همانطور که مشخص بود دربخش اول ویژه نامه پس از سیری در مبانی و الزامات پیوست نگاری فرهنگی گفت و گوهای انجام شده و نظرات کارشناسان و صاحب نظرانی را آوردیم که نسبت به نبود پیوست فرهنگی و به تعبیر غربی آن ارزیابی تاثیر اجتماعی برای توسعه پایتخت معنوی و ساخت و سازهای نامتناسب با هویت معنوی و مذهبی شهر مشهد و ناسازگار با معماری ایرانی اسلامی انتقاد داشتند. بطور مشخص نوک پیکان اتهامات متوجه شهرداری بخصوص در محدوده بافت پیرامونی حرم مطهر مشاور طرح موسوم به طاش و شهرداری ثامن بود و پس از آن در سطحی فراگیرتر اداره کل مسکن و شهرسازی استان که متولی طراحی و تصویب طرح جامع شهری است والبته در کنار آن مجتمعهای پر طمطراق تجاری و تفریحی نظیر پدیده شاندیز!. و صد البته استاندار خراسان رضوی به عنوان هدایت کننده و تنظیم کننده این روابط و تامین بودجه های آن که متاسفانه پس از بارها پیگیری حاضر به مصاحبه با رصد نشد.
نا گفته پیداست که این انتقادها هرگز به معنای زیرسوال بردن خدمات ارزشمند و قابل تقدیرمسئولان به ویژه مدیریت فعلی شهری نیست بلکه نقل دغدغههای مهم بسیاری از نخبگان و کارشناسان درباره هویت و آینده شهر امام رضا(ع) است.
توضیحات مسئولان بحث را تکمیل و تا حد زیادی مشخص می کند مسئولت هر نهاد تا کجا و چقدر است؟