حمایت‌های اخیر از بازار سرمایه چندین محور داشته و دارد که یکی از آن ها تقویت ابزارهایی نظیر اسناد خزانه و انتشار اوراق اختیار فروش سهام است. هفته قبل ضمن تحلیل کلیت روند بازار، اشاره ای به آثار این حمایت ها و چشم انداز بازار بعد از آن داشتیم. این هفته ضمن اشاره ای کوتاه به تحلیل ها از روند کلی بازار سرمایه، به طور دقیق تر در خصوص اوراق اختیار فروش که به بیمه سهام هم شناخته می شود می پردازیم.
 

بازار صعودی یا بازار نوسانی؟
هفته قبل شاخص کل بورس حدود 150 هزار واحد رشد کرد و از یک میلیون و 556 هزار واحد به یک میلیون و 704 هزار واحد رسید. این رشد 10 درصدی یک هفته را می توان گواهی قوی بر خروج بازار از فاز خرسی دانست. اما همان طور که هفته قبل با اشاره به شرایط بازار و انگیزه های سیاست گذار تشریح کردیم، انتظار ورود بازار به فاز گاوی، نمی تواند محتمل باشد. علل و شواهد متعددی در این خصوص وجود دارد، از جمله:
1- تکرار رشد افسارگسیخته قبلی و رسیدن شاخص به ارقامی چون 3 میلیون واحد، دوباره بازار را در معرض ریزش سنگین قرار می دهد که خود معضلی بزرگ برای دولت خواهد بود. اگر سیاست گذار عاقل باشد، بازار را به سمت منطق و تعادل سوق خواهد داد نه حبابی شدن! 2- فعال شدن بازارگردانی ها که مورد تاکید سازمان بورس است، به معنی متعادل کردن و نقدشونده شدن بازار است. یعنی خرید در قیمت های پایین و صف های فروش و فروش در قیمت های بالا و صف های خرید 3- طی دو روز انتهایی هفته قبل که بازار صعودی بود حقوقی ها فروشنده خالص بودند. چیزی شبیه شرایط انتهای تیر و اوایل مرداد که حقوقی ها در نمادهای مختلف فروشنده خالص بودند. البته آن موقع اثر فروش حقوقی ها خود را با تاخیر و از نیمه دوم مرداد نشان داد اما اکنون این گونه نیست 4 - هنوز هم بسیاری از اهالی بازار ترس از توقف روند صعودی بیشتر دارند. بنابراین انتظار برای هجمه پول های حقیقی به بازار و خنثی کردن اثر فروش حقوقی ها معقول نیست. 5 - نوسانات هفته قبل و غلبه فروش انتهای روز چهارشنبه، گواه بر این شرایط است.
بازار و شاخص افت می کند یا رشد؟
موارد فوق به معنی ریزش بازار نیست. بلکه همان طور که هفته قبل تصریح شد، برای پیشگیری از ورود مجدد بازار به فاز خرسی، لازم است که روند صعودی ملایمی در بازار وجود داشته باشد تا به مرور تعادل ایجاد شود. در این میان نمادهای بزرگ و دارای پشتوانه بنیادین، نقش مهمی در رشد شاخص دارد و سرمایه گذاران در این نمادها هم که در حضیض قیمتی خرید داشته اند اکنون سود مناسبی کسب کرده اند. مثلا نمادی مثل فولاد کاوه که بر اثر افت هیجانی بازار بسیار افت کرده بود، بعد از بازگشت بازار بیش از 40 درصد رشد کرده است. نمادهای بانکی، برخی پتروشیمی ها و فولادی های دیگر نیز این گونه اند. اما بخش بزرگی از نمادهای کوچک غیردلاری همچنان منفی یا متعادل اند. نشانه واضح این است که هفته قبل در کنار رشد حدود 10 درصدی شاخص کل، شاخص کل هم وزن کمتر از یک درصد رشد کرد! این موضوع دو علت دارد: 1- حمایت ها عمدتا از نمادهای بزرگ است 2- سهامداران در تلاش برای خروج از کوچک ترها و ورود به سهم های بزرگ هستند که این خود باعث فشار مضاعف به سهم های کوچک شده است.
در این شرایط، انتظار برای رشد تدریجی بازار و شاخص وجود دارد اما باید دقت کرد که بهترین استراتژی سهامداری در این شرایط یا باید کوتاه مدت و نزدیک به نوسان گیری باشد  یا بلندمدت که در آن سهم ها در اثر رشد سودآوری رشد کنند. چرا که رشد فعلی در اثر حمایت است و این حمایت به طور منطقی نباید بازار را به سمت حبابی شدن مجدد پیش ببرد. یکی از حمایت های مطرح شده، بحث انتشار اوراق اختیار فروش است که برخی سهم های بزرگ هم اکنون منتشر می کنند و از این به بعد تقویت خواهد شد. اما این ابزار اصولا نقشی در صعودی یا نزولی شدن بازار ندارد بلکه صرفا می تواند به مدیریت سرمایه گذاری و کنترل ریسک کمک کند.
اختیار فروش چیست و چگونه کار می کند؟
اختیار فروش ابزاری است که روی یک دارایی پایه (کالا، سهام و ...) منتشر می شود و خریدار آن حق خواهد داشت در تاریخ معین کالا یا سهام مربوط را در قیمت مشخص بفروشد و فروشنده آن موظف است در صورت درخواست خریدار، کالا یا سهام را به قیمت معین بخرد، ولو این که قیمت آن کالا در بازار کمتر باشد. مثلا فرض کنید که فردی قصد فروش خودروی خود را دارد اما می خواهد آن را برای سفرهای فعلی در اختیار داشته باشد و بعد از یک دوره مسافرت، مثلا در انتهای مهرماه، آن را بفروشد. اما از افت قیمت خودرو در بازار هراس دارد. در این شرایط یک بنگاه هم حضور دارد که حاضر است در ازای دریافت مبلغی، یک قیمت حداقلی خرید در تاریخ 30 مهرماه را نیز تضمین کند. مثلا اعلام می کند که در ازای دریافت 5 میلیون تومان، خرید خودرو در قیمت 100 میلیون تومان در تاریخ 30 مهر را تضمین می کند. در این شرایط فرد خیالش از قیمت راحت است. اگر تا سررسید (30 مهر) قیمت خودرو مربوط بیشتر از 100 میلیون تومان بود که فرد نیازی به استفاده از اختیار فروش خود ندارد اما اگر کمتر از این مقدار بود، می تواند از اختیار فروش استفاده کند و خودرو را به قیمت 100 میلیون تومان بفروشد.
این ابزار هم اکنون در بازارهای مالی روی انواع کالاها و سهام تعریف می شود. موعد سررسید (30 مهر در مثال فوق) و قیمت اعمال (100 میلیون تومان در مثال فوق) توسط ناظر بازار یا منتشرکننده تعیین می شود اما قیمت اختیار فروش (5 میلیون تومان در مثال فوق) در بازار و بر اساس نرخ های روز و عرضه و تقاضا تعیین می شود. مثلا ممکن است در روزهایی که قیمت خودرو در بازار نزولی است قیمت اختیار فروش در مثال فوق تا 20 میلیون تومان رشد کند و وقتی بازار صعودی است قیمت اختیار فروش کاهش می یابد.هم اکنون می توانید اختیار فروش نمادهای بزرگ فولادی، بانکی، پتروشیمی و ... را در تابلوی بورس ببینید. این ابزارها البته بسیار کم معامله می شوند و قیمت شفافی ندارند. مثلا فولاد مبارکه در سررسید آبان 99 چندین اختیار فروش(در قیمت های اعمال مختلف) دارد که به تازگی یک بار هم معامله نشده است! یک علت این موضوع، ماهیت پیچیده ابزار مشتقه (که اختیارات یا OPTIONS یکی از آن هاست) نسبت به سهام است که در کنار این پیچیدگی به خاطر خاصیت اهرمی (سود و ضرر چند برابر مقدار رشد یا افت بازار) ریسک این ابزارها هم زیاد است. بنابراین بعد از این نیز انتظار برای استقبال گسترده از این ابزارها وجود ندارد و حتی اگر مورداقبال هم قرار بگیرد نمی تواند حائز اهمیت و اثر بر کلیت بازار باشد.
بلکه آن چه مهم است، همچنان مثل چهار ماه اول امسال، جهت نقدینگی و در کنار آن وضعیت حمایت و جهت معامله حقوقی هاست. ضمن این که حساسیت ها به اظهارات و مواضع دولت هم بیشتر شده است. چنان چه بازار از هم اکنون نگران وعده پیروزی بزرگ در روزهای شنبه و یک شنبه است. چرا که خاطره بسیار بدی از وعده گشایش اقتصادی دارد.
 

ارز 4200 تومانی به تدریج در حال حذف است و نرخ دلار  سر به سوی سطوح جدید 27 هزار تومان گذاشته است. ایرادات ساختاری برای رصد گردش پول و کالا موجب شده است تا فعالیت های دلالی همچنان پر رنگ و پر رونق برقرار باشند و مدام بر تنور قیمت ها بدمند. از سوی دیگر مردم تا می توانند خرید کالاهای با دوام را محدود  و به خدمات تعمیرگاهی اقبال پیدا کرده اند. به طوری که برای برخی افراد با توان مالی کم ، خرید جهیزیه، خانه، خودرو و .. خیلی محدود شده یا کنار گذاشته شده است. از طرف دیگر، گزارش شاخص مدیران خرید خرده فروشی ها که به تازگی توسط اتاق اصناف ایران منتشر شده، نیز نشان می دهد که مردم، با توجه به نوسان قیمت ارز و کاهش قدرت خرید، به سوی خرید اقلام ضروری سوق پیدا کرده اند.در هر حال این ها ماحصل همه اتفاقات تلخی است که در چند ماه اخیر در بازار کالاها و خدمات اتفاق افتاده است.

در گزارش امروز ابتدا نگاهی به روند قیمت خوراکی های منتخب و مسکن، به عنوان دو گروه از ضروری ترین کالاهای مصرفی خانوار خواهیم داشت و در ادامه از منظری کلان تر، آینده احتمالی تورم قیمتی محصولات منتخب صنایع را با توجه به تورم قیمتی که در سطح تولیدکنندگان در بهار امسال رخ داده ترسیم می کنیم.
شایان ذکر است که قطعاً جهش نرخ ارز در دو ماه ابتدایی تابستان، رشد قیمت محصولات صنایع و مسکن را نسبت به بهار شتاب بخشیده است.
    جهش قیمت مسکن  در بهار 99
تازه ترین گزارش مرکز آمار همچنین از روند قیمت مسکن و اجاره املاک حاکی از آن است که در بهار امسال، نسبت به بهار 98، قیمت هر متر مربع زمین 71 درصد، هر متر مربع واحد مسکونی 62.7درصد و قیمت اجاره خانه ها 36.1 درصد نسبت به بهار سال گذشته افزایش داشته اند که نشان می دهد بخش مسکن همچنان گرفتار تورمی سنگین است.
    چشم اندازی از آینده قیمت محصولات صنایع
مرکز آمار ایران گزارش های دوره ای از شاخص قیمت تولیدکننده را منتشر می کند که نشان دهنده روند قیمت ها برای تولیدکنندگان است. تغییرات قیمتی در این بخش با تاخیری چند ماهه خود را در سبد مصرف کنندگان نشان می دهد. نگاهی به روند رشد هزینه تولیدکنندگان در صنایع منتخب نشان می دهد که در بهار امسال این هزینه ها به طور متوسط 7.7 درصد افزایش داشته اند. البته در این میان، فلزات اساسی رشد قابل توجه 40 درصدی داشته اند و بعد از آن ها تولید وسایل نقلیه موتوری (از جمله خودرو) و مبلمان قرار دارند. به این ترتیب پیش بینی می شود که این رشد هزینه ها به تدریج در ماه های بعد از بهار امسال در بازار خود را نشان دهد. با این حال بدیهی است که قطعاً رشد نرخ ارز در تیر و مرداد به این اعداد و ارقام، شتاب بیشتری بخشیده و پیش بینی می شود به خصوص در صنایعی که وابستگی بیشتری به واردات مواد اولیه دارند، رشد قیمت ها بیشتر و سریع تر اتفاق بیفتد. (متاسفانه اطلاعات رسمی جدیدتری در این زمینه تاکنون منتشر نشده است)

رنگ برای مشتریان ایرانی موضوع مهمی نیست. حداقل در مقطع فعلی موضوع مهمی نیست. همه از داستان تصادف و صافکاری و نقاشی و افت قیمت خبر داریم. همین موضوع هم عاملی شده تا بیش از یک سوم خودروهای موجود در خیابان‌ها سفید رنگ باشند. در شرایطی که خودروسازان جهان هر روز با طیف‌های تازه‌ای از رنگ‌ها مشتریان را به خرید خودرو ترغیب می‌کنند، در ایران این قضیه یک جنبه منفی دارد. البته لوکس‌سواران از این قضیه مستثنا هستند و در اغلب انتخاب‌هایی که دارند، سراغ خودروهای رنگی می‌روند. این شما و این پنج خودروی رنگی جذاب حاضر در بازار ایران.

1- ساخت آلمان – قرمز سلطنتی بورگاندی / ب.ام.و 730Li - Royal Burgundy Red
یک سدان اجرایی و گران‌قیمت با رنگی کشنده! که گویا یک یا دو دستگاه از آن در ایران وجود دارد و قیمتی حدود 5/4 میلیارد تومان دارد. این خودرو با موتور 258 اسب و کم‌مصرف ، اغلب در رنگ‌های سفید، نقره‌ای و مشکی در ایران دیده شده اما رنگ قرمز سلطنتی بورگاندی از آن نمونه های استثنایی است که همه جا مالک خودرو را در مرکز توجه قرار می‌دهد.

 
2- ساخت ایتالیا – آبی اختصاصی/ آلفا رومئو میتو –  Speciale Blue
پیشتر میتو را با رنگ‌های متنوعی از بژ و زرد و ارغوانی و قرمز تا مشکی و سبز دیده بودیم اما احتمالا فقط یک نمونه از این سری وارد کشور شده که همین مورد میتو را با این رنگ به محصولی دست نیافتنی تبدیل کرده است. این رنگ مخصوص این خودروساز ایتالیایی است و به شدت به میتو هم می‌آید. میتو که هاچ‌بکی دو در با کیفیت سواری عالی است، در ایران رقیب چندانی ندارد. شاید هیوندای ولوستر و تا حدی دی‌اس 3. در عین حال میتو با همان موتور مشهور مولتی جت و گیربکسی که بسیار دقیق ساخته شده، کاملا از دو خودروی یاد شده خوشایندتر است. این یعنی در صورت خرید این میتوی تک با این رنگ جذاب صاحب خودرویی خواهید بود که سریع‌تر و بهتر از رقبا دور می‌گیرد. ایمنی هم خوب است و با شش ایربگ و یک بدنه محکم وترمزهای قوی، میتو از سرنشینان و راننده به خوبی در قفسی امن مراقبت می‌کند. قیمت این خودرو در نسخه 2011 احتمالا حدود 500 تا 600 میلیون تومان باشد.

 
3- ساخت آلمان - سبز کریستالی / پورشه پانامرا – crystal green metallic
تنها نمونه از پورشه پانامرا با این رنگ که ارزش خرید بالایی دارد و از نزدیک محصول آلمانی را بسیار باشکوه‌تر کرده است. پانامرا که خودرویی دو چهره با ترکیبی دقیق از سواری لوکس و رانندگی مهیج است، با این رنگ بیش از آن که به درد یکی از دو کاری که گفته شد بخورد، خودرویی مناسب عبور و مرور روزمره می‌نماید. با این که یک دهه از ساخت این سدان زیبای آلمانی می‌گذرد ولی ترکیب رنگ و طراحی اصیل پورشه به خوبی پانامرا را از گزند داس زمان دور نگه داشته به طوری که عابران با هر بار دیدن این خودرو محو تماشای آن می‌شوند. این پانامرا که از انواع 8 سیلندر است، احتمالا امروزه بهایی دو میلیارد تومانی داشته باشد. عددی که بیشتر به دلیل رنگ خاص و سلامت بالای بدنه آن است.

 
4-  ساخت فرانسه - طلایی بیزانس / دی‌اس 7کراس‌بک - byzantine gold
یک خودروی 2018 که در بازار ایران با بهایی نزدیک به 5/2میلیارد تومان دست به دست می‌شود و کلا از آن به تعداد 50 تا 60 دستگاه وارد کشور شده است. در این رنگ هم شنیده‌ها حکایت از کمیابی دارد. جایی که تعداد دی‌اس‌های 7 با رنگ طلایی بیزانس  به دو تا سه مورد محدود می‌شود. 7کراس‌بک که در کلاسی بسیار سخت و فشرده در ایران حضور پیدا کرده، از بدو ورود به بازار مورد تحسین منتقدان قرار گرفته و هرکس تجربه سواری با آن را داشته، کیفیت آن را ستوده است. حال اگر رنگ این خودرو هم خاص باشد این فرانسوی به تحفه‌ای کمیاب در بازار بدل می‌شود. 

 
5-  ساخت آلمان – آبی میامی /  پورشه باکستر S  - Miami blue
رودستر دو نفره پورشه یکی از سریع‌ترین خودروهای بازار ایران است و در عین حال در یک دامنه بسیار متنوع از رنگ‌های جذاب وارد کشور شده است. در واقع این پورشه را در طیفی از رنگ‌های زرد، قرمز، آبی و خاکستری می‌توان خرید در حالی که سطح قدرت دو مدل عادی و اس هم متفاوت است.  این خودرو که هم‌اینک در نسخه های کارکرده 2017 بین 3 تا 4 میلیارد تومان قیمت دارد، غیر از رنگ جذاب از کابین بسیار زیبا و خوش‌ساختی بهره می‌برد که کیفیت اش نسبت به اتاق محصولات مشابه اعم از لوتوس یا آلفا یا حتی ب.ام.و دو چندان است.

نیازهای آدمی را پایانی نیست.....این جمله نیاز به فهم عمیقی ندارد، چرا که تبلیغات هرروزه در انواع رسانه های جمعی و وسایل ارتباطی گویای همین مسئله است. نیازهای جدیدی که به صورت متداول برای انسان شکل می گیرد همیشه هم نیاز واقعی نیست! این که شما "نیاز" را چه چیزی بدانید مهم است! یکی از مهم ترین مشکلات انسان عصر کنونی این است که در تشخیص انواع نیاز با مشکل رو به روست، یا به عبارتی نمی تواند آن چه واقعا و حتما مورد نیاز ش است را به درستی شناسایی کند! اگر قرار بر طبقه بندی انواع نیاز باشد می توان آن را مانند دسته بندی کتاب های ابتدایی به خوراک، پوشاک، مسکن تقسیم کرد؛ اما مسئله فراتر از این حرف هاست! نیاز امروز جامعه بشری علاوه بر تامین این سه نیاز که در حدود مختلف برآورده می شود، نیاز به بی نیازی است! به زبانی دیگر بشر نیاز دارد تا چند صباحی زیست و زندگی خود را از دایره نیازهای کاذب خارج کند، خرید سالی ۱۰ جفت کفش! قطعا نیاز واقعی نیست و درست کردن ۱۰مدل غذا برای یک مهمانی شام نیز نیاز واقعی نیست! مشکل از آن جایی شروع می شود که نیازهای روزمره و عادی با تجمل،تفاخر و اختلافات طبقاتی و....گره می خورد! آن جاست که نیاز واقعی رنگ باخته و تنها پیشی گرفتن از دیگران و چشم و هم چشمی نیاز و مقدار آن را تعیین می کند! بنابراین تشخیص نیاز واقعی از نیاز کاذب موضوعی مهم است چرا که در شرایط اقتصادی کنونی و باتوجه به روند صعودی تورم، کمتر کسی می تواند به نیازهای کاذب و موقتی پیرامونِ زندگی اش جامه عمل بپوشاند!

 حرف اول:  چگونه نیاز واقعی را شناسایی کنیم؟
لطفا اگر به چیزی نیاز دارید ابتدا به ضرورت تهیه آن توجه کنید که اگر فلان کالا یا خدمات تهیه نشود چه تاثیری بر روند زندگی شما خواهد داشت؟ این که با برآورده نشدن فلان خواسته تا چه میزان آرامش و رفاه زندگی شما تحت تاثیر قرار خواهد گرفت؟ پاسخ به همین سوالِ کوتاه می تواند تا حد زیادی جلوی بروز نیازهای کاذب را بگیرد، به طور مثال تهیه پوشاک به صورت متداول و برای هر مهمانی و دورهمی کار واجبی است؟ آیا وقت آن نرسیده با حساب جیب خودمان صادق باشیم تا نیازهای کاذب راه را بر مسیر اقتصادی زندگی ما نبندد؟
حرف دوم: به سرمایه گذاری جدی فکر کنید!
این که دایم بهانه بازار متلاطم را بگیرید و برای سرپوش گذاشتن بر عدم سرمایه گذاری یا تامین نیازهای کاذب خود، تشویش بازار را بهانه کنید تنها موجودی حساب شما را اندک تر خواهد کرد! شما با اندکی تفکر و تعیین صحیح نیازها و برآورد آن می توانید سرمایه ای هرچند کوچک را فراهم کنید چرا که بسیاری از اتفاقات مالی شگفت انگیز از توجه به سرمایه های اندک پدید آمده است.
حرف سوم: لیست سیاه تهیه کنید
یک لیست تهیه کنید و نام آن را لیست سیاه بگذارید و میان نیازهای واقعی و کاذب خود مرزی را تعیین کنید، سپس به مدت یک ماه نیازهای کاذب و واقعی خود را جداسازی کنید و هرکدام را جداگانه بنویسید و در نهایت برآورد هزینه کنید که لیست نیازهای کاذب و واقعی شما در طول یک ماه چه هزینه ای را بر سبد خانوار گذاشته است؟
حرف چهارم: تبدیل نیازهای کاذب به سرمایه گذاری
در نهایت هزینه نیازهای کاذب خود را به سبد سرمایه گذاری خود اضافه کنید هرچند که این سرمایه کم باشد اما در بلند مدت می توانید روی این سرمایه گذاری برای اهداف مهم خود حساب کنید! نکته مهم این که این سرمایه را به صورت پول نقد نگهداری نکرده و آن را به روش هایی که ارزش پول حفظ شود نگهداری کنید.

سود 50 درصدی کار در همان اول هر کسی وهر خیاطی را وسوسه می کند تا به فکر راه اندازی یک مزون لباس عروس باشد. حتی آن هایی هم که خیاط نیستند، به دوستان خیاط خود توصیه می کنند که وارد این فعالیت شوند. تازه ما سود 50 درصدی را به طور متوسط گفته ایم. در بعضی شهرها و مکان ها کمتر و در بعضی مکان های دیگر خیلی بیشتر است. مزون داری از جمله کسب وکارهایی است که نمونه غیرمجاز و زیرزمینی آن بیشتر از بقیه فعالیت ها هستند؛ در واقع بدون مجوز. به ظاهر خانم ها مشکلی با این مسئله ندارند.
اگر خیاط لباس زنانه هستید و چندین سال است که به راه اندازی یک مزون لباس عروس  می اندیشید، حتما ادامه این مطلب را مطالعه کنید.

اولین قدم برای راه اندازی مزون لباس عروس
کسی که وارد این کار می شود، به سه صورت می تواند فعالیت کند:
فروشنده باشد؛ یعنی فقط انواع لباس عروس را از کارگاه ها خریداری کند یا حالت نمایشگاهی داشته و آن ها را به فروش برساند.
کارگاه خیاطی داشته باشد. این روش بهترین و پرسودترین روش ممکن است. البته در این روش خود فرد باید تجربه بسیار بالایی در طراحی و دوخت انواع لباس عروس داشته باشد. به هر حال مدیریت کارگاه با اوست. راه اندازی این مزون میزان اعتماد را بین مشتریان زیاد می کند. برای این که آن ها مشاهده می کنند که خیاط از ابتدا تا انتها خودش روی طراحی و لباس کار می کند.
سوم این که لباس را از خارج از کشور وارد کند. اصولا راه اندازی این روش خیلی هزینه بر است. اگر کسی بتواند با این راه مزون خود را افتتاح کند، سود بسیار بالایی هم به دست خواهد آورد.
گرفتن مجوز
ما توصیه می کنیم که بدون مجوز وارد این کار نشوید. با این که خیلی از مزون های سطح شهر به دلیل نداشتن جواز در نقاط کور هستند؛ اما اگر جواز داشته باشید و آن را روی دیوار بزنید، اعتماد مشتری به شما بیشتر خواهد شد.
برای داشتن جواز باید به اتحادیه پوشاک شهر خود مراجعه کنید. مدارک مورد نیاز شامل:
اصل هرگونه قرارداد عادی یا رسمی به نام متقاضی یک برگ
فتوکپی سند ملک یا سند اجاره رسمی قبلی (در صورت مالک بودن متقاضی ، ارائه اصل و کپی سند مالکیت و بنچاق نیز الزامی است.)
اصل شناسنامه
اصل کارت پایان خدمت برای متولدان 1344 به بعد
عکس ۴×۳ جدید ۳ قطعه (پشت نویسی شده)
اصل کارت ملی
تاییدیه کدپستی واحد صنفی
بعد از گرفتن جواز باید به فکر مکان باشید. مزون لباس عروس نیاز به فضای زیادی دارد. اگر بگوییم که متوسط فضا 80 متر، شاید برای بعضی ها کم نوشته باشیم. لباس عروس حجیم است و علاوه بر این که خودش به فضایی برای قرارگیری نیاز دارد، باید فاصله ای مناسب با بقیه هم داشته باشد. همچنین اتاق پرو باید بزرگ تر از حد معمول تا اندازه یک اتاق باشد تا دوستان عروس هم بتوانند نسبت به لباس نظر دهند و خودشان هم لباسشان را عوض کنند.
در یک مزون لباس عروس باید چند نفر کنار هم کار کنند از جمله خیاط، برشکار و اتوکش. افرادی دیگر هم نیاز است؛ اما صددرصد نیست. این افراد شامل مدیر، بازاریاب، نظافتچی و ...است. مسلما هرچه اندازه بزرگ تر باشد، نیاز به افراد متفاوت هم بیشتر خواهد بود.
مهم ترین مسئله خرید وسایل است. وسایل مورد نیاز شامل چرخ خیاطی با قیمت متوسط 15 میلیون تومان، چرخ زیگزاک با قیمت متوسط بین 7 تا 10 میلیون تومان، چرخ گلدوزی با قیمت متوسط 8 میلیون تومان، اتوی پرسی با قیمت متوسط 3 میلیون تومان،  اتوی بخار با قیمت متوسط 3 میلیون تومان، وسایل لحیم کاری با قیمت متوسط 500 هزار تومان، قیچی برقی با قیمت متوسط 2 میلیون تومان و میز خیاطی با قیمت متوسط یک میلیون تومان. این ها قیمت هایی متوسط در چند سال اخیر بوده است. متاسفانه با افزایش شدید ارزش دلار، قیمت ها چندین برابر شده است و شاید شما همین الان باید یک قیچی را دو برابر خریداری کنید.
البته بقیه وسایل از جمله پارچه و دیگر نمونه های تزئینی، چون به صورت فله ای خریداری می شود، از این رو برای یک مزون خیلی ارزان تر تمام می شود.
نکته آخر این که داشتن تبلیغات به ویژه در شبکه های اجتماعی و به روز بودن طرح ها باعث می شود که شما علاوه بر داشتن مشتریان عادی، سفارش فروشگاه ها را هم انجام دهید.