دانلود تمام صفحات این نسخه
صفحه 1 : آبنبات
صفحه 2 : آبنبات
صفحه 3 : آبنبات
صفحه 4 : آبنبات
صفحه 5 : آبنبات
صفحه 6 : آبنبات
صفحه 7 : آبنبات
صفحه 8 : آبنبات
صفحه 9 : آبنبات
صفحه 10 : آبنبات
صفحه 11 : آبنبات
صفحه 12 : آبنبات
صفحه 13 : آبنبات
صفحه 14 : آبنبات
صفحه 15 : آبنبات
صفحه 16 : آبنبات
صفحه 17 : آبنبات
صفحه 18 : آبنبات
صفحه 19 : آبنبات
صفحه 20 : آبنبات
صفحه 21 : آبنبات
صفحه 22 : آبنبات
صفحه 23 : آبنبات
صفحه 24 : آبنبات
صفحه 25 : آبنبات
صفحه 26 : آبنبات
صفحه 27 : آبنبات
در روزگاران قدیم مرد گوسفندفروشی زندگی میکرد که رمه[1]های فراوان داشت و شبانی[2] هم برایش کار میکرد. شبان درستکار هرروز شیر گوسفندان را میدوشید و به صاحب رمه تحویل میداد. مرد گلهدار، به شیرها آب اضافه میکرد تا پول بیشتری دربیاورد و به شبان میگفت: «برو بفروش». شبان بهناچار شیرهای آبکی را به بازار میبرد و هربار به گوسفندفروش میگفت این کار درست نیست و عاقبت خوبی ندارد. روزی از روزها شبان، رمه را مثل همیشه به چرا برد. چریدن گوسفندان تا شب طول کشید. شبان گله را کنار رودکدهای[3] گذاشت و خودش رفت روی تپهای خوابید. فصل بهار بود. نیمهشب باران تندی شروع به باریدن کرد. در رود سیل جاری شد و همه گوسفندها غرق شدند. روز بعد شبان به شهر برگشت و به خانه گلهدار رفت. گلهدار پرسید: «پس کو شیر؟». شبان جواب داد: «آن آبهایی که توی شیرها ریختی، جمع شد و گوسفندانت را غرق کرد». گلهدار از رفتار اشتباهش پشیمان شد اما پشیمانی دیگر فایدهای نداشت.
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
آخرین اخبار
پربیننده ترین
حرف مردم
