بررسی مسیر طولانی دریانوردی تاریخی که از تنگه هرمز در خلیج‌فارس شروع شد و با عبور از دریای عمان‌، دریای عرب‌، اقیانوس هند شمالی و جنوبی‌، گذر از دماغه امید‌نیک در آفریقای جنوبی‌، سپس اقیانوس اطلس جنوبی و شمالی‌، دریای مانش میان انگلیس و فرانسه‌، دریای بالتیک در منطقه اسکاندیناوی و سرانجام خلیج فنلاند به سن‌پترزبوگ رسید و ‌از مسیر دریای مدیترانه و کانال سوئز و دریای سرخ به میهن اسلامی بازگشت، بیانگر این مطلب است که ایران در حوزه ساخت شناورهای نظامی به چنان سطح بالایی از فناوری رسیده که می‌تواند هم یک شناور با تناژ بسیار سنگین همچون ناوبندر مکران(‌120هزار تنی) و همچنین ناوشکن محافظ سهند با تناژ پایین‌(1300تن) را به سلامت در بدترین فصل سال دریانوردی در اقیانوس اطلس راهی چنین ماموریت سختی کند و هم با بیش از 4ماه دریانوردی بدون پهلوگیری‌ به سلامت برگرداند. این‌که در این ماموریت یک ناوشکن کاملا ایرانی به نام سهند و یک ناوبندر که توسط نیروهای متخصص داخلی تجهیز و تغییر کاربری داده شده به نام مکران حضور داشتند، می‌تواند برای آینده کشتی‌سازی و کشتی‌رانی در کشور نیز بسیار موثر باشد و مستندسازی تجربیات این دریانوردی بی‌سابقه، بی‌شک برای نسل‌های آینده راهگشا خواهد بود. از سوی دیگر حضور نیروی‌دریایی ایران در مناطقی همچون شرق اقیانوس اطلس و دریای مانش و دریای بالتیک که حیاط‌خلوت غرب و ناتو محسوب شده و تحمل دیگر شناورهای رزمی برایشان سخت و غیرقابل قبول است، نشان از اقتدار و اعتماد به‌نفس بالای نیروهای ایرانی دارد و پیام‌های مهمی را به رقبای ما در منطقه و فرامنطقه ارسال می‌کند‌. همچنین این مسیر یک آب‌راه قدیمی برای ارسال محموله‌های تجاری ما بویژه نفت ایران به کشورهای دیگر و دریافت کالاست و بخصوص‌ قبل از تحریم‌ها، حضور کشتی‌های تجاری ما در این مسیر مورد‌توجه بوده است‌. توانمندی نیروی نظامی ایران برای حرکت در مسیر مذکور و تامین امنیت کشتی‌های تجاری ما هم از مسائلی است که نباید فراموش شود. یادمان نرود سال گذشته در حین ارسال چند نفتکش ایرانی به ونزوئلا، این نفتکش‌ها مورد تهدید و آزار نیروهای آمریکایی قرار گرفتند و همین موضوع می‌تواند توجیه مناسبی برای اسکورت کشتی‌های تجاری ما در مسیر اقیانوس اطلس به حساب آید.
نکته دیگر، جوان بودن این 2 شناور است‌. یکی از معضلات همیشگی ما در حوزه تجهیزات نظامی، مسن بودن آن‌ها به سبب تحریم‌های‌40‌ساله علیه نیروهای مسلح ایران است‌. ناوشکن سهند با 3سال و ناوبندر مکران با کمتر از یک سال عمر عملیاتی ثابت کردند که ایران می‌تواند از این پس بر روی ساخته‌های خود به نحوی مطلوب‌ و در بالاترین سطح حساب کند‌. دریانوردی طولانی این ناوگروه بدون مشکل بزرگ فنی، نشان داد ایران امروز و توانمندی‌های نظامی‌اش در حوزه دریایی حرف‌های بسیاری برای گفتن دارند و این می‌تواند با توجه به رفع تحریم‌های تسلیحاتی از مهرماه سال گذشته، مشتریان شناورهای ایرانی را نیز به خود جلب نماید.
زمانی پتر کبیر برای دست‌یابی به آب‌های گرم، به ایران چشم داشت و روزگاری در دوران ضعف حکومت‌ها در ایران، در جنگ‌های متعدد با روسیه، ما قسمت‌هایی از خاک خود را از دست دادیم اما امروز آن دشمنی دیرینه و قدیمی به همکاری در راهبردی‌ترین بخش خود که همکاری نظامیست، بدل شده و حالا ایران نه برای جنگ و تهدید که برای اعلام دوستی و همکاری به مهم‌ترین بندر روسیه که به‌دستور شخص پتر کبیر ساخته شده می‌رود و در مهم‌ترین برنامه نظامی-دریایی این کشور شرکت می‌کند، آن‌هم با دعوت و خواست رسمی روسیه و در حضور بالاترین مقام این کشور، ولادیمیر پوتین‌. این همکاری و این حضور قطعا برای دشمنان مشترک 2‌کشور و ملت، پیام‌های ناخوشایند و مایوس‌کننده‌ای دارد و در عین‌حال می‌تواند زمینه همکاری‌های مشترک را بین تهران و مسکو، در راستای منافع مشترک، بیش از گذشته هموار سازد .
ویژه‌نامه «‌اطلس ایرانی» که به مناسبت بازگشت غرور‌آفرین ناوگروه مکران از ماموریت اقیانوس اطلس تولید و تدوین شده، کوشیده تا با بررسی‌های علمی و تخصصی این اقدام مهم بویژه در حوزه دستاوردهای غیر‌نظامی‌اش و همچنین در گفت‌وگو با فرماندهان ارشد و مربوط به این عملیات از جمله فرماندهان ناوگروه مکران، به‌صورت اجمالی گوشه‌هایی از این دریانوردی‌تاریخی را که به‌نوعی باز شدن دروازه‌های اطلس به روی ایرانیان است به تصویر بکشد. این ویژه‌نامه با همه نقص‌هایش پیشکش می‌شود به شهدای نیروی‌دریایی در دفاع مقدس، به همه تلاشگران فنی نیروی‌دریایی ارتش و صنعت دفاعی که توانستند ابزار و تجهیزات این اقدام را در داخل مهیا سازند، به فرماندهان و طراحان این عملیات که نشان دادند ایران و ایرانی به هر‌چه بخواهد خواهد رسید و از هیچ قدرت زمینی واهمه‌ای ندارد و البته به افسران و سربازان شجاع این ناوگروه که سختی دریای سخت و دوری از عزیزانشان را برای اقتدار‌آفرینی ایران عزیز به جان خریدند. همچنین لازم است به رسم ادب، سپاسی خالصانه‌ای داشته باشیم از امیردریادار ایرانی، فرمانده محترم نیروی‌دریایی ارتش و امیر دریادار خانزادی فرمانده سابق نداجا که‌ همکاری همه‌جانبه‌ای را با موسسه فرهنگی خراسان برای تدوین ویژه‌نامه «اطلس ایرانی» مبذول داشتند و تشکر ویژه از دوستان عزیزمان در اداره عقیدتی-سیاسی نیروی‌دریایی ارتش که با جدیت و توان بالا ما را در تدوین این ویژه‌نامه یاری کردند.‌