پرافتخار ترین ورزشکارایران قهرمان 4 دوره پارالمپیک همان قهرمان تپه 175 است
تصویرش روی دیوار سالن ورزشی تمرین جانبازان بسکتبالیست به چشم می خورد، او هم به این سالن ورزشی آمده تا در کنار دیگر جانبازان به تمرین بپردازد. او اعضای تیم بسکتبال جانبازان استان فارس را تمرین می دهد و هرازچند گاهی به بازیکنان تیم فرصت استراحت داده می شود در این بین با مختار نور افشان یکی از پر افتخار ترین ورزشکاران ایرانی درمسابقات پارالمپیک گفت وگو می کنم. او دارنده 32 مدال جهانی و پارالمپیک در رشته دوو میدانی ماده های پرتابی است. جانباز ضایعه نخاعی و شیمیایی “مختار نورافشان” به عنوان پرمدال ترین ورزشکار ایران در مسابقات پارالمپیک شناخته می شود چون او درمسابقات پارالمپیک رشته دوومیدانی و در مواد پرتاب دیسک ، وزنه و نیزه ،4 طلا ،2 نقره و یک برنز را کسب کرده است. او برخی از مدال های خود را در مسابقات پارالمپیک سئول، آتلانتا ، سیدنی، آتن ومسابقه های قهرمانی جهان 2002 فرانسه و 2003 نیوزیلند به دست آورده است.
اعزام به جبهه در سال 16
15 آذر سال 46 در شهرریگ گناوه از توابع استان بوشهر به دنیا آمد او تا 13 سالگی در این شهرستان زندگی کرد و سپس برای ادامه تحصیل به شیراز آمد، او که از نیروهای فعال بسیج بود چندین بار برای رفتن به جبهه اقدام کرد ولی اعزام نشد تا این که در سال 61 وقتی برای ادامه تحصیل در حوزه علمیه به شیراز آمد، اولین بار در سن 15 سالگی به جبهه اعزام شد. او از جانبازی و سال های بعد از آن می گوید.
جانبازی در تپه 571
بعد از این که حدود 6 ماه درلشکر 19 فجر شیرازدرمناطق عملیاتی بودم در آخرین مرحله عملیات محرم در منطقه” چمسری- چم هندی” در اطراف دشت عباس بعد از پدافند قرار بود تپه 175 که موقعیت سوق الجیشی داشت را تصرف کنیم تا برمنطقه شرهانی و جاده مسلط شویم پیش از این چندین بار عملیات شده بود به همین دلیل این مرحله از عملیات از اهمیت ویژه ای برخوردار بود... حین عملیات تیر و ترکش به نخاعم اصابت کرد و هم مجروح شدم و هم موج خمپاره 120 گرفتم. عراقی ها تحت فشار زیادی بودند و مدام بر سر نیروهای ایرانی گلوله می ریختند ، عراقی ها از گلوله ها زمانی استفاده می کردند که ترکش ها پخش می شد و نیروها را مجروح می کرد، عراقی ها به حدی تحت فشار بودند که برای بازپس گیری این تپه و برای از بین بردن حتی یک نفر هم از موشک استفاده می کردند تا گردان های مستقر را از بین ببرند که موفق نشدند و نیروهای ایرانی مقاومت کردند و اگر چه در شب توپخانه خوب کار نکرد ولی بعد خوب شد وبا پشتیبانی توپخانه وشهدای زیادی که دادیم این تپه سوق الجیشی را حفظ کردیم و درست وقتی به بالای تپه رسیده بودیم عراقی ها که تپه را از دست داده بودند کمین کرده بودند و به صورت ایذایی عمل می کردند تا عراقی های در حال فرار را پوشش دهند که بر اثر اصابت تیرو ترکش و موج انفجار مجروح شدم.
بعد از جانبازی ازدواج کردید؟ سال های بعد از جانبازی چگونه گذشت ؟
بعد از جانبازی در سال 69 ازدواج کردم و اکنون یک فرزند دارم. وسیله حمل و نقل جانبازان یک صندلی چرخدار به ابعاد 40سانت در 40 سانت است و زندگی در این شرایط خیلی سخت است اما تحمل این سختی ها چون برای دفاع از کشورو برای رسیدن به یک هدف بوده ارزشمنداست و تحمل سختی ها هم شیرین است. البته مردم ما خیلی خوب هستند دولتمردان باید قدر مردم را بدانند چون با وجود مشکلاتی که در زمینه های مختلف دارند باز هم همیشه در صحنه هستند . پشت مسئولان را خالی نمی کنند.
آیا تا به حال از این که جانباز هستید و گاهی مورد بی مهری قرار می گیرید ناراحت و پشیمان هم شده اید؟
از جانبازی پشیمان نشده ام ولی گاهی از مسئولان ناراحت شده ام چون خیابان ها ، معابر و اماکن عمومی مناسب سازی نشده است برای این که بخواهیم وارد خیابان شویم باید مسیری طولانی را طی کنیم و شرایطی ندارد که جانبازان به راحتی بتوانند در جامعه حضور پیدا کنند.
آقای نورافشان در پایان مصاحبه به مسابقات جانبازان که با نام او برگزار شده اشاره می کند و می گوید: از مسئولان فدراسیون و کمیته فنی که این مسابقات را برگزار کردند قدر دانی می کنم.
او از روحیه بالایی برخوردار است و در جمع دوستان کاملا با انرژی است به نظر نه تنها گلوله و بمب های شیمیایی نتوانسته او را از رسیدن به موفقیت بازدارد بلکه ثابت کرده است که حتی روی صندلی چرخدار هم که باشد همان قهرمان تپه 175 است و جانانه مبارزه می کند.
آقا مختار حدود 2 سال قبل که در بستربود گلایه هایی مطرح کرده بود اما حالا حال او خوب است، سر حال و قبراق ، مانند کوه استوار این روزها سخت تمرین می کند برای مبارزه ای دیگرنه در میدان جنگ بلکه در میدان ورزش.