مهین رمضانی ] «موج سوم سرطان در راه است» ، «تا سال ۲۰۵۰ نیمی از مردم جهان به سرطان مبتلا می شوند» ، «سرطان خون شایع ترین سرطان در کودکان» ، «۲۵ درصد سرطان های خون با آزمایش های دوره ای افراد کشف می شود»، «سرطان چه بی رحمانه در قصه های کودکان جان می گیرد» ، «سرطان و افسردگی» ، «روند رو به رشد سرطان در ایران بیشتر از تمام دنیاست» ، «مصرف ناکافی فیبر و مصرف خودسرانه
آنتی بیوتیک ها، دو عامل مهم بروز سرطان بوده» ، «سالانه ۹۰ هزار ایرانی دچار سرطان می شوند» ، « تهرانی ها در ۹۵ درصد از روزهای سال هوای آلوده تنفس می کنند» ، «سبزی ها و میوه های آلوده به نیترات و سهم آن در بروز سرطان» ، «فست فود و سیگار دو عامل اصلی بروز سرطان است» ، «۳۵ درصد سرطان ها با تغذیه در ارتباط است» ، «رعایت نکردن بهداشت محیط عامل اصلی بروزسرطان است» و ... همه این مطالب، اخباری است که تنها طی چند هفته اخیر روی سایت های خبری قرار گرفته و صرف نظر از کم یا زیاد بودن آمار ارائه شده، گویای این حقیقت است که سرطان جان انسان ها را تهدید می کند؛ بیماری که طبق نظر کارشناسان از سال های دور وجود داشته و چه بسا عامل مرگ بسیاری از افراد شده است. اما سوال اساسی این است که چه عامل یا عواملی باعث شده است که نقش این بیماری در مرگ و میر انسان ها بیشتر و پررنگ ترشود. آیا این امر، غیر از شیوه های نادرست زندگی ماست؟ زندگی که هر روز بیشتر در آن غرق می شویم و دوباره اشتباهات روزهای قبل را تکرارمیکنیم. دلمان خوش است که سالی چند بار همایش برگزار و به یکدیگر یادآوری می کنیم که سرطان در کمین ماست. در حالی که تامین زیرساخت های بهداشتی و درمان و لزوم توجه به سلامت جامعه و پیشگیری از سرطان، یکی از اساسی ترین مقوله هایی است که باید به آن و در هر دولتی صرف نظر از گرایش های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی نگاهی ویژه شود. در این پرونده سعی کرده ایم که سرطان را در حد بضاعت بررسی کنیم و علاوه بر تذکر به دولتمردان و مسئولان، خانواده ها را متوجه خطری کنیم که آن ها را تهدید می کند. همچنین تلاش کرده ایم با ارائه راهکارهایی به بهبود وضعیت سلامت خانواده ها و جامعه کمک کنیم؛ امید است که این تلاش ها مورد قبول حضرت حق واقع شود.