوصاف ذکر شده، راه های دیگری بوده که در کشور برای تامین مالی مسکن خانوارها اجرا نشده باشد؟ متاسفانه و یا خوشبختانه باید گفت که پاسخ مثبت است.
واقعیت این است که تاکنون، نظام تامین مالی مسکن در ایران به شیوه سنتی طراحی و اجرا شده است. به این معنا که تامین مالی در این حوزه، عمدتاً مبتنی بر وام بوده و آن هم از مسیر وثیقه گذاری (که جزو ابتدایی ترین شیوه های وام دهی است). در گوشه و کنار هم رد پای برخی روش های دیگر مانند صندوق زمین و ساختمان و پیش فروش ساختمان دیده می شود که البته اولی بدلیل نوسان نرخ ارز و دومی به دلیل معلق ماندن قانون پیش فروش ساختمان عملاً تاکنون نتوانسته اند آن چنان که باید در بازار مسکن جدی گرفته و توسعه داده شوند.
با این حال، در سایر کشورهای دنیا، مدت هاست از ابزارهای نوین تامین مالی مسکن مانند بازار سرمایه استفاده می شود. اوراق رهنی مسکن از جمله این ابزارهاست که توان تسهیلات دهی بانک ها برای تامین مسکن را چند برابر می کند. هر چند بکارگیری این ابزارها هم ملاحظات فنی و اقتصادی دارد، اما انتظار می رود در شرایطی که نرخ ارز و نیز بازار پول و نظام بانکی در حال اصلاح واقعی است، سیاستگذاران بخش مسکن از این رویدادها عقب نمانند.
لزوم تامین مالی مسکن مردم متناسب
با وضعیت درآمدی دهک ها
اصل 43 قانون اساسی بر تامین مسکن برای همه مردم، تاکید کرده است و لذا نقش آفرینی دولت در بازار مسکن ضروری است. اما باید گفت که توانمندسازی مردم از سوی دولت برای خانه دار شدن نیز می بایست متناسب با وضعیت درآمدی آنان، صورت گیرد. موضوعی که در حال حاضر، کمتر به آن توجه می شود. نمونه آن را می توان در طرح مسکن یکم دید.به طوری که هر فردی که وارد چرخه این وام شود، می تواند آن را دریافت کند.
برای همین، باید گفت که در اصلاح فوری وضع موجود، اولین گام ضروری، شناخت نیازمندان واقعی مسکن از طریق دهک بندی درآمدی است. در این رابطه و به گزارش شبکه تحلیلگران اقتصاد مقاومتی دهک های درآمدی مردم را می توان به 4 دسته تقسیم کرد و استراتژی مربوط به هر دسته را مورد توجه قرار داد.
در دسته اول، دو دهک بالایی جامعه یعنی 9 و 10 هستند که با توجه به سطح درآمدی، نیازی به حمایت دولت برای خرید مسکن ندارند.
در دسته دوم، می توان دهک های متوسط رو به بالا یعنی دهک های 6 و 7 و 8 را قرار داد. این افراد عمدتاً نیازمند تسهیلات هستند. این تسهیلات می بایست از نوع ساخت قابل انتقال به خریدار باشد تا به تورم مسکن دامن نزند.
دسته سوم، دهک های 3 و 4 و 5 (کم برخوردارتر نسبت به طیف متوسط جامعه) خواهند بود. کارشناسان معتقدند که دولت برای این گروه، می بایست علاوه بر تسهیلات ساخت، زمین ارزان و رایگان را نیز در اختیار آنان قرار دهد. چرا که طبق برآوردها، در حال حاضر، قیمت زمین، بین 65 تا 85 درصد قیمت مسکن را در حال حاضر به خود اختصاص می دهد.
در دسته چهارم نیز می بایست دهک های 1 و 2 مورد توجه قرار گیرند. به این افراد می بایست علاوه بر تسهیلات ساخت قابل انتقال به خریدار و زمین با قیمت صفر یا شرایط اقساطی، کمک های یارانه ای و بلاعوض در بخش مصالح و انرژی نیز ارائه کرد تا این افراد نیز بتوانند به سرپناهی در حد قانون و نیازهای ضروری دست پیدا کنند.در مجموع باید گفت کمک دولت به مردم در فرآیند خانه دار شدن آن ها، مانند تمام سیاست های یارانهای و رفاهی، نیازمند شناسایی دقیق وضعیت درآمدی آن هاست. موضوعی که سال های سال است در اقتصاد ایران مسکوت گذاشته شده است. در مرحله بعد، ایجاد سازو کارهای تامین مالی مسکن مردم متناسب با هر دهک ضروری است. سازو کارهایی که الزاماً از مسیر بانک و وام های بانکی نمی گذرد. همزمان، باید زمینه برای زیرساخت های قانونی نظیر تعیین تکلیف هر چه سریعتر قانون پیش فروش ساختمان و ترویج این زیرساخت ها نیز فراهم شود و این قانون ها از پستوخانه های مجلس و دولت بیرون بیایند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
در گذشته تشخیص بیماریها توسط پزشک بالینی انجام میشد، در صورتی که امروزه حدود 50 درصد تشخیصهای بالینی بر اساس نتایج آزمایشهای آزمایشگاهی است، به گونهای که میتوان آزمایشگاهها را به عنوان یکی از ارکان اصلی سلامت در جامعه به حساب آورد و چشم دکترها نامید، چرا که در تشخیص بیماری و درد کمک شایان و قابل توجهی به آنها میکند. اهمیت آزمایشگاهها زمانی برای ما آشکار میشود که متوجه میشویم حدود 70 درصد تصمیمگیری ها، پیگیری بیماری و درمان آن بستگی به آزمایشگاهها و نتایج حاصل از آزمایشهاست.
این بار میخواهیم سری به حوزه پزشکی و آزمایشگاهی بزنیم. جایی که گاهی نداشتن اطلاعات کافی باعث میشود هم گیج و سر در گم شویم و هم توانایی انتخاب درست را نداشته باشیم. تلاش ما در این مقاله این است که با دادن توضیحات مختصری شما را با بعضی اصطلاحات مربوط به آزمایشگاهها آشنا کنیم و اطلاعات اندک و اولیه را درباره آزمایشگاهها و فعالیتهایی که در آنها انجام میشود به شما بدهیم. همچنین مقایسهای میان قیمت آزمایشگاههای خصوصی و دولتی انجام میدهیم.
وقتی مجبور به انجام چند آزمایش میشوید، حتما از ابتدا نگران جواب آن هستید و از همان ابتدا به دنبال یک آزمایشگاه خوب میگردید. آزمایشگاهی که هم کادر مجرب و توانمندی داشته باشد و هم مجهز به دستگاههای پیشرفته باشد.
انواع آزمایشگاهها
آزمایشگاهها به انواع مختلفی تقسیم میشوند:
آزمایشگاههای ژنتیک که مربوط به آزمایشهای قبل از بارداری و طول دوره بارداری است. آزمایشگاه پاتولوژی و آزمایشگاههای تشخیص طبی که در آن روی نمونههای خون، ادرار و مدفوع و... کار میشود.
در یک آزمایشگاه تشخیص طبی آزمایشهای مختلفی انجام میشود که از جمله آن میتوان به انواع زیر اشاره کرد:
بیوشیمی، آزمایشهای مربوط به قند، چربی، آنزیمهای کبدی، آهن و کلسیم را شامل میشود.
هماتولوژی، بررسی کمخونی، مقدار پلاکتها و گلبولهای سفید و قرمز خون را میسنجد.
هورمونشناسی، به بررسی هورمون تیروئید در افراد میپردازد.
میکروبیولوژی، که در اصل مربوط به آزمایشهای ادرار و مدفوع و بیماریهای عفونی و سنگ کلیه است.
هزینه آزمایشگاهها
از نظر برآورد قیمت و هزینه آزمایشگاهها به سه دسته تقسیم میشوند: آزمایشگاههای خصوصی، دولتی و نیمه دولتی. که به طبع هزینههای آزمایشگاههای خصوصی از دو نوع دیگر بیشتر است. اما از نظر کیفیت بدین گونه نیست که آزمایشگاههای خصوصی لزوما از دولتی مجهزتر و بهتر باشند.
منصف باشیم!
نمیتوان گفت آزمایشگاههای خصوصی بهصرف خصوصی بودنشان آزمایشگاههای بهتر و دقیقتری هستند و طبیعتا دولتی بودن آزمایشگاهها هم دلیلی بر بد بودن یا دقت نظر پایین در نتایج آن نیست.
هر آزمایشگاهی که نیروی انسانی مجربتر و دستگاههای نوینتری را بهکار بگیرد قابل اعتماد است، خواه دولتی باشد یا خصوصی.
نکات مهم در انتخاب یک آزمایشگاه
استفاده از نیروی انسانی متخصص و متعهد
استفاده از به روزترین و بهترین وسایل، دستگاهها و تجهیزات آزمایشگاهی
توجه به امکانات رفاهی و بهداشت مراجعان
برقراری ارتباط خوب و مناسب با مراجعان
امکان برقراری ارتباط مستقیم میان مسئول فنی آزمایشگاه و مراجع
توجه داشته باشید...!
در ابتدای ورود به آزمایشگاه فرمی به مراجع داده میشود و از وی درخواست میشود با توجه به سوابق بیماری خود آن را تکمیل کند. ممکن است عدهای تصور کنند اگر به سوابق بیماری خود اشاره کنند ممکن است باعث جهتگیری ذهن مسئول آزمایشگاه شود و روی نتیجه نهایی آزمایش تاثیر داشته باشد. اما چنین نیست. مسئول آزمایشگاه با وجود اطلاع از آن سوابق بیماری در مراجع میتواند از درست یا نادرست بودن نتیجه آزمایش و کیفیت نتیجه اطمینان خاطر حاصل کند. پس با دقت بسیار زیاد اقدام به پر کردم فرم کنید.
اشتباهات آزمایشگاهی
شاید لازم باشد به عنوان مراجع اطلاعات اندکی درباره اشتباهات رایج در آزمایشگاهها داشته باشید.
اشتباهات در آزمایشگاهها در سه بخش اتفاق میافتند:
اول، مرحله پذیرش، نمونه گیری و نگهداری نمونه که 45 درصد از اشتباهات را این بخش به خود اختصاص داده است.
دوم، اشتباهاتی که هنگام انجام آزمایش رخ میدهند که فقط 10 درصد خطاها را شامل میشود.
سوم، بعد از انجام آزمایش است در مراحلی مثل ثبت آزمایش و... که اشتباهات این بخش نیز حدود 45 درصد اعلام شده است.
مشکلات مالی آزمایشگاهها
با توجه به تداوم مشکلات اقتصادی و افزایش نرخ دلار و بهدنبال آن گران شدن دستگاهها و مواد لازم در آزمایشگاهها، سود آزمایشگاهها به شکل چشمگیری پایین آمده است. از طرفی حقوق کارکنان آزمایشگاهها هم مثل تمامی شغلهای دیگر کمی بالا رفته است.
وقتی درآمد و هزینهها هماهنگ نباشند باعث کم شدن کیفیت کار آزمایشگاهها میشود، چون گاهی نمیتوانند از فناوریهای نوین بهره ببرند. اما از آن جایی که کار آزمایشگاهها و تشخیص آنها به طور مستقیم با سلامتی و جان افراد در ارتباط است آنها تمام تلاش خود را بهکار میگیرند که با کیفیت گذشته و حتی کیفیتی بالاتر کار خود را انجام دهند، اما ممکن است این روند باعث تعطیلی برخی از آزمایشگاهها شود.
یک راهنمایی کار آمد!
در انتخاب آزمایشگاه بهتر است دست روی آزمایشگاهی بگذارید که زیاد شلوغ نباشد. ممکن است باور عموم مردم این باشد که آزمایشگاهی که شلوغتر است و عده بیشتری آن را انتخاب کردهاند بهتر است، اما این باور عمومی غلط است. یک توصیه از طرف ما به شما، آزمایشگاهی را انتخاب کنید که خیلی شلوغ نباشد. اینگونه دقت عمل کارکنان بیشتر است و احتمال خطاهای انسانی به حداقل میرسد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
به قصد خرید یک جفت صندل برای ایام تابستانِ پسرم روانه بازار شدم، پشت ویترین فروشگاهی ایستادم ، تنوع رنگ ، مدل و سایز انواع دمپایی و صندل مرا به یاد کودکی هایم انداخت. زمانی که در هر خانه ای چند جفت دمپایی جلو بسته با طرح شخصیت های کارتونی محبوب آن روزگار مثل پسر شجاع دیده میشد و می توان گفت این حجم از تنوع در طرح و مدل دمپایی دور از ذهن بود. اما حالا شما در هر فروشگاهی شاهد ده ها مدل متنوع و متفاوت دمپایی برای استفاده در مکان های مختلف هستید. وارد فروشگاه شدم و یک جفت صندل سبک و راحت پوش با نام نیکتا برای پسرم تهیه کردم. این برند یکی از قدیمی ترین برندهای تولید کننده انواع دمپایی و صندل در کشور است که به عنوان معتبرترین برند این صنعت شناخته می شود. امروز به بررسی محصولات نیکتا می پردازیم ، با ما همراه باشید.
درباره نیکتا
شرکت نیکتا اولین و معتبرترین تولید کننده ی انواع صندل و دمپایی از جنس EVA و PVC و PU در کشور است. این شرکت با تجربه نیم قرن تولید در سال 1379 اقدام به توسعه مجتمع کارخانجات خود کرد و با خرید ماشین آلات، تکنولوژی و تجهیزات نوین از کشورهای اروپایی و با به کارگیری نیروی انسانی مجرب تولیدات خود را در زمینه انواع صندل و دمپایی های سبک، طبی و بهداشتی را توسعه داد و هم اکنون به یکی ازبزرگترین تولید کننده های خاور میانه تبدیل شده است.
این شرکت با بیش از 600 مدل متنوع صندل و دمپایی ضمن پاسخگویی به نیاز مشتریان داخل وصادرات به کشورهای آسیای میانه و اروپا توانسته است نام نیکتا را به عنوان تولید کننده برتر و صاحب نام در تولید صندل و دمپایی های بادوام و طبی در خارج از مرزهای ایران نیز معرفی کند.
محصولات نیکتا
محصولات نیکتا با طراحی منحصر به فرد ، راحتی و انعطاف پذیری بالا مطابق با ساختار آرگونومی پا طراحی شده و طبی هستند.تنوع بسیار بالای محصول در بیش از 600 مدل صندل و دمپایی با کیفیت بالا که با استفاده از مواد اولیه با کیفیت و فناوری های روز دنیا تولید می شوند سهم بسیار بزرگی از بازار را به خود اختصاص داده است چرا که با سلیقه بیشتر مردم سازگاری دارد.
حتما برای شما هم پیش آمده زمانی که خسته از کار روزانه به خانه می رسید یا در مسافرت پس از ساعت های طولانی در خودرو نشستن و کفش به پا داشتن ، وقتی پاهای خسته تان را از اسارت کفش رها می کنید ؛ با پوشیدن دمپایی چه احساس خوشایندی به شما دست می دهد. حال اگر این کالا با کیفیت مناسب و در نظر گرفتن راحتی بیشتر برای مصرف کننده طراحی شده باشد قطعا راحتی بیشتری را هم برای شما به همراه می آورد. نیکتا با استفاده از پیشرفته ترین تکنولوژی ها اقدام به تولید محصولات متنوعی کرده است تا بتواند شعار «نیکتا در راحتی بی همتا» را جامه عمل بپوشاند.
از جمله محصولات نیکتا می توان به انواع دمپایی راحتی دمپایی جلوبسته ، دمپایی انگشتی، دمپایی حمام، دمپایی استخری ، صندل راحتی، صندلی انگشتی، صندل روفرشی ، صندل رکاب دار ، صندل طبی در طرح های مختلف و مدل های مردانه ، زنانه ، بچهگانه و نوجوان اشاره کرد.
ویژگی های محصولات نیکتا
جنس زیره محصولات نیکتا از EVA (اتیلن وینیل استات)، (پی وی سی ) PVC و PU (پلی اورتان) تولید می شود که هر کدام ویژگی های خاصی دارد.
پی وی سی مهم ترین ماده ی تولید زیره کفش به صورت سنتزی است. پلیمر پی وی سی بسیار سخت است اما وقتی که برای زیره کفش مورد استفاده قرار می گیرد با استفاده از افزودنی هایی نرم می گردد. از ویژگی های زیره ی پی وی سی می توان به نرمی ، دوام بالا و انعطاف پذیری آن اشاره کرد اما در هنگام سرما لغزنده و لیز است.
اتیلن وینیل استات به دلیل ارزان و سبک بودن یکی از محبوب ترین مواد مورد استفاده در تولید زیره کفش است. پلیمر جامد استات وینیل و اتیلن در حین فرایند تولید زیره ی کفش با استفاده از یک گاز به عنوان عامل پف زا منبسط می شود. فوم سلول بسته حاصل به زیره ی کفش خاصیت جذب ضربه بالایی می دهد. از ویژگی های این زیره میتوان به وزن سبک، دوام زیاد، انعطاف بالا و عایق حرارتی در برابر سرما اشاره کرد. از این جنس برای زیره میانی کفش های ورزشی و زیره بیرونی کفش های سبک استفاده می شود.
پلی اورتان نوع دیگری از زیره کفش و نوعی فوم سلول باز است که به اندازه زیره اتیلن وینیل استات ارزان و سبک نیست. زیره پلی اورتان یک پلیمر بسیار مستحکم و با دوام و در برابر بسیاری از مواد شیمیایی مقاوم است. از این نوع زیره در تولید انواع کفش ایمنی استفاده می گردد. از ویژگی های آن می توان به سبک بودن، انعطاف و برگشت پذیری بالا، عایق حرارتی بالا در برابر سرماو دوام بالای زیره سلولی اشاره کرد.
این برند با ایجاد بیش از 25 شعبه در شهر های مختلف کشور از جمله تهران ،تبریز، بابل ، اصفهان، یزد ، قم ، کرمانشاه، بوشهر، شیراز، کرمان، زاهدان، اراک ، کرج، مشهد، رشت ، بندرعباس و ارومیه امکان خرید مطمئن و معتبر محصولات خود را برای مشتریان به وجود آورده است. همچنین امکان خرید اینترنتی از سایت های فروشگاهی مختلف و معتبر را نیز در اختیار خریداران محصولات خود قرار داده است .
خرید عمده محصولات از طریق سایت شرکت نیز امکان خوبی است که برای فروشندگان ایجاد شده است و به راحتی می توانند سفارشات عمده خود را ثبت و در اسرع وقت دریافت کنند.
نظرات شما
دوستان من صندل رکاب دار نیکتا خریدم ، نکاتی عرض میکنم خدمت شما امیدوارم توی تصمیم گیری کمک کرده باشم.
اول این که اگه میخواین بگیرین یک سایز بزرگتر باید بگیرین تا سایز درست بشه.
دوم اینکه جنسش اصلا خوب نیست و از متریال ضعیفی برخورداره.
سوم اینکه از قسمت کناره ها کاملا در حال جدا شدن بود،قسمتی که دوخته شده منظورمه.اگه پا میزدم توی چند قدم اول قطعا رویه از کفی جدا می شد.
مرجوع کردم چون اصلا چیزی که انتظار دارین نیست،به نظرم جنس بهتری بگیرین،بازم خودتون میدونین
از نیکتا این کیفیت واقعا بعیده چون من صندل های معمولی و طبی این برند رو دارم و انصافا خوبه.
به نسبت قیمتش خوبه اما سایزتون هرچی هست حتما یه سایز بالاتر سفارش بدین
بوی پلاستیک دمپایی در محیط حمام تا یک هفته باقی میمونه تا رفع بشه ولی در کل جنس قابل قبولی دارد. و در محیط مرطوب و خیس سفت به زمین میچسبه و لیز خوردن نداره.
بوی پلاستیکش زیاده ولی در مجموع نرم و زیباست ، فقط یه سایز بزرگتر بگیرید
صندل خوبیه وکفی نرم و راحتی داره ولی وزنش خیلی زیاده. بدون جوراب نمیشه پوشید پاهات عرق میکنه.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
در نگاه اول خیلی سخت به نظر میرسد؛ راستش را هم بخواهید، واقعاً کار خیلی سختی است. اندازهگیری دقیق، سنگینی چوبها، برش دقیق و منظم از جمله مواردی است که کابینت سازی با MDF را به یکی از کسبوکارهای سخت تبدیل کرده است؛ اما وقتی به نتیجه کار و به کابینتهایی که با طرحهای زیبا قرار گرفته در کنار هم نگاه میکنید، تمامی خستگی و زخمهایی وارد شده از ذهنتان پاک خواهد شد.
کابینت سازی از کسبوکارهایی است که ریشه خیلی قدیمی در ایران دارد؛ البته در گذشته بیشتر با فلز، کابینتها ساخته میشد. الان حدود 10 سالی میشود که روند ساختاری کابینت سازی به سمت MDF رفته است. طرحهای زیبا و جدید و به روز بودن آن باعث استقبال خانوادهها از کابینتهای MDF و همچنین رونق این کسبوکار در چند سال گذشته است.
نکتهای که در کابینت سازی وجود دارد، این است که هر آشپزخانهای در طول عمر خود حداقل یکبار به چنین خدماتی نیاز دارد؛ جدا از اینکه بیشتر خانوادهها هم بعد از حدود 10 تا 15 سال، مجدد به تغییر ظاهر کابینتهای خود میپردازند. این به معنای مشتری داشتن در تمام فصل سال است.
کابینت سازی، آن هم با MDF، کسبوکار سختی است. به هرحال، مشکلات خاص خود را دارد؛ اما سودآور است. این روزها خیلی از نوجوانها که به دنبال ترکیبی از هنر و فعالیت فروش هستند، رو به این شغل میآورند. نکته مهم اینکه، سودآور بودن این کار به همین راحتی که فکر میکنید، نیست. سختیهای زیادی را باید قبل از آن تحمل کنید تا به اصطلاح استادکار این تخصص شوید.
علی بزاز، کابینت ساز MDF و صاحب برند الماس کابین، جوان 27 سالهای است که از همان اول در 12 سال پیش وارد این کسبوکار شد. علی آقا، اول از همه حدود 5 سال به قول خودش شاگردی کرد تا توانست به یک استادکار تبدیل شود و امروز یک کارگاه کابینت سازی با چوب دارد. وی در تهران فعالیت میکند؛ اما به حدی به کار خود تسلط دارد که مشتریان زیادی را از شهرهای اطراف برای خودش پیدا کرده است. در واقع، او فقط با ارائه کار خوب و با کیفیتش باعث شده تا مشتریان به سراغ او بیایند، او به دنبال مشتری نرفته است.
ما هم نشستیم پای صحبت علی آقا و از او در خصوص این کسبوکار و چگونگی وارد شدن به آن و ریز و بم آن پرسیدیم. خلاصهای از نکات و صحبتها را برای شما اینجا آوردهایم.
کابینت سازی با MDF چیست؟
کابینت سازی، چه با فلز و چه با MDF، یک هنر است. هنری که در آن شما به طراحی و تولید انواع کابینتهای مختلف میپردازید. به کسی که این کار را انجام میدهد، کابینت ساز میگویند. کابینت ساز کسی نیست که فقط کابینتها را وصل میکند، بلکه او از اول یعنی از طراحی تا آخر یعنی نصب را بر عهده دارد؛ اما از آنجا که مرحله آخر بیشتر دیده میشود، برای همین چنین تصور غلطی به وجود آمده است.
کابینت ساز باید چه ویژگیهایی داشته باشد؟
شما قبل از ورود به این حوزه باید به آن علاقهمند باشید. اگر به دنبال سود و فروش بالا هستید، باید سختکوش باشید. سختی و مشکلات این کار زیاد است. باید بتوانید اندازهگیری دقیق کنید. از همه مهمتر به روز باشید. باید علم طراحی آشپزخانه بدانید؛ اینکه چگونه طرح کابینتها را بر اساس تغییر تکنولوژی و ورود دستگاههای جدید تنظیم کنید. همچنین طرحهای بهروزی داشته باشید. نکته آخر اینکه، خوشقول باشد. یک کابینت ساز بدقول بیشتر از یک خوشقول در ذهن مردم باقی میماند.
چه مقدار سرمایه لازم است؟
تعیین سرمایه در کابینت سازی به نوع شروع فعالیت شما بستگی دارد. شما میتوانید به دو نوع از صفر یا پرقدرت، فعالیت خود را آغاز کنید. در نوع پرقدرت همه چیز دست شما است؛ یعنی از طراحی، رنگ کردن، برش و... در کارگاه شما انجام میشود. همه دستگاههای حرفهای برش و رنگرزی را در اختیار دارید. همچنین فروشگاهی هم دارید که محصولات خود را عرضه میکنید؛ هم فروشگاه و هم محلی برای دریافت سفارشهای برش و رنگ کردن. این کار نیاز به سرمایه بالایی دارد. حدوداً شما بین 300 تا 500 میلیون نیاز دارید تا فقط دستگاهها را خریداری کنید. بقیه هم که جای خود.
در شروع کار از صفر، شما کننده کار هستید. مشتریان عادی بیشتر به این دسته از افراد مراجعه میکنند. در این نوع فعالیت، شما فقط یک کارگاه دارید و بعد از اندازهگیری دقیق، سفارش را به طراح و سازنده میدهید. دستگاه برش هم نیاز دارید؛ اما فقط برای برشهای جزئی استفاده میشود. حداقل حدود 30 تا 50 میلیون برای خرید دستگاه و ابزارآلات سرمایه برای شروع این کار لازم است.
چقدر دانش و میزان تجربه لازم است؟
شما تا زمانی که استادکار نشدید، حق ورود مستقل به این کار را ندارید. اگر هم تا قبل از آن وارد شوید، بیشتر باعث تخریب خودتان خواهید شد. حدوداً باید 4 سال شاگردی کنید تا بتوانید برای خود کمکم کسبوکاری راه بیندازید. به غیر از دانشهای برشزنی و کار با چوب و اندازهگیری دقیق، باید طراحی آشپزخانه را بدانید؛ نه اینکه آن را انجام بدهید، بلکه بیشتر بدانید که چگونه ساختار کابینت را بر اساس طرح آشپزخانه طراحی کنید.
همچنین باید به روز باشید. هرچه طرح شما متفاوتتر و به روز باشد، مشتریان بیشتری را جذب میکنید. همچنین باید علم و دانش بازاریابی هم بدانید. اینکه بتوانید مشتری را جذب و با آنها صحبت کنید تا ترغیب به سفارش شوند. کابینت سازی فقط شامل تکنیک برش نیست. تا مشتری نباشد، هیچ فعالیتی نخواهید داشت. یکی از بهترین راهها برای جذب مشتری، کیفیت کار است. اگر کیفیت کارتان خوب باشد، مشتری، مشتری میآورد.
چه مراحلی برای شروع این کسبوکار لازم است؟
بعد از اینکه به درجه استادی رسیدید، باید اول از همه به صنف واحد خود که چوبفروشها و نجارها است، مراجعه کنید. در آنجا از شما امتحان عملی گرفته میشود؛ برای مثال، به شما میگویند که فلان چیز را برش بزنید یا هر چیزی که نشاندهنده مهارت شما باشد. مدرک در اینجا از شما خواسته نمیشود (البته ممکن است واحد صنفی مدرک را هم در اولویت قرار دهد)؛ بیشتر روی مهارت شما تأکید میشود. اگر در این مهارت بتوانید نمره قبولی را کسب کنید، آنگاه به شما جواز فعالیت در کابینت سازی داده میشود. بقیه موارد هم که شبیه به دریافت جواز دیگر کسبوکارها است.
چه آینده شغلی دارد؟
کابینت سازی با MDF یک هنر است. هنری که همیشه مشتری دارد. کار با MDF هم یک کار باکلاس به حساب میآید و هم اینکه اگر علاقهمند باشید، لذتبخشترین کار است. این کار انتها ندارد؛ یعنی شما تا هر موقعی که توان دارید، میتوانید به فعالیت خود ادامه دهید؛ اما محدودیت سنی از نظر کار عملی دارد. حداکثر تا 40 سالگی میتوانید به خوبی در این حوزه فعال باشید. فعال یعنی مانند گذشته خودتان برش دهید و اندازه بگیرید. بعد از آن میتوانید مدیریت واحد خود را بر عهده بگیرید.
مزیت کابینت سازی MDF نسبت به بقیه چیست؟
تکنولوژی فعالیت با این کار خیلی سریع به روز میشود. هنر بستهای نیست. شما هرروز میتوانید در آن نکات جدیدی را یاد بگیرید. به دلیل داشتن طرحهای متنوع در MDF، این روزها مشتریان زیادی دارد. هرچه طرح هم متنوعتر شود، آینده شغلی آن هم تضمین شده تر خواهد شد.
چه محدودیتهایی دارد؟
محدودیتی نمیتوان جز سرمایه برای کابینت سازی با MDF در نظر گرفت. هرچه سرمایه شما بیشتر باشد، ابزار خیلی بهتری میتوانید خریداری کنید. محدودیت در این نوع کسبوکار بیشتر برای مشکلات در هنگام کار است.
کابینت ساز در این فعالیت خاک زیادی میخورد. این خاک به راحتی وارد بدن و در درازمدت باعث مریضی میشود. همچنین اینکه طول عمر فعالیت کمی دارد. از طرفی دیگر، کار خطرناکی است. یک حواسپرتی کوچک میتواند باعث رفتن انگشت یا دست شما زیر دستگاه برش و قطع آن شود. این شغل همانقدر که میتواند پرسود و لذتبخش باشد، نامرد هم است.
برای رشد در این کسبوکار چه فعالیتی باید انجام داد؟
برای رشد در این فعالیت باید همیشه علم خود به ویژه در طرحها و طراحی آشپزخانه را به روز نگه دارید. هرچه به روز و کار تمیزی داشته باشید، مشتری زیادی به دست خواهید آورد. مطمئن باشید که شما نفر اول برای طرح کابینت خانهای نخواهید بود؛ اما اگر طرحتان عالی و به روز باشد، شما انتخاب خواهید شد. همچنین سخت کوش باشید. با چهار بار بلند کردن چوب، کمرتان نگیرد. پس حسابی باید در کنار آن ورزش و بدن خود را ورزیده کنید.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تقریبا 20 دقیقه می شود که برق خانه مان قطع شده است. در این مدت کوتاه سه مرتبه با اداره اتفاقات برق تماس گرفته و از آن ها دلیل این قطعی و زمان حدودی بازگشت برق به سیم های خانه مان را پرسیده ام. علت اصلی قطعی برق، افزایش مصرف مشترکین اعلام شده است و مدت بی برقی ما حدود نیم ساعت دیگر طول خواهد کشید. گرما همه مان را حسابی کلافه کرده است و ساعت خانه هم انگار گرمازده و خسته دقیقه ها را می کشد و طولانی می کندشان! فکرش را بکنید در گرمترین ساعت های روز بدون کولر یا حتی یک پنکه بودن چقدر کلافه کننده است! در همین فکرها بودم که ناگهان خواهرم گفت کاش ما در چالدران زندگی می کردیم! با تعجب به او نگاه کردم، گفتم نکند در آن جا اصلا برق قطع نمی شود؟ او همان طور که داشت خودش را با بشقاب میوه خوری باد می زد، گفت: نه، آن جا آن قدر هوا خوب است که اصلا کولر ندارند. در آن گرما گرم هوا دست به کار شدم تا اطلاعات گردشگری و مالی چالدران را برای شما که احتمالا از گرمی هوا خسته شده اید، پیدا کنم و بنویسم.
چالدران شهر غیرت و شهادت
احتمالا شما هم مانند بسیاری از ما، همین که نام چالدران به گوش تان می خورد به یاد جنگ تلخ چالدران می افتید. جنگی که در 31 مرداد سال 839 شمسی میان ما و عثمانی ها در گرفت و کشته های زیادی برجا گذاشت. جنگی که به دلیل نابرابری در تعداد افراد مسلح و همچنین پیشرفت سلاح ها به نفع عثمانی ها پایان گرفت. از این خاطره جمعی ناراحت کننده که بگذریم باید بگویم که چالدران یکی از شهرهای مرزی استان آذربایجان غربی است و با ترکیه چندین کیلومتر مرز مشترک دارد. این شهر که در گوش سمت چپ گربه ما قرار دارد، به مدد ارتفاعات بلند زاگرس و همچنین منابع آبی سرشار دارای آب و هوای سرد کوهستانی است، به این معنا که در عین حالی که زمستان های بسیار سرد و بیشتر یخبندان را تجربه می کند، تابستان های خنکی را نیز از سر می گذراند تا جایی که در این شهر 50 هزار نفری خبری از کولر روی پشت بام ها نیست. در گرم ترین اوقات تابستان بازهم شب ها انداختن پتو و لحاف می چسبد! در این هفته هایی که دمای هوای مشهد روی 40 درجه سانتی گراد درجا زده است، هوای این شهر در گرم ترین ساعت های روز به 30درجه سانتی گراد می رسد و شب ها به 14 درجه سانتی گراد می رسد. این شهر یکی از شهرهای قدیمی ایران است که آثار زیادی را از دل تاریخ تا به امروز در خود جای داده است. البته جاذبه های باستانی تنها بخشی از جاذبه های گردشگری این شهر است. در اطراف این شهر روستا ها و جاذبه های طبیعی بی شماری نیز وجود دارد که دل از هر بازدید کننده ای می رباید. در ادامه با توصیف بعضی از این مناطق با ما همراه باشید.
شهری مسلمان نشین اما پر از کلیسا
دین مردم چالدران در زمان های قدیم مسیحیت بوده است و همین موضوع باعث شده که در جای جای این شهر و اطرافش کلیساهای متعددی ساخته شود. بعضی از این کلیساها دارای شهرت جهانی هستند. مثلا قره کلیسا یکی از گنجینههای ارزشمند جهانی ثبت یونسکو و از جاذبههای گردشگری پرطرفدار چالدران است که در ۱۵ کیلومتری شمال شرق مرکز این شهر بنا شده است. تحقیق های باستان شناسی از این کلیسا، قدمت آن را به زمان واقعه خونین در نخستین سالهای ظهور مسیحیت نسبت می دهند. از نظر مورخان اشخاصی به نام «تاتائوس» و «بارتلمیوس» در سال ۴۳ میلادی برای تبلیغ دین مسیحیت راهی ارمنستان شده بودند و پس از پیوستن دختر پادشاه این کشور و ۵۰۰ نفر از مردم آن به این دین، این افراد توسط سربازان پادشاه قتل عام شدند و اجسادشان در قره کلیسا دفن شده است. تنها نکته ای وجود دارد دو هفته اول مرداد ماه چون مصادف با واقعه خونین شهادت تاتائوس است و مراسم مذهبی در آن جا برپا می شوداز ورود غیر مسیحیان جلوگیری می شود. قیمت بلیت ورودی به کلیسا 3 هزار تومان می باشد.کلسیا
« زور زور» یا «سورسور» یا «مریم مقدس» نیز از دیگر جاذبه های باستانی چالدران است که کنار سد بارون در شمالغرب قرهکلیسا قرار گرفته است. این کلیسا برخلاف قره کلیسا بسیار کوچک و شبیه یک نماز خانه است. آن چه زور زور را بر سر زبان ها انداخته است جانمایی زیبا و رویایی کلیساست که سوژه جذابی برای عکاسی است.
آبشار عرب دیزج
همان طور که گفتیم چالدران در واقع در دامنه های مرتفع زاگرس قرار دارد و همین جغرافیای خاص باعث شده است که جاذبه های طبیعی زیبا و چشم نوازی داشته باشد. یکی از این جاذبه ها آبشار عرب دیزج در بخش دشتک یا آواجیق چالدران در ۳۷ کیلومتری شمالغرب سیهچشمه در حاشیه روستای عرب دیزج قرار گرفته است. از زیبایی این آبشار که از ارتفاعات صخره ای روی دشتی سرسبز سرازیر می شود، هر چه بگویم کم است. اما همه لذت دیزج به آبشارش ختم نمی شود. در اطراف این آبشار غارهای متعددی وجود دارد که حس ماجراجویی تان را حسابی تحریک می کند. علاوه بر آن اگر از گیاهان دارویی سر در می آورید در دشت های اطراف دیزج می توانید بهترین انواع گیاهان دارویی را پیدا کنید.
غار چهل پله
یکی دیگر از این جاذبه های طبیعی است که در زمان های دور و دوره حکومت باستانی اوراتوری با کاربری سرداب محلی برای جمع آوری آب شرب ساکنین بوده است. وجه تسمیه غار به دلیل تعداد پله هایی است که از دهانه غار تا سرداب وجود داشته است. البته باید اضافه کنیم که امروزه و به دلیل فرسایش های مداوم، 10 پله از بین رفته است. این غار در روستای خزرلو واقع شده است. آب و هوای متعدل و پاک روستا نیز می تواند شما را برای این که زمینگیرتان کند موثر بیفتد.
تالاب ناو
غربی ترین منطقه چالدران نیز یکی از عجایب طبیعی است که هرساله علاوه بر میزبانی از انسانهای بازدید کننده آغوشش رابرای مهاجران هوایی مانند درنای خاکستری، غازها، اردکها، حواصیل، فلامینگو و پلیکان باز می کند. از دیگر جاذبه های این منطقه می توان به سد بارون، مقبره شیخ صدر الدین و گورستان کشته شدگان اشاره کرد.
اقامت در چالدران
در چالدران گزینه های اقامتی معدودی وجود دارد. اقامت هتلی در این شب چیزی حدود 280 هزار تا 350 هزار تومان در می آید و با توجه به این که تعداد هتل های شهر بسیار اندک است به شما توصیه می کنیم قبل از رسیدن به مقصدتان و برای بهره مندی از تخفیف رزروهای آنلاین حتما برای رزرو اینترنتی اقدام کنید. اما در اطراف این شهر اقامتگاه های بوم گردی خوب و متعددی وجود دارد که دسترسی به آدرس آن ها از طریق بوروشورهای گردشگری که در داخل شهر توزیع می شود امکان پذیر است. قیمت اقامت در این بوم گردی ها که بیشتر در روستاهای خوش آب و هوا قرار دارد از شبی 200 هزار تومان آغاز می شود و تا 550 هزار تومان برای ویلاهای شخصی می رسد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
بیش از یک سال از شروع جهش های متوالی بازار سرمایه، که عمدتا متاثر از رشد نرخ ارز بود، گذشته است. در دوره اول (تابستان و اوایل مهر 97) عمده جهش ها هیجانی و البته بر اساس انتظارات بود. اما دور دوم جهش بورس (از اواسط اسفند 97 تا اوایل تیرماه 98) بر اساس بروز آثار واقعی جهش نرخ ارز بود؛ از رشد دارایی و تجدید ارزیابی شرکت ها تا جهش سودآوری ناشی از رشد قیمت های داخلی و صادراتی. اکنون اما، به نظر میرسد بازار دچار دودلی بزرگی است؛ برخی می گویند که دلار سه برابر شده و شاخص بورس هم سه برابر؛ لذا بازی تمام شده است. برخی می گویند شاخص دلاری بورس نسبت به میانگین هنوز عقب است و جای رشد دارد و برخی هم مقادیر فعلی شاخص بورس را با توجه به برخی شاخص ها(نسبت ارزش بازار سرمایه به تولید ناخالص داخلی)، حبابی و مستعد ریزش می دانند.
فارغ از این نظرات و فرضیه ها، آن چه به عنوان یک فرضیه قوی قابل اتکاست این است که بازی دلاری بورس پایان یافته است و نباید بر اساس انتظار برای جهش قابل توجه شاخص و کلیت بازار، هر سهمی خرید. البته در سوی دیگر، بر اساس فرضیه حبابی بودن کلیت بازار و احتمال ریزش، نباید هر سهمی را هم فروخت یا از سرمایه گذاری در بازار سرمایه صرف نظر کرد. بلکه همچنان بر اساس بررسی جزئی نمادها و گروه ها باید تک سهم های دارای پتانسیل را شناسایی کرد و امید به بازدهی میان مدتی مناسب از آن ها داشت. در مطلب امروز، ضمن معرفی سه گروه از سهم ها که توان رشد در شرایط پسادلار را دارند، یکی از این گروه ها، یعنی سهم های هلدینگ ها و سرمایه گذاری ها را با ذکر چند مثال بررسی می کنیم.
سه گروه قابل بررسی برای دوره پسادلار
این روزها برای پیدا کردن سهام خوب و سرمایه گذاری کم ریسک در آن، باید بیشتر زمان صرف کرد. علاوه بر آن برای حصول اهداف قیمتی نیز باید بیشتر صبور بود. چرا که نقدینگی داغی برای حرکت دادن بازار وجود ندارد و حتی برخی نمادهای خوب هم، به کندی حرکت می کنند. اما اگر دو موضوع فوق (بررسی دقیق قبل از انتخاب و صبر تا تحقق سود موردانتظار) رعایت شود، می توان همچنان به بازار سرمایه به عنوان بهترین گزینه در برابر سایر بازارها نظر داشت.
به نظر می رسد، جهت شروع فرایند بررسی، می توان سه گروه عمده از نمادها را مدنظر قرار داد:
1- اول از همه شرکت های سرمایه گذاری و هلدینگ ها هستند که معمولا با تاخیر رشد می کنند. چرا که سود تقسیمی شرکت های زیرمجموعه ( که طی یک سال گذشته جهش کرده است) با یک سال تاخیر در صورت های مالی آنها ظاهر می شود.
2- شرکت های بزرگ صادراتی: این شرکت ها در سال 97 حدود شش ماه از نرخ ارز نیمایی (آن هم با نرخ نیمایی کمتر از هزار تومان برای دلار) استفاده کردند اما امسال در تمام 12 ماه با نرخ نیما می فروشند؛ نرخی که البته به محدوده 11 هزار و 500 تومان هم رسیده است. البته موج هزینه ای رشد نرخ ارز هم (به ویژه در دستمزد و مواد اولیه) به شرکت ها اصابت می کند اما انتظار این است که اثر رشد نرخ فروش بیشتر از رشد هزینه ها باشد. عملکرد بهار و تیرماه شرکت ها عمدتا این موضوع را تایید می کند و تنها نگرانی مهم بازار، نرخ های جهانی است.
3- تک سهم های جامانده یا دارای ویژگی خاص: واقعیت این است که با وجود رشد قابل توجه بازار در یک سال اخیر، هنوز تک سهم هایی وجود دارد که یک ویژگی خاص دارد یا از رشد قیمتی جامانده است؛ مثلا 1- می تواند افزایش سرمایه قابل توجه بدهد؛ مثل برخی نمادهای گروه فلزات 2- دارایی قابل توجهی دارد که با قیمت های جدید خواهد فروخت (مثل برخی نمادهای گروه مسکن که اطلاعیه داده است) 3- طرح توسعه ای خاصی دارد که ساختار تولید و فروش شرکت را عوض می کند(مثل برخی فلزی یا سیمانی ها) 4- یا حاشیه سود کم و خاصیت اهرمی بالایی دارد (مثل برخی سهم هایی که به تازگی و به زحمت از زیان گریخته اند و در آغاز دوره رشد خود هستند).
سرمایه گذاری ها را رصد کنید
درباره گروه اول، که در این شماره، بیشتر تشریح می شوند، شما می توانید سهام سرمایه گذاری و هلدینگ ها در همه گروه ها را بررسی کنید؛ از سیمان تا دارو و پتروشیمی و معدنی. البته واقعیت این است که بررسی سهام سرمایه گذاری ها سخت است چرا که: 1- بعضا زیرمجموعه های غیربورسی دارند که وضعیت خیلی شفافی ندارند و 2- معلوم نیست در مجامع زیرمجموعه ها چقدر سود تقسیم خواهد شد. با همه این ها، می توان برآوردهای خوبی از سود آتی شرکت ها داشت و بر اساس آن، قیمت آتی را تخمین زد.
مثلا مدتهاست که حرف درباره تاپیکو زیاد است. این شرکت بزرگ بورسی چندین زیرمجموعه ( از پتروشیمی و پالایشی ها تا برخی تایرسازان و ...) دارد. هم اکنون قیمت سهم حدود 280 تومان است اما گفته می شود در سال مالی پیش رو (منتهی به انتهای اردیبهشت 1399) حداقل 46 تومان سود به ازای هر سهم دارد. درباره زیرمجموعه بزرگ این شرکت یعنی ستاره خلیج فارس هم که بالاخره سال گذشته به طور کامل راه اندازی شد و در طبق صورت های مالی در سال 97 سودده شده است، اعداد و ارقامی قابل توجه در خصوص سوددهی تخمین زده می شود. به نظر می رسد خرید تاپیکو (به ویژه در صورتی که در اثر رکود حاکم بر بازار از قیمت های فعلی تا 250 عقب بنشیند) و نگهداری برای یک دوره یک ساله، بسیار مفید باشد. تاپیکو سال مالی منتهی به 31 اردیبهشت دارد و اواخر مردادماه، مجمع سالانه برگزار خواهد کرد. هنوز گزارش عملکرد سال مالی اخیر هم منتشر نشده است. وغدیر نیز دیگر هلدینگ بازار است که در محدوده 260 تومان معامله می شود اما انتظار برای تولید سود بیش از 50 تومانی برای این شرکت وجود دارد. وغدیر سال مالی منتهی به انتهای آذرماه دارد و سود تقسیمی همه زیرمجموعه ها در سال مالی پیش رو در صورت های مالی منعکس خواهد شد. عمده زیرمجموعه های وغدیر، پتروپالایشی ها هستند. بررسی خود را به هلدینگ های پتروپالایشی محدود نکنید. در گروه سیمانی سیدکو، در گروه مسکن ثمسکن و به خصوص هلدینگ های دارویی را نیز بررسی کنید. در گروه فلزی درباره نماد تازه واردِ تاصیکو و سرمایه گذاری بازار پایه ایِ واحیا هم حرف و حدیث بسیاری است که ارزش بررسی دارد.
سبدچینی برای دوره پسادلار
توصیه این است که برای دوره پسادلار، حداقل یکی دو شرکت سرمایه گذاری در سبد خود داشته باشید و از غول های بزرگ صادراتی نیز، یک یا دو شرکت را بعد از بررسی به سبد خود اضافه کنید. ضمنا برای گرفتن بازدهی مناسب از سبد خود، صبور باشید و افق سرمایه گذاری را، حداقل شش ماهه قرار دهید. یعنی تا زمانی که گزارش های عملکرد ( 6 و 9 ماهه) برسد و بازار از وضعیت شرکت ها مطمئن شود و با تقویت خرید، قیمت آنها را رشد دهد. نکته دیگر این که این روزها بازار نوسانی است و بعضا نمادهای قوی هم در اثر موج های نزولی، افت می کنند. برای کاهش نسبت ریسک به درآمد انتظاری، از نوسانات بازار استفاده و سعی کنید سهم های خوب را در محدوده پایین کانال نوسانی بخرید و تا افق سرمایه گذاری مدنظر خود، نگه دارید.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.