این ماموریت بزرگ هزینه‌های زیادی هم داشته است. الان که بررسی می‌کنید آیا به اندوخته‌هایش می‌ارزید؟ 

 در مورد هزینه‌ها نکته جالبی وجود دارد که تا به حال نگفته‌ایم. بیشترین صرفه‌جویی در این ماموریت اتفاق افتاد؛ از جمله در مصرف سوخت که بیشترین سهم را در هزینه‌های ناوگروه دارد و اگر بخواهیم با یک نیروی دریایی خارجی که بتواند این ماموریت را انجام دهد مقایسه کنیم واقعا هزینه آنچنانی در قبال اقتداری که تولید کرده نداشته است. ما دستاوردهایی داشتیم که در همه حوزه‌ها در کشور قابل استفاده و در اقتصاد اثرگذار است. دو ماه بعد از این ماموریت، در سواحل برزیل آمریکایی‌ها خواستند یک شناور نفت‌کش ما را مورد بازرسی قرار دهند. تیم اسکورت ما روی شناور بود و وقتی پشت بی‌سیم اعلام کردند تیم اسکورت نیروی دریایی ارتش ایران روی این نفت‌کش مستقر است فقط 24 ساعت دنبال کردند و بعد جدا شدند و رفتند در حالی که ارتش آمریکا رسما سابقه دزدیدن نفت‌کش ما را داشت. تاثیر این روی اقتصاد مشخص است و دشمن این حساب را می‌کند که اگر اقدامی کند با او مقابله می‌شود. 

پس می‌توان گفت همین جلوگیری از دزدی یک نفت‌کش بسیاری از هزینه‌های این ماموریت را برمی‌گرداند؟

هزینه‌های یک نفتکش و نفت داخل آن بسیار بیشتر است و در مقابل هزینه‌های ما قابل قیاس نیست. ما در ایران هستیم و در شمال اقیانوس هند هستیم و این اتفاق که گفتم در اطلس جنوبی با 15هزار مایل فاصله افتاده است. 

 

قرار نیست این آخرین ماموریت باشد و می‌تواند تکرار شود یا با مقاصد طولانی دیگری انجام شود. حضور در آب‌های آزاد و مداومت ماموریتی در این محیط نیاز به تجهیزات سنگین‌تری دارد. برنامه شما برای اجرای چنین ماموریت‌هایی چیست؟

 ما دو حوزه داریم. یک حوزه پشتیبانی است که امروز به لطف خدا دانشمندان جوان ما آنقدر خلاق هستند که شرایط پشتیبانی را فراهم می‌کنیم و شناورها هم آماده می‌شود. در حوزه ناوشکن‌ها و یگان‌های رزمی کلاس جماران هم که دنا از همان کلاس هست برنامه داریم که ناوشکن‌های سنگین با تناژ بالاتر به میدان بیایند که ماندگاری بیشتری نسبت به دنا خواهند داشت اگرچه با تجربه دنا دیگر نگران ابعاد نیستیم. دنا 1200تن است و حالا دیگر صحبت از شش هزار تن به بالاست یعنی ناوشکن‌های در دست کار تناژ سنگین چند برابر کلاس جماران دارند. 

 

اصولا چرا ما ناوشکن می‌سازیم؟ علت تحریم است؟ یعنی اگر از جای دیگر تامین می‌شد، نمی‌ساختیم یا اینکه ساخت این ناوشکن‌ها اهمیت دارند و ربطی به اینکه از جای دیگر تامین شود یا نشود، ندارد؟ 

ناوشکن‌ها بعد از زیردریایی‌ها دومین تجهیزاتی هستند که در دنیا نماد دانش و صنعت کشور به شمار می‌روند. اینکه بگوییم تحریم عامل اصلی بوده خیر و اگر تحریم هم نبود قطعا در دستور کار بود چون زمانی که رهبری دستور دادند کسی در فکر ساخت ناوشکن نبود اما ایشان ظرفیت‌ها را دیدند و وقتی نیروی دریایی توانست ناوشکن سبلان را که آمریکا در جنگ صدمه زده بود بازسازی کند این خودباوری در کارکنان نیروی دریایی ایجاد شد که این کار شدنی است حتی ایشان تاکید بر حمل بالگرد داشتند که خودش برای ناوشکن ظرفیت است. وقتی شما ناوشکن می‌سازید یعنی شما در لبه دانش حرکت می‌کنید و همین باعث می‌شود انواع علوم و تجهیزات بخش غیرنظامی هم توسعه پیدا می‌کند و مورد استفاده قرار گیرد که یک درآمد سرشار است ضمن اینکه حوزه اقتداری هم دارد. از نظر اقتصادی هم مدیریت شده چون باید پول بیشتری بدهید و چیزی که می‌خواهید هم به دست شما نمی‌رسد. اتکا به خودمان دلیل اصلی بود. 

 

خرید این ناوها از نظر اقتصادی چقدر به صرفه است؟ از بازار سیاه قابل خرید نیست؟ 

 حداقل باید سه برابر هزینه‌ای که الان می‌شود پرداخت و باز هم چیزی که مد نظر  است تحویل نمی‌دهند چون طراح این کار پیش شماست. این طراحی مثلا در دنا اتفاق افتاده و در طول زمان هر موشک یا تجهیزاتی که در طول ساخت تولید می‌شود ما استفاده می‌کنیم و این نشان از توان طراحی دارد مثلا دنا را برای 28.5 درجه کج شدن طراحی می‌کنند اما ناوشکن دنا 48درجه در اقیانوس آرام دچار کجی می‌شود اما غرق نمی‌شود.

 

بعداز ساخت شش نمونه ناوشکن ایرانی، مشتری خارجی هم پیدا کردید؟

 بله به ویژه بعد از پایان ماموریت دور دنیای ناوگروه 86 به صراحت در اجلاس‌هایی که حضور داشتیم و در ملاقات با فرماندهان می‌گفتند برنامه‌های خود را تغییر دادیم و الان ناوشکن کلاس موج را برای ما بسازید. خیلی از اینها سازنده هستند اما عملکرد دنا را که دیدند آن هم با قیمتی که جذاب است باعث شد تا نقشه راه خود را تغییر دهند و بگویند به تعداد یا ناو دسته از این ناوشکن‌ها می‌خواهند. یکی دو کشور هم نیستند. 

 

برای فروش ناوشکن به کشورهای دیگر محدودیت هم دارید؟ 

 قطعا در اختیار کشورهایی که با دشمن هستند قرار نمی‌دهیم اما برای کشورهای دوست و کسی که به مردم ما احترام می‌گذارد قابل ارائه هست و در اولویت اول قرار دارند. 

 

ویژگی‌های ناوشکن جدید شما به نام دیلمان چیست؟ چه تفاوتی با نمونه‌های قبلی دارد؟ 

 اولین ویژگی دیلمان از نظر شکل ظاهری است که تا حدود زیادی تفاوت دارد و به‌روزتر است و اصطلاحا می‌گوییم رادارگریزتر است. دکل دیلمان طوری است که ظرفیت پذیرش تجهیزات الکترونیک بیشتری دارد. در حوزه تسلیحات به‌روز هستند اما بیشتر برای دفاع از خود و پدافندی است. نگاه ما به دیلمان بیشتر این است که در دریای خزر بحث آموزشی ما را در کنار امنیتی که با همکاری پنج کشور برقرار می‌شود تامین کند و همرزمان ما که می‌خواهند در ناوگان جنوب به ماموریت بروند در ناوگان شمال با آخرین تجهیزات آشنا شوند و آموزش بگیرند. در حوزه‌های راداری و ارتباطی به‌روزترین است و در کشف و شناسایی بسیار پیشرفته است. 

 

به نظر می‌رسد ما در مورد حضور نظامی در دریای خزر یک احتیاطی داریم و مراقب هستیم که کشورهای ساحلی دیگر دچار نگرانی نشوند و مسابقه تسلیحاتی شکل نگیرد. این دستور کار نیروی دریایی در خزر وجود دارد؟

 بله و طبیعی هم هست. این سیاستی است که هم کشور ما دارد و هم چهار کشور دیگر. اینجا ویژگی خاص خود را دارد و نیازی نیست به سمت نظامی‌گری برود و همان عنوان زیبای دریای صلح و دوستی باقی بماند. کشورهای ثالث بیشتر دنبال تفرقه هستند و این هم چیز جدیدی نیست مضاف بر اینکه به اصطلاح دریای خزر می‌تواند به عنوان یک کریدور اقتصادی مورد بهره‌برداری قرار بگیرد و آنها می‌خواهند این هم‌افزایی بین پنج کشور انجام نشود و با تفرقه‌افکنی درنهایت هیچ کدام از این کشورها از فواید خزر بهره‌مند نشود. قطعا ما و سایر کشورهای ساحلی این اجازه را نمی‌دهیم اما هم ما و هم روسیه بحث آموزشی داریم. امروز اگر دیلمان الحاق دارد به همه کشورهای ساحلی اطلاع‌رسانی می‌کنیم که در مراسم شرکت کنند و ببینند چون هیچ مورد پنهانی نداریم و این شناور می‌تواند کمک به امنیت و ایمنی دریای خزر برای همه کشورها باشد. 

 

در مورد نمونه بعدی کلاس موج که در دست ساخت دارید توضیح می‌دهید؟

 نمونه بعدی کلاس موج تفتان نام دارد که در ناوگان جنوب خواهد بود. امیدواریم تفتان به چند سال دیگر نکشد و به زودی رونمایی کنیم.