نشست رصد درباره ساماندهی مراکزاسکان زائر
تعداد بازدید : 0
هتلها درمرز ورشکستگی!
مجوزهای جدید چرا صادر میشوند؟
مسئله اسکان را می توان مهمترین بخش اقتصاد زیارت دانست چراکه جزء لاینفک سفر است و بیشترین سهم را در سبد هزینه های زائر به خود اختصاص میدهد. با وجود مراکز اسکان ارزان مانند زائرسراها، حسینیه ها، کمپ ها، مدارس برای فرهنگسان و ... اما هتلها، هتلآپارتمانها و مهمانپذیرها همچنان نقش جدی در اسکان زائر دارند اما اشکال اینجاست که سیاست و برنامه روشنی برای ساماندهی این مراکز وجود ندارد. از ادعای ورشکستگی هتلها و هتل آپارتمانها به علت افزایش بی حساب این مراکز گرفته تا ساخت هتلهای جدید توسط هتلداران مدعی ورشکستگی! دو سر طیف ضد و نقیض ادعاهای متولیان است. تا جایی که برخی مدیران تاسیس هر هتل جدیدی را برای اقتصاد شهر مضر دانسته و برخی دیگ ر ظرفیت های خالی را در این عرصه بسیار می دانند. این مسائل را در نشستی با حضور آقایان محمد قانعی (رئیس اتحادیه هتلداران مشهد)، مهدی آجیلیان (رئیس اتحادیه هتل آپارتمان داران مشهد)، احمد دیناری (کارشناس گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری) و مقدسی (مسئول ستاد اسکان فرهنگیان مشهد) مطرح کردیم. آنچه در پی میآید خلاصه ای از این نشست است که از نظر خواهید گذراند.
یکی از مسائل قدیمی و ریشهدار ما در بحث برنامهریزی برای زائرین مساله آمار است که این موضوع خودش را در بخش های مختلف نشان می دهد از جمله بخش هایی که برنامه ریزی کلان برای آن سخت شده است آن هم به دلیل نبود آمار مساله اسکان زائران است. در این مورد نظر شما چیست؟
مهدی آجیلیان: در بحث آمارگیری حداقل در اتحادیه به عنوان نماینده مجموعه ای از واحدهای اقامتی که در مشهد نقش موثری دارند معیار، «درصد اشغال واحدها» بوده است. متاسفانه در این بحث ریز نشدیم که ببینیم چه درصدی از این سطح اشغال از کدام اقشار مردم با چه سطح فرهنگ یا درآمدی را تحت پوشش قرار می دهد و یا اینکه زائران بیشتر چه شغلهایی دارند. حتی در کارهای تحقیقاتی که انجام شده این اتفاق تا حالا نیفتاده و فقط بحث درصد اشغال بوده. این را تا جایی که توانستیم تلاش کردیم تا به حقیقت نزدیک کنیم. یعنی سالهای گذشته این طور بود که سازمان میراث فرهنگی تماس می گرفت با اتحادیه که درصد اشغال واحدها الان چطور است؟ من به عنوان مسئول اتحادیه زنگ می زدم در نهایت به چهار نفر از اعضاء و ظرفیت واحد خودم و .. را جمع بندی می کردم و در نهایت یک آماری را اعلام می کردم. اما از دو سال پیش، واحدهای زیر مجموعه را به 16 منطقه بر اساس موقعیت مکانی تقسیم کرده ایم و در هر منطقه یک واحد به عنوان سرگروه انتخاب شده است. با این کار مساله آمار گیری تا حدی سامان پیدا کرده است.
آمار شش ماهه اول امسال چطور بوده؟
تقریباً به طور متوسط، 65 درصد اشغال بوده البته یک ظرفیت اسمی دارد و یک ظرفیت واقعی که در زمان شلوغی ظرفیت واقعی و در زمان معمولی به ظرفیت اسمی معروف است.
این آمار نسبت به سال گذشته تغییری داشته؟
با توجه به اینکه حضور زائر خارجی از سال گذشته بهتر بوده است. حضور زائرین خارجی در سطح اشغال واحدها مؤثر بوده به طوری که 30 درصد از زیر مجموعه ما، درصد اشغالشان صد درصد مسافر خارجی بوده است.
سیستم آنلاینی برای ساماندهی این موضوع وجود ندارد؟ سیستمی که بتوانیم اطلاعاتی از مسافران در اختیار داشته باشیم؟
اصلاً نبوده و چون ممکن است خیلی تخصصی یا علمی باشد باید به کمک پژوهشکده گردشگری جهت رفع مشکلات موجود در شهر انجام شود. باید ارتباطی بین ما و دانشگاه جهت دادن مشاوره برقرار شود که به نظر می رسد نتایجش خیلی ملموس وخوبی داشته باشد. پیشنهاد هر گونه همکاری هم اعلام شده تا در پروژه های پژوهشی و تحقیقاتی در حال انجام به نتایج ملموس تر و واقعی تری برسند.
این کار در آموزش پرورش چون سیستم یکپارچه ای دارد امکان پذیر و آسان تر صورت می گیرد، درست است؟
مقدّسی: آموزش و پرورش وظیفه فرهنگی دارد و اسکان جزو وظایف آموزش و پرورش نیست. اما تقریباً از 6 سال پیش مراکز آموزشی، رفاهی آموزش و پرورش رزرو اینترنتی و زائرین فرهنگی خارج از کشور را داشته و آمار تعداد و مدت اقامت شان ثبت شده و قابل دسترسی است. این کار سیستماتیک بوده و اولین بار هم در مشهد انجام شده و به تدریج توسعه پیدا کرده است و استقبال وزارتخانه را نیز در پی داشته اشت.
درصد کل را دارید مثلاً اگر 100 هزار نفر در مشهد اقامت دارند چند درصد را شما اسکان دادید؟
آمار بقیه را ندریم تا بتوانیم این درصد را محاسبه کنیم اما هر چهارشنبه آمار را به میراث فرهنگی، فرمانداری و وزارتخانه ارسال میکنیم. مبالغ دریافتی جهت اسکان نسبت به خدمات ارائه شده و هزینه ها و خساراتی که به مجموعههای آموزشی وارد می شود صفر است و حتی مسئولین بعضی از هتل آپارتمانها نسبت به قیمت های ما معترض هستند. ما هم اعلام کردیم که دادن فضا از شما و اطلاع رسانی با ما تا همکاران فرهنگی از فضاهای شما استفاده کنند. اما هزینه های هتل آپارتمانها برای همکاران فرهنگی خیلی بالا است. در هر صورت هیچ ادعایی نسبت به اسکان نداریم اما تلاش و وظیفه ما بر این است که کار محول شده را به بهترین شکل ممکن انجام دهیم چون همکاران فرهنگی چهار دیواری مدرسه را به هر جای دیگری نظیر کمپ زائر، هتل آپارتمان و... ترجیح می دهند. از سال قبل هم تمام مدارس نواحی تحت وب بودند تا خستگی و سرگردانی زائر فرهنگی به حداقل ممکن برسد. حتی پذیرش غیر فرهنگی هم برای اسکان داشتهایم. در عین حال مدت اقامت زائران فرهنگی در نوروز به شکلی بوده است که حداکثر اقامت 5 روز بوده اما درماه مبارک رمضان چون همه با نیت روزه حضور داشتند، زمان اسکان را از 5 روز به 10 روزافزایش دادیم البته افرادی هم بودند که کل ماه مبارک رمضان را در مشهد مقدس اسکان داشتند.
در حوزه هتلها وضعیت به چه شکلی است؟ آیا در مورد آمار اقدامی داشتهاید؟
محمدقانعی: براساس بعضی معیارها از قبیل میزان تردد وسایل نقلیه به شهر، میزان ورودی از طریق فرودگاه، راه آهن، ترمینال اتوبوس می شود به معیار درستی رسید ولی اینکه این زائران در چه سطحی از طبقات اجتماعی و فرهنگی هستند، سخت است و باید برنامهریزی کاملتر وجامعتری باشد که نیاز به عزم جدی دارد. این یک نوع هرج و مرج است که یک هتلدار باهزار و یک مشکل و معضل مانند گرفتن پروانه ساخت، مجوزهای اماکن، بهداشت، میراث فرهنگی، اقامت و ... رو برو باشد و همین که می خواهد فعالیتش را شروع کند، افرادی به طور شخصی و بدون دغدغه مسافر هتل را جذب کرده و کلی زیان متوجه هتل دار میکنند. آموزش پرورش هم اگر بجای مسئله اسکان در مقوله فرهنگسازی که وظیفه اش است سرمایه گذاری کند خیلی موفقتر است.
وضعیت درهتلها چطوری است ؟
مشتریان هتل ها بدون استثناء مشخصاتشان اعم از شناسنامه ای و فرهنگی دریافت و به اداره اماکن عمومی ارسال می شود. آمار تمام اماکن اقامتی مجاز هم موجود میباشد.
در اداره اماکن عمومی با توجه به سیستمی که دارند، این آمار کاملتر و دقیق تر است زیرا آمار ما صنفی است اما آمار اماکن یک آمار امنیتی و دقیق است. درکنار این ها، واحدهای اقامتی فراوانی است که غیر مجاز فعالیت کرده و شاید دو برابر واحدهای اقامتی مجاز میهمان جذب می کنند. طبق آمار جهاد دانشگاهی در سال 90 که جامع هم بود، 11 درصد مسافر در مهمانپذیرها، 8 درصد در هتلآپارتمانها، 18 درصد در هتلها و 13 درصد در نهادها، سازمانها و ارگانها جذب شدند که متوجه شدیم در شهر مشهد ظرفیت بیشتری داریم و در سال 91 جذب هتلها به 58 درصد رسید. امسال نیز از سال گذشته بهتر است. پیشنهاد نصب سامانه ای در همه واحدهای اقامتی مجاز را دادیم و ارتباطات لازم هم برقرار شد تا آمارها به روز و لحظه به لحظه در اختیار نهادها با سطوح مختلف قرار گیرد اما به دلیل مشکلی که از طرف اداره اماکن عمومی مطرح شد به نتیجه کامل نرسید. زیرا اداره اماکن عمومی اعتقاد داشت دسترسی به مشخصات فردی میهمانان و زائرین فقط در انحصار ادراه اماکن عمومی باید باشد. حتی به خیلی از وزارتخانه های مرتبط با مسائل امنیتی کشور هم اجازه ندادند از این آمار استفاده کنند. لذا در این موضوع ضعف وجود دارد.
میراث فرهنگی در رابطه با بحث آمار و اطلاعات زائر چه وظیفه ای دارد؟
احمد دیناری: موضوع آمار در کل کشورتقریباً یک معضل اساسی است و به دلیل نداشتن آمار دقیق و مدون هیچگاه نتوانستیم مدعی یک برنامهریزی دقیق درحوزه توسعه گردشگری خارجی و داخلی شویم. متولی گردشگری، سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری است و طبیعتاً بایستی اعلام این آمار با سازمان باشد اما چون یک سازمان بین بخشی است یعنی به شکلی مرتبط با سایر سازمانها است، مشکلات متعددی در این میان پدید می آید. مانند اداره اماکن که همه چیز از نقطه نظرش امنیتی است و آمار را در اختیار ما قرار نمی دهند. از اداره اماکن درخواست شده با توجه به بخش ها و کارشناسان مختلفی که در حوزه های گردشگری دارند، خودشان آمار را تجزیه و تحلیل کرده و به صورت کلی به اتحادیه یا سازمان اعلام کنند ولی همین را هم نپذیرفتهاند. سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، یک نهاد هماهنگ کننده بوده و باید نهادهای دیگر به این سازمان کمک کنند تا کاری در حوزه برنامهریزی انجام شود. آمار اداره اماکن هم در حال حاضر خیلی دقیق نیست؛ شاید درحوزه هتلها دقیق باشد اما در حوزه مهمانپذیرها خیلی دقیق نیست ولی می تواند مبنای خوبی باشد.
قطعاً یکسری هزینهها در مشهد که دومین شهر ایران است بالاست و زائرین باید با برنامهریزی وارد این شهر شوند زیرا نرخ واحد اقامتی ارزان قیمت هم با نرخ تورم و هزینه جاری کشور رشد می کند. لذا باید اسکان رسمی و غیر رسمی را مشخص کرد. اسکان رسمی مانند هتلها، آپارتمانها، مهمانپذیرها، پانسیونها و زائرسراهای مجوزدار مشکلی ندارد، اینها درصد اشغال، تعدادشان، تعداد در حال ساخت و ظرفیت هایشان مشخص است. مشکلی که در آمار است مربوط به واحدهای بعضاً غیر رسمی است. غیررسمی الزاماً به معنای غیر مجاز نیست. منازل شخصی که بالغ بر 3000 تا است، 1200 تا از آنها شناسایی شده و حدود500 تا از آنها شناسنامه دار شدند و با مجوز رسمی کار میکنند. اما در واحدهای اقامتی اصلی که در ایام نوروز و تابستان کار میکنند و حتی در واحدهای رسمیمان مکانیزم گرفتن آمار وجود ندارد. بنابراین در بحث آمار به صورت خاص، با آماده سازی یک سیستم مکانیزه حداقل به عنوان اولین فاز در حوزه واحدهای اقامتی رسمی، آمار یک مقداری ساماندهی می شود.
چرا باتوجه به اینکه تمام اقامتگاههای رسمی زیر مجموعه سازمان میراث فرهنگی وگردشگری هستند، آمار مشخصی نداریم. و در موضوع سطح اشغال آمار هتل ها، هتل آپارتمانها و مهمانپذیرها اختلاف هایی بین اداره اماکن و میراث فرهنگی وجود دارد؟ در صورتی که مدارس آمارشان خیلی دقیق تر است.
بله، چون مدارس مکانیزه بوده و همه واحدها هم تحت پوشش آموزش و پرورش هستند و مشخص شدن سطح زائرین در غالب طرحهای پژوهشی مختلفی (مانند تحقیقات جهاد دانشگاهی ) میسر می شود. اما در بحث آمار اسکان، مهمترین بحث پیاده کردن سیستم مکانیزه است که سازمان در یک مقطع خاص این کار را باید انجام دهد. اما برخیها خیلی تمایل ندارند این اطلاعات در اختیار سازمانهای مختلف قرار بگیرد. لذا آمار ورودی به طور دقیق مشخص نیست. مجموعه هایی مانند آموزش و پرورش چون ظرفیتان شان را کامل می دانند، آمار رسمی شان مشخص است.
سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مشخصاً میزان زائر و اسکان زائر را در 5 ماه اول سال 92 به چه میزان داشته و ضریب اشغال اماکن رسمی چقدر است؟
آمار 5 ماهه موجود نیست ولی از ابتدای تیرماه تا اکنون حدوداً 15 میلیون نفر زائر و گردشگر به مشهد وارد شده اند. البته بخشی از این مقدار باید کسر شود. چون بعضی شهروندان عبور و مرورهایی دارند که نباید جزو این آمار حساب شود. اقامت نیز حدوداً 6 میلیون نفر است ولی باز این عدد دقیق نیست چون بخشی از مسافران در واحدهای اقامتی رسمی اقامت می کنند و بخشی نیز در منازل اقوام، دوستان و مراکز اقامتی غیر رسمی اسکان پیدا می کنند.
این 15 میلیون برچه مبنایی است مجموعه آمار مسافران قطار و هواپیما ...است؟
آمار و اطلاعاتی است که از مجموع آمارهای معاونت حمل و نقل ستاد تسهیلات سفرهای استان، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری مجموعاً از طریق راه آهن، فرودگاه، پایانه ها و ... به صورت کلی تهیه می شود و در اختیار استانداری قرار می گیرد.
مقدّسی: این درست است که در باب خود آمار در کل کشور مشکل داریم. اما یک مشکل دیگر این است که، آمار داده شده هم صادقانه مطرح نمیشود بلکه یک آمار نجومی است. معتقدم که ما به عنوان آموزش و پرورش نباید در بحث اسکان زائر وارد شویم اما کاری است که بر ما تحمیل شده است. در مورد فرهنگسازی هم که گفته شد، زائران فرهنگی با توجه به مشکلات مالی، امکان اقامت حتی در مهمانپذیرها را ندارند. این فرهنگ سازی که کارمند دولت با توجه به تورم بالا از شهر خود خارج نشود که شدنی نیست.
مشکل دیگر ما مربوط به دهه آخر ماه صفر است. آمار دقیقی است که هر سال پذیرای زائرین و هیئاتی هستیم که از سراسر استان حتی خارج از استان به مشهد مقدس وارد می شوند در این مدت اکثر آموزشگاه های ما در اختیار این زائران و هیئات هستند با این حال خساراتی که به فضاهای آموزشی ما وارد می شود غیر قابل جبران است کما اینکه مسائل حاشیههایی هم دارد! ضمن اینکه اتحادیه مراکز رفاهیمان یعنی همان خانههای معلم را درجه بندی کردهایم و نرخ های پذیرش را هم اتحادیه به ما اعلام کرده است در حالی که تمام خدمات ما نرخ تمام شده برای همکاران فرهنگی است.
تمام هزینه دریافتی ما مطابق با نرخ تمام شده است. چون از بودجه دولتی نمی توان هزینه کرد. هزینه های خودش جوابگوی خودش باشد همین برای ما کافی است.
تعداد هتلها و هتل آپارتمانها اکنون چقدر است؟
قانعی: حدود 160 هتل داریم
آجیلیان: تعداد هتل آپارتمان ها هم 292 دستگاه است.
سازمان میراث فرهنگی و گردشگری چه تعداد مجوز برای ساخت و بهره برداری هتل و هتل آپارتمانهای جدید صادر کرده است و این مجوزها بر چه مبنایی است؟
دیناری: در حوزه هتل ها حدود 175 واحد، هتل آپارتمانها 297 واحد، مهمان پذیرها 220 واحد در دست ساخت است که تا حدود سه سال دیگر دو برابر می شود.
برچه مبنایی؟
مبنای خاصی وجود ندارد. سازمان میراث فرهنگی بر اساس تشخیصی که از نیاز ایجاد تأسیسات گردشگری دارد مجوز می دهد. سازمان با توجه به کششی که شهر دارد نمی تواند جلوی سرمایه گذار را بگیرد. در حال حاضر طرح زیارت، آستان قدس و سازمان میراث فرهنگی هر کدام به یک سبکی کار می کنند و متاسفانه یک هماهنگی کلی که در نهایت از یک هدف مشخص پیروی کنند وجود ندارد.
درصد اشغال تا چه مقدار سوده ده و از چه مقدار، ضرر محسوب می شود؟
طبق سوابق و تجارب و مطالعاتی که در این حوزه است، غالباً زیر 65 درصد ضرر و بالای 65 درصد (میانگین سالانه درصد اشغال)، بر اساس نرخهای ثابت، سود محسوب میشود.
با توجه به اینکه ضریب اشغال درخط مرزی سود و ضرر است و از طرفی هم سرمایه گذار به دنبال سود می باشد، در حال حاضر چرا سازمان سقفی برای این مجوزها تعیین نکرده و صد در صد عرصه را به سرمایه گذارها واگذار کرده است؟
اتحادیه ها باید با منعکس کردن این موضوع به سازمان، باعث جلوگیری از صدور مجوز در یک بازه زمانی شده و مانع فعالیت واحدهای غیر رسمی شوند که این امر همتی استانی و ملی می طلبد.
در سبد هزینه زائر چه میزان مربوط به اسکان هست؟
قانعی: بیشترین بخش مهمانهای هتل ها را مسافران پروازی تشکیل میدهند و کمتر از 10 درصد با وسیله نقلیه شخصی می آیند.
آماری را سازمان جهاد دانشگاهی تهیه کرده که به نوعی مقایسه کرده بودند، میزان هزینه هرمسافر، میانگین به رقم 58 هزارتومان در روز می باشد.
دیناری: با توجه به کار عملی در دانشگاه، 27 درصد مربوط به هزینههای اقامتی، 6درصد مربوط به شبکه حمل ونقل بین شهری، 42درصد خرید، 6درصد تفریحات، 8 درصد مربوط به شبکه حمل ونقل برون شهری، 3درصد مربوط به دارو ودرمان وخدمات و8 درصد مربوط به تامین درآمدهای متفرقه. چیزی که درعمل بوده وملموس است واقعاً 27 درصد عدد واقعی است.
به چه شکلی میتوان هزینه های اسکان را پایینتر آورد تا میزان اقامت بالاتر رفته و از این طرف میزان هزینه کرد خانوار به سمت بازار، تولید و گردشهای مالی هدایت شود؟
قانعی: با وجود ارزش کاهش پول ملی در مشهد، هزینه اسکان متعادل و پایینتر است. ولی اسکان در سفر مانند زندگی شخصی افراد، بیشترین هزینه را دارد اما هتلداری در کشور ما توجیه اقتصادی ندارد. در اصل هتلداری یعنی جذب مسافر و به بهانه اسکان در داخل هتل از طریق استخر، سونا، فروشگاههای داخل و ... کسب درآمد انجام می شود. یکی از راههای فرهنگ سازی در مورد سفر گذاشتن یک واحد درسی در مدارس به عنوان شناخت سفر است تا مردم آگاه شوند که سفر چیست؟ و آن را با چه انگیزه و هدفی می توان برنامه ریزی کرد.
درمورد مشهد این موضوع متفاوت است یعنی موضوع حج فقرا یک بخشی از فرهنگ زیارت امام رضا(ع) است.
این هم باید فرهنگسازی شود. از الگوی سفرهای گروهی توسط آژانس های خدمات مسافری که تخصّصشان همین است، استفاده شود. شهرداری، دادگستری و... نباید در مسئله اقامت ورود پیدا کنند بلکه سازمانها باید بودجه لازم را در اختیار دفاتر خدمات مسافرتی قرار دهند. از فعالیت منازل شخصی که معضل بزرگی برای مشهد است، باید جلوگیری شود.
مراکز اقامتی هم باید زیر پوشش سازمان میراث فرهنگی و اتحادیه قرار بگیرند نرخ خدمات آنها را هم ما تعیین کنیم و از آن سقف بالاتر نباید بروند.
مقدّسی: چند سال پیش که توسط مقام معظم رهبری بحث خصوصی سازی مطرح شد، یکی از جاهایی که در نوک پیکان قضیه خصوصی سازی بود، مراکز رفاهی ارگانها و نهادها بود. در چند استان، آموزش و پرورش با همکاری مراجع ذیصلاح این کار را کرد و حتی تصویب شد این مراکز به بازنشستگان آموزش و پرورش فروخته شود که در نهایت به بخش خصوصی واگذار و ارائه خدمات مطلوب تر شد اما نارضایتی همکاران فرهنگی را دربرداشت زیرا بخش خصوصی هدفشان کسب درآمد بود که در نهایت عملاً مراکز رفاهی ما مانند هتلها خالی ماند.
قانعی: در مورد این موضوعی که اشاره می فرمایند بالا رفتن قیمت تمام شده، بله وقتی که از بودجه عمومی کشور که در اختیار آموزش وپرورش است استفاده شود باید هم قیمت تمام شده پائینتر بیاید.
مقدسی: نه بودجه عمومی نیست.
قانعی: سرمایه ساخت مراکز رفاهی متعلق به کیست؟ از بودجه عمومی است.
مقدسی: شهرهایی هست که همکاران فرهنگی سهام خریده و واگذار کردند در مراکز رفاهی نیز به هیچ عنوان غیرفرهنگی پذیرش نمیکنیم ضمن اینکه در محدوده طرح ثامن(اطراف حرم) بالغ بر 17 آموزشگاه است که طبق مذاکرات با مجموعه شهرداری ثامن که متولی ساخت مراکز ارزان قیمت است مقرر گردید در قبال آن زمین به آموزش و پرورش داده شود. آنها به این نتیجه رسیدند که واقعاً مردم نیاز به اقامتگاههای ارزان قیمت و با کیفیت دارند.
چطور می شود برنامه ای برای اسکان ارزان قیمت طراحی کرد در حالی که درآمدزایی هتلها و اقامتگاه های رسمی را تحت الشعاع قرار ندهد؟
آجیلیان: سئوال این است که اگر متولی مراکز اقامتی، سازمان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری است، چرا با توجه به اینکه اعضای ما دارند ورشکست می شوند تعداد هتل آپارتمان ها در عرض سه سال، 2 برابر می شود؟ اگر میراث فرهنگی را متولی قراردادیم باید از آمار و اطلاعاتش همه استفاده و پیروی کنند که قاعدتاً این طور نبوده چون معاونت زیارت در استانداری به وجود آمد.
در رابطه که چرا اداره میراث، بدون مطالعه مجوز می دهد، مکاتبات زیادی حتی با دفتر مقام معظم رهبری داشتیم. باید بررسی شود که چطور می توان این تعادل را به وجود آورد؟ اسکان ارزان قیمت را هم اگر بخواهیم به صورت دائمی داشته باشیم یکی از راهکارهایش الگوی سفرهای گروهی است و این که الگوی حج و زیارت را در سفرهای داخلی اجرا نموده و بودجه زیارت را به این سمت تمرکز دهیم.
قانعی: معنی اسکان ارزان قیمت چیست؟ آیا باید قیمت پایین به هرشکلی و با هرنوع خدماتی باشد؟ تعریف خدمات اقامتی این است که فضایی دارای نور مناسب، مسقف، تهویه و... باشد. آیا می شود اینها را با شعبده بازی تامین کرد؟ اینکه می گویند می خواهیم ارزان قیمت بدهیم، آیا می توان با حذف این موارد فضای اقامتی ساخت؟ بخش خصوصی بهتر می تواند در ساخت و کنترل آن وارد شود. اینکه بخواهیم بسازیم و دراختیار کسی بگذاریم صحیح نیست، این ارزان واقع نمی شود. اگر موضوع کمک به آن اقشار است باید به کسی که می خواهد سفر برود سوبسید دهند. همانطور که در نهادها و ارگانها این اتفاق می افتد.
مقدّسی: ساخت اماکن اقامتی ارزان قیمت برای زائرین، تنها بخشی از مشکلات را رفع می کند و ارزان قیمت بودن لزوما به معنای خدمات نامطلوب نیست. ضمن اینکه بخش خصوصی چون نیتش کسب درآمد است نمی تواند نگاه مثبتی به این قضیه داشته باشد. و از طرفی هم کنار خیابان خوابیدن باعث مکدرشدن چهره شهر و مسائل حاشیه ای دیگر مشود لذا چون متولیان اصلی مسافرین سازمان میراث فرهنگی است، این سازمان باید به دنبال راهکارهای جدی همراه با جذابیت باشد.
آجیلیان: یکی از دغدغه ها در اتحادیهها، اجاره دادن 70 یا 80 درصد واحدهای اقامتی به افرد غیرحرفه ای است که رشد آن هم زیاد است. یک شرکت یا مؤسسه بی طرف باید بیاید و به سرمایه گذار اعلام کند که درآمد شما از این ساختمان باید این قدر باشد.
قانعی: در مشهد باید شرایط تا حدّ امکان فراهم شود و تا حدّی اختلافات طبقاتی، مورد نظر قرارگیرد. ولی اینکه یک عده سرمایه ملّی را استفاده کنند، این پدیده ایجاد می شود، مگر اینکه دولت بخواهد به آن دهکی که نمی تواند از سفر بهره مند شود سوبسید بدهد. زیرا در کنار سفرهای سطح پایینی که اتفاق می افتد معضلاتی هم رخ می دهد.
دیناری: تعریف مشخصی از واحدهای اقامتی ارزان قیمت نداریم. همچنین منازل شخصی یک بحث حقوقی دارد که برای سازمانها دردسر ساز شده و مانند قضیه زوارکشها به راحتی ساماندهی نمی شود. با وجود اینکه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، یک سازمان تخصّصی درحوزه اقامت و سفر است اما وجود بعضی از موازی کاریها توسط بعضی از نهادها باعث شده، که سازمان نتواند به درستی اهداف و برنامه هایش را اجرا نماید.
اتحادیهها با همدیگر فعالیتهای بازاریابی و تعاملی ندارند. باید یکسری استراتژی تعریف شود تا براساس آن، گروه، مسافر و شرکتها را جذب کنیم تا درصد اشغال بالا رود. همان طور که تعداد مجوزها رو به افزایش هست، باید فعالیتهای بازاریابی درکنار آن تقویت شود. زائرسراهایی که توسط سازمانهای مختلف با بودجه دولتی ایجاد شده باعث ضربه زدن به بدنه هتلداری می شود. لذا باید یک مقدار واقع گرایانه تر و تخصصی به شرایط نگاه کرد تا بتوان شرایط موجود را ساماندهی کرد.