57 دقیقه پای صحبت اسماعیل جعفری
گاهی حس می کنی خبری از فرهنگ ایثار و شهادت نیست
اسماعیل جعفری متولد 1343 جانباز ضایعه نخاعی متولد شیراز است که سال ها روی صندلی چرخدار نشسته ولی همچون سال های دفاع مقدس با انرژی است او اگر چه درددل هایی دارد ولی هنوز هم آماده است تا به فرمان مقام معظم رهبری لبیک بگوید آن چنان که به فرمان امام خمینی(ره) برای دفاع از ایران اسلامی لبیک گفت، او خیلی هم مانند بسیاری از عاشقان کربلا وقتی نام جانباز کربلا اباالفضل العباس (ع) به میان می آید اشک از چشمانش جاری می شود وچند لحظه ای سکوت می کند و ولایتمداری فرزند حیدر را بیش تر از همه گوشزد می کند.
وقتی به او می گویم از مشهد آمده ام ، بلافاصله یادی از آسایشگاه جانبازان در پارک ملت مشهد می کند. اسماعیل اولین جانبازی بود که درشهر شیراز آن هم در یک روزجمعه برای مصاحبه به دیدارش رفتم او اول سراغ خاطرات روزهای جنگ رفت روزهایی که جنگ جنگ تا پیروزی بود ودفاع مقدس کوچک و بزرگ نمی شناخت او هم مانند بیشتررزمندگان برای دفاع ازمیهن و آرمان انقلاب اسلامی از کوچه و خیابان شهر و نه از دانشکده نظامی به میدان رزم رفت. او می گوید: چندین بار برای رفتن به جبهه اقدام کردم ولی پایین بودن سن باعث می شد که اعزامم نکنند تا این که وقتی با شناسنامه برادر بزرگترم به محل ثبت نام برای اعزام در خیابان زند رفتم و لو رفتم مرحوم مادرم رضایت دادو اعزام شدم ، اولین حضورم سال 60 در عملیات شکست حصر آبادان بود و درطول 6 سال 4 بار از ناحیه کتف، دست ،مچ ، سر وکمرم مجروح شدم آخرین حضورم هم در سال 66 در ادامه عملیات کربلای 5 بود که از ناحیه نخاع آسیب دیدم، بعد از آخرین مجروحیت مدتی را با «بریس» راه می رفتم تا این که به دلیل دردهای شدید کمر و بعد از چند عمل جراحی مجبور شدم روی صندلی چرخدار بنشینم البته از همان اول هم می گفتند که بالاخره باید روی صندلی چرخدار بنشینم ...
جانبازان درد های طاقت فرسای زیادی دارند که این دردها همه نعمت خدا بودند وهستند و راضی به رضای پروردگار هستم چون برای دفاع از وطن مان به فرمان امام خمینی (ره) لبیک گفتیم و از کشور دفاع کردیم.
دوستان ما در کنار ما قطعه قطعه شدند و خون شان ریخته شد ولی نمی دانم چرا ما شهید نشدیم شاید لیاقت نداشتم ، این دردهای مجروحیت همه قابل تحمل است چون هر آن چه برای رضای خدا باشد قابل تحمل است ولی متاسفانه در جامعه مسائلی را می بینیم و اگر مسئولان مدعی ترویج فرهنگ دفاع مقدس هستند اما عملی در کار نیست با وجود این که بارها مقام معظم رهبری این مسئله را به مسئولان گوشزد کرده اند ولی برای خانواده شهدا و جانبازان چه کرده اند؟ وضعیت جامعه را اگر نگاه کنیم چقدر به آن فرهنگ نزدیک است . مسئولان فقط در هفته دفاع مقدس و هفته جانباز سراغی از جانباز و ایثار گر می گیرند. این در حالی است که خداوند به خون شهید قسم می خورد، کدام یک از مسئولان به این عمل کرده اند؟ اگر که عمل کرده بودند جامعه ما این نبود ، زجر و درد دل ما این است و نه مجروحیت. این ها همه به خاطر دوری از فرهنگ دفاع مقدس و دوری از فرهنگ ایثار و شهادت است، مادیات همه چیز را کنار زد.
از این که نمی توانید راه بروید، قدم بزنید و این که روی صندلی چرخدار نشسته اید چه حسی دارید؟ آیا پشیمان نیستید که سلامتی خود را از دست داده و روی صندلی چرخدار زندگی می کنید؟
هیچ حسی ندارم، چون مگر آن چه انسان برای خدا بدهد از آن پشیمان می شود، اگر برای خدا ، برای لبیک به امام و دفاع از وطن و حریم انقلاب و اسلام بود حتی اگر قطعه قطعه شود ایرادی ندارد.
خانواده شما آز این که نمی توانید مانند دیگر خانواده ها پدر خانواده با آن ها همراه باشد ناراحت نیستند؟
بی تاثیر نیست و مقداری به خاطر افتخار آفرینی که یک جانباز کرده خود را وفق می دهند.
حاضرید جانبازی را با چه چیزی عوض کنید؟
با هیچ چیز در این دنیا عوض نمی کنم وآخرت را خدا می داند، روزی که ما به جبهه رفتیم بدترین حالت را برای خودمان پیش بینی می کردیم و اصلا به این فکر نمی کردیم که سالم بر می گردیم چون فکر می کردیم که شهید، جانباز یا اسیر می شویم و در این فکر که سالم برمی گردیم نبودیم.
اگر دوباره جنگ شود آیا حاضرید بازهم از کشور دفاع کنید؟
در زمان حضرت امام (ره) برای دفاع از کشور لبیک گفتیم و اکنون آن لبیک را به فرمان مقام معظم رهبری برای هر آن چه که امر کرده اند گفته و خواهیم گفت.
چرا شما که دین خود را به کشور ادا کرده و از جان برای دفاع ازکشور گذاشته اید و دردهای زیادی را متحمل شده اید،چرا باز هم فکر می کنید باید از کشور دفاع کنید؟
چون برای رضای خداوند باید لبیک گفت.
فکر می کنید اگر دوباره جنگ شود باز هم مردم برای دفاع از کشور خواهند آمد؟
یکی ازترفند های دشمن این است که بگوید جوانان این گونه و آن گونه اند ولی در شب های احیاء جوانانی را دیده ام که موهای آنها ... است ولی آن چنان زاری می کنند یا در روز قدس و راهپیمایی ها برخی تصورات که دشمن تبلیغ می کند مشخص می شود فقط کافی است مقام معظم رهبری ندا بدهند. البته اگر2 چیز را از جوانان و مردم ما بگیرند آن موقع موفق شده اند اول پیروی ائمه اطهار(ع) و دوم پیروی از مرام و مکتب حسین بن علی (ع). آن ها فراموش کرده اند که ایرانی ها خصلتی دارند که ناموس برای آن ها مهم است چون این سفارش اسلام است.
جانبازان منتسب به حضرت اباالفضل هستند، شما به عنوان یک جانباز وقتی نام حضرت اباالفضل برده می شود چه احساسی پیدا می کنید؟
حضرت اباالفضل(ع) نمادی از ولایتمداری و وفاداری به ولایت است و با توجه به این که روز ولادت این حضرت را به عنوان روز جانباز نامگذاری کرده اند امیدوارم که ما همان گونه بتوانیم سربازی برای امام خامنه ای باشیم. همان طور که آقا اباالفضل نسبت به امام حسین (ع) بود. نام ایشان که می آید نه برای جانباز بلکه همه افراد جامعه و حتی غیر شیعه هم به گونه ای دیگر با آقا اباالفضل العباس هستند.
چه فیلم هایی از نظر شما به فرهنگ ایثار و شهادت آسیب رسانده است؟
فیلم های اخراجی ها و معراجی ها ، البته من بچه های تهران را دقیق نمی شناسم تهران جانبازان و شهدای بزرگی داشته است و از ساخت این گونه فیلم ها درباره دفاع مقدس آن هم در تهران تعجب می کنم. می دانید چرا فرهنگ سال های دفاع مقدس در جامعه کم رنگ شده است چون فقط زمانی که هفته دفاع مقدس یا هفته جانباز می رسد صحبت از جبهه و جنگ و جانباز است البته من نمی گویم که تمام سال درباره این مسائل صحبت شود ولی نباید این گونه نسبت به آن بی اهمیت بود، اگرآمریکا و اسرائیل جرات نمی کنند به ایران حمله کنند فقط به خاطر 8 سال دفاع مقدس است چون 27 کشور با ما جنگیدند و هیچ غلطی هم نتوانستندبکنند همه به خاطر رشادت رزمندگان که در راه خدا بود اما الان چی؟ اکنون سلاح داریم ولی متاسفانه خبری نه از فرهنگ ایثار و شهادت نیست و تنها یک فرهنگ برای ما مانده، استفاده از ماهواره و دیش های ماهواره که پشت بام منازل است.
آن چه ته دل شما طی سال ها جانبازی باقی مانده است چیست؟
برای جانبازان خدماتی را تصویب می کنند، تبلیغات می کنند ولی به آن عمل نمی کنند.
شیرین ترین و تلخ ترین خاطره شما از دفاع مقدس و سال ها جانبازی؟
شب های عملیات و لحظاتی که رزمندگان به خصوص جوانان ازدواج نکرده دستان خود را حنا می بستند شیرین ترین خاطره از دفاع مقدس وتلخ ترین خاطره فوت امام خمینی (ره) بود و اکنون نیزدردوران جانبازی اوج گرفتن برخی بی عفتی ها و بد حجابی ها و وعده هایی که مسئولان قول می دهندو عمل نمی کنند زجر آورو تلخ است و شکست های پی درپی رژیم صهیونیستی شیرین است.
به عنوان یک کهنه سرباز به نظر شما روند مذاکرات هسته ای چگونه است از روند فعلی مذاکره حمایت می کنید؟
همان گونه که در زمان دفاع مقدس سرباز امام خمینی (ره) بودم اکنون نیز خودم را سربازمقام معظم رهبری می دانم و گوش به فرمان رهبری هستم، باید توجه داشته باشیم که ما 8 سال از کشور دفاع کردیم تا یک وجب از خاک کشور دردست دشمن نباشد اکنون نیز باید به گونه ای باشد که شراف اسلامی ایرانی ما پایمال نشود و زیر باز ظلم طرف مقابل نرویم. اگر شرافت ما زیرپا گذاشته شود آقای روحانی و ظریف چه جوابی برای خانواده شهدا و خون شهدا خواهند داشت. البته قبول دارم که باید نرمش داشته باشیم و نباید مذاکرات با خشونت همراه باشد.
آخرین کلام؟
مردم پشتیبان ولایت فقیه باشند و مسئولان مشکلات جوانان را بر طرف کنند تا در دام دشمنان گرفتار نشوند اگر جوانان اشتغال و مسکن داشته باشند وبه موقع بتوانند ازدواج کنند گرفتار بسیاری از مسائل نمی شوند چون جوانان متعهد هستند. مسائل منکراتی که امروز دیده می شود ناشی از کم کاری های مسئولان است باید به جای این که سیستم به گونه ای باشد که امثال خاوری و بابک زنجانی بخشی از بودجه کشور را به جیب بزنند و اختلاس های 3 هزار میلیاردی انجام شود به جوانان و نیازهای آن ها توجه شود.