در واقع تصمیم برای ساخت زیردریایی در ایران به اوایل دوران جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران برمی‌گردد. طرحی توسط شهیدچمران برای این منظور در دست اقدام قرار گرفت اما با وجود تلاش‌های جهادی به علت پیچیدگی‌های متعدد ساخت زیردریایی‌ها به ثمره نهایی نرسید اما زیردریایی‌های ایران برای اولین بار در ابتدای دهه ۷۰ از روسیه خریداری شدند. آذرماه سال ۱۳۷۱ اولین زیردریایی ایران با نام طارق در بندرعباس به ناوگان نیروی دریایی ارتش ملحق شد و پس از آن تا سال 1376 دو فروند دیگر از همین کلاس با نام‌های نوح و یونس پرچم ایران را به خود دیدند و این سرآغازی شد بر شکل‌گیری تنها ناوگان زیردریایی در غرب آسیا. ناوگانی که امروز علاوه بر این 3 زیردریایی سنگین، به تعداد زیادی زیردریایی سبک غدیر و زیردریایی نیمه‌سنگین و ایرانی فاتح را نیز به خود می‌بیند و آماده می‌شود تا در آینده علاوه بر فروندهای جدید از فاتح، پذیرای نخستین زیردریایی سنگین ایرانی به نام بعثت شود.

 

آموزش، ساخت و تعمیر انواع زیردریایی بدون دخالت خارجی

 زیردریایی با مختصات فنی و راهبردی که دارد امروزه یکی از مهمترین ابزار تولید امنیت در دریاها برای کشورهای دارنده آن به شمار می‌روند و ویژگی‌های پنهان‌کاری این شناورها باعث شده تا به عنوان یک سلاح مهلک و ناگهانی در دریا به شمار بروند. قبل از بررسی ناوگان زیردریایی ایران و برای شروع گزارش ابتدا به سراغ فرمانده ناوتیپ سطحی نیروی دریایی رفتیم تا برایمان از این بخش مهم بگوید و البته با خاطراتی جذاب از زیردریایی‌های ایران، اثرگذاری و نقش بی‌بدیل زیرسطحی در هر نیروی دریایی را توضیح دهد. وی با سابقه‌ای 19 ساله از حضور در حوزه زیرسطحی و فرماندهی انواع زیردریایی‌های کلاس‌غدیر و کیلوکلاس در حالی امروز فرماندهی ناوتیپ را به عهده دارد که بالغ بر 320روز دریانوردی و هزار ساعت غوص با زیردریایی غدیر و 1500روز دریانوردی و 3500ساعت غوص با کیلوکلاس‌ها از او یک پیشکسوت و خاک‌خورده در حوزه زیردریایی در ایران و شاید جهان ساخته است. کار سخت و طاقت‌فرسایی که معتقد است کمک خدا در تحمل سختی‌ها موثر بوده است. این فرمانده خوش‌ذوق برای این سال‌ها خدمتش هم توصیفی دارد از حضرت حافظ که می‌فرماید: در ره منزل لیلی که خطرهاست به جان / شرط اول قدم آن است که عاشق باشی. فرمانده ناوتیپ زیرسطحی در بررسی وضعیت این یگان 29 ساله از ابتدای تشکیل تاکنون به نسل اول افراد اشاره می‌کند که همگی آموزش‌دیده روسیه بودند اما امروز پس از حدود 3 دهه دیگر آن نسل بازنشسته شده و هیچ نیرویی در زیردریایی‌های ما نیست که آموزش خارجی دیده باشد و این افتخار در حالی است که زیردریایی‌ها همچنان فعال و سربلند به کار خود می‌پردازند. او می‌گوید: «در حوزه عملیاتی اوایل که ناوتیپ تشکیل شد ماموریت‌های ما خیلی محدود و 3، 4 روزه بود ولی امروز در قالب ناوگروه‌های رزمی شاهد حضور کیلوکلاس‌ها در کشورهای عمان، سریلانکا و هند بودیم و به دریای سرخ و تنگه باب‌المندب هم اعزام شدند. زیردریایی غدیر را جهت ارسال پیام صلح و دوستی به پاکستان فرستادیم که باعث تعجب همه شده بود که چطور یک زیردریایی کلاس سبک ما از بندرعباس تا پاکستان رفته و برگشته است. تعمیرات اساسی طارق را در مجموعه کارخانجات نیروی دریایی انجام دادیم که برگ زرینی بر افتخارات ما بود و شگفتی خیلی از کشورهای مدعی را در پی داشت. حتی کشور سازنده یعنی روسیه باور نمی‌کرد بتوانیم این زیردریایی‌ها را خودمان تعمیر و عملیاتی کنیم. از سوی دیگر زیردریایی نیمه‌سنگین فاتح را ساختیم. پروژه‌های مین‌رونده و اژدر را توسط همین متخصصان داخلی طراحی و تولید کرده و شلیک‌های اژدر جنگی از کلاس طارق و غدیر را داشتیم. شرکت حداکثری یگان‌های زیرسطحی را در همه رزمایش‌ها شاهد بودیم.» فرمانده می‌گوید: «مرکز تعمیرات زیرسطحی غدیرکلاس ما امروز همه تعمیرات را انجام می‌دهد و ما به طور کامل هیچ خارجی‌ای را در کشور خودمان سراغ نداریم و نیازی نداریم تا تعمیرات ما را انجام دهد.» او خاطرات جالبی هم از ماموریت‌هایش دارد از جمله مواجهه‌اش با ناو هواپیمابر آمریکا که با ذوقی خاص و انرژی بالا برای ما تعریف کرد: «در یکی از ماموریت‌ها که فرمانده زیردریایی غدیر بودم، جهت انجام ماموریت شناسایی ناوگروه‌های خارجی و فرامنطقه‌ای به دریا اعزام و در تنگه هرمز مستقر شدیم. آنجا مشاهده کردیم که یک ناوگروه هواپیمابر آمریکایی در حال خروج از تنگه است. ناوگروه هواپیمابر به محض مشاهده یک زیردریایی غدیرکلاس ایرانی که تنها 29 متر طول دارد 3 فروند بالگرد بالای زیردریایی ما به پرواز درآورد و شروع به فیلمبرداری کرد. ما اول زیر سطح دریا بودیم و ناوهای آمریکایی را شناسایی کردیم و بعد روی سطح آمدیم که نشان دهیم ترسی نداریم.»

 

حضور طارق در مدیترانه برای آینده نه چندان دور

فرمانده از برنامه آینده طارق برای ماموریت بلندمدت هم خبر می‌دهد و می‌گوید انشاا... زیردریایی طارق با برنامه‌ریزی‌هایی که انجام شده می‌تواند به دریای مدیترانه هم برود. ما این توانمندی را داریم و منتظر دستورات ستادهای بالاتر هستیم. یکی از مطالب جالب توجه برای ما در ناوتیپ وضعیت زیردریایی ایرانی فاتح بود که سال گذشته با حضور رئیس‌جمهور در بندرعباس رونمایی و به نیروی دریایی الحاق شد.» از بالاترین مقام زیرسطحی نداجا در مورد وضعیت و کیفیت این زیردریایی پرسیدم که جوابی غرورآفرین داد و گفت: «زیردریایی نیمه‌سنگین فاتح توانسته غوص 100 متری داشته باشد که باعث شگفتی کشورهای دیگر و متخصصان این حوزه شد. همچنین به لطف خدا توانستیم با شلیک موفق موشک زیردریا به سطح جاسک‌2 را از زیردریایی غدیر داشته باشیم و در حال حاضر در جهت ارتقای برد این موشک هستیم.»

 

اگر جنگ بود فاتح ما،  ناو انگلیسی را زده بود

فرمانده در ادامه خاطره‌ای جالب از خوش‌شانسی ناو انگلیسی گفت که در شرایط جنگی اسیر توان زیردریایی فاتح نشد. وی گفت: «ماجرا اینگونه بود که زیردریایی فاتح در عمق 60متری مستقر بود و جهت غوص به 100 متری متوجه می‌شود یک کانال زیرآبی وجود دارد. زیردریایی فاتح در آن لحظه صدای سونارفریگت انگلیسی را تا عمق 60 متری لحظه‌به‌لحظه ثبت می‌کرده و با غوص به عمق 100 متری و با عبور از این کانال زیرآبی صدای فریگت انگلیسی را نداشته یعنی یک تاکتیک رزمی در زمان جنگ برای شناسایی اهداف سطحی همانند فریگت انگلیسی و اختفا از آنها در عمق 100 متری با استفاده از شناسایی کانال‌های زیرآبی که توسط زیردریایی فاتح انجام شده است. این خودش یک تاکتیک رزمی است که به آنها نشان می‌دهد ناو انگلیسی، زیردریای فاتح را نتوانسته شناسایی کند که اگر زمان جنگ بود ما آن را مورد اصابت قرار می‌دادیم.» پس از گفت‌وگو با فرمانده به محوطه ناوتیپ زیرسطحی رفتیم تا از نزدیک زیردریایی‌های ایرانی را ببینیم. ادامه گزارش به توان ناوگان راهبردی زیرسطحی ایران پرداخته و اطلاعات قابل انتشار از این مجموعه را پیش روی شما قرار می‌دهد.

 

زیردریایی کیلوکلاس یا کلاس طارق

3 فروند زیردریایی کلاس‌کیلو یا کلاس‌طارق ساخت روسیه در اختیار نیروی دریای ارتش است که به نام‌های طارق، نوح و یونس معروف هستند. زیردریایی کلاس‌کیلو نوعی زیردریایی نظامی با موتور دیزلی-الکتریکی محسوب می‌شود که اولین آن‌ها در سال ۱۹۸۰ به خدمت نیروی دریایی شوروی درآمد. ایران در سال ۱۹۹۱ قراردادی به ارزش ۷۵۰ میلیون دلار برای خرید 2 فروند زیردریایی کلاس‌کیلو با روسیه به امضا رساند که تا 2 سال بعد به ایران تحویل شدند. پس از آن یک فروند دیگر نیز تحویل ایران شد. این زیردریایی‌ها از سوی نیروی دریایی آمریکا لقب حفره‌سیاه گرفته‌اند زیرا یکی از کم‌سر و صداترین زیرسطحی‌های دنیا به شمار می‌روند و این ویژگی به مدد عایق‌بندی صوتی کامل بدنه آن ممکن شده که در کنار ‌پوشش‌های جاذب امواج سونار، روی بدنه و استفاده از پروانه‌های هفت‌پره‌ای که صدای بسیار کمی تولید می‌کند، ‌شناسایی آن را بسیار سخت کرده به طوری که موجب توانمندی بیشتر این زیرسطحی در مقابله با زیردریایی‌های کلاس دلفین نیروی دریایی رژیم اشغالگر قدس می‌شود. به طور مثال اگر زیردریایی دشمن و طارق در فاصله هزارمتری باشند، طارق قادر به شناسایی زیردریایی دشمن است در حالی که زیردریایی حریف باید به ۲۵۰ متری طارق برسد. بدنه خارجی زیردریایی کلاس‌طارق با نوعی کاشی‌ لاستیکی ضدامواج سونار ‌پوشانده شده تا خطر ردیابی آن کاهش پیدا کند. این پوشش امروز در ایران تولید شده و صنعت دفاعی ما به فن‌آوری ساخت آنها که چندان هم ساده نیست دست یافته است. در زمان عملکرد صحیح، سرعت این زیر‌‌دریایی به هنگام حرکت در سطح آب حدود ۱۹ کیلومتر و در هنگام غوطه‌وری به حدود ۳۲ کیلومتر در ساعت می‌رسد. این زیردریایی‌ها با توجه به طراحی بدنه و کلاس سنگین آنها قادر خواهند بود تا حداکثر در عمق غوطه‌وری ۳۰۰ متری حرکت کنند. زیردریایی طارق دارای قدرت پرتاب اژدر منحصربه‌فردی است به طوری که با ۶ لوله پرتاب اژدر ۵۳۳میلی‌متری و ۱۸ اژدر سنگین همواره آماده پرتاب اژدر در انواع سبک و سنگین است و در اکثر اوقات ۱۸ اژدر در جایگاه ویژه نگهداری می‌شوند. پرتابگرها و لوله‌های پرتاب اژدر طارق و کلاس‌کیلو قادر است ۲۴ مین دریایی را نیز رها کند. این کلاس زیردریایی می‌تواند ۸ فروند موشک سطح به هوای کوچک شلیک کند‌ ضمن این‌که موشک زیردریایی جاسک2 نیز از این زیردریایی با موفقیت آزمایش شده است. تعمیرات زیردریایی طارق که پس از بدعهدی روسیه در داخل کشور انجام شد ۵۰میلیون دلار برای کشور صرفه‌جویی اقتصادی داشت و بیش از ۲۰۰ سیستم حساس این زیردریایی در کارخانجات منطقه یکم نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران تعمیر، تعویض و نصب شد. زیردریایی یونس نیز پس از پایان ماموریت موفقیت‌آمیز خود در ناوگروه چهاردهم نداجا که نخستین ماموریت برون‌مرزی و دوردست زیرسطحی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در آب‌های آزاد و بین‌المللی محسوب می‌شد توانست رکورد 65 روز دریانوردی ‌هانزشوفر آلمانی را با 66 روز دریانوردی و طی 3800 مایل دریایی بشکند. در این سفر ژنرال شکهارسینها، فرمانده نیروی دریایی غرب هند، پس از بازدید از ناوگروه نیروی دریایی ارتش در بندر بمبئی و تجلیل از آمادگی این یگان‌ها خصوصا زیردریایی یونس گفته بود من فرمانده یکی از زیرسطحی‌های مشابه یونس نیز هستم و می‌دانم که جمهوری اسلامی ایران در نگهداری و استفاده از این زیردریایی تا چه میزان موفق بوده است. قطعات و تجهیزات بسیاری برای این زیردریایی به صورت بومی ساخته شد. مثال بارز آنها ساخت باتری‌های مختلف موجود در این زیردریایی است که نقش اساسی را در مدت زمان دریانوردی در زیر آب دارد ضمن این‌که اهمیت‌های فنی بالایی از نظر قابلیت اطمینان و ایمنی برای آن مطرح است.

 

خوشحالم که می‌توانم دین خودم را به این مملکت ادا کنم

با فرمانده زیردریایی کیلوکلاس یونس همکلام شدیم. او معتقد است در عملیاتی کردن کیلوکلاس‌ها به لحاظ تکنولوژی مشکلی نداریم و همه چیز در ایران ساخته می‌شود. تعمیرات اساسی طارق در کارخانجات نداجا خیلی خوب بود و عدم همکاری روس‌ها باعث شد خیلی از بخش‌ها در داخل تولید شود تا جایی که امروز برای زیردریایی نوح خودمان تعمیراتش را انجام می‌دهیم. او کار در زیرسطحی را بسیار سخت توصیف می‌کند و می‌گوید: «ممکن است یک هفته تا 10 روز حتی یک حمام نتوانید داشته باشید. حتی آب آشامیدنی کم می‌آورید. در این مدت که تا 20 روز هم می‌شود نمی‌توانید از زیرسطحی خارج شوید و حتی روی عرشه هم نمی‌توانید بروید. گویی 20 روز یکسره در معدن هستید. انگیزه شخصی من این است که باید جایی خدمت کنم که برای کشورم مفید باشم. ما خودمان انتخاب کردیم و خدا را شاکریم و ناراضی هم نیستیم. انسان می‌تواند خودش را با شرایط انطباق دهد و ما هم چنین کاری کردیم و حداقل خوشحالم که می‌توانم دین خودم را به این مملکت ادا کنم.»

 

 

زیردریایی کلاس سبک غدیر

اما شرایط محیطی خلیج فارس با عمق چند 10 متر، تنگه هرمز و آب‌های ساحلی ایران، نیازمند زیردریایی با طراحی خاص خود بود. برای این شرایط زیردریایی کلاس سبک غدیر طراحی شده که دارای قابلیت بالا در غوص و صعود و مانور است. تنها در مدت 30 ثانیه از اسکله جدا می‌شود و از این نظر توانایی بالایی در ورود به حالت عملیاتی دارد. خط تولید این زیردریایی در شهریورماه 1385 افتتاح شد. این زیردریایی 29 متری که وزن آن 115 تن است قابلیت قرارگیری در بستر دریا را دارد و در این وضعیت سامانه‌های راداری توانایی ردگیری آن را ندارند. قابلیت شلیک اژدر از 2 مقر جلویی، رهاسازی انواع مین دریایی، حمل نیروهای تکاور و موشک‌های دوش پرتاب را داشته و امکانات لازم برای خروج نیروهای غواص در زیر آب برای اجرای عملیات در آن قرار داده شده است. قدرت جابه‌جایی سریع نیرو، رهگیری شناورهای سطحی و زیرسطحی دشمن، قابلیت شناسایی اهداف نظامی و حمل نیروهای تکاور و مدت زمان ماندگاری مناسب در زیر آب که با ابتکارات خاص ایرانی فراتر از حد و اندازه‌های این رده از زیرسطحی‌ها شده از جمله توانمندی‌های این زیرسطحی است. سامانه نوین پرتاب اژدر نیز از قابلیت‌های بسیار مهم این زیرسطحی بوده و در این سال‌ها تحت بازبینی و بهسازی سامانه‌ها هم قرار گرفته و از سامانه‌های تمام دیجیتال در آن استفاده شده است که به عنوان مثال مهم می‌توان به عبور یگان‌های نیروی دریایی ارتش از زیر ناوهواپیمابر آمریکایی اشاره کرد در حالی که آنها متوجه نشدند و بار دیگر از زنجیر لنگر یک ناو توسط یگان‌های زیرسطحی فیلمبرداری شد که نشان‌دهنده فاصله بسیار کم با آنها داشت. به گفته امیردریادار امیر رستگاری، رئیس سازمان صنایع دریایی وزارت دفاع، این زیردریایی مجهز به موشک زیرسطح به سطح شده و قدرت تخریب و انهدام اژدر والفجری که در زیردریایی غدیر به کار گرفته شده با ۶ موشک کروز سطح به سطح برابری می‌کند و می‌تواند یک شناور هزار تنی را در کمتر از ۱۰ ثانیه به اعماق دریا ببرد. زیردریایی غدیر که بدنه آن در صنایع فولاد آلیاژی کشور تولید شده، از سامانه جنگال بسیار پیشرفته‌ای نیز بهره می‌گیرد. غدیر توانست در رزمایش اخیر نیروی دریایی موشک زیردریایی جاسک2 را با موفقیت شلیک کند.

 

زیردریایی کلاس نیمه‌سنگین فاتح

اما گل سرسبد زیردریایی‌های ایران و شاهکاری که به قول رسانه آمریکایی نشنال‌اینترست می‌توان از آن به عنوان مظهر صنعت یاد کرد، زیردریایی نیمه‌سنگین و 600تنی فاتح نام دارد که در مجموعه صنایع دریایی وزارت دفاع ساخت شده است. در واقع بعد از خرید زیردریایی‌های کلاس سنگین طارق و در کنار ساخت زیردریایی‌های کوچک غدیر، برای طراحی و ساخت زیردریایی‌های بزرگتر نیز اقدام شد که زیردریایی نیمه‌سنگین فاتح نام گرفت. فاتح دارای 4 مقر پرتاب اژدرهای 533 میلی‌متری بوده و توانایی حمل 8 مین دریایی را نیز دارد. این زیردریایی دارای 2 اژدر رزرو است. فاتح توان دریانوردی به مدت 35 روز را دارد که از این نظر نیز بهبود چشمگیری نسبت به زیردریایی غدیر مشاهده می‌شود. این زیردریایی توانایی حمل موشک‌های زیرسطحی، موشک‌های دوش پرتاب سطح به هوا و همچنین امکان حمل نیروهای تکاور و رساندن آنها به نقاط مورد نظر را نیز دارد. می‌توان برد فاتح را بیش از 6700کیلومتر تخمین زد که عدد قابل توجهی بوده و این زیردریایی را برای اجرای ماموریت‌های فراتر از آب‌های نزدیک و حضور در شمال اقیانوس هند و حتی خلیج عدن توانمند نشان می‌دهد. بخشی از این موفقیت مدیون به‌کارگیری تجهیزات پیشرفته در فاتح است که بسیار کوچک‌تر و سبک‌تر از نمونه‌های موجود در زیردریایی خارجی کیلوست و طراحان ایرانی بهترین استفاده ممکن با مقدورات فعلی را از فضای داخلی فاتح کرده‌اند. سامانه‌های به‌کار گرفته شده در فاتح مانند غدیر از انواع جدید و با فن‌آوری‌های نوین هستند که ضمن کاهش خدمه مورد نیاز، کاهش احتمال بروز عیب، افزایش فاصله زمانی بین تعمیرات و همچنین سادگی عیب‌یابی و تعمیر را به دنبال داشته‌اند. فاتح با برخورداری از حسگرهای پیشرفته در عین کاهش اثرات راداری و صوتی خود و سامانه‌های ارتباطی امن برای تبادل داده با واحدهای سطحی و هوایی دیگر به جزیی از شبکه دفاعی دریایی ایران تبدیل شده و با توجه به ساخت بومی آن در قیاس با نمونه‌های خارجی هم‌رده ارزان‌تر نیز خواهد بود. امیر دریادار حسین خانزادی، فرمانده نیروی دریایی ارتش درباره اولین زیردریایی نسل فاتح می‌گوید: «زیردریایی فاتح یک غافلگیری برای دشمنان است. دشمنان بدانند که فاتح تا دندان مسلح است و می‌تواند از اعماق بسیار زیاد کار‌هایی را انجام دهد که دشمن نه برای آن آماده است و نه انتظارش را دارد. در ماموریت‌هایی که تاکنون به نقاط مختلف جهان داشته‌ام از زیردریایی‌های زیادی بازدید کرده‌ام اما زمانی که برای اولین بار وارد زیردریایی فاتح شدم، حقیقتا غافلگیر شدم. باورم نمی‌شد که ما در کشور توانسته‌ایم به این سطح از توانمندی در ساخت زیردریایی برسیم.» خانواده زیردریایی‌های نسل فاتح هم همچون خانواده ناوشکن‌های نسل موج، پرجمعیت و پربرکت خواهد بود. آنطور که فرمانده نیروی دریایی ارتش گفته است قطعا فاتح ۲ بهتر از فاتح یک خواهد بود و سریال فاتح‌ها ما را به جایی می‌رساند که یک ناوگان قدرتمند زیرسطحی در دریای جنوب خواهیم داشت. در ساخت زیردریایی فاتح بیش از 412هزار قطعه با دستیابی و بومی‌سازی 76 عنوان فن‌آوری روز دنیا به کار رفته است. این فرآیند بیش از 4میلیون و 200هزار نفر ساعت کار را شامل شده است. شبکه‌ای از 48 مرکز طراحی، 120 مرکز صنعتی، 80 شرکت دانش‌بنیان و 57 مرکز دانشگاهی و 195 مرکز پژوهشی کشور در ساخت زیردریایی فاتح نقش داشته‌اند.

 

افتخارم خدمت در زیردریایی ایرانی است

خوشحالم که در زمان بازدید از ناوتیپ زیرسطحی توانستم با فرمانده جوان زیردریایی فاتح هم گفت‌وگوی کوتاهی داشته باشم. او که حدود 3 سال است در این زیردریایی خدمت می‌کند، در خصوص فرماندهی فاتح می‌گوید: «فرمانده زیردریایی فاتح بودن شرایط ویژه‌ای دارد و بار سنگینی را در مقایسه با سایر زیردریایی‌ها احساس می‌کنم چون فاتح یک زیردریایی کاملا بومی و به نوعی اعتبار کشور است و در داخل و خارج کشور حساسیت‌های زیادی نسبت به آن وجود دارد. کیفیت این زیردریایی بسیار مناسب بوده و ایمنی بیشتری نسبت به غدیر دارد. ویژگی مهم فاتح این است که همه سیستم‌هایش ایرانی است. از طراحی و سونار و سامانه‌ها تا منو و اطلاعات مانیتورهایش به فارسی و ایرانی است. اینها احساس غرور و شعف خاصی دارد و باعث افتخار و سربلندی کشور و خودم می‌شود.»

 

زیردریایی کلاس سنگین ایرانی بعثت

اما علاوه بر این 3 زیردریایی، ایران برنامه ساخت یک زیردریایی سنگین را نیز دارد که مقامات کشورمان چندین بار به آن اشاره کرده‌اند. یک زیردریایی 4هزار و 500 تنی به نام بعثت. بعثت به واسطه تناژ و قاعدتا ابعاد بزرگتر توان حمل تعداد و حجم تسلیحات بیشتر و متنوع‌تر را نسبت به کیلو خواهد داشت ضمن این‌که پیشرفت‌های صنایع کشورمان در ساخت زیرسامانه پیشرفته و با حجم کمتر و قابلیت اطمینان بیشتر نیز به کمک زیردریایی بعثت در افزایش هرچه بیشتر توانمندی‌های شناسایی، رزمی، برد و طول مدت عملیات و بقاپذیری در میدان رزم خواهد آمد. به گفته فرمانده نیروی دریایی ارتش، کارهای مطالعات، طراحی‌های اولیه و طراحی دقیق زیردریایی بعثت به پایان رسیده و کار ساخت اولین فروند از آن در سال 1399 شروع خواهد شد. از دیگر نکات مهمی که امیردریادار خانزادی در مورد ویژگی‌های زیردریایی بعثت اعلام کرده استفاده از موتورهای الکتریکی بدون جاروبک یا براشلس و به‌کارگیری پرتابگرهای عمودی موشک در این زیردریایی است. امیر دریادار رستگاری نیز در مورد بعثت گفته: «بعثت یک پروژه فوق ابرسامانه‌ای از نوع زیردریایی‌های کلاس سنگین و سنگین‌تر از کلاس‌کیلوست و امیدواریم بین 10 تا 12 سال آینده تحویل نیروی دریایی شود.»

 

افق روشن نیروی دریایی در حوزه زیرسطحی

کار در زیردریایی اگر مشکل‌ترین کار دنیا نباشد مسلما از سخت‌ترین‌هاست. هیچ روزنه‌ای در زیردریایی در هنگام حضور در عمق آب وجود ندارد و باید کاملا ذهنتان را از فیلم‌ها و کارتون‌هایی که از زیردریایی به عنوان یک وسیله تفریحی و جالب برای دیدن کف دریاها دیده‌اید، پاک کنید. افرادی که در زیردریایی کار می‌کنند کاملا با انگیزه‌ای معنوی و با عشق مشغول خدمت و حراست از مرزهای ایران عزیز هستند. بررسی یگان زیرسطحی نشان می‌دهد علاوه بر توان خوبی که هم‌اکنون موجود است و نیروی دریایی ارتش در خصوص استفاده از زیردریایی‌ها به مراحل خوبی رسیده، می‌توان به آینده و افق پیش رو در این حوزه راهبردی نیز امیدهای زیادی داشت.