شاید تا همین یک ماه و نیم پیش هیچ کدام از ما تصور نمی کردیم مخاطراتی که مردم ووهان با آن دست و پنجه نرم می کنند، درست بیخ گوش خودمان هم اتفاق بیفتد. همه ما با اندکی آسودگی از این که این ویروس به زودی در خود چین ریشه کن خواهد شد، اخبار کوتاه این موضوع را دنبال می کردیم. در بیشتر خبرگزاری ها یک خبر کوتاه چند خطی درباره کرونا بیان می شد و تمام! اما حال و روز این روزهای ما ایرانی ها هر چند که هنوز خیلی وخیم نشده است، بسیار به شهروندان ووهانی می ماند. واقعیت این است که شهروندان و دولت بر سر یک دوراهی عجیب سرگردان مانده اند، این که کرونا را جدی بگیرند و شرایط را بحرانی اعلام کنند یا این که کرونا را همانند اندازه خودش کوچک بشمارند و در عوض امنیت روانی جامعه را تامین کنند. البته در این بین بسیار روشن است که کسی قصد سر به زیر برف کردن ندارد اما به نظر می رسد راه بینابینی میان این دو راهی وجود دارد. راهی که در آن اعلام هاو هشدارها نه فقط برای ترساندن و تداوم خانه نشینی افراد، رسانه ای می شود که برای آگاهی دادن درست به شهروندان بیان می شوند. متاسفانه یکی از معایب دنیای مجازی بی در و پیکر بودن است و این ناشی از کم توانی نهادهای نظاره گر در این فضا نسبت به سرعت انتشار مطالب است. از زمانی که اولین نمونه های کرونا در ایران شناسایی شدند، ما هر ساعت با سیلی از اطلاعات ضد و نقیض درباره کرونا مواجه می شویم اطلاعاتی که گاه آنچنان سیاه نمایی شده است که افراد را دچار شوک های عصبی می کند و گاه آن چنان سهل انگارانه نوشته شده است که گویی در سیرکی به نام کرونا نشسته ایم. اما حقیقت این است که باید این ویروس را شکست داد. تنها راه شکست آن نیز کاهش بدن های میزبان برای این ویروس است. بله همان چیزی که این روزها با اسم خود قرنطینگی یا قرنطینه خانگی بسیار شنیده اید. اما این را هم باید اضافه کنیم که خود قرنطینگی باید با اصولی همراه باشد تا در شکستن زنجیره ابتلا موثر باشد. ما در این پرونده سعی کرده ایم تا شما را با شیوه های اصولی که می توان با آن ها به جنگ با کرونا برخاست، آشنا کنیم. شیوه هایی که از ضدعفونی منزل و محیط های پرخطر شروع می شود و سپس به نکات ایمنی هنگام خروج و وارد شدن به منزل می رسد و در ادامه به ضد عفونی خودروی شخصی می پردازد. پس با ما همراه باشید