بهار امسال هیچ دلیل و بهانه قوی برای رشد بورس وجود نداشت؛ قیمت نفت و کالاهای اساسی نزولی بود و محدودیت های کرونا نفس اقتصاد جهانی را گرفته بود. اما بازار سرمایه کشور بر موج نقدینگی بی محابا رشد می کند. اکنون در آغاز نیمه دوم سال شرایط نسبتا معکوسی ایجاد شده است. رشد نرخ ارز در بازار تا محدوده 30 هزار تومان و رشد نرخ نیمایی تا 23 هزار تومان،  شرایط مناسبی برای شرکت ها ایجاد کرده است. موضوعی که در گزارش های فروش یک ماهه منتهی به شهریور 99 خود را نشان داده است. علاوه بر آن موج حمایت ها از بورس همچنان ادامه دارد و ممکن است طبق فرضیه تاخیر ذاتی اثرگذاری سیاست های دولت در اقتصاد، اثر تجمیعی  آن حمایت ها در دوره ای که انتظارش نمی رود ظاهر شود. اما نقدینگی ترسیده، استراتژی کوتاه مدتی در پیش گرفته و بعد از هر رشد کوتاه، فشار فروش ایجاد می کند. در این شرایط فعلا نقدینگی ترسو بر بهبود عوامل بنیادین در بخشی از بازار غلبه کرده است. برعکس بهار که نقدینگی جسور و متهور، حتی خبرهای بد را هم تبدیل به بهانه ای برای رشد بیشتر بازار می کرد. اما عوامل بنیادین، چه زمانی و چگونه می تواند جهت نقدینگی را عوض کند. برخی معتقدند با توجه به حمایت های صورت گرفته، ممکن است این زمان خیلی دیر نباشد. در ادامه عواملی که طبق آن برخی معتقد به رشد بورس هستند را بررسی می کنیم.